Αγαπητοί φίλοι της Νέας Σποράς
Πήρα την απόφαση να σας στείλω αυτό το email και να σας ζητήσω να το δημοσιεύσετε όπως έχετε κάνει και με άλλες επιστολές αυτό τον καιρό γιατί για δεύτερη φορά βρέθηκα μπροστά σε βασανιστικά διλήμματα την προηγούμενη Κυριακή. Τελικά ψήφισα το ΚΚΕ και στις δημοτικές και στις περιφερειακές εκλογές. Το αποφάσισα τελευταία στιγμή πάνω στην κάλπη γιατί το χέρι μου δεν πήγαινε αλλού. Στο ίδιο δίλημμα για το αν πρέπει να ψηφίσω το ΚΚΕ βρέθηκα και στις εκλογές του 2012 και το «ξεπέρασα» δια της εις άτοπον απαγωγής. Δεν είχα τίποτα άλλο να ψηφίσω. Ακούγεται ειρωνικό, αλλά ψήφισα ΚΚΕ στη λογική ότι είναι το μη χείρον βέλτιστο στο χώρο της Αριστεράς αν και τότε είχα πραγματικά εξοργιστεί με τη στάση του και τις δηλώσεις στελεχών του γιατί αισθανόμουν ότι δεν σεβόταν τους ανθρώπους που πονάνε για το κόμμα και έχουν δεσμούς με το ΚΚΕ.
Ήμουν μέλος της ΚΝΕ απ’ το 1989 ως το 1995. Βρέθηκα εκτός οργάνωσης από επιλογή μου αλλά θεωρώ όχι με δική μου ευθύνη, ωστόσο ποτέ δεν έπαψα να αισθάνομαι ότι ανήκω στο ΚΚΕ, ότι είναι το κόμμα μου. Τα τελευταία όμως χρόνια αισθάνομαι μπερδεμένη. Αισθάνομαι ότι με την πολιτική του με διώχνει, με εξωθεί σε άλλες πολιτικές επιλογές και δε μου αφήνει περιθώρια να αισθάνομαι το ΚΚΕ ως το πολιτικό μου σπίτι, αισθάνομαι ώρες ώρες ότι δεν έχει μείνει τίποτα που να εκφράζει τις αρχές και τα πιστεύω μου για έναν άλλο κόσμο, για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.
Για δεύτερη φορά σ’ αυτές τις εκλογές έκανα πέρα το θυμό μου και την πικρία μου, για σειρά επιλογών του που το καταδικάζουν στο περιθώριο της πολιτικής ζωής. Ταλαντεύτηκα μεταξύ άκυρου ή ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχοντας αρχικά την πρόθεση να στείλω ένα μήνυμα τιμωρίας προς την ηγεσία. Όμως κατάφερα να τιθασεύσω τη συναισθηματική μου φόρτιση και να βάλω τη λογική μου μπροστά και κατέληξα ότι το να μη δώσω την ψήφο μου στο ΚΚΕ δε συνιστά τιμωρία της σημερινής πολιτικής του και της ηγεσίας του, γιατί πολύ απλά η ηγεσία του δεν θα το λάβει υπόψη της. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγω απ’ το γεγονός ότι στο τελευταίο συνέδριο η ηγεσία νομιμοποίησε την πολιτική που στοίχισε στο ΚΚΕ την απώλεια της μισής εκλογικής του δύναμης τον Ιούνιο του ’12.
Για να είμαι ειλικρινής θέλω να σας ομολογήσω ότι αρχικά αυτό μεγάλωνε τα αδιέξοδά μου μπροστά στην κάλπη γιατί δεν έβρισκα τρόπο να αντιδράσω. Η αλήθεια είναι ότι οι δηλώσεις στήριξης από άλλους συντρόφους που φιλοξενείτε στην ιστοσελίδα σας με διευκόλυναν να βάλω, όπως σας γράφω παραπάνω, την πικρία μου και το θυμό μου σε δεύτερο πλάνο ωστόσο δεν διώχνουν την ανησυχία μου για την πορεία του ΚΚΕ.
Αυτή μου η ανησυχία παραμένει ως έχει, ειδικά μετά τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών στην αυτοδιοίκηση που δείχνουν ότι το ΚΚΕ απλά μαζεύει τα κομμάτια του απ’ το τραγικό αποτέλεσμα των εκλογών του 2012. Και όλα αυτά την ώρα που μια φασιστική οργάνωση είναι δυστυχώς ο πραγματικός νικητής των εκλογών. Διατηρώ πολύ σοβαρές επιφυλάξεις ότι η ηγεσία του κόμματος δεν θα πάρει ούτε και αυτή τη φορά υπόψη της τις ανησυχίες του κόσμου του ΚΚΕ. Δεν με πείθει με τη στάση της τα τελευταία χρόνια αλλά και τώρα. Αν και η επιθυμία μου είναι να βρει το θάρρος και να δει την πραγματική κατάσταση και να μην επιχειρήσει να την προσπεράσει με τεχνητές ωραιοποιήσεις και ενθουσιασμούς όπως έκανε το βράδυ της Κυριακής όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών.
Επειδή δε θέλω να της δώσω το δικαίωμα, το άλλοθι ή και το πρόσχημα να ισχυρίζεται ότι ψάχνω για εύκολες λύσεις διαχείρισης του καπιταλισμού ψηφίζοντας άλλα αριστερά κόμματα, θα ψηφίσω το ΚΚΕ. Ελπίζω στις υγιείς δυνάμεις και προσπάθειες, όπως της δικής σας, ότι θα βρουν απήχηση στον κόσμο του ΚΚΕ και μέσα στο κόμμα για να αλλάξει αυτή η άσχημη κατάσταση που δημιουργεί την απορία «τι κάνει το ΚΚΕ;».
Θα ψηφίσω και αυτή τη φορά το ΚΚΕ στις ευρωεκλογές και θα το κάνω γιατί δεν είναι μόνο συγκίνηση αυτό που αισθάνομαι όταν βλέπω κόσμο στην Ουκρανία να διαδηλώνει με τις κόκκινες σημαίες της Σοβιετικής Ένωσης μπροστά απ’ τα αγάλματα του Λένιν για να αντιμετωπίσει τις ναζιστικές θηριωδίες της δοτής κυβέρνησης του Κιέβου. Είναι και πεποίθηση ότι παραμένουν ικανά και ζωντανά τα οράματά μας, τα οράματα του ΚΚΕ για να αντιμετωπιστεί το σημερινό πισωγύρισμα για την κοινωνία. Τώρα που στη χώρα μας οι Κασιδιάρηδες και οι Παναγιώταροι δηλώνουν οι μοναδικοί και πραγματικοί νικητές των εκλογών αυτή η ελπίδα πρέπει να κρατηθεί ζωντανή και ο καθένας μας πιστεύω ότι έχει χρέος να συμβάλει σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Αλεξάνδρα Παπαϊορδανίδου, πρώην μέλος του ΔΣ του συλλόγου διπλωματούχων ξεναγών Αθήνας
COMMENTS