Στις 12 του Γενάρη θα πραγματοποιηθεί η δημόσια συνεδρία της Ακαδημίας Αθηνών κατά την οποία θα αναλάβει και επισήμως τα νέα του καθήκοντα, ως προέδρου της, ο πρώην πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος. Με την ανάληψη των καθηκόντων του ο νέος πρόεδρος θα εκφωνήσει και τον πρώτο του λόγο με θέμα: «Οικονομική Ανάπτυξη και Δημοσιονομική Εξυγίανση: Η Διττή Πρόκληση για την Οικονομική Πολιτική»!
Τι να σκεφτούμε και τι να πούμε; Ο Λουκάς Παπαδήμος, προφανώς, αναλαμβάνει πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, ως ένας πνευματικός άνθρωπος, που έχει προσφέρει στη γενικότερη πνευματική ανάταση αυτού του τόπου, με ειδικότητα στην οικονομική επιστήμη!!!
Και για αυτήν τη γενικότερη προσφορά, που την γνωρίσαμε και στο πεδίο της εφαρμοσμένης οικονομικής πολιτικής, ως πρωθυπουργού της χώρας, “ανταμείβεται” για τις πνευματικές του υπηρεσίες!
Ασφαλώς οι αναγνώστες μας θα γυρίσουν τη μνήμη τους λίγο πιο πίσω στο χρόνο και θα θυμηθούν τον τρόπο με τον οποίο έγινε πρωθυπουργός της χώρας μας. Ήρθε “φερτός” από το διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως άνθρωπος του τραπεζικού συστήματος, και με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ. Μάλιστα ο Γιώργος Καρατζαφέρης κατ’ επανάληψη έχει δηλώσει ότι ήταν δικιά του πρόταση στη συνάντηση των αρχηγών των τριών κομμάτων με τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Θα θυμηθούν, επίσης, ότι κάτι ανάλογο συνέβη και στη διπλανή μας Ιταλία, με το Μάριο Μόντι στην ανάδειξη της θέσης του πρωθυπουργού, όταν, ας το σημειώσουμε και αυτό, ο Μπερλουσκόνι άρχισε να ψιθυρίζει τις πρώτες του απειλές για επιστροφή στην Ιταλική λίρα, οπότε βρέθηκε και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που “εξωπέταξε” τον Μπερλουσκόνι.
Δεν μας “καίγεται καρφί” για το Μπερλουσκόνι, αλλά εάν αναφερόμαστε σ’ αυτόν το κάνουμε, γιατί, τότε, που “εξωπετάχτηκε”, όλως τυχαίως βγήκαν όλα τα σκάνδαλα του Μπερλουσκόνι στη φόρα (φαίνεται ότι μέχρι τότε δεν ήταν γνωστά!!!), την ίδια στιγμή, που προσωπικά η Άνγκελα Μέρκελ έπαιρνε τηλέφωνο υπουργούς της κυβέρνησης και στελέχη του κόμματος του Μπερλουσκόνι για να τον αδειάσουν και να τον ξεφορτωθούν. Αυτά στην Ιταλία, σε μια χώρα που ανήκει στα κλαμπ των G20 και G7 – μετά τον αποκλεισμό της Ρωσίας – και είναι μέσα στις 10 πιο ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες στον κόσμο.
Στη χώρα μας δεν αμφισβήτησε κανείς από τα αστικά κόμματα το ευρώ, αλλά για να “τραβήξει” η πολιτική των μνημονίων έπρεπε να βρεθεί και ο κατάλληλος άνθρωπος και φυσικά στην κατάλληλη θέση. Και βρέθηκε ως πρωθυπουργός. Και μάλλον με λιγότερες “φασαρίες”, απ’ ό,τι στην Ιταλία, όπως αποδείχτηκε. Χρειάστηκε να στραπατσαριστεί λίγο το προφίλ του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά και αυτός στο τέλος αποδέχτηκε το Λουκά Παπαδήμο. Ο Αντώνης Σαμαράς από κατήγορος των μνημονίων μετατράπηκε σε υποστηρικτή τους. Μικρό το κακό! Απλώς το ξανασκέφτηκε ο άνθρωπος!!! Ελεύθερος άνθρωπος είναι, μπορεί να αλλάζει άποψη!
Από τη σκοπιά της οικονομικής πολιτικής, της εφαρμογής των μνημονίων, μιας πολιτικής που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα, που την καταριόνται οι πάντες, ακόμη και αυτοί που την εφαρμόζουν, ο Λουκάς Παπαδήμος δε διεκδικεί επιστημονικές δάφνες ούτε και διακρίσεις. Το πακέτο της οικονομικής πολιτικής ήταν έτοιμο, του ήταν οικείο, άλλωστε η δουλειά του στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα ήταν να ετοιμάζει τέτοιου είδους πακέτα. Συνεπώς δεν πρέπει να περιμένουμε κάποια “πρωτοτυπία” από την ομιλία του.
Απ’ όλα τα παραπάνω καταλαβαίνουμε πως γίνεται κάποιος “Αθάνατος” (!), αφού πιο εύκολα έχει διατελέσει και πρωθυπουργός (!!!), χωρίς κανένα, στην κυριολεξία κανένα, λαϊκό έρεισμα.
Μπορούμε να καταλάβουμε πως από “Αθάνατος” μπορεί να γίνει πρόεδρος των “Αθανάτων”. Ισχύει, κατά φαινόμενα, το γνωστό “η υπόθεση πάει σχοινί κορδόνι”!
Το επόμενο που μπορούμε να καταλάβουμε είναι η πορεία (άλλοι θα μίλαγαν για την κατάντια) της αστικής διανόησης. Το καλύτερο πράγμα που μπορεί να υποστεί είναι να υποστηρίζει με τη γνωστή αστική επιστημονικοφανή σοβαρότητα τις πιο αντιλαϊκές πολιτικές και θεωρίες και στο τέλος να γίνεται πρόεδρος της Ακαδημίας των Αθηνών!
Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι δικό τους, του αστικού πολιτικού συστήματος και της αστικής τάξης. Ούτε επιστημονικό είναι. Αυτό το τελευταίο μας το έχει λύσει ο Καρλ Μαρξ από τότε που καθόρισε την αστική οικονομική επιστήμη, και γενικότερα τις αστικές επιστήμες, ως Απολογητική. Ο Λουκάς Παπαδήμος αντιπροσωπεύει τον καλύτερο έως τώρα απολογητή της αστικής επιστήμης και της αστικής τάξης, κατ’ επέκταση καθορίζει και τη ντροπιαστική και εξευτελιστική θέση της αστικής διανόησης, των “Αθανάτων”, της Ακαδημίας των Αθηνών.
Το πρόβλημα είναι δικό μας, αυτών που θέλουμε να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό και την αστική τάξη. Και τώρα που οι Επιστήμες έχουν προχωρήσει πάρα πολύ το γεγονός αυτό έρχεται να ενισχύσει την προλεταριακή κοσμοθεωρία.
Επομένως το ζήτημα συμπυκνώνεται σ’ ένα και μοναδικό ερώτημα: Θα κάνουμε κάτι για να δημιουργήσουμε την προλεταριακή διανόηση; Εννοούμε ως Κόμμα, ως ΚΚΕ. Μέχρι τώρα δε βλέπουμε τίποτα το αξιόλογο. Αντίθετα βλέπουμε την εγκατάλειψη βασικών θέσεων της κοσμοθεωρίας μας.
COMMENTS