Η είδηση δεν είναι καινούργια. Όλοι γνωρίζουμε ότι στο πρόσφατο ταξίδι του Αντώνη Σαμαρά στη Γερμανία για να συναντήσει την Άνγκελα Μέρκελ εκτός από τις …ευχές που εισέπραξε ο πρωθυπουργός από την καγκελάριο, δηλαδή τα αλλεπάλληλα «όχι», αναχωρώντας από τη Γερμανία εισέπραξε και μια παραίτηση. Την παραίτηση του πρέσβη της χώρας μας στη Γερμανία Παναγιώτη Ζωγράφου.
Τα αστικά ΜΜΕ, αλλά και αριστερά ακόμη έντυπα, σχολίασαν την παραίτηση του πρέσβη της χώρας μας ως κακό οιωνό για το πολιτικό μέλλον του Αντώνη Σαμαρά και την παρουσίασαν με τέτοιο τρόπο ώστε να τονίζουν αποκλειστικά το γεγονός ότι ο Αντώνης Σαμαράς γύρισε πίσω στην Αθήνα με άδεια χέρια. Είχαν δίκιο χωρίς άλλο.
Για να δώσουν ακόμη μεγαλύτερη έμφαση αποκάλυψαν ότι ο πρέσβης Παναγιώτης Ζωγράφος είχε ειδοποιήσει εγγράφως την κυβέρνηση ότι δεν προσφέρεται αυτήν την περίοδο η επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Γερμανία. Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο Αντώνης Σαμαράς απέκλεισε τον πρέσβη από την αντιπροσωπεία που συναντήθηκε με την Άνγκελα Μέρκελ και ο πρέσβης παραιτήθηκε.
Όλη αυτή η ιστορία εντάχθηκε προπαγανδιστικά στο δικομματικό παιχνίδι ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και το ΣΥΡΙΖΑ, με φανερά ευνοημένο το ΣΥΡΙΖΑ, που η επίσημη θέση που πρόβαλε ήταν ότι ο Αντώνης Σαμαράς επέστρεψε από τη Γερμανία με άδεια χέρια. Ταπεινωμένος. Έτσι ενισχυόταν μια άλλη, σαφώς προπαγανδιστική και αυτή και εκτός πραγματικότητας άποψη, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, που υποστηρίζει την «επιθετική διαπραγμάτευση»!
Απ’ ότι φαίνεται απ’ όλη αυτήν την υπόθεση, σε σχέση με όσους ενεπλάκησαν, αυτός που είχε πλήρη γνώση της πραγματικότητας ήταν ο πρέσβης Παναγιώτης Ζωγράφος. Οι άλλοι – ΜΜΕ, Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ, απέδωσαν το γεγονός της επίσκεψης του Αντώνη Σαμαρά και της παραίτησης κατά πως θα ήθελαν να εξελιχτούν τα πολιτικά πράγματα στη χώρα μας.
Το θέμα, όμως, είναι τι απέκρυψαν μέσα από αυτήν την ιστορία. Και αυτό που απέκρυψαν είναι ότι ο πρέσβης Παναγιώτης Ζωγράφος παρουσίασε, με την έγγραφη προειδοποίηση και την παραίτησή του – θέλοντας ή μη, την πραγματική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι ισχυροί κάνουν το κουμάντο και φέρονται ως αφεντικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτήν την πραγματικότητα τη ζουν οι διπλωμάτες. Και αν θέλουν στοιχειωδώς να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους πρέπει να είναι επιφυλακτικοί ή και να απομακρύνουν από τη σκέψη τους τις προπαγανδιστικές παρλάτες της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ περί «ισχυρής διαπραγμάτευσης» – της Νέας Δημοκρατίας, και περί «επιθετικής διαπραγμάτευσης» – του ΣΥΡΙΖΑ.
Πρέπει να σκεφτούν έξω από το πλαίσιο της επίσημης πολιτικής της κυβέρνησης αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ, να αναγνωρίσουν ότι οι «ισότιμοι εταίροι» στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ένας μύθος. Και επειδή γνωρίζει ο πρέσβης Παναγιώτης Ζωγράφος αυτήν την πραγματικότητα, προκειμένου να προφυλάξει τον Αντώνη Σαμαρά (και συγγενή του) από μια άκαρπη επίσκεψη, που θα του στοίχιζε πολιτικά, τον προειδοποίησε να μην επιχειρήσει αυτήν την επίσκεψη.
Έτσι, όμως, αποκαλύφθηκε και μια άλλη πραγματικότητα, που οι διπλωμάτες τη ζουν μεν, αλλά ορισμένοι απ’ αυτούς την αποκαλύπτουν αφού …συνταξιοδοτηθούν. Και έχουμε αρκετές τέτοιες περιπτώσεις που αρθρογραφούν και παρουσιάζουν τις απόψεις τους, που βρίσκονται σε διάσταση (και σε ορισμένες περιπτώσεις σε πλήρη διάσταση) με την πολιτική που υπηρετούσαν.
Ποια είναι αυτή η πραγματικότητα; Είναι η στάση υποτέλειας που κρατάνε οι κυβερνήσεις της χώρας μας απέναντι στους ισχυρούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Είναι, με άλλα λόγια, η πολιτική και οικονομική εξάρτηση της χώρας μας. Είναι η παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων στα εσωτερικά της χώρας μας, που τους καθιστούν ουσιαστικούς «παίχτες» στο πολιτικό και κομματικό σύστημα. Στη διαδοχή των κυβερνήσεων, ακόμη και στην επιλογή υπουργών και πρωθυπουργών.
Άλλωστε ένας από τους στόχους της επίσκεψης του Αντώνη Σαμαρά ήταν να αποσπάσει την πολιτική υποστήριξη της Άνγκελα Μέρκελ. Για ποιο λόγο; Για να συνεχίσει η κυβέρνησή του να υπάρχει. Να ρίξει αυτό το «χαρτί» στην εσωτερική διαμάχη του με το ΣΥΡΙΖΑ.
Και αυτήν, όμως, την υποστήριξη την πήρε «μισή». Αλλά και μπροστά στη «μισή» πολιτική υποστήριξη ο Αντώνης Σαμαράς δεν παρέλειψε να ανταποδώσει τα μέγιστα. Τα αλλεπάλληλα «ευχαριστώ» του Αντώνη Σαμαρά προς την Άνγκελα Μέρκελ, που θυμίζουν τα αντίστοιχα «ευχαριστώ» του Κώστα Σημίτη προς τους Αμερικανούς, αυτό το γεγονός επιβεβαιώνουν.
Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Αντώνης Σαμαράς είπε τόσα «ευχαριστώ» και έφυγε με χαμηλωμένο το κεφάλι και σκοτεινιασμένο το βλέμμα. Που να «έπαιρνε» και κάτι από την Άνγκελα Μέρκελ! Θα έκανε και …τεμενάδες.
Η συνέχεια τώρα…
Ποιος είναι αυτός που …προπονείται να πάρει τη θέση του Αντώνη Σαμαρά και να μας αποδείξει τη δεινότητα της «επιθετικής διαπραγμάτευσης» σε σχέση με την «ισχυρή διαπραγμάτευση», και που η στάση της Άνγκελα Μέρκελ απέναντι στον Αντώνη Σαμαρά προδιαθέτει ότι δεν της είναι και τόσο ανεπιθύμητος, όπως λένε και ορισμένες «κακές» γλώσσες;
Υ.Γ. Οι δηλώσεις του Γιάννη Δραγασάκη για πάγωμα του χρέους, αντί της διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους, είναι μια «πρώτης τάξεως» απόδειξη για την επιθετική διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Πάει… Πάγωσε και αυτή… Πριν καν αρχίσει!!!
COMMENTS