Ντε φάκτο διάσπαση

Tsipras-LafazanisΑφού ο πρωθυπουργός εξασφάλισε τις απαραίτητες συμμαχίες για να περάσει τη νέα συμφωνία – μνημόνιο, παραπέρα αφού εξασφάλισε τη συμπάθεια του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, στην πρόσφατη συνέντευξη, που παραχώρησε στην ΕΡΤ, έχει τα χέρια λυμένα και όλο το πεδίο ανοιχτό να λύσει τις διαφορές του με την «Αριστερή Πλατφόρμα» του κόμματός του και ευρύτερα με όλους τους διαφωνούντες. Εξαπόλυσε, λοιπόν, μια βίαιη επίθεση ενάντια στους διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορώντας τους ότι «αν κάποιοι πιστεύουν ότι το εναλλακτικό αριστερό σχέδιο είναι το Σχέδιο Σόιμπλε, η αρπαγή του στοκ των χαρτονομισμάτων της ΕΚΤ ή το να δίνουμε στους συνταξιούχους χαρτάκια ‘iou’ αντί για συντάξεις, ας βγουν να το εξηγήσουν στον ελληνικό λαό. Και να μη κρύβονται πίσω από την ασφάλεια της δικής μου υπογραφής»!

Δυστυχώς για το ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα έχουν πάρει μια τέτοια τροπή, που στο ηγετικό επίπεδο ο πρωθυπουργός έφτασε να κατηγορεί τους διαφωνούντες ότι υιοθετούν το σχέδιο Σόιμπλε, ως αριστερή εναλλακτική πολιτική! Την ίδια στιγμή βέβαια ο ίδιος φέρνει μια νέα συμφωνία – μνημόνιο, ό,τι χειρότερο έχει υπάρξει μέχρι σήμερα, και έχει το θράσος να δηλώνει «ότι αυτοί (Σ.Σ. οι διαφωνούντες) δεν είναι περισσότερο αριστεροί από εμένα»!

Η απάντηση σ’ αυτήν την επίθεση ήρθε πολύ γρήγορα από την ISKRA: «Σε κάθε περίπτωση, εγείρεται ένα τεράστιο πολιτικό ζήτημα. Ο πρωθυπουργός αναγνωρίζει, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι στις 12 Ιουλίου, ύστερα από πεντέμιση μήνες διαπραγμάτευσης, δεν είχε το παραμικρό εναλλακτικό σχέδιο απέναντι στην απόλυτη άρνηση των δανειστών. Ακόμη κι αν δεχόμασταν ότι δεν του προσέφερε τέτοιο σχέδιο η Αριστερή Πλατφόρμα- πράγμα που δεν ισχύει- σε τι θα ελάφρυνε κάτι τέτοιο τις δικές του ευθύνες και τις ευθύνες της διαπραγματευτικής ομάδας που ο ίδιος σχημάτισε; Γιατί δεν προχώρησε από την πρώτη στιγμή σε εθνικοποίηση των τραπεζών, αναστολή πληρωμών ενόψει της διαπραγμάτευσης, αλλά επέμενε να πληρώνει κανονικά τους δανειστές, αφαιμάζοντας τα δημόσια ταμεία, χωρίς να παίρνει ούτε ένα ευρώ δανειακής βοήθειας- γεγονότα που μας οδήγησαν σε δεινότατη θέση στις 12 Ιουλίου;».

Και η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα και η απάντηση της ISKRA δείχνουν ότι στο ΣΥΡΙΖΑ έχει δημιουργηθεί μια κατάσταση ντε φάκτο διάσπασης. Απομένει να δούμε τις τακτικές κινήσεις, που θα κάνει η κάθε πλευρά, ύστερα μάλιστα και από την ανακοίνωση της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, που διαφωνεί με τη νέα συμφωνία – μνημόνιο και ζητάει έκτακτο συνέδριο.

Οι διαφωνούντες, βέβαια, εξακολουθούν να δηλώνουν ότι στηρίζουν την κυβέρνηση και μ’ αυτόν τον τρόπο περιέρχονται σε μια προφανή αντίφαση για όσα κατηγορούν τον πρωθυπουργό. Ασφαλώς πρόκειται για μια στάση, που, σε δεύτερο βαθμό, αφορά στο μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ, σε ποιανού χέρια θα περιέλθει το κόμμα, με δεδομένο ότι φέρονται οι περισσότερες Νομαρχιακές Επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ να διαφωνούν με τις αποφάσεις του πρωθυπουργού, η πλειοψηφία, επίσης, των μελών της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ να έχει ήδη εκφραστεί ενάντια στις αποφάσεις του και, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, διαφωνεί και η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ.

Επομένως, πέρα, από το πώς κρίνει κανείς τη στάση των διαφωνούντων δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι στις κινήσεις που γίνονται εκατέρωθεν κρίνεται και η τύχη του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος.

Από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήδη έχουν δει το φως της δημοσιότητας προτάσεις, και από συγκροτήματα του Τύπου, που παροτρύνουν τον πρωθυπουργό να προχωρήσει στη δημιουργία νέου κόμματος και, αφού ψηφιστεί η νέα συμφωνία στο σύνολό της, να κάνει εκλογές μέσα στο 2015, απαλλαγμένος από τους διαφωνούντες. Στην απαλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ από τους διαφωνούντες συμφωνούν όλα τα αστικά ΜΜΕ, έστω και εάν τα περισσότερα από αυτά δε θέλουν εκλογές.

Ανεξάρτητα, όμως, από την κριτική, που ασκούν οι διαφωνούντες στην κυβέρνηση, γιατί πρέπει να θυμόμαστε ότι όλοι οι διαφωνούντες δεν ανήκουν στην «Αριστερή Πλατφόρμα» αλλά και σε διάφορες άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να τονίσουμε ότι δεν έχουν παρουσιάσει, τουλάχιστον μέχρι τώρα, μία πειστική εναλλακτική πρόταση απέναντι στην κυβερνητική πολιτική.

Το πολύ – πολύ φτάνουν μέχρι την έξοδο από το ευρώ, με παραμονή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με αποτέλεσμα η όποια κριτική να ακυρώνεται εν τη γενέσει της.

Η «Νέα Σπορά» έχει ασκήσει την κριτική της σε όλους εκείνους, που προτείνουν την έξοδο από το ευρώ χωρίς την ταυτόχρονη έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί η χώρα μας θα εξακολουθήσει, είναι υποχρεωμένη να το κάνει από τις ίδιες τις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να υπόκειται στις ίδιες, σχεδόν, δεσμεύσεις των πολιτικών που ασκεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Για να είναι ουσιαστική μια εναλλακτική πρόταση απέναντι στην κυβερνητική πολιτική και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η έξοδος από το ευρώ πρέπει να συνοδευτεί οπωσδήποτε από την αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να υπάρξει η μονομερής διαγραφή του χρέους και να προβλέπει την επίλυση του προβλήματος της εξουσίας. Μιας εξουσίας, που θα εκφράζει την εργατική τάξη και τα μικροαστικά στρώματα, τα κατώτερα και μεσαία.

Η αποδέσμευση ως στόχος του Επαναστατικού και Εργατικού Κινήματος πρέπει να προβλέπει την αλλαγή των τάξεων στην εξουσία. Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας, είναι έργο της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Η αστική τάξη χρεοκόπησε τη χώρα μας και την έχει φέρει στη θέση μιας διαρκούς ελεγχόμενης χρεοκοπίας, σ’ ένα φαύλο κύκλο δανεισμού για να αποπληρώνονται τα δανεικά, έχει εντείνει την οικονομική και πολιτική της εξάρτηση. Εξαθλίωσε τους εργαζόμενους, εκτίναξε την ανεργία, κατέστρεψε τις νεότερες γενιές.

Η κατάσταση αυτή σπάει μόνο με την αλλαγή των τάξεων στην εξουσία και την πλήρη αποδέσμευση της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφήνοντας, ταυτόχρονα, το δρόμο ανοιχτό για το σοσιαλισμό.

Η κριτική, επομένως, που ασκούν οι διαφωνούντες στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό είναι «μισή». Μπορεί να τον κατηγορούν ότι τελικά έφερε ένα νέο μνημόνιο, μπορεί να τον κατηγορούν για Συνταγματική εκτροπή, αφού δε σεβάστηκε το «ΟΧΙ» του Ελληνικού λαού στο πρόσφατο δημοψήφισμα, και η κριτική αυτή είναι σωστή, αλλά με τις προτάσεις τους δεν υπερβαίνουν ακόμη την αστική στρατηγική. Και αυτό είναι το σημαντικό και το ζητούμενο.

COMMENTS