“Κυβερνήστε!…”

Η μόνιμη επωδός όλων των σχολιαστών των δελτίων ειδήσεων των αστικών ΜΜΕ, που σχολιάζουν την κυβερνητική πολιτική, είναι η παρότρυνση: «επιτέλους η κυβέρνηση πρέπει να κυβερνήσει»! Ουσιαστικά η παρότρυνση αυτή δεν απευθύνεται προς την κυβέρνηση, ίσως, γιατί διερωτώνται για το εάν η κυβέρνηση κυβερνάει ή όχι. Γιατί η κυβέρνηση κυβερνάει. Και μάλιστα εφαρμόζει όλο το πλέγμα της μνημονιακής πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης, με ελάχιστες αλλαγές, που δε μπορεί να πει κανείς, σε καμία περίπτωση, ότι συνιστούν μιαν άλλη πολιτική.

Η ουσία αυτής της παρότρυνσης είναι ότι τα αστικά ΜΜΕ, αντιπροσωπεύοντας τα συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας μας, απαιτούν από την κυβέρνηση να πάρει τις «δύσκολες αποφάσεις», αυτές, που προτείνουν στην κυβέρνηση οι λεγόμενοι εταίροι μας. Και επειδή η κυβέρνηση καθυστερεί και ελίσσεται για να πέσει στα «μαλακά» το νέο μνημόνιο που θα φέρει, τα αστικά ΜΜΕ την πιέζουν να τις πάρει, και μ’ αυτήν την έννοια να κυβερνήσει.

Φυσικά δε σταματάνε εκεί. Δε φείδονται καλών λόγων και επαίνων, ειδικά για τον πρωθυπουργό, μια και επικεντρώνουν σ’ αυτόν και τον καλούν συνεχώς «να πάρει επάνω του το ζήτημα της διαπραγμάτευσης», ότι θα μείνει στην ιστορία ως ένας μεγάλος πολιτικός ηγέτης εάν αυτήν «τη δύσκολη στιγμή πάρει τις απόλυτα αναγκαίες αποφάσεις για να ξεφύγει η χώρα από το φάσμα μιας άτακτης χρεοκοπίας»! Έτσι κατανοούν τους «μεγάλους ηγέτες», με ό,τι σημαίνει αυτό για το πώς κατασκευάζονται οι μύθοι για τους μεγάλους ηγέτες!

Προχωράνε ακόμη περισσότερο. Καλούν τον Αλέξη Τσίπρα να έρθει σε σύγκρουση με την «Αριστερή Πλατφόρμα», εν ανάγκη να τους αφήσει «να πάρουν το δρόμο τους» οι της «Αριστερής Πλατφόρμας», για να μπορέσει, επιτέλους, να μπει η χώρα μας σε αναπτυξιακή πορεία και να αντιμετωπίσει τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που περνάει.

Στην κατεύθυνση αυτή, τα αστικά ΜΜΕ δε διστάζουν να γελοιοποιούν πολιτικές ενέργειες της κυβέρνησης, όπως π.χ. την πρόσληψη των διαθέσιμων και των καθαριστριών, έστω και με τον τρόπο που έγινε, να τις προβάλουν ως μονομερείς ενέργειες, που «προσβάλουν τους εταίρους μας», να σχολιάζουν αρνητικά το γεγονός ότι η τελευταία δόση των 750εκ. ευρώ πληρώθηκε από τα διαθέσιμα του ενός λογαριασμού από τους δύο, που διαθέτει η χώρα μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, λέγοντας «ότι βγήκαν από τη μία τσέπη και μπήκαν στην άλλη»!  Τη δουλειά τους κάνουν.

Μέχρι τώρα, φυσικά, τα αστικά ΜΜΕ έχουν αρνηθεί να σχολιάσουν αρνητικά το γεγονός ότι πάνω από το 92% του δανεισμού της χώρας μας πάει για την αποπληρωμή …του δανεισμού που πραγματοποιεί, με αποτέλεσμα το χρέος να αυξάνει! Αυτό δε το θεωρούν γελοίο και προσβλητικό.

Στην περίπτωση αυτή όχι μόνο δικαιολογούν αυτόν το δανεισμό, που φέρνει τη χώρα μας στη θέση του μονίμως «αγκιστρωμένου ψαριού», αλλά και τον ενθαρρύνουν λέγοντας ότι «εμείς έχουμε ανάγκη τα λεφτά»! Η υποτέλεια στο απόγειό της.

Στα χθεσινά δελτία ειδήσεων έκαναν και ένα πιο αποφασιστικό βήμα. Έθεσαν ωμά το ζήτημα της διακυβέρνησης. Ο Γιάννης Πρετεντέρης στο «Mega», στο καθημερινό του σχόλιο, ως «τολμηρός» και «αντικειμενικός» σχολιαστής, ήταν αποκαλυπτικός: «Ας μη γελιόμαστε! Όλοι γνωρίζουμε ποιος θα κάνει τις προτάσεις. Κάποια στιγμή θα έρθουν και θα μας πουν. Αυτές είναι! Πάρτε τις! Τις δέχεστε;»!!!…

Και συνεχίζοντας το σχόλιό του έθεσε τα σχετικά ερωτήματα προς την κυβέρνηση: «Ας μας πει η κυβέρνηση: τι θα κάνει; Μπορεί να διαχειριστεί πολιτικά αυτό το θέμα; Διαφορετικά να δούμε τι θα κάνουμε…»!!!…

Τουτέστιν: Ως «γνήσιο και αυθεντικό (αγγλιστί: original) τέκνο» της αστικής τάξης ο Γιάννης Πρετεντέρης απευθύνθηκε στην κυβέρνηση και την έθεσε προ των ευθυνών της: Τι της έλεγε στην πραγματικότητα;…

Τις προτάσεις για την αντιμετώπιση της σημερινής οικονομικής κατάστασης θα μας τις κάνουν οι εταίροι μας. Πάντα έτσι γινόταν. Το «χρέος» το δικό μας είναι να τις δεχτούμε, για να ανοίξει η χρηματοδότηση! Έτσι προστατεύονται υα συμφέροντα της αστικής τάξης και του ξένου κεφαλαίου. Επομένως η κυβέρνηση δε μπορεί να καθυστερεί να πάρει τις σχετικές αποφάσεις. Αν δε θέλει να τις πάρει ας μας το πει για να «δούμε και εμείς, προφανώς ως αστική τάξη, τι θα κάνουμε!!!…

Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω για την κυβέρνηση; «Ή κάνετε τη βρώμικη δουλειά και παίρνετε την απόφαση να προχωρήσετε ή και εμείς – πάντα ως αστική τάξη, θα επανακαθορίσουμε τη στάση μας και φεύγετε για να έρθει άλλος στη θέση σας που θα την κάνει»!!!…

Απροκάλυπτος κυνισμός ενός αντικειμενικού δημοσιογράφου, εντός ή εκτός εισαγωγικών, που στέκεται στέρεα πάνω στην πραγματικότητα και δεν την αποκρύπτει; Είναι σα να λέει στην κυβέρνηση: «Αυτά είναι τα δεδομένα, αυτά πρέπει να κάνετε. Θα τα κάνετε»;…

Δεν έχει και τόση σημασία η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, για το βαθμό του κυνισμού του Γιάννη Πρετεντέρη και κάθε άλλου σχολιαστή των αστικών ΜΜΕ, όσο έχει σημασία να καταλήξουμε στην εκτίμηση, ότι η αστική τάξη της χώρας μας έχει βάλει το μαχαίρι στο λαιμό της κυβέρνησης και απαιτεί να πάρει επιτέλους τις «αναγκαίες» αποφάσεις.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, η κυβέρνηση, κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει πλέον, προετοιμάζει συστηματικά το έδαφος για ένα νέο μνημόνιο. Προσπάθησε, βέβαια, να μετακινήσει λίγο τα πράγματα, να τα φέρει στα «μέτρα» των δικών της «κόκκινων γραμμών».

Όπως, όμως, σχολίασε και ο Γιάννης Πρετεντέρης στο δελτίο ειδήσεων του «Mega»: «αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι οι εταίροι από την αρχή αυτής της υπόθεσης δεν έχουν μετακινηθεί καθόλου»! Και αυτό είναι ακριβώς το ζήτημα, που προκαλεί  τα προβλήματα στη διαχείριση αυτής της κατάστασης στην κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση «μετράει» το πολιτικό κόστος. Δε θα είναι μικρό γι’ αυτήν. Δε θα είναι μικρό ούτε και για τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. Όλα υπολογίζονται. Ψάχνεται, λοιπόν, για το πώς θα προχωρήσει. Επανέρχεται στο επιχείρημα της πολιτικής επίλυσης των προβλημάτων της διαπραγμάτευσης.

Διαμηνύει στους εταίρους ότι είναι η «δικιά τους η σειρά» να κάνουν τα απαραίτητα βήματα. Ελπίζει ότι κάτι θα πάρει, ώστε να κάνει πιο «ευπαρουσίαστη» μια συμφωνία μαζί τους. Την ίδια στιγμή οι εταίροι φροντίζουν να της «καίνε τα χαρτιά».

Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ και οι άλλοι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης δέχτηκαν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος αλλά με τους δικούς τους όρους. Η κυβέρνηση θα μπορεί να βάλει στην κρίση του Ελληνικού λαού τη συμφωνία, αφού τη δεχτεί πρώτα, αλλά μέχρι τότε δε θα μπορεί να χρηματοδοτείται. Οπότε το δημοψήφισμα, τουλάχιστον για τώρα, πρακτικά ακυρώνεται για την κυβέρνηση.

Την ίδια στιγμή, και μετά το Eurogroup, ο πολύς Βόλφγκανγκ Σόιμπλε φρόντισε να αποψιλώσει τη νότα προόδου, που, υποτίθεται, ότι σημειώθηκε στις διαπραγματεύσεις. «Είμασταν “φιλικοί” προς την κυβέρνηση, σημείωσε, αλλά στην ουσία δεν υπάρχει πρόοδος». Ξαναπέταξε το μπαλάκι στην κυβέρνηση για τις αντιλαϊκές αποφάσεις που πρέπει να πάρει – και επί της ουσίας έτσι εννοεί ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε την πρόοδο!

Αυτό που απομένει τώρα να δούμε είναι: τον τρόπο που η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να καταλήξει σε συμφωνία, γιατί αυτή η κατεύθυνση δεν αλλάζει. Και εδώ η κυβέρνηση επιστρατεύει, και πάλι, το επιχείρημα της πολιτικής διαπραγμάτευσης. Αλλά αυτό το επιχείρημα το χρησιμοποίησε η κυβέρνηση μέχρι τώρα συνεχώς και τα αποτελέσματα δεν της άλλαξαν τη θέση που βρίσκεται.