Η κυβέρνηση κατέθεσε πρόταση προς τον ESM για τριετή συμφωνία – μνημόνιο, που θα αρχίσει να εφαρμόζεται από την πρώτη εβδομάδα της συμφωνίας, εάν οι θεσμοί εγκρίνουν την πρόταση, που κατέθεσε η κυβέρνηση. Η πρόταση προβλέπει 11δισ. μέτρα και χρηματοδοτική υποστήριξη 50δισ.
Η πρόταση, που κατατέθηκε από την κυβέρνηση, υπογραμμένη από το νέο υπουργό οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο, δεν περιέχει καμία από τις «κόκκινες» γραμμές της κυβέρνησης, τα γνωστά τέσσερα σημεία, που είχε βάλει ως προϋπόθεση ο ίδιος ο πρωθυπουργός, προκειμένου να υπογραφεί η νέα συμφωνία.
Εάν, τελικά, καταλήξει η κυβέρνηση σ’ αυτήν τη συμφωνία είναι βέβαιο ότι θα υποθηκεύσει το μέλλον της χώρας μας για όλον τον 21ο Αιώνα, ενώ θα φέρει νέα εξαθλίωση στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, νέα καταστροφή στα μικροαστικά στρώματα.
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση πέντε μήνες τώρα διαπραγματεύτηκε, εν γνώσει της αντιπολίτευσης, πάνω στις προτάσεις των λεγόμενων εταίρων μας, οι οποίοι, όπως κατ’ επανάληψη έχει γράψει η «Νέα Σπορά» παρέμειναν αμετακίνητοι στις θέσεις τους.
Η κυβέρνηση, υποτίθεται, ότι κατέφυγε στο δημοψήφισμα για να καταδικάσει την πρόταση Γιουνκέρ. Αντίθετα αυτήν τη στιγμή η κυβέρνηση «διαπραγματεύεται», πάλι υποτίθεται, από «μηδενική βάση», την ώρα που έχει καταθέσει πρόταση στους εταίρους, που συνιστά το χειρότερο μνημόνιο μέχρι τώρα.
Ήδη, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, τελείωσε η συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπου ο πρωθυπουργός φέρεται να επανέλαβε ότι οι στόχοι της κυβέρνησης είναι «η επαρκής χρηματοδότηση και η απομείωση του χρέους».
Οι εταίροι, όμως, έχουν ξεκαθαρίσει ότι αυτό που προέχει είναι η συμφωνία πάνω στις «μεταρρυθμίσεις» και μετά το ζήτημα της χρηματοδότησης και του χρέους. Προσθέτουμε ότι αξιωματούχοι του Γερμανικού υπουργείου απέκλεισαν κάθε συζήτηση πάνω στο κούρεμα του χρέους. Αυτό, όμως, είναι και το μεγάλο αγκάθι της διαπραγμάτευσης.
Την ίδια στιγμή το πρόβλημα της Ελλάδας απασχολεί με ιδιαίτερη ένταση την ηγεσία των ΗΠΑ, ενώ ο υπουργός οικονομικών Τζακ Λιου επανήλθε με μεγαλύτερη ένταση στο ζήτημα της απομείωσης του χρέους, αναδεικνύοντας μ’ αυτόν τον τρόπο το γεωπολιτικό παιχνίδι, που παίζουν οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Παράλληλα και η Κριστίν Λαγκάρντ επανέλαβε την πάγια θέση της, και θέση του ΔΝΤ, για το χρέος.
Στο εσωτερικό της χώρας η αστική αντιπολίτευση έχει οξύνει στο έπακρο την επιθετικότητά της ενάντια στην κυβέρνηση. Η ομιλία του προεδρεύοντα της Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλη Μεϊμαράκη, στην κοινοβουλευτική ομάδα, είναι χαρακτηριστική από αυτήν την άποψη, όπου εμμέσως πλην σαφώς απαίτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την παραίτησή του, στην περίπτωση ενός Grexit. Ενώ δήλωσε με έμφαση ότι η Νέα Δημοκρατία δεν πρόκειται να επιτρέψει με κανένα τρόπο να συμβεί μια έξοδος από το ευρώ. Όλοι κατανοούμε το τι εννοεί ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης.
Παραπέρα, ο Σταύρος Θεοδωράκης μιλάει για «προδοσία» του πρωθυπουργού, στο ίδιο μήκος κύματος ο Νότης Μηταράκης, πρώην υπουργός της Νέας Δημοκρατίας, η Φώφη Γεννηματά αναφέρεται στους «ριψάσπιδες» της κυβέρνησης και ο Θάνος Τζήμερος καλεί σε πραξικόπημα(;) για να αποφευχθεί μια έξοδος από το ευρώ.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι το πολιτικό κλίμα έχει οξυνθεί απότομα και εάν κρίνουμε από τα ίδια τα λόγια του πρωθυπουργού «αυτές οι στιγμές είναι κρίσιμες».
Στο πλαίσιο αυτό είναι απαραίτητο να σταθούμε σε δύο παράγοντες, που έχουν σημασία για τη στάση που πρέπει να κρατήσει το Επαναστατικό Κίνημα. Το δημοψήφισμα ανέδειξε μια κοινωνική πόλωση ανάμεσα στην αστική τάξη, από τη μια μεριά, και την εργατική τάξη και τα μικροαστικά στρώματα, από την άλλη μεριά. Και αυτό το χαρακτηριστικό αφορά όλη την Ελλάδα.
Την ίδια στιγμή πρέπει να σημειώσουμε ότι οι εργαζόμενοι απέκρουσαν την επαίσχυντη επίθεση των αστικών ΜΜΕ και κομμάτων, που είχε ως στόχο τη δημιουργία ενός κλίματος τρομοκρατίας, ενώ διαπιστώνουμε όλες αυτές τις ημέρες του κεφαλαιακού ελέγχου (capital control) έχει επιδείξει αξιοσημείωτη πειθαρχία. Αξίζει, επίσης, να επισημανθεί ότι μέχρι τώρα δεν έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα «κατσαρόλας». Σημειώνουμε τέλος ότι οι υποστηρικτές του «ΝΑΙ», αύριο, Πέμπτη, διοργανώνουν νέα διαδήλωση.
Αυτές τις κρίσιμες στιγμές ο πρωθυπουργός, στη μέχρι τώρα ενημέρωση των πολιτικών αρχηγών, επιμένει ότι κινείται στην «εθνική γραμμή». Αυτό σημαίνει ότι αλλοίωσε, μέσα σ’ ένα εικοσιτετράωρο, την απόφαση του Ελληνικού λαού, που στο πρόσφατο δημοψήφισμα απέρριψε τη μνημονιακή πολιτική.
Είναι φανερό ότι χρησιμοποίησε το δημοψήφισμα για να υφαρπάξει μιαν απόφαση του Ελληνικού λαού ενάντια σ’ ένα μνημόνιο, το μνημόνιο Γιουνκέρ, για να φέρει μια νέα συμφωνία – μνημόνιο στη θέση του μνημόνιου Γιουνκέρ.
Σ’ αυτές τις κρίσιμες στιγμές το ΚΚΕ πρέπει να αναλάβει συγκεκριμένες πολιτικές πρωτοβουλίες. Οι πρωτοβουλίες αυτές πρέπει να αφορούν στις παρακάτω κατευθύνσεις:
Πρώτη: Η ηγεσία του Κόμματος οφείλει να απευθυνθεί στην κυβέρνηση και να της ξεκαθαρίσει ότι δεν πρέπει να υπογράψει ένα νέο μνημόνιο, γιατί παραβαίνει τη λαϊκή έκφραση του Ελληνικού λαού. Οπότε πρέπει να διακόψει τις συνομιλίες και να προετοιμάσει τη χώρα για την επόμενη ημέρα.
Δεύτερη: Η ηγεσία του Κόμματος οφείλει να αναλάβει αγωνιστικές κινητοποιήσεις με βασικό στόχο την κοινή δράση των λαϊκών μαζών, με τη δική του αυτοτελή παρουσία και τα δικά του συνθήματα.
Τρίτη: Είναι πλέον απόλυτα απαραίτητο η ηγεσία του Κόμματος να κατανοήσει ότι η τωρινή πολιτική γραμμή του Κόμματος δε μπορεί να συσπειρώσει την εργατική τάξη και τα μικροαστικά στρώματα. Αυτό πλέον έχει αποδειχτεί και με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Χρειάζεται, επιτέλους, να καταθέσει, σε κάθε ενδεχόμενο, και μιας συμφωνίας – μνημονίου αλλά και μπροστά στο ενδεχόμενο ενός Grexit, μια συγκεκριμένη πρόταση, που θα περιλαμβάνει κρατικομονοπωλιακές ρυθμίσεις, κατά το Λενινιστικό πρότυπο, όπως ακριβώς έχει προτείνει η «Νέα Σπορά» στην αρθρογραφία της, για να δώσει διέξοδο στα άμεσα προβλήματα των λαϊκών μαζών, στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί αυτήν τη στιγμή, να δώσει διέξοδο στην οικονομική κρίση και τη χρεοκοπία, να κατευθύνει τις λαϊκές μάζες στη μάχη της ενότητας της εργατικής τάξης και της κοινωνικής συμμαχίας με τα μικροαστικά στρώματα.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες για την κυβέρνηση και το πια πολιτική υπηρετεί. Αυτό που έχει σημασία, όμως, είναι ότι η πολιτική και ταξική συνείδηση των λαϊκών μαζών έχουν ανέβει πολύ περισσότερο από ότι τις προηγούμενες ημέρες, ότι θα ήταν εγκληματικό λάθος από την πλευρά της ηγεσίας του Κόμματος να υποτιμήσει τα αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του Ελληνικού λαού, που πρέπει να τα γονιμοποιήσει στην κατεύθυνση του αντιμονοπωλιακού αγώνα, στην κατεύθυνση του σοσιαλισμού.
Πολύ περισσότερο η ηγεσία του Κόμματος πρέπει να πάρει αυτές τις πρωτοβουλίες στην περίπτωση, που οι συνομιλίες δεν καταλήξουν σε συμφωνία και το Κόμμα βρεθεί μπροστά σε ραγδαίες εξελίξεις, μηδέ εξαιρουμένων και των εκλογών, που θα έχουν ως βασικό στόχο την πλήρη αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος, κάτι που δε θα αφήσει ανεπηρέαστο το ΚΚΕ και έχοντας ως δεδομένο τις απώλειες των δυνάμεων που έχει υποστεί.
COMMENTS