Ήταν μόνο η φωτογραφία του μικρού Αϊλάν Κούρντι, που έκανε το γύρο του κόσμου και ευαισθητοποίησε δισεκατομμύρια απλών ανθρώπων για το προσφυγικό δράμα; Ασφαλώς και ήταν.
Η δύναμη αυτής της φωτογραφίας, της εικόνας που εντυπώνεται ανεξίτηλα στο μυαλό των ανθρώπων, ξεπερνάει τις λογοτεχνικές αρετές του γραπτού λόγου ή τη δύναμη της θλίψης που εκπέμπουν τα νεκρώσιμα μοιρολόγια σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Μας φέρνει όλους να βιώνουμε το ίδιο γεγονός. Μας φέρνει στην ίδια θέση. Να κρατάμε το άψυχο κορμάκι του Αϊλάν στα χέρια μας. Αυτή είναι η δύναμη αυτής της φωτογραφίας. Και μας προκαλεί το ίδιο ερώτημα. Γιατί;…
Δεν ήταν, όμως, μόνο η φωτογραφία. Ήταν και η αναπτυγμένη, πλέον, αίσθηση των λαών ότι ο πόλεμος είναι μέσα στο ίδιο το σπίτι μας. Αυτόν, τον πόλεμο, τον βλέπουμε στο πρόσωπο του πρόσφυγα, που περπατάει στους δρόμους και στις παραλίες.
Τον βλέπουμε άφωνοι στα ξεβρασμένα πτώματα, στα βυθισμένα σαπιοκάραβα, στα τρυπημένα φουσκωτά, στους χιλιάδες ανθρώπους, που κρέμονται στα τρένα με άγνωστη κατεύθυνση, στις κατεστραμμένες πόλεις, στους εμφύλιους πολέμους, που βάζουν μπροστά οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, υποδαυλίζοντας και αξιοποιώντας τις θρησκευτικές διαφορές, στις πολεμικές επεμβάσεις, στα κατεστραμμένα μνημεία, που προηγούμενα έχουν λεηλατηθεί για να πωληθούν τα λεηλατημένα, ως πολεμικά λάφυρα, στις αγορές του Λονδίνου, των ΗΠΑ, της Ευρώπης.
Πρώτος διδάξας ο αμερικάνικος στρατός κατοχής στο Ιράκ, που λεηλάτησε τα μουσεία της Βαγδάτης. Το έργο του το συνεχίζει ο ISIS για να εξασφαλίζει την αναγκαία χρηματοδότηση. Ο θρησκευτικός φανατισμός πλάι – πλάι με τη βαρβαρότητα, υπό την ιμπεριαλιστική προστασία και ασφάλεια, ξεπλένουν σε χρήμα την πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας. Την ίδια προστασία και ασφάλεια διαθέτουν και όλοι οι δουλέμποροι, που κερδοσκοπούν πάνω στη ζωή των προσφύγων, στην απελπισία τους, στον πνιγμό τους.
Τώρα πια δεν καίγεται το σπίτι του γείτονα μόνο. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να ξεσπάσει μια γενικότερη ανάφλεξη, με «ασύμμετρες» συνέπειες για όσους ανάβουν τις εστίες του πολέμου. Το παγκόσμιο προσφυγικό κύμα ανατρέπει πληθυσμιακές ισορροπίες, μετατρέπεται σε απασφαλισμένη νάρκη μέσα στην καρδιά των ιμπεριαλιστικών χωρών. Η εξαθλίωση εκδικείται. Οι άηχες κραυγές των πνιγμένων συνεγείρουν τους λαούς. Τα φασιστοειδή, προσωρινά, σιωπούν μέχρι να ξαναβρούν την ευκαιρία.
Το όραμα της ελεύθερης και δημοκρατικής Ευρώπης ξεβράστηκε και αυτό από τα κύματα της Μεσογείου, «συνελήφθη» από τις ειδικές δυνάμεις, που απλώνουν τα συνοριακά συρματοπλέγματα, όπως εξανεμίστηκε και το αμερικάνικο παραμύθι των ελεύθερων και δημοκρατικών ΗΠΑ στα Μεξικοαμερικάνικα σύνορα, την ίδια στιγμή που δολοφονούνται οι μαύροι και οι ισπανόφωνοι από λευκούς αστυνομικούς.
Τέτοιες στιγμές τις συνοδεύει η οργή των λαών, γιατί ξεχειλίζει η υποκρισία των ηγετών των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Η Μέρκελ «χαλαρώνει», γίνεται πιο συγκαταβατική, προσπαθεί να δώσει μαθήματα διαπαιδαγώγησης στους φασιστικούς εσμούς της χώρας της ότι δεν είναι «σωστό να συμπεριφέρονται εχθρικά στους πρόσφυγες οι Γερμανοί πολίτες», γιατί η Γερμανία είναι ένα πολιτισμένο Ευρωπαϊκό κράτος! Παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει ότι ο Γερμανικός ηγεμονισμός έχει προκαλέσει χιλιάδες θύματα.
Ο Ντείβιντ Κάμερον, αφού έκανε τις διακοπές του με τα παιδιά του παίζοντας μαζί τους στην παραλία, ανακοίνωσε ότι θα επιτρέψει την είσοδο 10.000 προσφύγων στη Μ. Βρετανία! Μεγάλη η χάρη του.
Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης τηλεφωνιούνται μεταξύ τους για να σχεδιάσουν μια Σύνοδο Κορυφής για το προσφυγικό, που δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα, και ο Αβραμόπουλος, ο καθ’ ύλην αρμόδιος ανακοινώνει ότι προβλέπονται 455εκ. ευρώ για την αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος! Ψιχία δηλαδή.
Ο Ομπάμα εκφράζει λόγια συμπαθείας και ότι κάτι πρέπει να γίνει για να λυθεί το πρόβλημα. Άλλοι ηγέτες που δεν τους αγγίζει ακόμη το προσφυγικό μένουν ατάραχοι.
Ορισμένοι διανοούμενοι, γνωστοί κυβερνητικοί διαδρομιστές, βγαίνουν στις τηλεοπτικές οθόνες και εύχονται να βρεθούν δέκα «φωτισμένοι άνθρωποι» που θα υποδείξουν τον τρόπο για να πάψει να υπάρχει η προσφυγιά και η μετανάστευση. Συμπεριφέρονται σαν να μην γνωρίζουν τις αιτίες. Η ενσωμάτωση τους κάνει να συμπεριφέρονται σαν καλοπερασάκηδες της αστικής διανόησης.
Ορισμένοι ηγέτες δακρύζουν κιόλας μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες. Πλημύρισαν τα ΜΜΕ από λόγια συμπάθειας για το προσφυγικό δράμα. Είναι ο θρήνος των ενόχων. Ένας υποκριτικός θρήνος που προδικάζει τη συνέχεια.
Κανένας απ’ αυτούς τους ηγέτες δεν προτίθεται να αλλάξει την πολιτική της χώρας του σε σχέση με τις ιμπεριαλιστικές της διεκδικήσεις. Οι ΗΠΑ άνοιξαν τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, που είναι οι κύριες περιοχές απ’ όπου προέρχονται οι πρόσφυγες, αλλά τίποτα δεν κάνουν για να τον σταματήσουν. Δημιούργησαν τον ISIS, τροφοδοτούν τη Σαουδική Αραβία με εξοπλισμούς, που περνάνε στα χέρια του ISIS. Τα σχέδια δεν αλλάζουν. Οι γεωστρατηγικές βλέψεις παραμένουν αναλλοίωτες, επομένως και οι πόλεμοι.
Οι υποκριτικοί θρήνοι δε μας παραπλανούν. Οι αγώνες των λαών είναι που θα σταματήσουν τους πολέμους και θα πάρουν τις τύχες των χωρών τους στα χέρια τους. Θα σταματήσουν την ιμπεριαλιστική δραστηριότητα. Αυτή είναι η μόνη ελπίδα. Και αυτή η ελπίδα δυναμώνει. Γι’ αυτό και η φωτογραφία προκάλεσε την οργή των λαών και τους υποκριτικούς θρήνους των ηγετών.
COMMENTS