Επισκέφτηκε τη χώρα μας ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ. Συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Δεν ξέχασε να συμφάγει και με τον Αντώνη Σαμαρά. Μίλησε στο Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών.
Μελίρητος ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ. Μόνο καλά λόγια είχε για την Ελλάδα και τον Ελληνικό λαό. Για τις θυσίες που έκανε για την οικονομική κρίση και για το πώς αντιμετώπισε το προσφυγικό κύμα. Δήλωσε ότι είναι ενθουσιασμένος, που για πρώτη φορά δε χρειάζεται να ξαναγίνουν συνομιλίες για τα συμφωνημένα. Εννοούσε μ’ αυτό ότι η συμφωνία εφαρμόζεται. Γι’ αυτό και στο κύριο πρόβλημα που περιστράφηκαν οι συνομιλίες ήταν το προσφυγικό.
Εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι και η επόμενη αξιολόγηση θα πάει καλά, γιατί υπάρχει η Ευρωπαϊκή εμπειρία για τα εργασιακά δικαιώματα και ότι ο ίδιος θα επιθυμούσε η πολιτική που εφαρμόζεται να είναι πολιτική κατ’ εξοχήν Ελληνική, της κυβέρνησης, του Ελληνικού λαού, να έχει την πρωτοβουλία η Ελλάδα. Τόνισε ότι όσοι παρακαλάγανε να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ τώρα παρακαλάνε να μείνει η Βρετανία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τέλος ανήγγειλε ότι η χώρα μας μπαίνει σε περίοδο ευημερίας!
Τι να πούμε! Τόσο καλός άνθρωπος αυτός ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, τόσο φιλέλληνας και δεν το είχαμε πάρει είδηση! Είμαστε πραγματικά ασυγχώρητοι για την άγνοιά μας.
Από την άλλη πλευρά τώρα, από τους «δικούς μας», εισέπραξε αντίστοιχα πολύ καλά λόγια. Και από τον πρωθυπουργό και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πήρε τις διαβεβαιώσεις ότι το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε θα εφαρμοστεί και ότι η Ελλάδα αλλάζει σελίδα. Ότι πρέπει να αποκατασταθεί η φιλία και η εμπιστοσύνη. Ότι η Ελλάδα θα μπει σε περίοδο ανάπτυξης, φυσικά με βάση την πολιτική που εφαρμόζεται. Εισέπραξε και ευχές. Ευχήθηκαν οι «δικοί μας» στον Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ να μην περάσει άλλη χώρα ό,τι πέρασε η Ελλάδα!
Γενικά αυτή η επίσκεψη του Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ ήταν μέσα «στις χαρές και τα πανηγύρια»! Εξέπεμπαν οι πάντες ένα κλίμα αισιοδοξίας! Ονειρικές καταστάσεις! Ότι όλα θα πάνε καλά!
Απ’ ότι καταλαβαίνουμε το σενάριο πρέπει να έχει Happy End. Οφείλει να έχει Happy End. Και μας ήρθαν στο μυαλό μας οι παλιές Ελληνικές ταινίες, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είχαν Happy End. Ήταν η περίοδος που ο Ελληνικός λαός είχε την ανάγκη να διασκεδάσει τη μιζέρια του, να βλέπει στο πανί ό,τι ο ίδιος δε μπορούσε να ζήσει στην πραγματικότητα. Ό,τι γίνεται και στα πρωινάδικα. Δίνουν συνταγές ευτυχίας, για να μην πολυσκεφτόμαστε την εξαθλίωση που επικρατεί, συνταγές για βιενέζικα κέικ και ας μην τα φτιάχνει καμία νοικοκυρά, γιατί δε χαραμίζει ένα ευρώ για φαρίνα.
Καλά λόγια και από τον πρόεδρο του ΣΕΒ. Από τη μια τα καλά λόγια του Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ και των πολιτειακών παραγόντων, από την άλλη ο Πρόεδρος του ΣΕΒ, ο οποίος δήλωσε ότι: «Οι ομαδικές απολύσεις και το Lockout δεν είναι λύση και σίγουρα δεν είναι στην ατζέντα του ΣΕΒ». Ευχήθηκε, παραπέρα, να μειωθεί η ανεργία!
Φρόντισε, όμως, να ξεκαθαρίσει ότι χρειάζονται αλλαγές στο μη μισθολογικό κόστος (διάβαζε φορολογία), στη δικαιοσύνη, στο Σύνταγμα, στον εκλογικό νόμο, στο συνδικαλιστικό νόμο, γιατί είναι ξεπερασμένος, ότι πρέπει να υπάρξει εμπιστοσύνη στην επιχειρηματικότητα, γιατί οι περισσότεροι επιχειρηματίες κάνουν καλά τη δουλειά τους, ότι δεν υπάρχει πλέον η διαφορά ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά, …και άλλα πολλά!
Απευθύνθηκε μάλιστα και στον παρευρισκόμενο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ και του είπε ότι ευθύνη δεν έχουν μόνο οι Ελληνικές κυβερνήσεις για την κρίση και τα μνημόνια. Ευθύνη υπάρχει και στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τα μνημόνια!
Όλα αυτά δε μοιάζουν με Ελληνική ταινία που έχει Happy End; Όλοι «βαράνε» στο ίδιο μοτίβο. Αλλάζουμε σελίδα… Όμως…
Υπάρχει μια λεπτομέρεια. Πάντα ο θεατής των Ελληνικών ταινιών, μετά το τέλος της προβολής της ταινίας έβγαινε από την αίθουσα με ένα διπλό συναίσθημα. Από τη μια ήταν ευχαριστημένος από την άλλη πνιγόταν από έναν κόμπο στο λαιμό, γιατί η ταινία ήταν απλώς μια …ταινία. Και η πραγματικότητα ήταν …η πραγματικότητα.
Όταν για την αξιολόγηση του φθινοπώρου προετοιμάζεται η δημιουργία μιας ανεξάρτητης αρχής, στην οποία θα καταλήγουν οι αιτήσεις των επιχειρήσεων για τις απολύσεις, που πρακτικά θα υλοποιεί το αίτημα του ΔΝΤ για τις ελεύθερες απολύσεις, όταν ο εργαζόμενος θα ξεκινάει να εργάζεται με 586 ευρώ και θα φεύγει με 586 ευρώ, όταν θα έχουν καταργηθεί οι ωριμάνσεις, τα επιδόματα και κάθε εργατική κατάκτηση, όταν οι συντάξεις θα μειωθούν ακόμη περισσότερο, όταν οι συλλογικές συμβάσεις θα έχουν πάει στο καλάθι των αχρήστων, αυτές οι συλλογικές συμβάσεις για τις οποίες μάχονται οι Γάλλοι εργαζόμενοι, γιατί καταλαβαίνουν το τι τους περιμένει, όταν οι ατομικές συμβάσεις θα κυριαρχούν και θα ρίχνουν ακόμη περισσότερο τους μισθούς και τα ημερομίσθια, όταν οι σχέσεις εργασίας θα πριμοδοτούν την ελαστική και μερική απασχόληση και έτσι θα παρουσιάζεται ότι μειώνεται η ανεργία, όταν η κατοχύρωση των εργατικών δικαιωμάτων θα γίνει όπως στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχει εξαφανίσει τα εργατικά δικαιώματα, όταν η εξαθλίωση των εργαζομένων θα έχει γίνει γενικό καθεστώς γι’ αυτούς, τότε γιατί στην ατζέντα του ΣΕΒ να υπάρχει το αίτημα των ελεύθερων απολύσεων και του Lockout;
Το δούλεμα πάει …σύννεφο.
Το Ελληνικό σινεμά ξαναείναι της μόδας και οι τηλεοράσεις έχουν προβάλει αμέτρητες φορές την «Αλίκη στο ναυτικό». Μια παλιά συνταγή για σύγχρονη παραμυθία. Να περνάει η ώρα ευχάριστα. Μάταια όμως. Αυτές είναι περασμένες εποχές. Ούτε και στην εποχή τους «πιάσανε». Οι αγώνες των εργαζομένων σφράγισαν και εκείνες τις εποχές. Οι αγώνες των εργαζομένων θα σφραγίσουν και την εποχή μας. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
COMMENTS