Αυτή ήταν η ουσιαστική απάντηση, που εισέπραξε ο Αντώνης Σαμαράς από τις επαφές που είχε με άλλους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής. Μάλιστα, κατά την πολύ σύντομη συνάντηση με την Άγκελα Μέρκελ, όπως έχει διαρρεύσει, λέγεται ότι εισέπραξε και την προτροπή να έρθει σε συνεννόηση με την τρόικα!
Υποτίθεται ότι ο Αντώνης Σαμαράς διευκρίνισε με όλο το βάρος της διαπραγματευτικής του ικανότητας την πολιτική απόφαση της κυβέρνησης, που φυσικά στηριζόταν και πάνω στην πρόσφατη προγραμματική συμφωνία μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, ότι «δεν μπορούμε να πάρουμε άλλα μέτρα».
Φυσικά το «δεν μπορούμε να πάρουμε άλλα μέτρα» είναι πολύ διαφορετικό από το «δεν θα πάρουμε άλλα μέτρα», που προδιέθετε το όλο κλίμα «ρήξης», το οποίο είχε εντέχνως προετοιμαστεί. Την ίδια στιγμή, βέβαια, άρχισαν και οι διευκρινιστικές δηλώσεις, που, διαδοχικά πρόσθεταν και κάτι καινούργιο.
Ενώ ο πρωθυπουργός υποτίθεται ότι ξεκαθάριζε στους εταίρους μας, «αποφασισμένος» – όπως πήγε στις Βρυξέλλες και με γραμμή «ρήξης» ή και «ελεγχόμενης ρήξης», ότι δεν μπορούμε να πάρουμε ως κυβέρνηση άλλα μέτρα, ο υπουργός οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας δήλωνε, παράλληλα, ότι δεν μπορούμε να πάρουμε άλλα οριζόντια μέτρα.
Στη συνέχεια το «δεν μπορούμε να πάρουμε άλλα μέτρα» έγινε από τον Γιάννη Στουρνάρα «δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να πάρουμε άλλα μέτρα», υπονοώντας όχι οριζόντια, για να καταλήξει στο «θα πάρουμε στοχευμένα μέτρα»!!!
Θέατρο του παραλόγου; Μέρες που είναι, έστω και εάν πέρασε η επεισοδιακή – λόγω Τζιτζικώστα, Χρυσής Αυγής και κυβέρνησης, επέτειος της 28ης Οκτωβρίου του ‘40, που την αμαύρωσαν με τα ανεπίτρεπτα καμώματά τους, θα πούμε ΟΧΙ!
Ταυτόχρονα, στην Αθήνα τώρα, οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ δήλωναν, «όπου βρίσκονταν και όπου στέκονταν» ότι άλλα μέτρα δεν περνάνε «με τίποτα» στη Βουλή. Αμέσως μετά, όμως, και όταν αποκαλύφθηκε η μεγάλη απάτη ότι η μια δέσμη των μέτρων, που προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση, είναι ήδη ψηφισμένη, τότε, άρχισε μια άλλη παράσταση. Οι βουλευτές επέλεγαν κάποιο από το σύνολο των μέτρων και δήλωναν ότι «αυτό το μέτρο δεν περνάει»!!!
Είναι φανερό ότι και από την κυβέρνηση και από τους βουλευτές των δύο κυβερνητικών κομμάτων στήθηκε μια απαράδεκτη και κακοστημένη παράσταση κοροϊδίας του ελληνικού λαού, γιατί όλοι ήξεραν ότι οι ιθύνοντες κύκλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επρόκειτο να ενδώσουν σε οτιδήποτε ζητούσε η ελληνική κυβέρνηση.
Κορυφαίο γεγονός που απέδειξε όλα τα παραπάνω ήταν η συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά με την Άγκελα Μέρκελ, η οποία τον «έστειλε» κανονικά στην …τρόικα, στους υπαλλήλους της. Και όχι μόνο αυτό αλλά εκ των υστέρων η Άγκελα Μέρκελ δήλωσε ότι η συνάντηση κράτησε μόνο πέντε λεπτά στο περιθώριο της Συνόδου κορυφής και ότι δεν συζητήθηκαν οικονομικά θέματα. Δηλαδή δεν συζήτησαν τίποτα, πολύ περισσότερο ο Αντώνης Σαμαράς δεν είχε την ευκαιρία να ξετυλίξει το σκληρό διαπραγματευτικό του ταλέντο!!!
Όπως έχει εξηγήσει η «Νέα Σπορά» από τις στήλες της η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ανελαστική. Νέα μέτρα και νέα δάνεια θα υπάρξουν οπωσδήποτε. Και αυτό το γνωρίζουν οι πάντες και στην κυβέρνηση και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτό, που από πολιτική άποψη έχει σημασία και που επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά είναι η θέση της χώρας μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θέση φανερής πια ανισοτιμίας, θέση πολιτικής και οικονομικής εξάρτησης. Και αυτή τη φορά επιβεβαιώθηκε ακόμη χειρότερα. Χωρίς προσχήματα. Τσαλακώθηκε στην κυριολεξία το κύρος της κυβέρνησης, γιατί αποκαλύφθηκε περίτρανα ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης. Η κυβέρνηση είναι δεμένη χειροπόδαρα. Γι’ αυτό το λόγο ορισμένοι πολιτικοί σχολιαστές, ρεαλιστές, μίλησαν για «πλήρη κατάλυση της εθνικής μας ανεξαρτησίας»!
Την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε και προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τη φανερά δυσμενή θέση που είχε περιέλθει η κυβέρνηση. Μίλησε ότι η στάση της κυβέρνησης ήταν από την αρχή ένα προσχεδιασμένο θέατρο και ότι η προσβολή, που υπέστη η κυβέρνηση από τους εταίρους, είναι προσβολή για τον ελληνικό λαό. Παράλληλα επανέφερε την ανάγκη αντικατάστασης της κυβέρνησης αυτής από μια άλλη κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ.
Δυστυχώς και ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει μια κακοστημένη παράσταση, γιατί, αντί να βγάλει τα αναγκαία συμπεράσματα από τη στάση των εταίρων απέναντι στην ελληνική κυβέρνηση, αντί να συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και επομένως να επανεξετάσει τη στάση του και τη στρατηγική του, αντίθετα, προσπάθησε να παρακάμψει, επί της ουσίας, τις δυσμενείς συνέπειες από την παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τη χώρας μας και να προωθήσει τους εκλογικούς του στόχους.
Ουσιαστικά και ο ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει το ίδιο απαράδεκτο μονόπρακτο έργο για τη χώρα μας, μόνο που στη θέση του «σκληρού διαπραγματευτή» αλλάζει τον πρωταγωνιστή, χωρίς να έχει αντιληφτεί ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν έχει τόσο σημασία ο ρόλος του πρωταγωνιστή αλλά ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και, αφού, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στην παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ευρώ ακυρώνει και για τον ίδιο το ρόλο του «σκληρού διαπραγματευτή», που διατείνεται ότι μπορεί να τον παίξει και που του αποδίδει και μεγαλοφιλόδοξες διαστάσεις. Μιλάει για απαρχή, με την άνοδό του στη διακυβέρνηση της χώρας μας, μιας γενικότερης αλλαγής στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετατρέποντας τις αυταπάτες του σε πολιτική πραγματικότητα.
Για άλλη μια φορά και με πολύ συγκεκριμένο και απτό τρόπο μπαίνει «επί τάπητος» το θέμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η «Νέα Σπορά» κατ’ επανάληψη, και θα επιμείνει σ’ αυτήν τη θέση, έχει εξηγήσει ότι η στάση απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση τόσο των κοινωνικών τάξεων όσο και των κομμάτων είναι ο αποφασιστικός κρίκος μέσα από τον οποίο περνάνε όλες οι πολιτικές εξελίξεις, που αφορούν στη χώρα μας και στις σχέσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που, πρακτικά, η κυβέρνηση της χώρας μας, η οποιαδήποτε, δεν μπορεί να πάρει απόφαση ούτε για το επίδομα για το πετρέλαιο θέρμανσης, απόδειξη του μέγιστου βαθμού πολιτικής και οικονομικής εξάρτησης, αυτό το πολιτικό καθήκον που προβάλλει ως πρώτο και αδιαπραγμάτευτο είναι η αποδέσμευση της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και αυτό το καθήκον ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο το αρνείται, αλλά καλλιεργεί συστηματικά και την άποψη ότι στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να καταφέρει αυτός ό, τι δεν μπορεί να καταφέρει η σημερινή κυβέρνηση και η αστική τάξη της χώρας μας. Καλλιεργεί μια ουτοπία.
Και για να έχουν οι αναγνώστες μας πλήρη εικόνα του τι σημαίνει αυτή η θέση του ΣΥΡΙΖΑ θα υπενθυμίσουμε μια σχετική τοποθέτηση της «Νέας Σποράς» πριν από λίγες ημέρες στο άρθρο που αναρτήσαμε με τίτλο «Ακροδεξιά και ευρωσκεπτικισμός».
Ο Ολάντ στη Γαλλία, για τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ διαψεύστηκε πλήρως για «το νέο άνεμο που θα έπνεε στην Ευρώπη», εκλέχτηκε ως πρόεδρος της Γαλλίας με τη δέσμευση ότι θα φέρει μια νέα ισορροπία στις σχέσεις Γαλλίας και Γερμανίας, μια και η κατηγορία που είχε διατυπώσει ο ίδιος ενάντια στο Σαρκοζί ήταν ότι αποτελεί το «σκυλάκι της Μέρκελ».
Τίποτα από όλα αυτά που δεσμεύτηκε και υποσχέθηκε ο Ολάντ στους εργαζόμενους της Γαλλίας δεν υλοποιήθηκε. Αντίθετα συνέχισε την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης Σαρκοζί και δεν έφερε και καμία αλλαγή στις σχέσεις Γαλλίας και Γερμανίας.
Το ερώτημα είναι: σε τι ελπίζει και σε τι στηρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ ώστε να δεσμεύεται για κάτι το οποίο η ζωή η ίδια έχει αποδείξει ότι είναι απραγματοποίητο;
COMMENTS