Δημοσιεύουμε, αποκλειστικά για ενημέρωση των αναγνωστών μας, την ανακοίνωση της Νεολαίας του Κόμματος ΕΔΕΚ, ενός κόμματος, που από την εποχή του Βάσου Λυσσαρίδη, τότε αρχηγού του κόμματος ΕΔΕΚ, είχε την ίδια θέση που διατύπωσε και το ΚΚΕ με την πρόσφατη απόφαση για το Κυπριακό ζήτημα, τουλάχιστον ως προς την υπόσταση ενός ενιαίου κράτους. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι το κόμμα ΕΔΕΚ από το 1975 ήταν ενάντια στη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Η άποψή του ήταν πως: «Η Κύπρος θα πρέπει να αποτελέσει μια ενιαία οικονομική μονάδα. Διαφορετικά θα υπάρξουν δυο παρασιτικά προτεκτοράτα με τα σπέρματα του μελλοντικού αφανισμού. Η ενιαία οικονομική οντότης θα αποτελέσει βάση για τη συνεργασία των δυο κοινοτήτων κατά τάξεις και έτσι θα διευκολύνει την διακοινοτική ανάμιξη. Οι Έλληνες και Τούρκοι έχουν ταυτότητα ταξικών συμφερόντων και μπορούν να συνεργασθούν πάνω σε αυτή τη φάση». Σε άλλη του τοποθέτηση ο Βάσος Λυσσαρίδης είχε υποστηρίξει την παρακάτω θέση – πρόβλεψη: «η ελευθεροεπικοινωνία δεν μπορεί να τίθεται με όρους, διότι άμα τεθεί με όρους, θα δημιουργήσουμε δυο χωριστά κράτη και ένα τουρκικό προγεφύρωμα το οποίο θα χρησιμοποιηθεί μελλοντικά για κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου. Εκείνο που φοβούμαι, είναι το εξής: Θα μας οδηγήσουν από τη μια υποχώρηση στην άλλη. Όταν έγιναν το 1975 οι προτάσεις η ΕΔΕΚ δεν ήθελε ποτέ αυτές τις προτάσεις, γιατί προέβλεπε ότι σιγά-σιγά θα οδηγούσαν σε διζωνικές και σε άλλης μορφής προτάσεις που θα μας αναγκάσουν να κάνουμε νέες υποχωρήσεις. Και πάλι δεν θα γίνει λύση αλλά οι υποχωρήσεις θα μείνουν. Θα δεχθούμε πρώτα τη διζωνική, θα δεχθούμε μετά τα ποσοστά, θα δεχθούμε τη μη επάνοδο των προσφύγων και τότε θα μας πουν: Τι την θέλετε την ισχυρή κεντρική κυβέρνηση εφόσον θα υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις. Για να έχουν και οι Τούρκοι κάποιο λόγο στις ελληνικές υποθέσεις; Καλύτερα ο καθένας στο σπίτι του, πού σημαίνει δυο κράτη».
Η θέση του ΕΔΕΚ μπορεί να φαίνεται κατά έναν τρόπο δικαιωμένη, αλλά την ίδια στιγμή είναι μια θέση που δεν προέβλεπε καμία απεμπλοκή από τις διεθνείς δυνάμεις και οργανισμούς, που υποχρέωναν την Ελληνοκυπριακή πλευρά σε συνεχείς υποχωρήσεις, ως προς την Τουρκική επεκτατικότητα, που έχουν αρχίσει από την εποχή που η Κύπρος διεκδικούσε την εθνική της κυριαρχία από τους Βρετανούς αποικιοκράτες. Και εδώ υπάρχουν οι ιστορικές ευθύνες και των Ελληνικών κυβερνήσεων, που πάντα εγκλώβιζαν το Κυπριακό στις μυλόπετρες του ιμπεριαλισμού. Παραπέρα. Μπορεί δε να μιλάει για «ταυτότητα ταξικών συμφερόντων», αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα μπορούσαν να εξαλειφθούν οι ταξικές αντιθέσεις με τη «διακοινοτική ανάμιξη» ή και τη «συνεργασία». Παράλληλα, όμως, αυτή η θέση επιμελώς απέκρυπτε μια άλλη πραγματικότητα. Ότι η Ελληνοκυπριακή κοινότητα ήταν οικονομικά πολύ πιο ισχυρή από την αντίστοιχη Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Επομένως η διακοινοτική ανάμιξη περιείχε την ανισοτιμία και ταξική αλλά και εθνοτική. Αν δε σήμερα παρατηρήσουμε το χάρτη των οικοπέδων των κοιτασμάτων αερίου της Κύπρου θα διαπιστώσουμε ότι όλα τα οικόπεδα βρίσκονται υπό την κυριαρχία της Ελληνοκυπριακής κοινότητας. Μάλιστα έχουν αναπτυχθεί απόψεις ότι η επίλυση του Κυπριακού θα πρέπει να γίνει με βάση τους ορυκτούς πόρους της Κύπρου, να είναι το διαπραγματευτικό χαρτί της Ελληνοκυπριακής πλευράς για να αποσπάσει ευνοϊκή λύση. Όπως, όμως, γίνεται αντιληπτό εκεί που εμπλέκονται οι πολυεθνικές εταιρείες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, εκεί επικρατεί και το συμφέρον των πολυεθνικών και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Και το μόνο πράγμα που δεν ενδιαφέρει τις πολυεθνικές και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις είναι να αρθούν οι ταξικές και εθνοτικές αντιθέσεις. Αντίθετα τις υποδαυλίζουν, τις αξιοποιούν και τις εντάσσουν στις γεωστρατηγικές τους επιδιώξεις. Επομένως η γενικώς επίκληση της ενιαιότητας ενός κράτους δεν είναι κατ’ ανάγκη και ο πιο ασφαλής τρόπος, που θα εξασφαλίσει και την εθνοτική ισοτιμία και την πλήρη αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων τους. Πολύ περισσότερο δεν εξαλείφει τις ταξικές διαφορές.
Ένα τελευταίο θέμα. Η λύση του ενιαίου κράτους δεν είναι υποχρεωτικό να οδηγήσει στην άμεση επίλυση του Κυπριακού ζητήματος, όπως ούτε η ανάγκη της άμεσης επίλυσης του Κυπριακού ζητήματος μπορεί να γίνει με βάση τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν, γιατί και πάλι δε θα εξασφαλιστούν ισότιμα δικαιώματα σε όλες τις εθνότητες της Κύπρου. Το πρώτο καθήκον που πρέπει να εξασφαλιστεί, και κατά τούτο προσδιορίζεται η έννοια της αμεσότητας, είναι να απεγκλωβιστεί το Κυπριακό ζήτημα από τις μυλόπετρες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, της Βρετανίας και του Τουρκικού επεκτατισμού και του προσδιορισμού του ως προβλήματος εισβολής και κατοχής, γεγονός που απαιτεί και τη διεθνοποίησή του, πράγμα που θα βοηθήσει στο να έρθουν πιο κοντά όλες οι εθνότητες και να εξασφαλιστούν τα ισότιμα δικαιώματά τους.
*Τα αποσπάσματα από τις τοποθετήσεις του Βάσου Λυσσαρίδη έχουν παρθεί από το blog του Μ. Ιγνατίου.
Επικροτούμε την απόφαση του ΚΚΕ. Πρόταση Νεολαίας ΕΔΕΚ για Ενιαίο Κράτος!
Η Νεολαία ΕΔΕΚ χαιρετίζει την ιστορική απόφαση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, να αποκηρύξει την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Με αυτή την πολιτική πράξη διαλύει τις όποιες αυταπάτες περί δημοκρατικής και προοδευτικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που υπάρχουν εδώ και καρό στο δικομματικό στρατόπεδο της Κύπρου.
Το Κ.Κ.Ε στην προκείμενη περίπτωση δείχνει τον δρόμο προς την πραγματική επίλυση του Κυπριακού σε μια βάση βιώσιμη, λειτουργική, που θα διασφαλίζει την λαϊκή κυριαρχία ,που θα αποτρέπει τον εθνικισμό, τον σωβινισμό και την όποια πιθανότητα απόσχισης των κατεχομένων. Μια λύση τύπου ενιαίου κράτους, που θα σέβεται την πολυπολιτισμικότητα και τον ταξικό χαρακτήρα της κυπριακής κοινωνίας.
Η Νεολαία ΕΔΕΚ οφείλει να ενημερώσει όλα τα μέλη και τους υποστηριχτές της ΕΔΕΚ ,τον κυπριακό λαό, ότι στο επερχόμενο ιδεολογικό συνέδριό της ,που θα λάβει χώρα τον Ιανουάριο έχει κατατεθεί ήδη προσχέδιο – πρόταση για επίλυση του Κυπριακού στην βάση του ενιαίου κράτους που θα είναι απαλλαγμένο από την διχαστική δικοινοτικότητα , τις εγγυήσεις και άλλα επαχθή βάρη του παρελθόντος που προνοούσε το Σύνταγμα του 60΄ και συνεχώς ανακυκλώνονται επί δεκαετίες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Μια πρόταση που θα βάλει τέρμα στις ρατσιστικές πρόνοιες της ΔΔΟ, στον διχαστικό και ρατσιστικό λόγο των υποστηρικτών της ΔΔΟ αλλά θα κατεβάσει και το πλαστό προσωπείο των διάφορων εθνικιστικών κύκλων της χώρας.
Είμαστε ο εναλλακτικός δρόμος της Κυπριακής Αριστεράς. Ο Δρόμος της απελευθέρωσης από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις , ο Δρόμος του απεγκλωβισμού από τα μονοπώλια και της επίτευξης της αταξικής κοινωνίας! Αποτελούμε την τελευταία γραμμή άμυνας του λαϊκού κινήματος! Θα παλέψουμε μέχρι το τέλος!
Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
31/10/2016
COMMENTS