Η κυβέρνηση διατυπώνει διπλό λόγο και εφαρμόζει διπλή τακτική. Το παιχνίδι αυτό είναι πολύ γνωστό από το παρελθόν και δεν έδωσε σε κανέναν πολιτικό σχηματισμό το πλεονέκτημα και τη δυνατότητα να κοροϊδεύει για πολύ χρόνο τον Ελληνικό λαό.
Από τέτοιου είδους πολιτικές στάσεις υπάρχει πολύ μεγάλη εμπειρία στον Ελληνικό λαό και όσο και εάν η κυβέρνηση ποντάρει πάνω στα τραυματισμένα αισθήματά του, της τραυματισμένης του περηφάνιας, δεν πρόκειται να πετύχει το αποτέλεσμα που επιδιώκει. Δηλαδή…
Να παρουσιάσει το μαύρο άσπρο. Να παρουσιάσει τους ευφημισμούς, όπως σαφώς μας είχε προδιαθέσει γι’ αυτούς ο Γιάννης Βαρουφάκης, σαν πολιτικό λόγο, που κινείται στην κατεύθυνση του «δεν εκβιαζόμαστε». Σαν τη προσδοκώμενη λύση στα καυτά προβλήματα του Ελληνικού λαού, των εργαζομένων και των καταστρεμμένων μικροαστικών στρωμάτων.
Πολύ περισσότερο δεν υπάρχει καμία περίπτωση επιτυχίας αυτού του δρόμου που φαίνεται ότι επέλεξε η κυβέρνηση, γιατί διανύουμε μια περίοδο, που τα όρια για ανάλογους λεκτικούς ελιγμούς και διπλές τακτικές είναι πολύ στενά. Τα περιθώρια είναι μάλλον ανύπαρκτα.
Στο προηγούμενο άρθρο μας: «Οι πολιτικές προεκτάσεις της ψήφου εμπιστοσύνης» είχαμε γράψει για την κυβέρνηση: «Η κυβέρνηση θα πρέπει να υπολογίζει πολύ, πολύ περισσότερο απ’ ότι η προηγούμενη κυβέρνηση, που πήγαινε στη διαπραγμάτευση με χαμηλωμένο το κεφάλι και απολογιόταν με το «ουδείς αναμάρτητος», ότι πόνταρε για την ανάδειξή της στα τραυματισμένα αισθήματα του Ελληνικού λαού, ότι δεν πρόκειται να της επιτρέψουν αυτά ακριβώς τα τραυματισμένα αισθήματα του Ελληνικού λαού να «βγάλει λαγό» από το καπέλο σαν ταχυδακτυλουργός και να παρουσιάσει μια πιθανή συμφωνία – γέφυρα με την Ευρωπαϊκή Ένωση σα θρίαμβο της πολιτικής της. Τέτοια περιθώρια δεν πρέπει να υπολογίζει ότι θα έχει».
Και αποδείχτηκε, πολύ γρήγορα, τόσο στο πρόσφατο Eurogroup όσο και στη Σύνοδο Κορυφής ότι επαληθευτήκαμε. Το πρόβλημα που υπάρχει είναι το συνταίριασμα του «παλιού προγράμματος», δηλαδή, του υπάρχοντος μνημονίου, με το νέο πρόγραμμα, αυτό, δηλαδή, που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση ως «πολιτική συμφωνία – γέφυρα».
Και γι’ αυτήν τη συμφωνία ήδη οι εταίροι μας «πατάνε» επάνω στην τοποθέτηση του Γιάννη Βαρουφάκη, που από την επίσκεψή του στο Λονδίνο είχε ξεκαθαρίσει ότι η κυβέρνηση δεν ζητάει κούρεμα του χρέους, που είχε κάνει λόγο για τη μεγάλη εμπειρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους ευφημισμούς, δηλαδή στη διπλή γλώσσα.
Μόνο που οι εταίροι μας δεν εκμεταλλεύονται μόνο την υποχώρηση της κυβέρνησης ως προς το κούρεμα του χρέους. Στέκονται και στην τοποθέτηση του Γιάννη Βαρουφάκη για το 70% και 30%.
Μέσα από αυτήν την υποχωρητική τακτική της κυβέρνησης και την εναγώνια αναζήτηση των ευφημισμών και των κατάλληλων λέξεων, που οδήγησαν στη μη έκδοση της τελικής ανακοίνωσης του Eurogroup, παράλληλα, ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας κατέληξε σε συμφωνία με το Γερούν Ντάισελμπλουμ, σε μια συνάντηση δέκα λεπτών, για να αρχίσουν συζητήσεις σε τεχνικό επίπεδο για να επιλυθεί το πρόβλημα της μετάβασης από το μνημόνιο στο πρόγραμμα – γέφυρα. Και αυτό το γεγονός είναι ακόμη πιο ουσιαστικό από το ότι δεν εκδόθηκε κοινό ανακοινωθέν από το Eurogroup.
Όπως δήλωσε η εκπρόσωπος του προέδρου του Eurogroup, ο Γερούν Ντάισελμπλουμ και ο Αλέξης Τσίπρας «συμφώνησαν να ζητήσουν από τους θεσμούς (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) να αρχίσουν συζητήσεις με τις ελληνικές Αρχές ώστε να επιχειρηθεί να γίνει προπαρασκευαστικό έργο» ενόψει του Eurogroup της Δευτέρας. Με δυο λόγια για τις επόμενες τρεις ημέρες, σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, η κυβέρνηση θα συζητάει με τους …θεσμούς(!), δηλαδή, με την …τρόικα.
Θα θέλαμε να πληροφορήσουμε τους αναγνώστες μας τη σύνθεση των αντιπροσώπων – εμπειρογνωμόνων των «θεσμών» και της χώρας μας, εκτός από τον Τόμας Βίζερ, που είναι ο πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων και μέλος του EuroWorking Group, που ήδη έχει ανακοινωθεί ότι θα συμμετέχει εκ μέρους των «θεσμών» και το Γιώργο Χουλιαράκη, πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων της χώρας μας.
Από την πλευρά των «θεσμών» συμμετέχουν οι τρεις της τρόικα, που θα έρχονταν στην Αθήνα για τους ελέγχους, δηλαδή ο Ντέκλαν Κοστέλο, ο Ρίσι Γκογιάλ και ο Κλάους Μαζούχ. Από την πλευρά της αντιπροσωπείας της χώρας μας συμμετέχουν, επίσης, η Έλενα Παναρίτη, θεσμικός οικονομολόγος και πρώην σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, και πιθανώς ο Αμερικανός οικονομολόγος Τζέιμς Γκαλμπρέιθ. Η Ελληνική ομάδα θα υποστηρίζεται από ομάδα της Lazard, της εταιρείας που έχει προσληφθεί ως οικονομικός σύμβουλος του Ελληνικού Δημοσίου από την κυβέρνηση, εταιρεία που είχε προσλάβει και η προηγούμενη κυβέρνηση.
Ανεξάρτητα, όμως, από αυτό το γεγονός, της σύνθεσης των εμπειρογνωμόνων, η ουσία των συζητήσεων αυτών θα είναι η ακριβής αποτύπωση του προγράμματος, που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση. Και μέσα στην αποτύπωση θα συμπεριλαμβάνεται και η ακριβής κοστολόγηση του προγράμματος της κυβέρνησης, όπως και τα ισοδύναμα μέτρα, που θα υπάρχουν στο πρόγραμμα – γέφυρα. Μέχρι και τη Δευτέρα θα γνωρίζουμε επακριβώς το ποια θα είναι η έκβαση αυτής της συζήτησης μεταξύ των εμπειρογνωμόνων των δύο πλευρών.
Εδώ είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε τις δηλώσεις της Άγκελα Μέρκελ, μετά το τέλος της Συνόδου Κορυφής: «Η Ελλάδα έχει πρόγραμμα και νομίζω πως πρέπει να επεκταθεί ή να ολοκληρωθεί». Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Αξίζει, όμως, να σταθούμε και σε δύο άλλα γεγονότα, που τα σκέπασε το «Ελληνικό ζήτημα». Το ένα είναι ότι έγινε συζήτηση στη Σύνοδο Κορυφής για τη Συνθήκη Σένγκεν, με αφορμή τα πρόσφατα αιματηρά γεγονότα στο Παρίσι, προκειμένου να αυξηθούν οι έλεγχοι όσων εισέρχονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχει σημασία να κρατήσουμε ότι γι’ αυτό το σκοπό εγκρίθηκε πρόγραμμα: «Το σχέδιο που εγκρίθηκε είναι αυτό που εκπονήθηκε από τους υπουργούς Εσωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα τέλη Ιανουαρίου στη Ρίγα της Λετονίας και διαρθρώνεται γύρω από τρεις δράσεις: Την πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης, τον τρομοκρατικό έλεγχο και τη διεθνή συνεργασία» (e-Βήμα).
Το δεύτερο αφορά στις εξελίξεις στην Ουκρανία. Για κανένα από τα δύο ζητήματα στη συνέντευξη τύπου, που παραχώρησε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν έδωσε λεπτομέρειες, πέρα από το γεγονός ότι οι αποφάσεις ήταν ομόφωνες.
Στο μεταξύ με την επιστροφή του από τις Βρυξέλες ο πρωθυπουργός θα πρέπει να ανακοινώσει τις τελικές του επιλογές σε σχέση με την εκκρεμότητα της εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Είναι βέβαιο ότι και με την επιλογή του προσώπου για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας θα έχουμε πλέον μια πιο σαφή εικόνα για τις προθέσεις της κυβέρνησης, γιατί κανείς δεν πρέπει να αγνοεί το γεγονός, ότι μέσα από την εκλογή του νέου Προέδρου μπορεί να εκφραστεί μια νέα προσπάθεια για τη σταθεροποίηση του αστικού πολιτικού συστήματος σε συναινετική βάση. Και αυτό το γεγονός θα είναι ένα πρόσθετο στοιχείο, που θα αποκαλύψει και τα πραγματικά όρια της πολιτικής και της πορείας της κυβέρνησης. Περί αυτού δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία.
COMMENTS