Το χρέος και τα προαπαιτούμενα

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος κατά τη συζήτηση στη βουλή για τα προαπαιτούμενα, που ψηφίστηκαν ως τροπολογίες, ισχυρίστηκε ότι ορισμένοι προσπαθούν να μετατρέψουν τη συζήτηση για το χρέος στο προσεχές Eurogroup στις 15 του Ιούνη σε συζήτηση για τα προαπαιτούμενα. Θέλησε έτσι να τονίσει τη σημασία που έχει για τη χώρα μας μια ρύθμιση για το χρέος, που η ύπαρξή του αποτρέπει τη χώρα μας να μπει σε αναπτυξιακή τροχιά.

Με την έννοια αυτή, συνέχισε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, τα προαπαιτούμενα είναι αποτέλεσμα του άνισου συσχετισμού που επικρατεί αυτήν τη στιγμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχει φέρει την επιτροπεία, και προκειμένου να ξεμπερδέψει από τη δύσκολη θέση που βρίσκεται η κυβέρνηση απευθύνθηκε προς τη Νέα Δημοκρατία και της είπε: «άνισος συσχετισμός για σας (που φέρνατε τα προαπαιτούμενα με ανάλογες διαδικασίες) άνισος ο συσχετισμός και για εμάς»!!!

Η κυβέρνηση δεν είναι μόνο ότι έχει αντιγράψει την επιχειρηματολογία και την πρακτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, σε χειρότερη έκδοση, αλλά σκαρφίζεται και νέα. Προσθέτουμε δε ότι μετέρχεται επιχειρημάτων, που είναι ολοκληρωτικά ψευδή εν γνώσει της.

Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι τα προαπαιτούμενα είναι απαίτηση των δανειστών, και ιδιαίτερα της Γερμανίας, της οποίας η άποψη κυριαρχεί αυτήν τη στιγμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να επιτευχθούν δημοσιονομικά πλεονάσματα μέσω των οποίων θα αντιμετωπιστεί το χρέος, αλλά και για να μπει η χώρα μας σε αναπτυξιακή τροχιά.

Αυτή η άποψη υπάρχει από την πρώτη στιγμή, που τα μνημόνια μπήκαν στη ζωή των εργαζομένων στη χώρα μας, και το χρέος δεν αντιμετωπίστηκε. Αντίθετα το χρέος αυξήθηκε. Αυτό, όμως, που γνωρίζουμε είναι πως όλα τα σενάρια που κυκλοφορούν προβλέπουν χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και μετατόπιση της εξόφλησης του χρέους που φθάνει πλέον μέχρι και το 2100!

Είναι φανερό ότι ισχύει η διπλή αλήθεια που ομολόγησε ο διευθυντής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης, ότι: «μας φέρνουν τα νομοσχέδια και τα υπογράφουμε», και παραπέρα ότι: «οι δανειστές μας έχουν βάλει τα δύο ποδάρια σε ένα παπούτσι»!

Το χρέος και η διευθέτησή του είναι υπόθεση των συνεννοήσεων ανάμεσα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και της Γερμανίας. Επομένως στη χώρα μας οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις εφαρμόζουν μια αντεργατική οικονομική πολιτική που συμφέρει τους δανειστές και την ντόπια αστική τάξη, που, όμως, ούτε το χρέος αντιμετωπίζει ούτε και ανάπτυξη φέρνει.

Είναι χαρακτηριστικό, από αυτήν την άποψη, ότι το πρόβλημα του χρέους απασχολεί όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυξάνεται. Σε ορισμένες δε χώρες, όπως η Ιταλία καθίσταται καθοριστικό σε τέτοιο σημείο, που πολύ οικονομικοί αναλυτές προβλέπουν ότι η Ιταλία θα αναγκαστεί στο τέλος να εγκαταλείψει το ευρώ από μόνη της. Συμπληρώνουμε εδώ ότι το χρέος αυξάνεται και σε εκείνες τις χώρες που εφάρμοσαν μνημόνια. Στην Πορτογαλία π.χ., που εφάρμοσε και βγήκε από το μνημόνιο, το χρέος αυξάνεται. Ακόμη και στην Κύπρο.

Από την άλλη μεριά οι ρυθμοί ανάπτυξης των χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πολύ χαμηλοί και το ερώτημα που μπαίνει είναι πως θα εξασφαλιστεί ανάπτυξη για τη χώρα μας, όταν η γενική αναπτυξιακή τάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από τότε που υιοθετήθηκε το ευρώ κινείται στο επίπεδο του 1.5%, αλλά και των χωρών – μελών της Ευρωζώνης κινείται στο 1.3%!

Είναι ενδεικτικό ότι από διαρροές από το περιβάλλον της Κομισιόν πληροφορηθήκαμε ότι υπήρχε έκθεση, που πρόβλεπε για τη χώρα μας μια μέση ανάπτυξη στο επίπεδο του 1.8% μέχρι το 2060 με το χρέος να ανέρχεται στο 136% επί του ΑΕΠ.

Κανείς, επίσης, δεν πρέπει να παρασυρθεί από τις φλυαρίες της Νέας Δημοκρατίας, που έχει αναγάγει το πρόβλημα του χρέους και της ανάπτυξης σε ζήτημα αξιοπιστίας της κυβέρνησης από την πλευρά των δανειστών.

Αυτό που βλέπουμε τόσα χρόνια μνημονιακής πολιτικής είναι ότι καμία κυβέρνηση δεν απέφυγε να εφαρμόσει όλα τα μέτρα που απαιτούσαν οι δανειστές. Από αυτήν την άποψη οι κοκορομαχίες που είδαμε μεταξύ της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας και των άλλων αστικών κομμάτων, κατά τη συζήτηση για τις τροπολογίες, μας αφήνουν παγερά αδιάφορους για το κύρος ενός ευτελισμένου «Ναού της Δημοκρατίας», μας υπενθυμίζουν μόνο ότι το ζήτημα που μπαίνει επί τάπητος είναι η αποδέσμευση της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτό το ζήτημα δεν πρόκειται να το αντιμετωπίσει ούτε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ούτε και μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Πρέπει να είναι καθαρό ότι η οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται πρέπει να ηττηθεί, γιατί εξαθλιώνει σε μακροχρόνια βάση τους εργαζόμενους και τα μικρομεσαία στρώματα και καταδικάζει τη χώρα μας στη στασιμότητα και στη μακροχρόνια χρέωση. Και ήττα αυτής της πολιτικής σημαίνει ήττα της πολιτικής της κυβέρνησης αλλά και ήττα της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας.

Αυτό το καθήκον είναι έργο των κοινωνικών δυνάμεων που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση και τη χρεοκοπία, τη μνημονιακή πολιτική. Της εργατικής τάξης και των μικρομεσαίων στρωμάτων που καταστρέφονται.

COMMENTS