Αμέσως μετά τη δολοφονική επίθεση της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα κατά μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αλλά κυρίως με αφορμή τη δολοφονία του αδικοχαμένου Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, ο αστικός τύπος και τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα έχουν αναλάβει να αποκαλύψουν «άγνωστες» ως τώρα λεπτομέρειες για την εγκληματική δράση των νεοναζί στη χώρα μας.
Δε διστάζουν να το κάνουν παρόλο που εκτίθεται ανεπανόρθωτα η ίδια η αστική τάξη, τα πολιτικά της κόμματα και η κυβέρνηση. Εμμέσως πλην σαφώς ομολογούν ότι η Χρυσή Αυγή είχε ως τώρα προνομιακή μεταχείριση απ’ τη Δικαιοσύνη που ξεπερνάει τα όρια της δικαστικής ασυλίας, έχει εξασφαλίσει την προστασία και την κάλυψη της αστυνομίας και ιδιαίτερη συνεργασία με τμήματά της.
Μάλιστα επικαλούμενοι μαρτυρίες πρώην και νυν Χρυσαυγιτών (υπό το καθεστώς της ανωνυμίας) ομολογούν ότι τα σύγχρονα τάγματα ασφαλείας των Ελλήνων νεοναζί εκπαιδεύονται από πρώην αλλά και εν ενεργεία στελέχη των ειδικών δυνάμεων του στρατού σε διάφορες περιοχές της χώρας!
Είναι σαφές ότι η αστική τάξη παρά τις όποιες αντιθέσεις στους κόλπους της για την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, που εκφράζονται και στα αστικά κόμματα, δεν διστάζει μέσω του Τύπου της να ομολογεί μια πραγματικότητα για να κατευθύνει το σύνολο των πολιτικών εξελίξεων, με επίκεντρο τη στυγερή δολοφονία του 34χρονου ακτιβιστή καλλιτέχνη, στην κατεύθυνση που η ίδια επιθυμεί.
Το Κόμμα μας πρέπει να γίνει ο πρωταγωνιστής, να έχει την πολιτική πρωτοβουλία, προκειμένου να μη γίνει η δράση της Χρυσής Αυγής αντικείμενο εκμετάλλευσης απ’ την αστική τάξη, απ’ τις κυβερνητικές δυνάμεις και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που φέρουν βαρύτατες ευθύνες για την –τουλάχιστον- πολιτική ασυλία που είχαν διασφαλίσει οι Νεοναζί.
Να μην επιτραπεί η πάλη κατά του φασιστικού κινδύνου και του νεοναζισμού να μετατραπεί σε πεδίο δικομματικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και το ΣΥΡΙΖΑ, σε όχημα για να εξυπηρετήσει τα δικά του πολιτικά σχέδια ο ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που τα αστικά κόμματα και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν στρατηγική σύμπτωση, ως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ, που φέρνουν την εξαθλίωση των εργαζομένων, που με τη σειρά της θρέφει τη Χρυσή Αυγή.
Γεννιούνται, λοιπόν μια σειρά από ερωτήματα για το Κόμμα μας, όπως αυτά προκύπτουν απ’ τον τρόπο κάλυψης που κάνει ο Ριζοσπάστης (ως όργανο της ΚΕ) απέναντι στο μείζον θέμα της τρέχουσας πολιτικής συγκυρίας, που είναι η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής.
Πως είναι δυνατόν να προσανατολίζονται οι κομματικές δυνάμεις στο κύριο καθήκον της στιγμής για το Κόμμα μας, που είναι η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, πως αυτό θα γίνει υπόθεση του εργατικού κινήματος και το ΚΚΕ θα μπει μπροστά για τη συσπείρωση των εργαζομένων όταν:
Ο Ριζοσπάστης τη μόνη μέρα που είχε ως πρώτο θέμα τη δράση της Χρυσής Αυγής ήταν την Πέμπτη 19 του Σεπτέμβρη ( μέρα που καταγραφόταν στον τύπο η δολοφονία του Παύλου Φύσσα);
Όταν ακόμα και το Σάββατο στις 14 του Σεπτέμβρη το γεγονός της δολοφονικής επίθεσης κατά των συντρόφων μας στο Πέραμα αναγγέλλονταν ως δεύτερο θέμα κάτω απ’ τη συνέντευξη τύπου του γραμματέα του κόμματος στη ΔΕΘ;
Όταν όλες τις υπόλοιπες μέρες, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ήταν μεταξύ δεύτερου – τρίτου θέματος στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας;
Όταν στις δύο Κυριακάτικες εκδόσεις στις 15 και 22 του Σεπτέμβρη το θέμα ήταν σαφώς υποβαθμισμένο στην πρώτη σελίδα και χρειαζόταν προσπάθεια ακόμα και για να δει την ύπαρξή του ο αναγνώστης;
Αν η ηγεσία του κόμματος έχει την άποψη ότι το κύριο καθήκον της στιγμής για το ΚΚΕ δεν είναι η συσπείρωση των εργαζομένων, με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η Χρυσή Αυγή, τότε ας το πει ανοιχτά και ας αναλάβει την ευθύνη της γι’ αυτό.
Αν όμως δε συμβαίνει αυτό τότε οφείλει η διεύθυνση και η συντακτική επιτροπή του Ριζοσπάστη να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την επί της ουσίας υποβαθμισμένη δημοσιογραφική κάλυψη του θέματος, ειδικά σε ότι αφορά τις δύο τελευταίες Κυριακές.
Αλήθεια έτσι θα επιτελεί ο Ριζοσπάστης το ρόλο του ως οργανωτή και πολιτικού διαφωτιστή των μαζών; Και έτσι θα αυξάνει την κυκλοφορία του διασφαλίζοντας και την οικονομική του βιωσιμότητα;
Και εδώ δε στεκόμαστε στο γεγονός αυτού καθ’ αυτού του περιεχομένου της παρέμβασης του Κόμματος για το οποίο έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στην αρθρογραφία μας και έχουμε επισημάνει τις πολύ σοβαρές ελλείψεις του.
Απλώς υπενθυμίζουμε στην ηγεσία του Κόμματος ότι όπως μας διδάσκει ο Λένιν η πάλη του εργατικού και λαϊκού κινήματος για δημοκρατικά δικαιώματα και δημοκρατικές ελευθερίες είναι συστατικό στοιχείο της διαπαιδαγώγησης και της πάλης της εργατικής τάξης για το σοσιαλισμό.
COMMENTS