Μια τεράστια προπαγανδιστική μηχανή παραπλάνησης των εργαζομένων έχει στηθεί από την πλευρά της κυβέρνησης και των αστικών ΜΜΕ για την «έξοδο της χώρας μας στις αγορές»! Θριαμβολογούν γιατί η χώρα μας θα βγει στις διεθνείς αγορές και θα δανειστεί!
Χωρίς καμία ντροπή κυβερνητικοί παράγοντες, όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ανακοινώνουν ότι η χώρα μπήκε σε πορεία ανάκαμψης και ότι η κάλυψη του δανείου από τις προσφορές των διεθνών οίκων σημαίνει ότι «οι αγορές ψήφισαν»! Αναγόρευσαν το δανεισμό της χώρας σε κοσμογονικό οικονομικό γεγονός! Γιατί, υποτίθεται ότι η χώρα μας θα είναι πια «αυτεξούσια» και ότι «επανέκτησε την ισοτιμία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση»!
Και αυτό γίνεται τη στιγμή που κανένας οικονομικός δείκτης δεν έχει καλυτερεύσει. Και όχι μόνο δεν έχει καλυτερεύσει αλλά μόλις προχθές ανακοινώθηκε ότι οι εξαγωγές μειώθηκαν, ότι οι άμεσες ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου αυξήθηκαν, όπως και οι άμεσες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία σημείωσαν επίσης αύξηση, όπως και η ανεργία (σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ).
Το ουσιαστικότερο απ’ όλα είναι ότι επιχειρούν να ξεπεράσουν ακόμη και τα στοιχεία τα δικά τους, που μόλις συμφώνησαν με την τρόικα και που για το 2014 δεν προβλέπουν καμία ανάκαμψη της οικονομίας.
Σε μια συμφωνημένη κίνηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση κάνουν ενέσεις αισιοδοξίας μπροστά στις ευρωεκλογές. Δύο είναι οι βασικοί λόγοι. Ο πρώτος αφορά σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και στην καλλιέργεια ενός τεχνητού κλίματος ότι η λιτότητα και τα αντιλαϊκά μέτρα αποδίδουν και οι θυσίες των εργαζομένων πιάνουν τόπο.
Κριτήριο για αυτήν την εξέλιξη είναι οι αγορές που έχουν «την οσμή του κέρδους», όπως τόνισε ο Ευάγγελος Βενιζέλος! Και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει απόλυτη ανάγκη αυτό το κλίμα ευφορίας, να παρουσιάσει την Ελλάδα ως «πειστήριο», γιατί έχει ακόμη δρόμο μπροστά της για να ξεπεράσει την κρίση αλλά και για να αντιμετωπίσει ένα πλατύ κύμα αμφισβήτησης που υπάρχει και που επιχειρεί να το καρπωθεί η ακροδεξιά.
Ο δεύτερος λόγος αφορά στη χώρα μας ειδικά και είναι ότι παρεμβαίνουν με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο στις εσωτερικές της εξελίξεις να ξελασπώσουν την κυβέρνηση και τα κόμματα που την απαρτίζουν, για να έχουν ένα καλό ποσοστό στις ευρωεκλογές, μετά και τη διαπίστωση ότι οι εργαζόμενοι δεν «έχαψαν» την κοροϊδία με το πρωτογενές πλεόνασμα, παρά τις «αβάντες» που είχαν από άλλους πολιτικούς χώρους, που ουσιαστικά νομιμοποίησαν την ύπαρξή του.
Στην κατεύθυνση αυτή εντάσσεται και η επίσκεψη της Άγκελα Μέρκελ στην Αθήνα, για να πει τα καλά της λόγια, στην ίδια κατεύθυνση εντάσσεται και η ανακοίνωση που θα γίνει από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις επιτυχίες της Ελληνικής κυβέρνησης. Με λίγα λόγια η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι αγορές «ψηφίζουν» την κυβέρνηση Σαμαρά.
Την ίδια στιγμή βέβαια μετράνε καλά και τις δόσεις αισιοδοξίας με τις οποίες τροφοδοτούν τους εργαζόμενους, αναγνωρίζοντας ότι τα προβλήματα μένουν, ότι ακόμη η κρίση δεν έχει ξεπεραστεί και ότι πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά για να μπει η χώρα μας στην οριστική ανάκαμψη της οικονομίας της. Με δυο λόγια προετοιμάζουν, ταυτόχρονα, τους εργαζόμενους για τη συνέχεια ότι θα είναι εξ ίσου οδυνηρή με αυτήν που βιώνουν τώρα.
Από την πλευρά μας έχουμε να σημειώσουμε το πώς «δουλεύει» ο παγκόσμιος καπιταλισμός, την «ευαισθησία» του αλλά, ταυτόχρονα, και με το αζημίωτο, δηλαδή κερδοσκοπώντας. Η κυβέρνηση προετοίμαζε από καιρό αυτήν την κίνηση. Είχε έρθει σε επαφή με συγκεκριμένους αναγνωρισμένους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οίκους και συζητούσε τους όρους της εξόδου.
Χωρίς να υπάρχουν ακόμη τα οικονομικά δεδομένα για την ανάκαμψη, και μόνο ότι η κυβέρνηση ολοκλήρωσε έναν κύκλο διαρθρωτικών αλλαγών σε βάρος των εργαζομένων, «ανταμείβουν» την κυβέρνηση με την «εμπιστοσύνη» τους, για να συνεχίσει το αντιλαϊκό έργο της, με μια «μετρημένη» και «συνετή» κίνηση δοκιμασίας …για το πώς θα αντιδράσουν οι αγορές (!), …οι οποίες προηγούμενα έχουν συμφωνήσει! Την ίδια ώρα, βέβαια, η ανταμοιβή δεν είναι «τζάμπα». Υπάρχει ένα καλό επιτόκιο, που κατά τους οικονομικούς σχολιαστές, οι χρηματοπιστωτικοί οίκοι δεν θα το «έχαναν εύκολα».
Το συμφωνημένο αποτέλεσμα παρουσιάζεται ως θρίαμβος της κυβερνητικής πολιτικής, γιατί οι «αγορές ψήφισαν», και ταυτόχρονα εξασφαλίζεται ένα ποσό, το οποίο θα πάει «εξ ολοκλήρου για παραγωγικές επενδύσεις». Δηλαδή με ένα δάνειο, το οποίο θα το φορτωθεί στην πλάτη του ο Ελληνικός λαός, θα τροφοδοτήσουν τις ιδιωτικές επενδύσεις. Τζάμπα χρήμα για τους καπιταλιστές!…
Την ίδια στιγμή, μέσα στο κλίμα ευφορίας και με την ελπίδα ενός εκλογικού αποτελέσματος που δεν θα θέτει θέμα εθνικών εκλογών, προετοιμάζουν τις ρυθμίσεις για το δημόσιο χρέος, «την αναδιάρθρωση», που ο Σόιμπλε την έχει προκαταλάβει. Κανένα κούρεμα αυτή τη φορά. Οπότε αυτό που απομένει είναι μια αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους με όρους Σόιμπλε, που σημαίνουν μακροχρόνια εποπτεία και μακροχρόνια καταχρεωμένη και εξαρτημένη χώρα.
Παραείναι βαρύ για να το καταπιούν οι εργαζόμενοι!
COMMENTS