Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση αντιμετωπίζει έναν ιταμό, εκ μέρους των κυρίαρχων κύκλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδιαίτερα της Γερμανίας, εκβιασμό. Της έχουν βάλει το μαχαίρι στο λαιμό και την εκβιάζουν, με μοχλό τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που αποφάσισε να μη δέχεται τα Ελληνικά ομόλογα ως εγγυήσεις για τη συνέχεια της ρευστότητας προς τη χώρα μας. Παραπέρα ήρθε και η απόφαση για τη μη έκδοση των εντόκων γραμματίων του δημοσίου ύψους 4.5 δισ. Ευρώ.
Εκβιάζουν στην πραγματικότητα τη χώρα μας με μια νέα ανοιχτή χρεοκοπία, την ίδια στιγμή που σαφώς θέτουν την κυβέρνηση μπροστά σ’ ένα δίλημμα για το εάν θα καταθέσει αίτηση για την παράταση του μνημονίου, πράγμα που σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα αναγνωρίσει το μνημόνιο και κατά συνέπεια στη συνέχεια θα πρέπει να δεχτεί και την αξιολόγηση εκ μέρους της τρόικας, άρα και την ίδια την τρόικα.
Σε άλλα άρθρα μας, σε διπλανές στήλες, έχουμε εξηγήσει ακριβώς το τι βγάζει στην επιφάνεια αυτή η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναδεικνύει την ίδια τη φύση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ανάγκη για την αποδέσμευση της χώρας μας από αυτήν, ως κυρίαρχο αίτημα αυτών των στιγμών. Ένα αίτημα που έχουμε εξηγήσει το χαρακτήρα του με κριτήριο τις σχέσεις των τάξεων και την αλλαγή των τάξεων στην εξουσία.
Έχουμε επίσης τοποθετηθεί και για το γεγονός της στάσης της ίδιας της κυβέρνησης, που δεσμεύτηκε ότι θα τηρεί τους Κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πράγμα που τη φέρνει σε άμεση αντίφαση με την ίδια της την πρόθεση, ανεξάρτητα από το βαθμό της ειλικρίνειάς της, να καταργήσει το μνημόνιο, την τρόικα και τη λιτότητα.
Ταυτόχρονα δεν πρέπει να υποτιμήσουμε το γεγονός του τι σημαίνει στην πραγματικότητα αυτή η στάση των κυρίαρχων κύκλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πολιτική της σημασία είναι ότι επί της ουσίας βάζουν θέμα πτώσης της κυβέρνησης, πράγμα που το λαϊκό αισθητήριο το «έπιασε» ως μήνυμα και συζητιέται στη λαϊκή βάση.
Μερικοί, μάλιστα, απολογητές της υποτέλειας καλούν την κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει τη θέση της και να αποδεχτεί το μνημόνιο ως έχει, παραπέρα να αποδεχτεί τη διαδικασία της αξιολόγησης και επομένως την ύπαρξη της τρόικας, τέλος, να αποδεχτεί τη συμφωνία της προηγούμενης κυβέρνησης με την τρόικα για να μη βρεθεί η χώρα μας μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις, όπως το Grexit.
Και επειδή θεωρούν ότι οι στιγμές είναι ιστορικές για τη χώρα μας καλούν την κυβέρνηση να καταφύγει σε νέες εκλογές ή σε δημοψήφισμα, ελπίζοντας ότι με το φόβο της εξόδου από το ευρώ και την τρομοκρατία, με την επιστράτευση της καταστροφολογίας θα μπορέσουν να ρίξουν την κυβέρνηση, η οποία την ίδια στιγμή καλεί σε λαϊκή υποστήριξη.
Εκ των πραγμάτων μπαίνει ένα θέμα: Ποια πρέπει να είναι η στάση του Επαναστατικού Κινήματος, ιδιαίτερα του Κόμματος, του ΚΚΕ, στη συγκεκριμένη στιγμή. Θα πρέπει να υποστηρίξει την κυβέρνηση ή όχι;
Η θέση μας είναι ότι ο εκβιασμός που επιχειρούν οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να επιστραφεί ως απαράδεκτος. Άλλωστε αυτό εκφράζουν και οι διαθέσεις των λαϊκών μαζών.
Από την άλλη αυτή η θέση δε μπορεί να είναι ή να μεταφράζεται ως υποστήριξη σε μια κυβέρνηση, που από μόνη της έχει εκφράσει την άποψη – δέσμευση ότι θα σεβαστεί τους Κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έφεραν τη χώρα μας σ’ αυτό το κατάντημα.
Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα είναι ότι το Κόμμα μας πρέπει να πάρει όλες τις πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων, έτσι ώστε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και τα μικροαστικά στρώματα να «επιστρέψουν» τον ιταμό εκβιασμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί δεν είναι ένας εκβιασμός που αφορά ειδικά την κυβέρνηση και μόνο. Είναι ένας εκβιασμός που αφορά πάνω απ’ όλους τους εργαζόμενους και τα μικροαστικά στρώματα, που πρέπει να εξακολουθούν να ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης και καταστροφής.
Αυτοί οι κοινωνικοί αγώνες θα έχουν ως άμεσα συνθήματα την αποδέσμευση της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη μονομερή διαγραφή του χρέους, αλλά και τη διεκδίκηση της επίλυσης των λαϊκών προβλημάτων.
Είναι ο μόνος δρόμος για να μην περάσει ο εκβιασμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έτσι όπως τον κατανοούν στις συγκεκριμένες συνθήκες οι εργαζόμενοι και τα μικροαστικά στρώματα, ο μόνος δρόμος για να μην αποπροσανατολιστούν οι κοινωνικοί αγώνες και πάρουν τη μορφή μιας πολιτικής υποστήριξης προς την κυβέρνηση, που δείχνει σοβαρά σημάδια υποχώρησης ακόμη και από τις ίδιες της τις εξαγγελίες, είναι ο μόνος δρόμος να παρέμβουν οι λαϊκές μάζες με τους αγώνες τους και να χειραφετηθούν από μια πολιτική που φέρνει τη σφραγίδα της προηγούμενης κυβέρνησης και που οι απολογητές της καλούν κυνικά και απροκάλυπτα στην επιστροφή της, ο μόνος δρόμος για να κλείσει κάθε ενδεχόμενο η σημερινή κυβέρνηση να χρησιμεύσει ως βαλβίδα ασφαλείας και αποσυμπιεστής των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων, ο μόνος δρόμος για να κατανοήσουν οι λαϊκές μάζες, ακόμη και αυτές που θέλουν να κινητοποιηθούν για πολιτική υποστήριξη της σημερινής κυβέρνησης, ποιος πρέπει να είναι ο πραγματικός στόχος, ο μόνος δρόμος για να ανέβει η πολιτική και ταξική συνείδηση των λαϊκών μαζών, να σφυρηλατήσουν την ενότητά τους, έτσι ώστε οι ίδιες οι λαϊκές μάζες να βάλουν το δικό τους αποτύπωμα στην πορεία της χώρας μας προς όφελος των εργαζομένων και των μικροαστικών στρωμάτων, στην πορεία για την αλλαγή των τάξεων στην εξουσία.
Η κυβέρνηση θα ξεκαθαρίσει τη στάση της με τις προγραμματικές της δηλώσεις. Είναι βέβαιο ότι θα αναζητήσει έναν «έντιμο συμβιβασμό», που δεν ξέρουμε ακόμη ποιος είναι. Η Νέα Δημοκρατία επίσης θα ξεκαθαρίσει τη θέση της που είναι ότι θα στηρίξει τη νέα κυβέρνηση, εφόσον αυτή δε θα μας οδηγήσει με τη στάση της εκτός ευρώ και δε θα βάλει τη χώρα μας «σε περιπέτειες». Από την άλλη γνωρίσαμε και μια εξύμνηση της στάσης της κυβέρνησης από δυνάμεις της ακροδεξιάς, που σκοπό έχουν να αποκαταστήσουν επαφές και να επωφεληθούν από την κίνηση των λαϊκών μαζών. Το Κόμμα μας πρέπει γρήγορα να κινηθεί και να αντιδράσει, διαφορετικά κινδυνεύουν οι λαϊκές μάζες να αποπροσανατολιστούν και να απογοητευτούν. Και αυτή θα είναι η χειρότερη εξέλιξη.
COMMENTS