Με την ευκαιρία του μνημόσυνου που πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο για το Γρίβα, με τη συμμετοχή της κυβέρνησης και του ΔΗΣΥ, ξέσπασε αντιπαράθεση ανάμεσα στο ΑΚΕΛ και το ΔΗΣΥ για το ρόλο του Γρίβα στην εξέλιξη του Κυπριακού ζητήματος. Για ενημέρωση των αναγνωστών μας παραθέτουμε τις ανακοινώσεις των δύο κομμάτων.
Βάναυση πρόκληση απέναντι στην κυπριακή κοινωνία η παρουσία κυβέρνησης και Συναγερμού στο μνημόσυνο του Γρίβα
«Η παρουσία, για μια ακόμη φορά, της κυβέρνησης και του Συναγερμού στο μνημόσυνο του Γρίβα συνιστούν βάναυση πρόκληση απέναντι στην κυπριακή κοινωνία και τον λαό μας, ο οποίος συνεχίζει να υποφέρει από τις τραγικές συνέπειες της προδοτικής, φασιστικής δράσης της ΕΟΚΑ Β’, της οποίας ο Γρίβας υπήρξε ιδρυτής και αρχηγός.
Η απόδοση τιμής και μάλιστα από την επίσημη κυβέρνηση, σ’ ένα άνθρωπο που όλη του η διαδρομή είχε καταστεί συνώνυμη με το φανατισμό και την ακροδεξιά, τη μισαλλοδοξία και το σοβινισμό και του οποίου οι πράξεις έσπειραν τον θάνατο και τον όλεθρο, ενέχει αρνητικότατες επιπτώσεις και προεκτάσεις.
Υπονομεύει την τόσο αναγκαία ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο, την οποία επιλεκτικά προφανώς θυμούνται οι κυβερνώντες. Στέλνει λανθασμένα μηνύματα σ’ ότι αφορά το κυπριακό, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία. Προσβάλει τη μνήμη όσων αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την υπεράσπιση της δημοκρατικής νομιμότητας στον τόπο μας. Δημιουργεί προϋποθέσεις για υιοθέτηση από μερίδα της νέας γενιάς της φασιστικής ιδεολογίας και πρακτικής του Γρίβα, με ότι αυτό συνεπάγεται».
Το ΑΚΕΛ και η Χαραυγή καταδίκαζαν τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο διότι είχε προδώσει τον αγώνα για την Ένωση
«Είναι το ΑΚΕΛ που συνεχίζει με λογική μισαλλοδοξίας, θέλοντας να σβήσει την προσφορά του ηγέτη του κυπριακού αντιαποικιακού αγώνα μας
Κατηγορώντας άλλους, είναι το ΑΚΕΛ που επιδίδεται σήμερα σε ανεπίτρεπτα κηρύγματα μισαλλοδοξίας και φανατισμού, όταν επιτίθεται στη μνήμη του Αρχηγού του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα Γεωργίου Γρίβα Διγενή.
Μπορεί να πέρασαν δεκαετίες, όμως το ΑΚΕΛ δεν μπορεί ακόμα να ασκήσει διάκριση και να καταλάβει ότι η μνήμη του στρατηγού Γρίβα τιμάται σε σχέση με τον εθνικοπελευεθρωτικό αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. και ανεξάρτητα από άλλα αρνητικά επεισόδια της πολυτάραχης σύγχρονης κυπριακής ιστορίας.
Ας αντιληφθούν ότι ο κυπριακός ελληνισμός θα συνεχίσει να τιμά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα για αυτοδιάθεση-Ένωση ενάντια στην αποικιοκρατία, ως ένα αγώνα που τελικά του έχει δώσει και την ελευθερία του. Δεν νοείται να τιμά κανείς εκείνο τον μεγάλο Αγώνα, αλλά να εξαιρεί τον ηγέτη του ο οποίος οδήγησε τους αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α. στην άνιση αλλά επιτυχή αναμέτρηση με τη βρετανική αυτοκρατορία.
Ωστόσο το ΑΚΕΛ όχι μόνο δεν μπορεί να ασκήσει διάκριση, αλλά φαίνεται να ξεχνά και ότι από την αυγή της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις προεδρικές εκλογές του 1959, πολιτευόταν στο όνομα του Αγώνα που διεξήγαγαν με επιτυχία ο Αρχηγός Διγενής και η Ε.Ο.Κ.Α. και καταδίκαζε τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο διότι είχε προδώσει τον αγώνα για την Ένωση, όπως τον κατάγγειλε τότε η «Χαραυγή» με τους 13 λόγους που επέβαλλαν «μαύρο στον Μακάριο».
Μιλώντας μάλιστα και για την ενότητα, υποθέτουμε ότι το ΑΚΕΛ δεν μπορεί να εννοεί την ενότητα ενός λαού ο οποίος δεν θα τιμά τον αγώνα του για ελευθερία».
COMMENTS