Και ενώ όλες οι δημοσκοπήσεις στη Βρετανία έδιναν προτεραιότητα στο Brexit ακόμη και με 6 – 7 μονάδες ήρθε η δολοφονία «της βουλευτή Τζο Κοξ σε απόσταση αναπνοής από το καθοριστικό δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου» (e-Βήμα) για να αλλάξει εντελώς το τοπίο της προεκλογικής καμπάνιας του δημοψηφίσματος.
Αναγγέλθηκε η διακοπή της προεκλογικής καμπάνιας και όλα τα ΜΜΕ στράφηκαν στο πρόσωπο του «φερόμενου ως δολοφόνου», του Τόμας Μερ, ( η έκφραση δε μας ανήκει, αλλά είναι αποτύπωση των αστικών Βρετανικών και Ελληνικών ΜΜΕ), ο οποίος, σε διαφορετικές εκδοχές αποκαλύπτεται ότι είχε σχέσεις με ακροδεξιές οργανώσεις τόσο της Βρετανίας όσο και των ΗΠΑ, ακόμη και της Νότιας Αφρικής.
Στο μεταξύ σε δηλώσεις του ο αδελφός του Τόμας Μερ, Σκοτ Μερ, ισχυρίστηκε στην εφημερίδα Daily Telegraph: «Έχει ιστορικό ψυχικής ασθένειας, αλλά δεχόταν βοήθεια».
Την ίδια στιγμή, όπως ήταν φυσικό, τα ΜΜΕ της Βρετανίας στράφηκαν και στην προσωπικότητα της Τζο Κοξ, που ήταν βουλευτής του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας, και είχε αναπτύξει έντονη δραστηριότητα υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ έντονη δραστηριότητα, επίσης, είχε αναπτύξει για τους Σύρους πρόσφυγες.
Όπως γίνεται κατανοητό έχει αλλάξει ο χαρακτήρας της αντιπαράθεσης στη Βρετανία γύρω από το δημοψήφισμα. Κατ’ αρχάς ήταν σχετικά αδύναμη η φωνή του ΚΚ Βρετανίας, που μαζί με ορισμένα συνδικάτα είχαν ταχθεί υπέρ του Lexit (της Αριστερής εξόδου). Τώρα μπροστά στο γεγονός της δολοφονίας και με τη διακοπή της προεκλογικής καμπάνιας είναι φανερό ότι μεγαλώνουν σε μεγάλο βαθμό οι δυσκολίες προσέγγισης της εργατικής τάξης.
Αμέσως μετά τη διαπίστωση του θανάτου της Τζο Κοξ, πρώτος έσπευσε να κάνει δημόσιες δηλώσεις ο Ντέιβιντ Κάμερον, που την χαρακτήρισε «αστέρι» από την οποία «περιμέναμε πολλά». Στην ίδια κατεύθυνση και ο αρχηγός του Εργατικού Κόμματος, Τζέρεμι Κόρμπιν, δήλωσε «σοκαρισμένος». Ακολούθησαν πολλοί αρχηγοί κρατών και άλλες διεθνείς προσωπικότητες. Κοινός τόπος των δηλώσεων ήταν «η υπεράσπιση της δημοκρατίας σε μια δημοκρατική Ευρώπη». Έμμεση αλλά σαφής αξιοποίηση της δολοφονίας της Τζο Κοξ για το Bremain.
Όπως γίνεται φανερό, και μετά την πιο έντονη δραστηριότητα, που ανέπτυξε ο αρχηγός του Εργατικού Κόμματος, Τζέρεμι Κόρμπιν, υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί οι περισσότεροι ταλαντευόμενοι ψηφοφόροι ανήκουν στο Εργατικό Κόμμα, το δίλημμα υπέρ ή κατά της παραμονής παίρνει διαφορετικό χαρακτήρα.
Το Bremain σημαίνει δημοκρατική Βρετανία σε μια δημοκρατική Ευρώπη, ενώ το Brexit σημαίνει παράδοση στην ακροδεξιά, η οποία δολοφονεί. Και φυσικά αυτό το δίλημμα θα το αισθανθούν κυρίως οι ψηφοφόροι του Εργατικού Κόμματος, γιατί η Τζο Κοξ ήταν δραστήριο μέλος του, πολλά υποσχόμενη βουλευτής και μαχητική υπερασπίστρια της παραμονής.
Και ενώ η αστυνομία ακόμη δεν έχει ανακοινώσει τίποτα για τον Τόμας Μερ, τουλάχιστον μέχρι αυτήν τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ενώ τα αστικά ΜΜΕ τον αποδίδουν ως «φερόμενο δολοφόνο», ενώ γράφουν ότι «τα κίνητρά του παραμένουν άγνωστα» (Καθημερινή), τα πολιτικά διλήμματα, όμως, είναι γνωστά και «χώθηκαν» στη συνείδηση των Βρετανών με τον πιο βίαιο τρόπο.
Με μια δολοφονία ενός πολιτικού προσώπου, που ξεκίνησε από πολύ φτωχή οικογένεια, κατόρθωσε να σπουδάσει στο University of Cambridge και να θεωρείται το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ενός ανθρώπου, πετυχημένου, που έφτασε να εκλεγεί και βουλευτής, γιατί στη δημοκρατία δίνονται οι ευκαιρίες.
Όλα αυτά τα γεγονότα, ο χώρος, ο χρόνος, η δολοφονία, μπορούν να θεωρηθούν τυχαία; Ήδη στη Βρετανία έχουν ανοίξει οι παρασκηνιακές συζητήσεις για την αναβολή του δημοψηφίσματος. Και έχει αρχίσει, επίσης, ένα αντίστροφο μέτρημα για το εάν συμφέρει το Bremain μια αναβολή ή θα το ενισχύσει.
Οι απόψεις διχάζονται. Υπάρχουν εκείνοι που υποστηρίζουν ότι τώρα πρέπει να γίνει το δημοψήφισμα, γιατί μια αναβολή θα φέρει σε ακόμη πιο δύσκολη θέση το Bremain, υπάρχουν και εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η αναβολή θα το ενισχύσει. Έτσι κι αλλιώς, όμως, αυτό το δημοψήφισμα, όποτε και εάν γίνει, θα επηρεάσει αποφασιστικά τα πολιτικά πράγματα στη Βρετανία και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.
COMMENTS