Είναι εντυπωσιακό! Γύρω από το θέμα της διαπραγμάτευσης για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης έχει επικεντρωθεί όλη η πολιτική συζήτηση στα αστικά ΜΜΕ στα καθημερινά πάνελ που πραγματοποιούνται.
Αναπτύσσεται η αντιπαράθεση κυρίως ανάμεσα στην κυβέρνηση, τα κόμματα που την συναποτελούν, με τη Νέα Δημοκρατία. Καθένα κόμμα από αυτά καταθέτει μια καθημερινή επιχειρηματολογία που καταλήγει σε ορισμένους κα
τευθυντήριους άξονες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ π.χ. εκμεταλλευόμενος τις διαφορές και την αντιπαράθεση ανάμεσα στο ΔΝΤ και τη Γερμανία, για το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους, επιχειρεί να ρίξει τις ευθύνες, για τη δική του στάση και τη στάση της κυβέρνησης, για το ότι δεν κλείνει η αξιολόγηση, στο ΔΝΤ και τη Γερμανία και στις μεταξύ τους διαφορές.
Ταυτόχρονα μέσα από αυτήν την αντιπαράθεση προσπαθεί να διασώσει το υποτιθέμενο φιλολαϊκό του προφίλ παίζοντας σε τρεις βασικές κατευθύνσεις: Η πρώτη αφορά τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος όπου βρεθεί και όπου σταθεί διαβεβαιώνει πως ούτε για ένα ευρώ δεν πρόκειται να παρθούν άλλα μέτρα! Η δεύτερη αφορά τη στάση του Ευκλείδη Τσακαλώτου, ο οποίος δεν ξεκόβει μια και καλή στους εταίρους, ως όφειλε με βάση τα όσα λέει ο πρωθυπουργός, ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να πάρει άλλα μέτρα, αλλά δηλώνει ότι πρέπει να «ξανασκεφτούμε εάν πρέπει να παρθούν νέα μέτρα»! Αν και βαρύς χειμώνας τα παράθυρα, παραμένουν ανοιχτά. Εννοεί προφανώς ο Ευκλείδης Τσακαλώτος την πρόταση του ΔΝΤ, «ξεχνώντας» ότι η Γερμανία προτείνει και αυτή νέα μέτρα, όπως π.χ. είναι το 3.5% δημοσιονομικό πλεόνασμα για μια δεκαετία για μετά το 2018, αλλά και ξεχνώντας ότι υπάρχουν κάτι «ουρές», όπως π.χ. απελευθέρωση των απολύσεων, απελευθέρωση της ενέργειας και πολλά άλλα. Την ίδια στιγμή βέβαια επεκτείνει τη διάρκεια του κόφτη και για το 2020, συμπληρώνοντας ότι δε θα χρειαστεί να ενεργοποιηθεί, καθησυχάζοντας τους εργαζόμενους, γιατί η οικονομία έχει μπει σε τροχιά ανάκαμψης. Κοροϊδεύει εν ψυχρώ τον Ελληνικό λαό, γιατί δεν του λέει ότι ακόμη και εάν ανακάμψει η οικονομία νέα μέτρα θα παρθούν. Γι’ αυτό άλλωστε σε πρώτη φάση προτείνει και ο ίδιος την επέκταση του κόφτη. Η τρίτη αφορά στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κυβερνητικά και μη κυβερνητικά, που ακολουθώντας μια συγκεκριμένη τακτική σπεύδουν να αντιπαρατεθούν απέναντι στη Νέα Δημοκρατία με την κατηγορία ότι υιοθετεί τις προτάσεις του ΔΝΤ, για το οποίο τα ίδια δηλώνουν, ταυτόχρονα, ότι δεν βάζουν σε προτεραιότητα το εάν συμμετέχει ή δε συμμετέχει το ΔΝΤ!
Είναι ολοφάνερο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση αξιοποιούν τις αντιθέσεις του ΔΝΤ και της Γερμανίας για να κερδίσουν χρόνο, να διαμορφώσουν ερείσματα αντιπαράθεσης απέναντι στη Νέα Δημοκρατία, η οποία πιέζει για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, ενώ η κυβέρνηση επιστρατεύει το επιχείρημα ότι η καθυστέρηση οφείλεται στις διαφορές του ΔΝΤ με τη Γερμανία, την ίδια στιγμή που, υποτίθεται, ότι παλεύει για να μην υπάρξουν νέα μέτρα, την ίδια στιγμή που συζητάει για νέα μέτρα. Ολοφάνερος και ο αποπροσανατολισμός που επιχειρούν ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνηση.
Από την άλλη μεριά, τώρα, η Νέα Δημοκρατία κατηγορεί μεν την κυβέρνηση ότι καθυστερεί το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, αλλά, ταυτόχρονα, προσπαθεί δε να αξιοποιήσει τη δυσαρέσκεια των εργαζομένων, δεν είναι τυχαίο το πως έχει καταστρώσει τις εμφανίσεις του και τις επισκέψεις του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, για να έχει ασφαλές πλεονέκτημα στο ενδεχόμενο νέων εκλογών. Παράλληλα υπόσχεται ότι θα επαναδιαπραγματευτεί με τους εταίρους τους φόρους, αλλά και το δημοσιονομικό πλεόνασμα σε σχέση με την ανάπτυξη. Ανάπτυξη 4%, δημοσιονομικό πλεόνασμα μέχρι 2%. Ο Σόιμπλε προτείνει με νομοθετημένη δέσμευση δημοσιονομικά πλεονάσματα 3.5% για μια δεκαετία. Από αυτό και μόνο μπορούμε να καταλάβουμε ότι αυτά που λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντιστοιχούν σε σοβαρότητα, που αποδίδεται μόνο με το γνωστό «αέρα – πατέρα»! Τουτέστιν ακατάσχετη δημαγωγία, ως συνέχεια της δημαγωγίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη, τώρα, καταβάλλει έντονες προσπάθειες να αναστηλώσει το λεγόμενο «κεντροαριστερό χώρο». Άμεσος στόχος σε περίπτωση εκλογών να καταλάβει την τρίτη θέση ξεπερνώντας και τη Χρυσή Αυγή, έτσι, ώστε, να ξαναγίνει βασικός πυλώνας του αστικού πολιτικού συστήματος και να συνδράμει σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Η τακτική της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι να προβαίνει σε ταυτόχρονη κριτική τόσο στην κυβέρνηση όσο και στη Νέα Δημοκρατία.
Η Χρυσή Αυγή συνεχίζει να βρίσκεται σε διαβουλεύσεις με συγγενικούς της χώρους, προκειμένου να διαμορφώσουν δυνατότητες κοινής καθόδου στις εκλογές μέσα από ένα, πιθανά, νέο πολιτικό σχηματισμό. Στόχος είναι να αυξήσουν τις δυνάμεις τους αξιοποιώντας τη δυσαρέσκεια του Ελληνικού λαού και, ταυτόχρονα, αξιοποιώντας τη γενικότερη άνοδο των ακροδεξιών δυνάμεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όλη αυτή η πολιτική κινητικότητα που παρατηρείται έχει να κάνει με την πιθανότητα να πάει η κυβέρνηση σε εκλογές ανάλογα με το πως θα πάνε οι διαπραγματεύσεις για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης.
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν τη στιγμή που ένα μέρος του Τύπου, όπως η Kontra News, κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδο, που παροτρύνει την κυβέρνηση να προχωρήσει σε δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας ή όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να ζητήσει τη διαγραφή του χρέους και να μη δεχτεί κανένα νέο μέτρο από αυτά που προτείνονται στην κυβέρνηση από το ΔΝΤ και τους εταίρους, γιατί ο Τραμπ «προβλέπει» ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διαλυθεί σε δεκαοκτώ μήνες».
Την ίδια στιγμή, που ένα άλλο μέρος του Τύπου σημειώνει την κοινή στάση του ΔΝΤ και των εταίρων απέναντι στην Ελλάδα, τον ασφυκτικό κλοιό που βρίσκεται η Ελλάδα και ότι, τελικά, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να επιλέξει ανάμεσα «στο κακό και το χειρότερο», την ίδια στιγμή που ο υπεύθυνος του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, καθηγητής Παναγιώτης Λιαργκόβας, δηλώνει ότι «βρισκόμαστε μπροστά σε αδιέξοδο», την ίδια στιγμή που κυβερνητικά στελέχη μιλάνε για «εσωτερικό μέτωπο» ενάντια «στις παράλογες απαιτήσεις του ΔΝΤ και των εταίρων».
Αυτήν τη στιγμή, το ερώτημα από την πλευρά μας είναι: Δε θα έπρεπε να παρέμβει το Κόμμα μας δείχνοντας καθαρά ποια είναι η διέξοδος; Δε θα έπρεπε να ξεκαθαρίσει την κατάσταση στους εργαζόμενους; Δε θα έπρεπε να διατυπώσει την πρόταση να διακόψει η κυβέρνηση τις διαβουλεύσεις με του «θεσμούς», να προχωρήσει η χώρα μας στη μονομερή διαγραφή του χρέους, αφού και το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο ακόμη και με τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να προχωρήσει στην αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να καταθέσει μια πρόταση αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης με συγκεκριμένα μέτρα αναδεικνύοντας και τις πολιτικές προϋποθέσεις αλλά και τις κοινωνικές δυνάμεις, που θα αναλάβουν να οδηγήσουν τη χώρα μας σ’ ένα νέο δρόμο φιλολαϊκής ανάπτυξης;
Πως νομίζει η ηγεσία του Κόμματος ότι πρέπει να σπάσει αυτό το «πολιτικό πινγκ – πονγκ» ανάμεσα στις αστικές πολιτικές δυνάμεις, που «πατάνε» πάνω στις εξελίξεις για να δημιουργήσουν εκείνους τους όρους, προκειμένου να τους αξιοποιήσουν για την άνοδό τους στη διακυβέρνηση ή στο καλύτερο πλασάρισμά τους στο πολιτικό σύστημα, την ώρα που όλες μαζί στηρίζουν την αστική τάξη, την ώρα που η χώρα μας βυθίζεται ακόμη πιο πολύ στα αδιέξοδα των μνημονιακών πολιτικών και ο ΣΕΒ διατυπώνει τις προτάσεις του για ένα μνημόνιο plus;
Η «Νέα Σπορά» έχει σημειώσει κατ’ επανάληψη τα αδιέξοδα των αστικών πολιτικών δυνάμεων. Έχει σημειώσει, επίσης, και τη σχετική ανάγκη το ΚΚΕ να διαμορφώσει προγραμματική πρόταση διεξόδου από την οικονομική κρίση και τη χρεοκοπία, με πρώτο αίτημα την αποδέσμευση της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε συνθήκες που ο υποκειμενικός παράγοντας δεν έχει ωριμάσει για τους επαναστατικούς στόχους του Κόμματος. Διαφορετικά…
Διαφορετικά είμαστε υποχρεωμένοι να θυμίσουμε τα παρακάτω: «Για έναν πραγματικό επαναστάτη ο πιο μεγάλος κίνδυνος – ίσως μάλιστα και ο μοναδικός κίνδυνος – είναι να υπερβάλλει την επαναστατικότητα, να ξεχνά τα όρια και τους όρους για μια κατάλληλη και επιτυχημένη εφαρμογή των επαναστατικών μεθόδων» (Β. Ι. Λένιν, Άπαντα, Τόμος 44, σελ. 223).
Είμαστε υποχρεωμένοι, επίσης, να αναρωτηθούμε, παροτρύνσεις του τύπου: «Θέλουμε να προϋπαντήσουμε το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ με μια ολόπλευρη ιδεολογική – πολιτική – οργανωτική ενδυνάμωση του Κόμματος, ως Κόμμα της επαναστατικής ανατροπής, …)», εάν οι εξελίξεις μας «φεύγουν μέσα από τα χέρια μας», πως θα πραγματοποιηθούν;
COMMENTS