Για την Ανακοίνωση των ΚΟ Μετάλλου της ΤΟ Βιομηχανίας

Παραθέτουμε ολόκληρη την ανακοίνωση των Κομματικών Οργανώσεων της Τομεακής Οργάνωσης Βιομηχανίας, που αφορά στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη για την υπογραφή νέας συλλογικής συμβάσης εργασίας. Θα ακολουθήσει το δικό μας σχόλιο.


«Το ΚΚΕ χαιρετίζει και στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τον αγώνα των εργατών στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Είναι αγώνας σημαντικός, δίκαιος, ταξικός, για το σήμερα και το αύριο των εργατών και των οικογενειών τους.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργάτες να έχουν αυξημένα αντανακλαστικά, να περιφρουρήσουν τον αγώνα τους, να παραμείνουν ενωμένοι και συσπειρωμένοι στην πάλη τους ενάντια στο κεφάλαιο, την ΕΕ και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Χρειάζεται να προσέξουν, καθώς το τελευταίο διάστημα, ιδιαίτερα μετά τις αποφάσεις του Γιουρογκρουπ, όπου νέα αντιλαϊκά μέτρα αποφασίστηκαν ενάντια στην εργατική τάξη της χώρας μας, γίνεται επίμονη προσπάθεια από την κυβέρνηση να πείσει πως πλέον “η κρίση και τα μνημόνια είναι παρελθόν”, πως έρχεται η “δίκαιη ανάπτυξη”.

Μάλιστα, τα παραπάνω τα έκαναν πιο συγκεκριμένα σε σχέση και με τη Ναυπηγοεπισκευαστική Βιομηχανία οι υπουργοί της κυβέρνησης, που επισκέφτηκαν τη Ζώνη πριν από λίγες μέρες. Μίλησαν για την “επανεκκίνηση της Ναυπηγικής Βιομηχανίας”, για τις “νέες επενδύσεις της «Cosco» και το ρόλο που μπορούν να παίξουν τα Ναυπηγεία όλης της χώρας”.

Μετά, φυσικά, προχώρησαν στο “ζουμί” της υπόθεσης. Είπαν πως απαραίτητη προϋπόθεση για όλα αυτά είναι “να υπάρξει αμοιβαίος σεβασμός των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των εργαζομένων, με στόχο την παραγωγική συνεργασία”. Είπαν πως “είναι ανάγκη η Ναυπηγοεπισκευή να συμβάλει στην ανάπτυξη μέσα από την εργασιακή ειρήνη”. Μας κάλεσαν να “υπερβούμε εαυτούς και συνήθειες”, προκειμένου όλοι μαζί, εφοπλιστές, κράτος και εργαζόμενοι να υπογράψουμε ένα “νέο κοινωνικό συμβόλαιο”».

«Δίκαιη ανάπτυξη» σημαίνει οι εργάτες να χάνουν όλο και περισσότερα

«Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Καταλαβαίνουμε όλοι τι εννοούν όταν μιλάνε για “δίκαιη ανάπτυξη”. Εννοούν ότι οι εργάτες πρέπει να δεχτούν να χάνουν όλο και περισσότερα, να δεχτούν τη νέα επίθεση στα εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματά τους. Να δεχτούν να δουλεύουν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες. Όλα αυτά στο όνομα των “εθνικών στόχων”, που δεν είναι τίποτα άλλο από τις επιθυμίες των αστών, της εργοδοσίας.

Η ανάπτυξή τους προϋποθέτει τα τσακισμένα εργατικά δικαιώματα. Την υποταγή και την τρομοκρατία προς όποιον πάει να σηκώσει κεφάλι. Στην περιοχή μας γύρω από αυτό το θέμα έχουμε μεγάλη πείρα. Πόσες φορές έχουμε ακούσει ότι “φταίνε οι εργάτες γιατί κινητοποιούνται και φεύγουν οι δουλειές”; Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Οι δουλειές φεύγουν ή έρχονται ανάλογα με τα “θέλω” των καπιταλιστών. Ανάλογα με το πώς και πού υπολογίζουν πως θα αυξήσουν την κερδοφορία τους, ξεζουμίζοντας όσο μπορούν περισσότερο την εργατική τάξη. Έτσι και τώρα, στον αγώνα των εργατών, που συσπειρωμένοι στο ταξικό σωματείο τους διεκδικούν την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με βάση την κάλυψη των απωλειών από τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, οι εργοδότες ζητούν επιπλέον μειώσεις, αλλά και κατάργηση μιας σειράς δικαιωμάτων που έχουν κατακτηθεί με αγώνες και θυσίες των εργατών, για να μπορούν απλώς να πηγαίνουν στο σπίτι τους ένα μεροκάματο, χωρίς να είναι σακατεμένοι».

Μονόδρομος για την εργατική τάξη η πάλη για το δίκιο και τις σύγχρονες ανάγκες της

«Το ΚΚΕ απευθύνεται σε εσάς με εμπιστοσύνη στη δύναμη, στο δίκιο, στην υπεροχή της εργατικής τάξης, που πηγάζει από το ότι είναι η τάξη που παράγει τα πάντα, χωρίς να έχει στην ιδιοκτησία της τίποτα. Από το ότι έχει ιστορική αποστολή να ανατρέψει το σάπιο σύστημα που γεννά την αδικία, την εκμετάλλευση. Σας καλούμε να συνεχίσετε, να δυναμώσετε τον αγώνα σας, για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης, αλλά και για όλο το δίκιο της τάξης μας. Να προβάλετε τις αληθινές αυξημένες ανάγκες της εργατικής τάξης, που θέλει να ζήσει ανθρώπινα, να μεγαλώσει τα παιδιά της, να έχει σχολεία, νοσοκομεία, παιδικούς σταθμούς, με βάση την ανάπτυξη της επιστήμης και των παραγωγικών δυνατοτήτων, και όχι με βάση τον μεσαίωνα όπου θέλουν να μας γυρίσουν.

Ποιο είναι το εμπόδιο; Ότι τα “κλειδιά” της οικονομίας, τα εργοστάσια, οι επιχειρήσεις, τα λιμάνια, τα καράβια, ο ορυκτός και ενεργειακός πλούτος, η γη, είναι στα χέρια των καπιταλιστών. Αποτέλεσμα είναι η ανάπτυξη της παραγωγής, το ποιος κλάδος θα αναπτυχθεί και πού, το τι κυβερνητικές αποφάσεις και νόμοι θα ψηφιστούν, όλα να γίνονται με βάση τα συμφέροντα της αστικής τάξης, με κριτήριο τη συνεχή αύξηση της κερδοφορίας της ώστε να είναι ανταγωνιστική με τις αστικές τάξεις των άλλων χωρών.

Αυτή είναι η μήτρα όλων των προβλημάτων, των κρίσεων, του κλεισίματος των εργοστασίων, της καταστροφής ολόκληρων κλάδων, της στρατιάς των ανέργων, των πολέμων, της προσφυγιάς, της ξενιτιάς.

Αυτό είναι το κύριο πολιτικό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί, δηλαδή να ανατραπεί η εξουσία των καπιταλιστών και να έρθει η εργατική τάξη στην εξουσία, να πάρει τα “κλειδιά” της οικονομίας στα χέρια της και με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο να τα βάλει να δουλέψουν για τις ανάγκες των εργατών και όχι για τα κέρδη των καπιταλιστών.

Αυτός είναι ο δρόμος στον οποίο καλεί την εργατική τάξη το ΚΚΕ. Δρόμος που αξίζει κάθε θυσία, γιατί στο ξέφωτό του βρίσκεται η ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, η οικοδόμηση της ανώτερης κοινωνίας, της σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής. Σε μια τέτοια κοινωνία, που θα δουλεύει για τις εργατικές – λαϊκές ανάγκες και όχι για το κέρδος, θα μπορεί στη χώρα μας να αξιοποιηθεί και η τεράστια πείρα του εργατικού δυναμικού και στη Ναυπηγοεπισκευή, θα μπορεί να δουλέψει ο κλάδος για το λαό και όχι για τα μονοπώλια.

Αυτό το δρόμο, που είναι ο αληθινός μονόδρομος για τους εργάτες, ελάτε να τον βαδίσουμε μαζί. Για το δίκιο μας και τις σύγχρονες ανάγκες μας. Για τη νίκη των εργατών ενάντια στους κηφήνες της κοινωνίας, τους καπιταλιστές».


Το σχόλιό μας

Όπως διαπιστώνουμε όλη η Ανακοίνωση είναι δομημένη γύρω από το γεγονός: «Ότι τα “κλειδιά” της οικονομίας, τα εργοστάσια, οι επιχειρήσεις, τα λιμάνια, τα καράβια, ο ορυκτός και ενεργειακός πλούτος, η γη, είναι στα χέρια των καπιταλιστών». Η Ανακοίνωση καθορίζει ότι: «Αυτή είναι η μήτρα όλων των προβλημάτων, των κρίσεων, του κλεισίματος των εργοστασίων, της καταστροφής ολόκληρων κλάδων, της στρατιάς των ανέργων, των πολέμων, της προσφυγιάς, της ξενιτιάς». Ουσιαστικά, δηλαδή, η Ανακοίνωση αναδεικνύει τη βασική κοινωνική αντίθεση του καπιταλισμού.

Από την πλευρά μας δεν πρόκειται να διαφωνήσουμε με τις παραπάνω γενικές αναφορές της Ανακοίνωσης, αντίθετα θα προσθέσουμε ότι ακριβώς αυτές οι αναφορές αναδεικνύουν την αναγκαιότητα και την επικαιρότητα του σοσιαλισμού – και από αυτήν την άποψη οι αναφορές αυτές στην ιδεολογικοπολιτική διαφώτιση των λαϊκών μαζών είναι απαραίτητες.

Στη συνέχεια η Ανακοίνωση καθορίζει τη λύση της βασικής αντίθεσης ως τον κύριο πολιτικό στόχο, γι’ αυτό και αναφέρει: «να ανατραπεί η εξουσία των καπιταλιστών και να έρθει η εργατική τάξη στην εξουσία, να πάρει τα “κλειδιά” της οικονομίας στα χέρια της και με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο να τα βάλει να δουλέψουν για τις ανάγκες των εργατών και όχι για τα κέρδη των καπιταλιστών».

Η Ανακοίνωση καλεί τους εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης να παλέψουν για νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας: «με βάση την κάλυψη των απωλειών από τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης», την ίδια στιγμή που «οι εργοδότες ζητούν επιπλέον μειώσεις, αλλά και κατάργηση μιας σειράς δικαιωμάτων, που έχουν κατακτηθεί με αγώνες και θυσίες των εργατών, για να μπορούν απλώς να πηγαίνουν στο σπίτι τους ένα μεροκάματο, χωρίς να είναι σακατεμένοι».

Με δυο λόγια η Ανακοίνωση προσδιορίζει ως στόχο πάλης για μια νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας την ανάκτηση των απωλειών, που έχουν υποστεί οι εργάτες από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης.

Και εάν θέλουμε να αποδώσουμε αυτήν την ανάκτηση των απωλειών μόνο με το δείκτη της πτώσης του ΑΕΠ (που δεν είναι απολύτως ακριβής δείκτης), που έχει υποστεί η χώρα μας κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, αυτό το γεγονός σημαίνει ότι ο στόχος των εργατών της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης πρέπει να είναι μια νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, που θα προβλέπει αυξήσεις στους μισθούς τους τουλάχιστον κατά 25%. Στην πραγματικότητα πρέπει να ζητήσουν πολύ μεγαλύτερη αύξηση, γιατί οι μισθολογικές απώλειες είναι πολύ μεγαλύτερες.

Δεν υποτιμάμε τη γενική σημασία του αιτήματος της ανάκτησης των απωλειών ούτε και την ανάγκη προβολής των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων. Πιστεύουμε, όμως, να γίνεται αντιληπτό, ότι μια τέτοια τοποθέτηση ουσιαστικά παρεμβάλλει ένα ολόκληρο στάδιο ανάμεσα στο στόχο της ανάκτησης των απωλειών στα προ κρίσης επίπεδα σε σχέση με τον πολιτικό στόχο της ανατροπής του καπιταλισμού, ενώ ο στόχος αυτός μπορεί να εκληφθεί και ως μαξιμαλιστικός, και όχι αβάσιμα.

Και αυτό ως επιχείρημα μπορεί να «σταθεί» και από αστική άποψη, γιατί τα οικονομικά δεδομένα της χώρας δε μπορούν να ικανοποιήσουν αυτό το αίτημα ως γενικό αίτημα των εργαζομένων. Για να μην αναφερθούμε και στη θέση της ηγεσίας του Κόμματος ότι «ο καπιταλισμός ούτε θέλει ούτε και μπορεί να δώσει κάτι πλέον στους εργαζόμενους», οπότε με βάση και μόνο την εκτίμηση αυτή και μη παίρνοντας υπόψη καθόλου τα οικονομικά δεδομένα ο στόχος της ανάκτησης των απωλειών παραπέμπει αυτόματα στην ανατροπή του καπιταλισμού.

Η «καλή ερμηνεία» μιας τέτοιας τοποθέτησης, που συνδέει το «άμεσο με το μακροπρόθεσμο», για να θυμηθούμε μια έκφραση «από τα παλιά», μας λέει ότι μέσα από την πάλη για την ανάκτηση των απωλειών, δηλαδή, για να το γενικεύσουμε, της πάλης για τα άμεσα προβλήματα των εργαζομένων, θα συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι την ανάγκη της ανατροπής του καπιταλισμού. Αυτή ως γενική αρχή ισχύει, αλλά πάντα πρέπει να αντιμετωπίζεται και συγκεκριμένα. Να παίρνει υπόψη και τις αντικειμενικές και τις υποκειμενικές συνθήκες, για να μην καταλήγει σε μια σχηματοποιημένη τακτική, που δεν υπηρετεί τη στρατηγική.

Επομένως δεν είναι μια τόσο απλή υπόθεση να συνδέεις το άμεσο, εν προκειμένω τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, με την ανατροπή του καπιταλισμού. Και αυτό γιατί πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να «χρησιμοποιείται» το άμεσο πρόβλημα με τρόπο που δε λαμβάνονται υπόψη οι συγκεκριμένες συνθήκες και προπαντός ο υποκειμενικός παράγοντας και επί της ουσίας να παραπέμπεται η επίλυση του άμεσου προβλήματος για μετά την ανατροπή του καπιταλισμού, οπότε τότε δεν επιτυγχάνεται η ωρίμανση του υποκειμενικού παράγοντα αλλά η απομάκρυνση από το στρατηγικό στόχο του Κόμματος.

Αυτή η σύνδεση, όμως, δεν είναι μια επιτυχής σύνδεση, έστω και εάν αναπτύσσεται η δράση των εργαζομένων, έστω και εάν συνδέεται με τον τρόπο που γίνεται και με την ανατροπή του καπιταλισμού, γιατί ανάμεσα στον οικονομικό στόχο της ανάκτησης των απωλειών και τον πολιτικό στόχο της ανατροπής του καπιταλισμού δεν παρεμβάλλεται ένα πολιτικό πρόγραμμα, που είναι αυτό που θα συνειδητοποιήσει τους εργαζόμενους για την ανάγκη ανατροπής του καπιταλισμού.

Εάν αυτό που «μένει» στη συνείδηση των εργαζομένων είναι ότι για να επιλυθούν τα άμεσα προβλήματα των εργαζομένων πρέπει να επιτευχθεί η ανατροπή του καπιταλισμού, τότε σαφώς αυτό δε βοηθάει στην ανάπτυξη της πάλης των εργαζομένων, γιατί, και κάτω από τις σημερινές συνθήκες εσωτερικές και διεθνείς, τους καταπλακώνει ο «όγκος» του στόχου. Εκ των πραγμάτων λοιπόν θεωρούν ότι το να έχουν ένα συγκεκριμένο νικηφόρο αποτέλεσμα είναι δύσκολος ή και ακατόρθωτος στόχος, γιατί δεν πιστεύουν ότι θα τον πετύχουν.

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο χρειάζεται ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, που θα συνδέεται με την ανατροπή της αστικής τάξης, με μια άλλη εξουσία, την οποία θα στηρίζουν η εργατική τάξη και τα μικρομεσαία στρώματα, μια εξουσία που θα πρωταγωνιστεί η εργατική τάξη και θα ανοίγει το δρόμο για το σοσιαλισμό.

Αυτή θα είναι μια Λαοκρατική Δημοκρατική εξουσία, η οποία θα στηρίζεται στη μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού και θα αναλάβει να κρατικοποιήσει τους πιο βασικούς τομείς της οικονομίας προς όφελος των εργαζομένων. Εν προκειμένω θα αναλάβει να δημιουργήσει έναν ενιαίο κρατικό φορέα, που θα αφορά τη Ναυπηγική βιομηχανία της χώρας μας. Και αυτό θα είναι ένα μεγάλο και συγκεκριμένο βήμα προς το σοσιαλισμό. Και στην Ανακοίνωση δε γίνεται καμία αναφορά στην ανάγκη δημιουργίας ενός τέτοιου φορέα, που θα εξασφαλίζει μόνιμη εργασία στους εργαζόμενους και ικανοποιητικές αμοιβές.

COMMENTS