Η δημοσίευση από το «e-Βήμα» του «σχεδίου Γιουνκέρ» μας φέρνει μπροστά στο ενδεχόμενο υπογραφής συμφωνίας με τους «θεσμούς». Ο Ζαν – Κλοντ Γιουνκέρ διέψευσε, βέβαια, ότι το σχέδιο αυτό είναι δικό του, αλλά αυτή η διάψευση μάλλον δεν έχει και πολύ σημασία, μια και μπορεί να θεωρηθεί μια συνηθισμένη πρακτική, στο επίπεδο της διπλωματίας και των ισορροπιών που επικρατούν στη Κομισιόν.
Περισσότερο, όμως, σημασία έχει μια άλλη δήλωση του Γιουνκέρ προς το πρακτορείο Bloomberg, που παραδέχτηκε ότι εμπλέκεται στις συζητήσεις για την εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα της Ελλάδας και η πρόβλεψή του ότι θα υπάρξει συμφωνία μέχρι τα τέλη του Μάη – Ιούνη.
Την προοπτική ότι η κυβέρνηση είναι πολύ κοντά σε συμφωνία με τους «θεσμούς» επιβεβαίωσε ουσιαστικά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά την ομιλία του στη συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών. Την ίδια διαβεβαίωση έδωσε και ο Γιάννης Βαρουφάκης.
Τα αστικά ΜΜΕ αντέδρασαν με μια ομοφωνία για την επικείμενη συμφωνία. Θεώρησαν ότι η συμφωνία είναι «μια καλή συμφωνία» και ότι πρέπει η κυβέρνηση να προχωρήσει, γιατί η «αγορά έχει καταρρεύσει». Μάλιστα έκαναν και ένα βήμα παραπάνω. Εκτίμησαν ότι η συμφωνία – με το περιεχόμενο έτσι όπως προσδιορίζεται σύμφωνα με το δημοσίευμα του «e-Βήματος», αποτελεί ένα «καλό χαρτί» στα χέρια της κυβέρνησης, που θα βάλει προβλήματα στα άλλα κόμματα. Πρόβλεψαν, μάλιστα, ότι, με βάση αυτό το περιεχόμενο της συμφωνίας, ο Αλέξης Τσίπρας θα ξεπεράσει και τα όποια προβλήματα συναντάει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Παραπέρα, σε νεώτερες δηλώσεις τους η Άνγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ κατά τη συνάντησή τους διαβεβαίωσαν ότι: «εργαζόμαστε όλοι για να υπάρξει μια συμφωνία», προϊδεάζοντας και αυτοί για την επικείμενη συμφωνία.
Όπως δείχνουν τα πράγματα βρισκόμαστε, πράγματι, μπροστά στην κατάληξη μιας συμφωνίας. Και τα αστικά ΜΜΕ έχουν αναλάβει να την πλασάρουν στους εργαζόμενους. Σημειώνουμε ότι το προηγούμενο διάστημα, και με τη συμμετοχή της κυβέρνησης, επικράτησε μια κατάσταση δραματοποίησης, μάλλον για να πέσει «στα μαλακά» η επικείμενη συμφωνία.
Με βάση, όμως, όσα περιέχει το δημοσιευμένο κείμενο του «σχεδίου Γιουνκέρ» και όσα μέχρι τώρα έχουν ανακοινώσει ο πρωθυπουργός και ιδιαίτερα ο υπουργός οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης, η πραγματικότητα είναι ότι η επικείμενη συμφωνία δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το τρίτο μνημόνιο, παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης, ότι δεν πρόκειται να αποδεχτεί ένα νέο μνημόνιο.
Η «ιδιομορφία» της επικείμενης συμφωνίας είναι ότι εκεί που ο πρωθυπουργός είχε ανακοινώσει στο συνέδριο του Economist ότι θα υπάρξει μία ενιαία συμφωνία, τώρα, θα υπάρξει μία συμφωνία πρακτικά σπασμένη στα δύο, που το πρώτο μέρος της θα παίζει το ρόλο της ενδιάμεσης συμφωνίας, που θα προβλέπει μια σειρά νέων αντιλαϊκών μέτρων, ενώ το δεύτερο μέρος – που θα περιλαμβάνει το ασφαλιστικό, τις εργασιακές σχέσεις και τις απολύσεις, μεταφέρεται στο Φθινόπωρο.
Το σπάσιμο αυτό της συμφωνίας είναι προφανές ότι γίνεται για να διευκολύνει τον πρωθυπουργό να περάσει αυτή από την κοινοβουλευτική του ομάδα, να ξεπεράσει τις πιθανές αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Γίνεται και για έναν άλλο λόγο. Η εφαρμογή των μέτρων είναι ανοιγμένη με τέτοιο τρόπο, που τις συνέπειές τους να τις προσλάβουν οι εργαζόμενοι «σταδιακά», γεγονός που βολεύει την κυβέρνηση να περάσει η νέα συμφωνία κερδίζοντας πολιτικό χρόνο.
Ήδη, όμως, πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι ο τρόπος που προωθείται η συμφωνία αφορά και στη Νέα Δημοκρατία και τις αντιπαραθέσεις, που υπάρχουν στο εσωτερικό της. Δίνει τη δυνατότητα σε όσους προωθούν αλλαγές στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας να ανοίξουν το ζήτημα και μαζί μ’ αυτό να προχωρήσουν νέες πολιτικές συμμαχίες, που σύμφωνα με πολιτικό παρατηρητή, γνώστη των εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, «δεν θα τις αναγνωρίζουμε»!
Η προοπτική υπογραφής της νέας συμφωνίας συνεχίζει το καθεστώς της ελεγχόμενης χρεοκοπίας της χώρας μας και της εξαθλίωσης των εργαζομένων. Νέοι φόροι και νέα αντιλαϊκά μέτρα θα ταλανίσουν τους εργαζόμενους. Παρόλο που δεν έχει ακόμη επισημοποιηθεί η συμφωνία όλοι οι πολιτικοί παρατηρητές θεωρούν ότι θα πρόκειται για μια «δύσκολη συμφωνία», που επέβαλαν οι δανειστές.
Αποδεικνύεται ότι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση δε μπορεί να υπάρξει μια φιλολαϊκή διέξοδος από την οικονομική κρίση προς όφελος των εργαζομένων.
Την ίδια στιγμή οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται εμφανίζουν την κυβέρνηση να διατηρεί τη λαϊκή στήριξη. Παράλληλα, όμως, μειώνεται σταθερά και επιταχυνόμενα η αξιοπιστία της και η αποδοχή της για την πολιτική που προτίθεται να εφαρμόσει. Πράγμα που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι έχουν αρχίσει να χάνουν την εμπιστοσύνη τους προς αυτήν, χωρίς να μετατοπίζονται προς τη Νέα Δημοκρατία.
Η Νέα Δημοκρατία αδυνατεί να ανακάμψει, γεγονός που έχει αρχίσει να προβληματίζει ακόμη και στελέχη της, που κινούνται στο περιβάλλον του Αντώνη Σαμαρά. Τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης δε φαίνεται ότι κερδίζουν από αυτήν την κατάσταση. Είναι φανερό ότι οι εργαζόμενοι δε βλέπουν πολιτική διέξοδο γι’ αυτό και δεν υπάρχουν αξιόλογες μετακινήσεις. Αυτές είναι οριακές.
Κατά τη δική μας ερμηνεία το γεγονός αυτό σχετίζεται με την έλλειψη μιας σαφούς, συγκεκριμένης εναλλακτικής πολιτικής πρότασης, που θα δίνει διέξοδο στη σημερινή κατάσταση. Και μια τέτοια πρόταση αυτήν τη στιγμή δε μπορεί να κατατεθεί παρά μόνο από το ΚΚΕ. Μόνο που η πολιτική του αποτελεί περιοριστικό παράγοντα για μια τέτοια παρέμβαση.
Το σημειώνουμε για άλλη μια φορά τονίζοντας ότι η υπογραφή της συμφωνίας θα τροφοδοτήσει εξελίξεις, που το πιθανότερο είναι ότι θα διαμορφώσει ένα νέο πολιτικό τοπίο. Και αυτό δε σημαίνει ότι το νέο πολιτικό τοπίο οπωσδήποτε θα είναι ευνοϊκό για το ΚΚΕ, μια και οι νέες εξελίξεις θα αφορούν τη διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού και κομματικού συστήματος με στόχο τον εγκλωβισμό των λαϊκών μαζών.
COMMENTS