Ματαιώθηκε η επίσημη συνάντηση των πέντε οικονομικών υπουργών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, Ισπανίας και της Ολλανδίας, παρουσία εκπροσώπων της Κομισιόν, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ESM.
Ο λόγος της ματαίωσης οφείλεται στη μεγάλη δημοσιότητα που πήρε αυτή η συνάντηση. Έτσι βγήκε επίσημα η εκπρόσωπος του Γερμανικού υπουργείου οικονομικών και ανακοίνωσε ότι δεν πρόκειται να γίνει αυτή η συνάντηση. Εδώ ισχύει το γνωστο: «η διάψευση της διάψευσης»!
Και αυτό γιατί η συνάντηση αυτή θα γίνει και μάλιστα πριν το Euroworking Group της Δευτέρας, που προηγείται του προσεχούς προγραμματισμένου Eurogroup. Μόνο που θα πάρει άλλη μορφή. Μερικοί υπουργοί θα συναντηθούν μεταξύ τους και άλλοι θα πάρουν μέρος με τηλεδιάσκεψη, ενώ παράλληλα θα υπάρξουν συνεννοήσεις μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών με άλλους τρόπους επικοινωνίας.
Με δυο λόγια η δουλειά προχωράει και το πρόβλημα του χρέους της χώρας μας και της συμμετοχής του ΔΝΤ στο πρόγραμμα για την Ελλάδα θα συζητηθεί μεταξύ των παραπάνω οικονομικών παραγόντων, αλλά όχι στη «φόρα παρτίδα».
Το εντυπωσιακό είναι ότι ο υπουργός Γιώργος Σταθάκης προσπάθησε να υποβαθμίσει το θέμα αποκαλώντας «σύνηθες φαινόμενο» να βρίσκεται και να συζητάει το Washington Group, για το οποίο του απέδωσε και ένα χαρακτήρα Forum, και θεώρησε φυσικό να συζητήσει και το πρόβλημα το ζήτημα του Ελληνικού χρέους και τον τρόπο συμμετοχής του ΔΝΤ, που αφορά άμεσα τους όρους και τα μέτρα που πρέπει να υλοποιήσει η Ελληνική κυβέρνηση.
Και βέβαια αυτά τα μέτρα και οι όροι που βάζει το ΔΝΤ για τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα θα πέσουν στις πλάτες των εργαζομένων αυτής της χώρας, ενώ δε θεωρείται και τόσο σημαντικό για την κυβέρνηση το γεγονός άλλοι να αποφασίζουν για λογαριασμό της για μέτρα, τα οποία, όπως και εάν ονομαστούν, στην πραγματικότητα θα υπέχουν τη θέση ενός νέου, του τέταρτου, μνημονίου, το οποίο θα πρέπει να εφαρμόσει η κυβέρνηση, που είναι τόσο περήφανη και συνεπής στην πολιτική που εφαρμόζει – για να βγει «στο ξέφωτο της ανάπτυξης», δηλαδή την πολιτική του τρίτου μνημονίου, και μάλιστα να έχει το θράσος να το διαλαλεί και από πάνω.
Η κυβέρνηση επιδιώκει να κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση και να πετύχει μια συμφωνία για το χρέος. Τίποτα από τα δύο δεν εξαρτάται από αυτήν και εδώ αξίζει να θυμηθούμε το «κάζο» που υπέστη ο Αντώνης Σαμαράς, που του «τράβαγαν» τις διαβουλεύσεις οι τροϊκανοί, μέχρι που τον έφτασαν στο «αμήν». Στην πτώση του.
Υπάρχει βέβαια η περίπτωση η κυβέρνηση να αποδεχτεί τα όσα αποφασίσουν οι συμμετέχοντες στο Washington Group, αποφάσεις που θα περάσουν όπως είναι φυσικό και στο Eurogroup, ή να τα βρούνε με έναν τρόπο λόγω και των πολιτικών και οικονομικών συγκυριών, που επικρατούν τόσο στις ΗΠΑ αλλά και σε χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως είναι το προσεχές δημοψήφισμα στην Ιταλία και οι εκλογές που επίκεινται κυρίως στη Γερμανία και Γαλλία.
Αλλά αυτό το ενδεχόμενο όχι μόνο δε φαίνεται τόσο βέβαιο, αλλά και δεν θα αλλάξει και πολλά πράγματα για τη χώρα μας, γιατί το δρόμο των μνημονιακών μέτρων έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να τον διαβεί η χώρα μας, δηλαδή οι εργαζόμενοι, εκτός και εάν τον ματαιώσει η πάλη των ίδιων των εργαζομένων. Κι αυτός είναι ο μονόδρομος για τους εργαζόμενους και τα μικρομεσαία μικροαστικά στρώματα. Η διεκδίκηση της δικής τους εξουσίας. Μόνο έτσι θα αποφύγουν να πηγαίνουν από τη «Σκύλα στη Χάρυβδη».
COMMENTS