Μέσω του Facebook μας εστάλη από έναν αναγνώστη της «Νέας Σποράς» η παρακάτω παρατήρηση: «Και τι επρεπε δηλαδη το ΚΚΕ να κανει να παει με την θεση του Φιλη για την Εκλησσια?? Εχετε τρελαθει τελειως εκει στην Νεα Σπορα?? Μετα ειναι σαν να ελεγε το ΚΚΕ στον κοσμο οτι ο πραγματικος αριστερος και κουμουνιστης ειναι ο Φιλης και τον μαχεται η Εκκλησια. Δηλαδη εκει στην Νεα Σπορα πιστευεται οτι ειναι αριστερο κομα ο ΣΥΡΙΖΑ?» (Σ.Σ., πιστή αναδημοσίευση της παρατήρησης).
Όχι, αγαπητέ αναγνώστη της «Νέας Σποράς», δεν έχουμε τρελαθεί, τουλάχιστον ακόμα. Φυσικά δεν αποκλείουμε και να «τρελαθούμε» με όσα διαβάζουμε, ακούμε και βλέπουμε, εάν και εφόσον συνεχιστεί να διαβάζουμε, να ακούμε και να βλέπουμε τα ίδια πράγματα. Θα έχει καταρριφθεί και το γνωστό γνωμικό: «η επανάληψις μήτηρ πάσης μαθήσεως»!
Εδώ σηκώνει να πούμε από την πλευρά μας ότι πρόκειται για «παρεξήγηση», η οποία δεν παραπέμπει στην παρεξήγηση που επικαλέστηκαν ο Αλέξης Τσίπρας και ο Νίκος Φίλης για να υποχωρήσουν τελικά απέναντι στις απαιτήσεις της Εκκλησίας. Σαφώς δεν έγινε κατανοητό αυτό που ισχυριστήκαμε ως «Νέα Σπορά» από την πλευρά σας.
Η «Νέα Σπορά» έκανε κριτική στη στάση της ηγεσίας του Κόμματος (και διευκρινίζουμε για πολλοστή φορά, ότι όταν μιλάμε για «ηγεσία» εννοούμε τα ανώτατα καθοδηγητικά όργανα του Κόμματος, φυσικά και τα στελέχη που τα συναπαρτίζουν) ότι «έτρεξε» πίσω από τα γεγονότα, ότι το ζήτημα που άνοιξε δεν ήταν απλά ένα ζήτημα «ανευθυνότητας» το Νίκου Φίλη, ούτε «ανιστόρητων και απλουστευτικών τοποθετήσεων» από τη μεριά του.
Ο Νίκος Φίλης και η κυβέρνηση δε διαλέγονταν με τον κατώτερο κλήρο, αλλά με την επίσημη Εκκλησία, με την ηγεσία της, με τον ανώτερο κλήρο, απ’ ευθείας με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Όταν ο Νίκος Φίλης μίλαγε για τη στάση της Εκκλησίας, και ειδικά για τις εποχές που αναφέρθηκε, αυτό δεν αφορούσε τον κατώτερο κλήρο, που σαφώς στις διάφορες ιστορικές εποχές κράτησε διαφορετική στάση σε σχέση με τη στάση που κράτησε ο ανώτερος κλήρος.
Αυτό είναι το γεγονός, που έδωσε τη δυνατότητα στο Νίκο Φίλη να δημαγωγεί σε βάρος του Κόμματος. Και γι’ αυτό ακριβώς η ηγεσία του Κόμματος έπρεπε να ανοίξει το θέμα «έγκαιρα και έγκυρα» και ολοκληρωμένα για να μη δώσει τη δυνατότητα στη προβοκάτσια του Νίκου Φίλη, γεγονός που καλλιέργησε διάφορες εντυπώσεις σε βάρος του Κόμματος, π.χ. ότι, τάχα, το ΚΚΕ δε θέλει να συγκρουστεί με την Εκκλησία, δηλαδή με τον ανώτερο κλήρο.
Πολύ περισσότερο, που, τελικά, το Κόμμα εισέπραξε αυτό την επίθεση της επίσημης Εκκλησίας και δια στόματος της ίδιας της ηγεσίας της. Από τον Ιερώνυμο.
Ασφαλώς, αγαπητέ αναγνώστη της «Νέας Σποράς», θα γνωρίζετε ότι η «Σύγχρονη Εποχή», το εκδοτικό του Κόμματος, έχει εκδώσει ένα βιβλίο με άρθρα του Β. Ι. Λένιν με το γενικό τίτλο «Β. Ι. ΛΕΝΙΝ, Σοσιαλισμός και Θρησκεία».
Στο βιβλίο αυτό περιέχοντα τα βασικά άρθρα και ορισμένες επιστολές του Β. Ι. Λένιν γύρω από το ζήτημα της Θρησκείας. Στα άρθρα αυτά ο Β. Ι. Λένιν αναπτύσσει τις θέσεις, που θα έπρεπε να διέπουν τη στάση ενός Μαρξιστικού κόμματος αλλά και τη στάση της εργατικής τάξης σε σχέση με τη Θρησκεία.
Το πρώτο άρθρο, από το 1905, αφορά γενικά τη διευκρίνιση της στάσης του Σοσιαλισμού απέναντι στη Θρησκεία. Τα επόμενα, 1909, τα έγραψε, όταν άνοιξε το αντίστοιχο ζήτημα η ίδια η Εκκλησία της Ρωσίας, με την ευκαιρία μιας συζήτησης μέσα στη Κρατική Δούμα για τον προϋπολογισμό της Ιεράς Συνόδου της Ρωσίας. Και σ’ αυτά τα άρθρα ο Β. Ι. Λένιν διευκρινίζει όλα τα ζητήματα σε σχέση με τη στάση του Κόμματος και της εργατικής τάξης.
Μια ανάλογη στάση θα περιμέναμε και από την ηγεσία του Κόμματος μέσα στη βουλή και από την αρθρογραφία του, τις προτάσεις του, παίρνοντας υπόψη τη σημερινή πραγματικότητα.
Αυτό το γεγονός δε σημαίνει ότι το Κόμμα μας έπρεπε να υποστηρίξει το Νίκο Φίλη φυσικά, ούτε ως κομμουνιστή ή αριστερό, ούτε και την κυβέρνηση. Δεν ισχυριστήκαμε κάτι τέτοιο, όπως κακώς υπολάβατε. Αντίθετα. Στο σχετικό άρθρο μας κάνουμε σαφές ότι η πρωτοβουλία του Νίκου Φίλη για το μάθημα των θρησκευτικών, παρά το θετικό της χαρακτήρα, χρησίμευε για να συγκαλύψει το σύνολο των αντιδραστικών αλλαγών, που πραγματοποιεί στην Παιδεία, στο πλαίσιο των μνημονιακών της υποχρεώσεων.
Επομένως πήραμε μια σαφή θέση γύρω από τη συνολική στάση της κυβέρνησης και του Νίκου Φίλη και ισχυριστήκαμε ότι αυτό το ζήτημα θα επανέλθει, όπως και επανήλθε.
Στα άρθρα του ο Β. Ι. Λένιν, στη σχετική έκδοση της «Σύγχρονης εποχής», θα διαπιστώσατε, επίσης, ότι προβαίνει και σε δημόσια κριτική για τις παραλείψεις που σημείωσαν οι εκπρόσωποι του Κόμματος, όταν ανέπτυξαν το σχετικό θέμα.
Αυτό κάναμε και εμείς από την πλευρά μας. Για τις παραλείψεις μιλάμε. Και το κάναμε, γιατί μετά τη σχετική συζήτηση στη βουλή ακολούθησε ένας ακατάσχετος ψιθυρισμός σε σχέση με τα αντανακλαστικά του Κόμματος και τον τρόπο που τοποθετήθηκε. Προφανώς για να δημιουργηθούν εντυπώσεις. Αλλά ένα έμπειρο Κομμουνιστικό Κόμμα πρέπει να προλαβαίνει τέτοια φαινόμενα. Μάλλον δε θα υπέπεσε στην αντίληψή σας αυτός ο ψιθυρισμός. Εμείς από την πλευρά μας δίνουμε σημασία σε τέτοια φαινόμενα, γιατί επιδρούν στη διαμόρφωση της πολιτικής και ταξικής συνείδησης των λαϊκών μαζών.
Όπως αντιλαμβάνεστε, αγαπητέ αναγνώστη της «Νέας Σποράς», όχι απλώς είναι έωλες οι αιτιάσεις που προβάλλετε, αλλά, ταυτόχρονα, προδίδουν και μια αμηχανία, για την οποία δεν έχετε εσείς προσωπικά την ευθύνη, αλλά ο τρόπος με τον οποίο τοποθετήθηκε το Κόμμα.
Μια αμηχανία, η οποία οδηγεί σε μια σχηματική αντιμετώπιση ενός πολύ σοβαρού θέματος, που εγκλωβίζεται όχι στη φράση, με την οποία μας «στολίζετε», για το εάν «τρελαθήκαμε», αλλά στα ερωτήματα που διατυπώνετε: Για το εάν έπρεπε το Κόμμα να υποστηρίξει το Νίκο Φίλη ή εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι Αριστερό Κόμμα και τα υπόλοιπα που υποστηρίζετε. Από τη μια μεριά, σαν εκκρεμές, βρεθήκατε στην ακριβώς αντίθετη, την άλλη μεριά.
Αυτή η σχηματοποίηση σας εμπόδισε να καταλάβετε και να μη θεωρείτε ότι υπάρχει πράγματι περίπτωση η Εκκλησία να διαφωνεί με την κυβέρνηση και το Νίκο Φίλη. Και στο μάθημα των θρησκευτικών και για τη μετατροπή του σε μάθημα της θρησκειολογίας πράγματι διαφώνησαν.
Εάν το Κόμμα ανέπτυσσε σωστά τις θέσεις του από πού προκύπτει ότι αυτές οι θέσεις θα ήταν υποστηρικτικές της πολιτικής του Νίκου Φίλη ή της κυβέρνησης; Το αντίθετο ακριβώς θα συνέβαινε.
Όσο για το εάν πιστεύουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ή δεν είναι Αριστερό κόμμα, σας πληροφορούμε ότι έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στην ευφυΐα σας για να το καταλάβετε από μόνο σας, μια και είστε αναγνώστης μας.
Καλού κακού, όμως, σας υπενθυμίζουμε τη θέση μας: Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα του μικροαστικού σοσιαλισμού, που είχε ασπαστεί την αστική στρατηγική, από την αρχή, γεγονός που τελικά τον οδήγησε να υιοθετήσει πλήρως και την αστική πολιτική, πράγμα που επιβεβαιώνεται από τη μνημονιακή πολιτική που εφαρμόζει. Τώρα τελευταία και στην αρθρογραφία του «Ρ» εμφανίζεται η έννοια της «μετάλλαξης» του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που δε γινόταν πριν. Έχει και αυτό το γεγονός τη σημασία του.
Ελπίζουμε, αγαπητέ αναγνώστη, να συνεχίσετε να διαβάζετε τη «Νέα Σπορά», και που ξέρετε, υπάρχει και μία πιθανότητα από τους «τρελούς» να μαθαίνετε την πραγματική αλήθεια.
COMMENTS