Είναι εντυπωσιακή η εκστρατεία των αστικών ΜΜΕ να παρουσιάσουν τα Πανεπιστήμια ως κέντρα εμπορίας ναρκωτικών. Δεν είναι τυχαία η στιγμή ούτε η ένταση με την οποία παρουσιάστηκε το σχετικό θέμα. Μας είναι αδύνατο να δεχτούμε ότι τώρα, αυτήν την περίοδο, ανακάλυψαν ορισμένοι το τι γίνεται με τα ναρκωτικά στα Πανεπιστήμια.
Ο τρόπος που παρουσίασαν το θέμα τα αστικά ΜΜΕ, το ζήτημα της εμπορίας ναρκωτικών, είτε μέσα στα Πανεπιστήμια είτε σε χώρους γύρω από αυτά, αποκαλύπτει και τον πραγματικό τους στόχο. Και ο πραγματικός στόχος είναι τα ίδια τα Πανεπιστήμια – στα οποία ζει και μορφώνεται ένα σημαντικό τμήμα της νεολαίας, και η δυσφήμηση του Φοιτητικού Κινήματος.
Και για να αποκαταστήσουμε την πραγματικότητα θα ισχυριστούμε πως, πράγματι, κυρίως έξω από τα Πανεπιστήμια, σε δρόμους που γειτνιάζουν με αυτά, αν εξαιρέσουμε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, που είναι ένας πολύ μεγάλος χώρος και πολύ δύσκολος στη φύλαξη, η οποία έχει ανατεθεί σε ιδιωτική εταιρεία, γίνεται διακίνηση ναρκωτικών κυρίως από εμπόρους ναρκωτικών, τα λεγόμενα «βαποράκια».
Εκεί που δε λέγεται η αλήθεια είναι ότι όλη αυτή η κατάσταση έχει δημιουργηθεί (όχι στην ένταση και την έκταση που παρουσιάστηκε από τα ΜΜΕ, γιατί υπάρχουν πολλοί χώροι σε άλλες περιοχές των πόλεων που διαθέτουν Πανεπιστήμια και όπου γίνεται ευρεία και σε γνώση των αρμόδιων Αρχών διακίνηση ναρκωτικών, το Μενίδι π.χ. είναι ένα ζωντανό παράδειγμα και όχι το μόνο) επειδή έπρεπε κάποιοι άλλοι χώροι να «καθαρίσουν» από τη διακίνηση των ναρκωτικών – όσο καθάρισαν, πράγμα που είναι πολύ αμφίβολο.
Το αποτέλεσμα ήταν να «σπρωχτούν» οι έμποροι ναρκωτικών να αναζητήσουν άλλους χώρους, οι οποίοι και δεν απέχουν πολύ από τους προηγούμενους που υποτίθεται καθάρισαν. Οι δρόμοι γύρω από τα Πανεπιστήμια «προσφέρονταν», από πολλές απόψεις.
Εκεί που δε λέγεται η αλήθεια, επίσης, είναι ότι από την πλευρά των Πανεπιστημίων, εδώ και πολλά χρόνια, είχαν γίνει συνεχείς οχλήσεις στις αρμόδιες Αρχές (όποιες και ήταν αυτές) για την αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού. Απ’ ό,τι διαπιστώνουμε δεν έγινε τίποτα προς αυτήν την κατεύθυνση, όχι τώρα, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια. Και είναι πολλά τα χρόνια που γίνεται αυτή η «δουλίτσα» της διακίνησης των ναρκωτικών.
Και επειδή ο λόγος που προβάλλεται για τη μη αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου είναι το Πανεπιστημιακό Άσυλο θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε: Γιατί δεν έγινε τίποτα στον τομέα αυτόν από τότε που ψηφίστηκε ο νόμος της Διαμαντοπούλου, που στην πραγματικότητα ενταφίασε την έννοια του ασύλου; Γιατί δεν καθάρισαν οι δρόμοι γύρω από τα Πανεπιστήμια, που δεν εντάσσονται στο Πανεπιστημιακό Άσυλο και όπου η πρόσβαση των αρμόδιων αστυνομικών αρχών δεν προσκρούει σε κανένα εμπόδιο;
Κάθε «τόσο και λιγάκι» βλέπουμε στα τηλεοπτικά κανάλια να διεξάγονται «μάχες» στη Στουρνάρη και στους άλλους δρόμους γύρω από το Κεντρικό Πολυτεχνείο στην Αθήνα. Όταν δε βλέπουμε το ίδιο «έργο» με τις μολότοφ και τα ΜΑΤ, σε μια ακατάσχετη επανάληψη, επαναλαμβάνεται κάποιο άλλο «έργο». Από εμπορία λαθραίων τσιγάρων μέχρι εμπορία ναρκωτικών.
Η Στουρνάρη δε «διαθέτει» Πανεπιστημιακό Άσυλο, γιατί δεν ανήκει ως χώρος στο Πολυτεχνείο. Ανήκει στο Δήμο Αθηναίων.
Ο πραγματικός λόγος που ξέσπασε όλη αυτή η εκστρατεία με τη διακίνηση των ναρκωτικών είναι το Πανεπιστημιακό Άσυλο, το οποίο προβλέπεται στο νομοσχέδιο που προετοίμασε το υπουργείο παιδείας και βρίσκεται σε διαβούλευση.
Μόνιμος στόχος, εδώ και δεκαετίες, ήταν η κατάργησή του. Ποιος δε θυμάται τη «σοφή» κουβέντα του Θεόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος υποστήριζε τη διατήρηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου μόνο στις αίθουσες διδασκαλίας, ενώ την ίδια στιγμή η αστυνομία θα μπορούσε να κυκλοφορεί στους διαδρόμους των κτηρίων και στους άλλους χώρους των Πανεπιστημίων!
Στόχος, επίσης, αυτής της εκστρατείας είναι η φοιτητική συμμετοχή, η οποία στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης προβλέπεται σαν το «κερασάκι» στην «τούρτα» του επιχειρηματικού Πανεπιστημίου. Γιατί στην πραγματικότητα το νέο νομοσχέδιο που κατέθεσε ο πολιτικά «σοβαρός», κατά τα άλλα, υπουργός Κώστας Γαβρόγλου βαθαίνει την επιχειρηματικότητα του Πανεπιστημίου, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της διακήρυξης της Bologna.
Για όλα τα άλλα που περιλαμβάνονται στο σχετικό νομοσχέδιο, στις διατάξεις του, δε γίνεται καμία αναφορά απ’ όσους συμμετέχουν σ’ αυτήν την εκστρατεία ενάντια στα Πανεπιστήμια και που τα παρουσιάζουν ως κέντρα διαφθοράς, εγκληματικότητας και διακίνησης των ναρκωτικών.
Δυστυχώς τα Ελληνικά Πανεπιστήμια δέχονται εδώ και δεκαετίες, ιδιαίτερα από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 και μετά, μια συντονισμένη επίθεση, προκειμένου να περάσουν αναδιαρθρώσεις, που θα τα παραδίδουν στις δυνάμεις της αγοράς και του κεφαλαίου.
Σ’ αυτήν την επίθεση αντιστεκόταν το Φοιτητικό Κίνημα και σημαντικό μέρος του Διδακτικού Προσωπικού, γιατί όλες αυτές οι αναδιαρθρώσεις οδηγούσαν στην υποβάθμιση των Πανεπιστημίων στη διδασκαλία, στην έρευνα και στη χρηματοδότηση από το κράτος. Και όλες αυτές οι προσπάθειες είναι γνωστό που κατέληξαν. Στην υποβάθμιση των προγραμμάτων σπουδών και στη διάλυση των λειτουργιών των Πανεπιστημίων, στη μείωση του Διδακτικού Προσωπικού, στην αποχώρηση και στη γήρανσή του.
Τα Πανεπιστήμια σήμερα, στο πλαίσιο και της μνημονιακής πολιτικής, δεν εξασφαλίζουν την αναγκαία χρηματοδότηση για να λειτουργήσουν, σε ορισμένες περιπτώσεις δεν υπάρχουν ούτε κιμωλίες για τη διδασκαλία, ούτε πετρέλαιο για τη θέρμανση, δε γίνεται ανανέωση του Διδακτικού Προσωπικού, ενώ δε μιλάμε για τη φοιτητική μέριμνα, που έχει πάει «κατά διαβόλου».
Παρόλα αυτά τα Ελληνικά Πανεπιστήμια, ακριβώς επειδή το Φοιτητικό Κίνημα εξακολουθεί σ’ ένα βαθμό να αντιστέκεται, ακριβώς χάρη στην προσπάθεια μερίδας του Διδακτικού Προσωπικού, που δεν έχει ακόμη ολοκληρωτικά αφομοιωθεί από τις κυβερνητικές αναδιαρθρώσεις, που ενισχύουν τον επιχειρηματικό του χαρακτήρα, εξακολουθούν να κατέχουν μια σχετικά καλή θέση σε σχέση με τα πανεπιστήμια άλλων χωρών.
Και μια απόδειξη γι’ αυτό το γεγονός είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες των νέων επιστημόνων που μετανάστευσαν σε άλλες χώρες, που θεωρούνται ότι διαθέτουν πολύ ανώτερο επίπεδο Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης.
Είναι καιρός να καταπέσει, επίσης, και ένας άλλος μύθος για τη θέση των Ελληνικών Πανεπιστημίων, που καλλιεργείται συστηματικά σε ό,τι αφορά τα ξένα Πανεπιστήμια και που στην πραγματικότητα αυτός ο μύθος κρύβει από πίσω του τη δημιουργία των λεγόμενων μη κρατικών Πανεπιστημίων, δηλαδή ιδιωτικών Πανεπιστημίων, που θα είναι παραρτήματα στη χώρα μας των ξένων Πανεπιστημίων αποκλειστικά και μόνο για οικονομικούς λόγους, δηλαδή, κέρδους.
Η συστηματική κατασυκοφάντηση των Πανεπιστημίων της χώρας μας, και αυτή η εκστρατεία για τη διακίνηση των ναρκωτικών, σχετίζεται κυρίαρχα με την προσπάθεια να υποταχτούν τα Πανεπιστήμια ολοκληρωτικά στις δυνάμεις της αγοράς και του κεφαλαίου. Γι’ αυτό το λόγο χρησιμοποιούνται και εσωτερικές δυνάμεις από τα Πανεπιστήμια που υπηρετούν αυτήν την κατεύθυνση. Φοιτητικές παρατάξεις και μερίδες του Διδακτικού Προσωπικού με δεσμούς με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και την Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι μόνο.
Όσοι γνωρίζουν τα πανεπιστημιακά πράγματα δεν περίμεναν από τη σημερινή κυβέρνηση να κάνει κάτι παραπάνω για να σταματήσει το βάθεμα της επιχειρηματικότητας των Πανεπιστημίων. Οι θέσεις των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεπερνούσαν ποτέ τα αστικά όρια.
Αυτό είναι έργο του Φοιτητικού Κινήματος, των αγώνων του, των εργαζομένων στα Πανεπιστήμια και εκείνου του τμήματος του Διδακτικού Προσωπικού που υπηρετεί με συνέπεια το καθήκον του για ένα Πανεπιστήμιο στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών, για ένα Πανεπιστήμιο που θα παρέχει υψηλή γνώση, για ένα Πανεπιστήμιο που θα διαπαιδαγωγεί τη νεολαία στο δημοκρατισμό και στην κοινωνική πρόοδο, ενάντια στον ανορθολογισμό, το μυστικισμό, τη μεταφυσική, την επιχειρηματικότητα και την υποταγή στις δυνάμεις του κεφαλαίου.
COMMENTS