Είναι εντυπωσιακό. Μόλις έγιναν οι δηλώσεις του Παναγιώτη Μπαλτάκου έσπευσαν ορισμένα από τα παπαγαλάκια της Νέας Δημοκρατίας, τύπου Φαήλου Κρανιδιώτη, να υπερασπιστούν τον Παναγιώτη Μπαλτάκο στο όνομα του δικαιώματος της διατύπωσης γνώμης στο πλαίσιο της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων.
Από την πλευρά μας δε θα αρνηθούμε σε κανέναν το δικαίωμα να εκφέρει τη γνώμη του ακόμη και όταν θέλει να αισθάνεται πολύ περήφανος, που καθορίζεται ως αντικομμουνιστής εκ γενετής, όπως ο Παναγιώτης Μπαλτάκος! Μάλιστα, ένα άλλο αστέρι του αντικομμουνισμού, ο Φαήλος Κρανιδιώτης, δήλωσε απερίφραστα ότι όσο είναι αντιναζιστής άλλο τόσο είναι αντικομμουνιστής, όπως μιλάει για το μαύρο ολοκληρωτισμό άλλο τόσο μιλάει για τον κόκκινο ολοκληρωτισμό! Ο δε Άδωνις Γεωργιάδης τοποθετήθηκε πολύ πιο χυδαία λέγοντας ότι «σιχαίνεται τους κομμουνιστές»!
Θα το πούμε απερίφραστα. Προτιμάμε από μια κυβέρνηση και από ένα κόμμα να δείχνουν το πραγματικό τους απεχθές πρόσωπο, παρά να προσπαθούν να κρύβονται πίσω από ένα καλά φιλοτεχνημένο προσωπείο, που ενώ θα δείχνει ότι σέβονται τα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων, στο πλαίσιο ενός υποτιθέμενου αστικού δημοκρατισμού, στην πραγματικότητα να τα καταπατάνε και να προωθούν αντιδραστικές πολιτικές που τα αναιρούν πλήρως.
Ο αντικομμουνισμός στη χώρα μας έχει συγκεκριμένη ιστορική ταυτότητα. Έχει καταχωρηθεί ως μια αντιδραστική ιδεολογία, που υπηρέτησε ό, τι πιο σκοτεινό και βάρβαρο σχέδιο υπήρξε σε βάρος των συμφερόντων του Ελληνικού λαού και της χώρας μας. Και η κυβέρνηση φαίνεται ότι της αρέσει να παρουσιάζεται με αντικομμουνιστική ταυτότητα.
Όσοι, όμως, περηφανεύονται για την ταυτότητά τους ως αντικομμουνιστές σήμερα θα πρέπει να μην ξεχνάνε ότι όσες φορές στο παρελθόν κάποιοι άλλοι, με πολύ μεγαλύτερη πολιτική επιφάνεια, προσπάθησαν να καθιερώσουν τον αντικομμουνισμό, ως επίσημη επιχειρηματολογία και ιδεολογία, έφαγαν στην κυριολεξία τα μούτρα τους, γιατί υποτιμήσανε μέχρι βλακείας τη νοημοσύνη των εργαζομένων και του Ελληνικού λαού. Υπήρξαν, επομένως, και «καλύτεροι» αντικομμουνιστές από τους σημερινούς, που απέτυχαν παταγωδώς στο έργο τους και κατέληξαν όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, στα νεκροταφεία της ανυποληψίας και της ιστορικής καταδίκης.
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι το που θα καταλήξουν οι διάφοροι αντικομμουνιστές τύπου Μπαλτάκου, Κρανιδιώτη, Γεωργιάδη ή Βορίδη. Αυτό είναι γνωστό από τώρα. Το πρόβλημα είναι οι εργαζόμενοι να κατανοήσουν πολύ συγκεκριμένα το τι κρύβεται πίσω από το αντικομμουνιστικό ξέσπασμα.
Και αυτό που κρύβεται επιμελώς και για το οποίο η «Νέα Σπορά» προσπάθησε να προειδοποιήσει είναι ότι η χώρα μας θα αντιμετωπίσει μια μακροχρόνια οικονομική στασιμότητα, που καμιά θριαμβολογία από την πλευρά της κυβέρνησης δε μπορεί να συγκαλύψει.
Δίπλα στην οικονομική στασιμότητα θα υπάρχει η μακροχρόνια εποπτεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα καθορίζει όχι μόνο τη διάρκεια του γάλακτος ως φρέσκου αλλά και κάθε λεπτομέρεια της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Θα ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία (όπως το Ελληνικό), οι μισθοί και οι συντάξεις θα μειωθούν ακόμη περισσότερο, θα απελευθερωθούν οι απολύσεις, η μετανάστευση θα φουντώσει.
Δηλαδή η χώρα μας θα έχει μετατραπεί σε ένα προτεκτοράτο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με μισή δουλειά και μισή ζωή, που θα μπορεί να περηφανεύεται επειδή είναι στο ευρώ, επειδή θα μπορεί να βγαίνει στις διεθνείς αγορές και να δανείζεται, για να ξαναβγαίνει και να ξαναδανείζεται προκειμένου να υπηρετεί το δανεισμό.
Αν είναι, επομένως, δικαίωμα όλων των αντικομμουνιστών να αυτοκαθορίζονται ως τέτοιοι είναι και δικαίωμα των εργαζομένων στα γελοία αντικομμουνιστικά τους παραληρήματα να αντιπαραθέσουν την ενωτική τους πάλη, την κοινή τους δράση, να διεκδικήσουν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα, το δικαίωμα στη δουλειά, την άνοδο του βιοτικού τους επιπέδου. Να διεκδικήσουν την πολιτική εξουσία για λογαριασμό τους και να απαλλαγούν από όλους αυτούς τους πρωτόγονους αντικομμουνιστές, στέλνοντάς τους στο περιθώριο της πολιτικής ζωής.
Και τότε θα διαπιστώσουν και ο Παναγιώτης Μπαλτάκος και ο κάθε Μπαλτάκος ότι οι επεξεργασίες των κομμουνιστών για το αστικό κράτος δεν είναι ιδεοληψίες (αλλιώς δεν θα έπαιρνε αντιδραστικά μέτρα η κυβέρνηση που υπηρετεί) και ο Φαήλος Κρανιδιώτης ότι θα τον έχει ξεβράσει η ίδια η αγωνιστική δράση των λαϊκών μαζών και έτσι δε θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσει «τις σφαίρες που φυλάει (ο δημοκράτης!!!) για τους πραγματικούς του αντίπαλους» (και όχι για τους φασίστες της Χρυσής Αυγής, όπως ο ίδιος έχει γράψει).
Κατά τα άλλα και αντιναζιστές …όλοι αυτοί οι αντικομμουνιστές που κατά περίεργο τρόπο προέρχονται όλοι από φιλοναζιστικές ή εθνικιστικές παρέες ή είχαν πολύ στενές επαφές μαζί τους και που τώρα τους έχει βγάλει στο κλαρί ο Αντώνης Σαμαράς για κατατρομοκρατήσει τους εργαζόμενους! Μάταιος κόπος.
COMMENTS