Προσπαθούμε να συγκρατηθούμε για να μην εκραγούμε από τη «λογική», που έχει επικρατήσει στην ηγεσία του Κόμματος. Και εάν πρόκειται, ας πούμε, για «δευτερεύοντα» θέματα, τότε, λέμε και κανένα «ας πάει στο καλό», αλλά εάν πρόκειται για κορυφαία ζητήματα, όπως το δημοψήφισμα στη Μ. Βρετανία, τότε, μάλλον …διεκδικούμε θέση για τον Παράδεισο ή και για την Κόλαση, ποιος ξέρει!…
Φαίνεται πως κανένας από την ηγεσία του Κόμματος δεν περπατάει στο δρόμο! Δεν έχει ακούσει συζητήσεις μεταξύ απλών ανθρώπων! Δεν έχει ακούσει ακόμη και συντηρητικούς ανθρώπους, που ψηφίζουν αδιαλείπτως τη Νέα Δημοκρατία να λένε ότι: «κάποια στιγμή πρέπει να το αποφασίσουμε, πρέπει να φύγουμε»!
Δεν εννοούν να «φύγουμε» για τον Παράδεισο ή την Κόλαση μαζί μας, σε ταξίδι συνοδείας!… Το ξεκαθαρίζουμε. Εννοούν ότι πρέπει να φύγουμε από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση! Αυτό εννοούν!
Τα πράγματα δεν είναι για αστεία, αλλά κινδυνεύουν να γίνουν αστεία, όταν από υπεύθυνα χείλη, με πολύ μεγάλη ευκολία, ακούγονται θέσεις όπως οι παρακάτω:
«Κύριε Κουτσούμπα, επειδή έχω πάρα πολλά θέματα και θα ήθελα να συζητήσουμε τα περισσότερα απ’ αυτά, αυτή τη στιγμή, στις 23 του Ιούνη, έχουν ένα δημοψήφισμα στη Μεγάλη Βρετανία για το Brexit ή το Bremain, για να μείνουν ή να φύγουν απ’ την ΕΕ, πώς προσεγγίζετε, έτσι κι αλλιώς από μια άλλη οπτική βλέπετε το δημοψήφισμα αυτό, θεωρείτε ότι είναι κάτι που θα επηρεάσει την Ευρώπη ασχέτως αποτελέσματος;
– Φυσικά θα επηρεάσει την Ευρώπη είτε έτσι είτε αλλιώς. Είτε βγει το «ναι» είτε το «όχι», είτε το Βrexit είτε το Βremain οπωσδήποτε θα επηρεάσει και βεβαίως πρέπει να το δούμε ως εξής, είναι έκφραση των αντιθέσεων. Πολλοί που μας ακούνε αυτή τη στιγμή, εργαζόμενοι, μπορεί να σκέφτονται ότι το ΚΚΕ μάλλον θα είναι με το Βrexit στη Βρετανία. Όχι, τους λέμε, κάνουν λάθος. Δεν είμαστε ούτε με το Βrexit ούτε με το Βremain, ούτε με το «ναι» ούτε με το «όχι». Διότι αυτό σήμερα δεν εκφράζει μια πραγματική εναλλακτική πολιτική πρόταση, διαφορετική για τα συμφέροντα των εργαζομένων της Μεγάλης Βρετανίας, σαν αυτή ή κάποια παραπλήσια στις συνθήκες της συγκεκριμένης χώρας που θα είχε ένα Κομμουνιστικό Κόμμα ή το ΚΚΕ έτσι όπως το βλέπουμε εμείς. Αλλά συνιστά έναν ανταγωνισμό. Ας πούμε οπαδοί του Βrexit, του να φύγει η Μεγάλη Βρετανία απ’ την ΕΕ είναι οι ΗΠΑ, ένα μεγάλο τμήμα τους τουλάχιστον, για να μην τους πούμε όλους, της ηγεσίας των ΗΠΑ, είναι τμήματα του κεφαλαίου στη Μεγάλη Βρετανία κλπ.
– Καλά, συγκεκριμένα πρόσωπα της πολιτικής ζωής της Αμερικής.
– Πρόσωπα που εκφράζουν αυτές τις πολιτικές, αλλά είναι τμήματα του κεφαλαίου, τα πολιτικά πρόσωπα είναι αυτά που φαίνονται. Και βεβαίως αντίστοιχα, με διαφορετική γραμμή πλεύσης και ως εκφραστές διαφορετικών συμφερόντων είναι άλλοι που λένε να παραμείνει στην ΕΕ, που πάλι και εδώ είναι τμήματα του βρετανικού κεφαλαίου, τμήματα του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου στη Βρετανία ή άλλων δυνάμεων που έχουν περισσότερες σχέσεις με Γαλλία, με Γερμανία και άλλα ισχυρά κράτη της ΕΕ.
– Είτε «ναι» είτε «όχι» η Ευρώπη ποιο είναι το μήνυμα που θα πάρει;
– Θα δημιουργηθούν, πιστεύω, αλυσιδωτές αντιδράσεις γιατί ήδη αυτή η συζήτηση γίνεται και στα πλαίσια της ΕΕ και στα πλαίσια της Ευρωζώνης. Σε διάφορες χώρες, για παράδειγμα, μηδέ της Ελλάδας εξαιρουμένης, υπάρχει αυτή η συζήτηση. Τέτοια έκφραση υπήρχε στις προηγούμενες εκλογές, με ένα τμήμα που έφυγε απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ για παράδειγμα, που δεν εκφράζει κατά τη γνώμη μας πραγματικά εργατικά – λαϊκά συμφέροντα, πραγματική πολιτική ρήξης και σύγκρουσης με όλα αυτά, αλλά εκφράζει -ίσως δεν το συνειδητοποιεί το πολιτικό προσωπικό, αλλά άλλο αυτό, λέω ότι αντικειμενικά εκφράζει, δεν λέω ότι είναι ενεργούμενα, καταλαβαίνετε έτσι, για να μην παρεξηγηθούμε- αλλά εκφράζει συμφέροντα συγκεκριμένων τμημάτων και του ελληνικού και του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, αυτή είναι η ουσία. Σε τέτοιο παιχνίδι δεν πρέπει να μπει ο λαός, δεν πρέπει να μπει η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Δηλαδή να παίζει πότε με τον έναν -να πω αυτή την έκφραση που σε πολλούς δεν αρέσει αλλά έτσι είναι- ιμπεριαλιστή ή με το ένα καπιταλιστικό κράτος και τη μια διεθνή συμμαχία ή μπλοκ δυνάμεων και πότε με τον άλλον».
Δηλαδή…
Από τη στιγμή που η εργατική τάξη δεν έχει φτάσει ακόμη να κατανοήσει την ανάγκη ενός Brexit ή και Grexit με σοσιαλιστική επανάσταση, η πρωτοπορία της εργατικής τάξης, που έχει πλήρη συνείδηση ότι σοσιαλισμός μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν οικοδομείται, θα …σφυρίζει αδιάφορα και θα λέει: «Πολλοί που μας ακούνε αυτή τη στιγμή, εργαζόμενοι, μπορεί να σκέφτονται ότι το ΚΚΕ μάλλον θα είναι με το Βrexit στη Βρετανία. Όχι, τους λέμε, κάνουν λάθος. Δεν είμαστε ούτε με το Βrexit ούτε με το Βremain, ούτε με το «ναι» ούτε με το «όχι»»!!!
Η θέση αυτή, το συνειδητοποιεί ή δεν το συνειδητοποιεί η ηγεσία του Κόμματος, ισοδυναμεί με Bremain και Gremain, για να μην πούμε κάτι χειρότερο. Απευθύνεται στα διάφορα τμήματα της ολιγαρχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ και τους λέει: «Τσακωθείτε με την ησυχία σας!!! Εμείς δε λέμε ούτε «ναι» ούτε «όχι»»!!!
Φαίνεται ότι η ηγεσία του Κόμματος αγνοεί, ότι όταν θα έρθει η καλή ώρα της σοσιαλιστικής επανάστασης η ολιγαρχία δε θα τσακώνεται, αλλά θα είναι ενωμένη και θα προσπαθεί να την τσακίσει. Όπως άλλωστε και η ιστορική πράξη έχει αποδείξει διεθνώς και στη χώρα μας. Αγνοεί ότι όταν τσακώνονται οι αστοί υπάρχει χώρος δράσης και για την εργατική τάξη και όχι μόνο για τους αστούς.
Φαίνεται, επίσης, ότι πήγε στο καλάθι των αχρήστων η ψηφισμένη θέση από Συνεδριακά Σώματα του Κόμματος ότι η ΕΟΚ και η Ευρωπαϊκή Ένωση συγκροτήθηκαν, εκτός των άλλων, για να εμποδίσουν την ανάπτυξη του Εργατικού Κινήματος, να εμποδίσουν την έλευση του σοσιαλισμού!!!
Παραπέρα, φαίνεται ότι δεν ενδιαφερόμαστε και δε βλέπουμε ότι έχουν εμφανιστεί διαλυτικά φαινόμενα στην Ευρωπαϊκή Ένωση πετώντας, ταυτόχρονα, στο ίδιο το καλάθι των αχρήστων και τη θεωρητική επεξεργασία του Β. Ι. Λένιν γύρω από αυτό το θέμα.
Διευκολύνει ή δε διευκολύνει αντικειμενικά την υπόθεση της εργατικής τάξης να αρχίσει το ξήλωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Αυτό είναι το ερώτημα. Και δε μπορείς να αποφύγεις να απαντήσεις σ’ αυτό το ερώτημα. Εκτός και εάν επικρατεί ο φόβος ότι όλη αυτήν την υπόθεση θα την καρπωθεί η ακροδεξιά.
Η απάντηση, γύρω από αυτό το ζήτημα, είναι απλή. Φυσικά και θα την καρπωθεί η ακροδεξιά, όταν το Κομμουνιστικό Κίνημα για τέτοια θέματα τεράστιας σημασίας, που κρίνουν το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρκείται στο να λέει: «ούτε με το «ναι» ούτε με το «όχι»» και δεν παίρνει επάνω του το ζήτημα να το εκλαϊκεύσει από τη σκοπιά της εργατικής τάξης.
Φυσικά και θα το καρπωθεί η αστική τάξη, όποιο τμήμα και εάν επικρατήσει, όταν στο όνομα της αδυναμίας, αυτή τη στιγμή, της εργατικής τάξης να επιβάλει τη δική της λύση, τη σοσιαλιστική επανάσταση, προβάλουμε την …αδυναμία της, δηλαδή, πρακτικά, στο πολιτικό επίπεδο, της αφαιρούμε το δικαίωμα να παρέμβει και να πάρει θέση για το τι την εξυπηρετεί καλύτερα, από την άποψη των γενικών συμφερόντων της εργατικής τάξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι μόνο: Να αποδυναμωθεί ή να δυναμώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Και μέσα στο πλαίσιο αυτής της απάντησης να αντιμετωπίσει και τον ακροδεξιό κίνδυνο κάνοντας σαφή στην εργατική τάξη της χώρας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και γενικότερα, τον προσανατολισμό της πάλης της, τους στόχους της, ότι δεν πρέπει να παρασυρθεί από την ακροδεξιά δημαγωγία, ούτε από εθνικιστικές άλλες επιδιώξεις, ούτε από μεγαλοκρατορικές, αυτοκρατορικές απόψεις γιατί υπηρετούν το ίδιο αφεντικό, την ολιγαρχία του πλούτου.
Να διευκρινίσει ότι η θέση της δεν έχει καμία σχέση με τους διάφορους Φάρατζ, το πρώην δήμαρχο του Λονδίνου, τους βουλευτές του συντηρητικού κυβερνητικού κόμματος, που τάσσονται υπέρ του Brexit, αλλά δεν έχει και καμία σχέση με τη στάση του Εργατικού Κόμματος, που έχει προδώσει την εργατική τάξη, που στην πράξη στηρίζει την ολιγαρχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θέλει την εργατική τάξη καταπιεσμένη και υποδουλωμένη για να την εκμεταλλεύεται με τους πιο άθλιους όρους. Να εξηγήσει ότι έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση σημαίνει και ταυτόχρονη πάλη συνολικά ενάντια στην αστική τάξη με προοπτική το σοσιαλισμό.
COMMENTS