Είχαμε αναγγείλει ότι θα ακολουθήσει και δεύτερο άρθρο, που θα αφορά στη σημασία των μπλόκων και το τι αντιπροσωπεύουν ως προς την κοινωνική συμμαχία αλλά και για την ανάγκη κατάθεσης μιας πρότασης, που θα αφορά συνολικά την αγροτική οικονομία, πρόταση που θα γίνει και η βάση ανάπτυξης των αγώνων της μικρομεσαίας αγροτιάς. Στο μεταξύ πραγματοποιήθηκε η σύσκεψη της Πανελλαδικής Επιτροπής των μπλόκων και εξέδωσε ανακοίνωση την οποία και παραθέτουμε:
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΑΠΟΦΑΣΗ
Σύσκεψη των 68 μπλόκων που συντόνισαν την αγωνιστική δράση τους στην τελευταία αγροτική κινητοποίηση, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 18 Μάρτη, στο Εργατικό Κέντρο Λάρισας.
Στη σύσκεψη έγινε συζήτηση για:
– Τα αποτελέσματα του αγώνα στα μπλόκα.
– Την οργάνωση της αγωνιστικής δράσης που συνεχίζεται μετά τα μπλόκα με διάφορες μορφές και με συντονισμό σ’ όλη τη χώρα.
– Την προετοιμασία της οργανωμένης μετάβασης των αγροτών στην Αθήνα για να πάρουν μέρος στο απεργιακό συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί όταν η κυβέρνηση φέρει για ψήφιση στη Βουλή το Ασφαλιστικό.
-Την ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος, ώστε ν’ ανταποκρίνεται, πιο αποτελεσματικά, στις ανάγκες των νέων αγώνων.
Στην εισήγηση που παρουσίασε ο Β. Μπούτας, εκπρόσωπος του μπλόκου της Νίκαιας και στις παρεμβάσεις εκπροσώπων μπλόκων από όλη τη χώρα, κοινή ήταν η διαπίστωση ότι ο πολυήμερος αγώνας στα μπλόκα, μαζί με τις άλλες κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν, είχε θετικά αποτελέσματα.
Ως τέτοια εκτιμήθηκαν:
- Η ενότητα στον αγώνα που επιτεύχθηκε με τον συντονισμό των 68 μπλόκων κι αποτελεί παρακαταθήκη για το μέλλον. Επισημάνθηκαν αδυναμίες που εμφανίστηκαν στον συγχρονισμό των καθημερινών αγωνιστικών δράσεων των μπλόκων, (κλείσιμο δρόμων, αποκλεισμοί υπηρεσιών κλπ), οι οποίες πρέπει να ξεπεραστούν στις επόμενες κινητοποιήσεις.
- Η αγωνιστική συμπαράταξη της μικρομεσαίας αγροτιάς με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα του χωριού και της πόλης, που δίνει μεγαλύτερη δύναμη, δυναμική και προοπτική στον αγώνα. Ιδιαίτερα τονίστηκε η μεγάλη σημασία του πολύ πετυχημένου και καλά περιφρουρημένου από εργάτες και αγρότες συλλαλητηρίου στην Αθήνα, το οποίο ανέδειξε τις δυνατότητες που υπάρχουν αυτή η αγωνιστική συμπαράταξη να δυναμώσει και ν’ αποκτήσει σταθερή βάση.
- Η κυβερνητική δέσμευση για ικανοποίηση κάποιων από τα αιτήματα που τέθηκαν στη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, όπως το αφορολόγητο όριο των 9.500 ευρώ, η μη φορολόγηση των συνδεδεμένων επιδοτήσεων, της εξισωτικής και της “πράσινης” ενίσχυσης και των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ, η μη κατάσχεση σπιτιών και χωραφιών μικρομεσαίων αγροτών για τα λεγόμενα “κόκκινα” δάνεια, η αντιμετώπιση του προβλήματος των “αγροτοδικείων” μέσω νομοθετικής ρύθμισης. Υπογραμμίστηκε, βεβαίως, ότι μένει ν’ αποδειχτεί στην πράξη αν η κυβέρνηση τηρήσει αυτές τις δεσμεύσεις και γι’ αυτό οι αγρότες είναι σε διαρκή αγωνιστική επαγρύπνηση και εγρήγορση.
- Μετά από διεξοδική και γόνιμη συζήτηση για την ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος, τονίστηκε η ανάγκη να μαζικοποιηθούν και να ισχυροποιηθούν οι αγροτικοί σύλλογοι/ ομοσπονδίες και να δημιουργηθούν νέοι εκεί που δεν υπάρχουν.
- Στο πλαίσιο της συνέχισης του αγώνα με διάφορες μορφές πάλης, αποφασίστηκε την ερχόμενη Τετάρτη, 24 Μάρτη, να πραγματοποιηθούν αγωνιστικές κινητοποιήσεις στα γραφεία του ΟΠΕΚΕΠΕ, σε κάθε νομό, συντονισμένες και συγχρονισμένες σ’ όλη τη χώρα. Τα βασικά αιτήματα που θα προβάλλουν αυτές οι κινητοποιήσεις είναι:
– Η απαίτηση να αποπληρωθούν άμεσα όλα τα χρωστούμενα στους αγρότες από επιδοτήσεις/ ενισχύσεις, επιστροφές ΦΠΑ και φόρου πετρελαίου κ.α., καθώς η νέα καλλιεργητική περίοδος ξεκίνησε και δεν έχουν τα χρήματα που χρειάζονται για τα έξοδα καλλιέργειας.
– Η απαίτηση να μην γίνονται παρακρατήσεις από τις επιδοτήσεις/ ενισχύσεις και τις επιστροφές για χρέη των αγροτών στην εφορία, στις τράπεζες, τον ΕΛΓΑ, τον ΟΓΑ και να μην εφαρμοστεί η απόφαση της ΕΕ και της κυβέρνησης για επιστροφή από τους αγρότες των αποζημιώσεων που πήραν, μετά από σκληρούς αγώνες στα μπλόκα, το 2008 – 2009, με το λεγόμενο “πακέτο Χατζηγάκη”.
- Σε ότι αφορά στην μετάβαση στην Αθήνα για το απεργιακό συλλαλητήριο, υπογραμμίστηκε ότι η θέση των μικρομεσαίων αγροτών είναι στο ίδιο αγωνιστικό μετερίζι με τους εργάτες, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους ΕΒΕ και τα άλλα λαϊκά στρώματα που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα, έχουν κοινά αιτήματα και τον ίδιο αντίπαλο, την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και των κάθε λογής ντόπιων και ξένων συνεταίρων της. Οι αγρότες από όλη τη χώρα θα στήσουν δικό τους “μπλοκ” στο συλλαλητήριο, με τις σημαίες και τα πανό τους, προβάλλοντας τα αιτήματά τους που αφορούν στην επιβίωση τους. Σε αυτή την κατεύθυνση αποφασίστηκε να ληφθούν όλα τα μέτρα που απαιτούνται για την ενημέρωση του αγροτικού κόσμου στα χωριά και το “κλείσιμο” των λεωφορείων, ώστε να εξασφαλιστεί η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή.
- Αποφασίστηκε, στο πλαίσιο της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, που παραμένει ως επιτροπή, και θα οργανώνει συστηματικά τον αγώνα με συσκέψεις για τον καθορισμό των αιτημάτων, τον συντονισμό της αγωνιστικής δράσης, να λειτουργήσει Συντονιστική Επιτροπή των Μπλόκων, η οποία θα συνέρχεται και θα συνεδριάζει κατά τακτά χρονικά διαστήματα.
18 Μαρτίου.
Είναι φανερό ότι μετά τις εξελίξεις που έχουμε με το κουαρτέτο και τις απαιτήσεις τους σε σχέση με τα μέτρα που πρέπει να παρθούν από την κυβέρνηση θα είναι αδύνατο να ικανοποιηθούν τα αιτήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς, παρά τις όποιες υποσχέσεις απέσπασαν από την κυβέρνηση. Επομένως, από την πλευρά μας, σ’ αυτό που θα δώσουμε ιδιαίτερη σημασία είναι η απόφαση της Πανελλαδικής Επιτροπής των μπλόκων για να συνεχιστεί ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς. Βέβαια οι αποφάσεις που πάρθηκαν αφορούν στο άμεσο χρονικό διάστημα. Η κυβέρνηση, όμως, θα προωθήσει μέτρα τα οποία θα πλήξουν τη μικρομεσαία αγροτιά σε μακροπρόθεσμη βάση, θα την ξεκληρίσουν. Επομένως χρειάζεται η οργάνωση των αγροτών για νέους αγώνες και από αυτήν την άποψη η απόφαση για δημιουργία, όπου δεν υπάρχουν, Αγροτικών Συλλόγων κινείται σε θετική κατεύθυνση. Όπως και για την παραπέρα ανάπτυξη της δράσης παραμένει η Πανελλαδική Επιτροπή και δημιουργείται και Συντονιστική Επιτροπή. Τα μπλόκα έχουν καταγραφεί ως μορφές πάλης αλλά, ταυτόχρονα ως μορφές οργάνωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς, που στις γενικές τους συνελεύσεις αποφασίζουν για την παραπέρα δράση τους και τα αιτήματά τους. Είναι καθαρό ότι η ανάγκη για την πιο αποτελεσματική ανάπτυξη της δράσης των αγροτών έφερε τα μπλόκα ως μορφή πάλης και τα εξέλιξε και σε μορφή οργάνωσης. Μέσα από τα μπλόκα έγινε και ο διαχωρισμός ανάμεσα στη μικρομεσαία και στην αστική αγροτιά. Κατά τη γνώμη μας πρέπει να σκεφτεί κανείς πολύ πάνω στο πώς θα οργανωθούν τα μπλόκα κατά περιοχή, στο πώς θα συντονιστούν, στα όργανα που πρέπει να αποκτήσουν, σε τοπική και ευρύτερη περιφέρεια αλλά και Πανελλαδικά, γιατί από την πλευρά μας θεωρούμε ότι αποτελούν και μορφή οργάνωσης, που θα πρέπει να τη δει κανείς και στο επίπεδο της κρατικής οργάνωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς, στο πλαίσιο της κοινωνικής συμμαχίας, της εργατικής τάξης και της μικρομεσαίας αγροτιάς. Μιας κοινωνικής συμμαχίας που θα πρέπει παράλληλα, και από τώρα, να εμφανίζει τις μορφές της κρατικής της οργάνωσης στην κατεύθυνση της διεκδίκησης της δικής της εξουσίας, της Λαοκρατικής Δημοκρατίας, μιας εξουσίας με αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό, δημοκρατικό περιεχόμενο, που θα ανοίξει το δρόμο για το σοσιαλισμό, στο πλαίσιο μιας ενιαίας επαναστατικής διαδικασίας. Τα μπλόκα, ως μορφή αγωνιστικής έκφρασης και οργάνωσης των αγροτών απέδειξαν ότι μπορούν να αποκτήσουν τη δύναμη και μιας κρατικής μορφής οργάνωσης της αγροτιάς. Πρέπει, λοιπόν, να προχωρήσουν μπροστά. Και μπροστά σημαίνει ότι τα μπλόκα δε θα περιοριστούν στο ρόλο μιας καθιερωμένης (και επαναλαμβανόμενης) μορφής διαμαρτυρίας, μιας μορφής πάλης, αλλά θα αναλάβουν να παίξουν και τον αντίστοιχο πολιτικό τους ρόλο, που θα αναδείξει και το ρόλο της μικρομεσαίας αγροτιάς σε μια άλλη εξουσία. Γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να σκεφτεί κανείς και την εξέλιξη της οργάνωσής τους. Μόνο που για να πάνε μπροστά ως τέτοια χρειάζεται να αναδείξουν το αγροτικό πρόβλημα της χώρας στο σύνολό του, τις καταστροφικές συνέπειες της ΚΑΠ, την ανάγκη αντιμετώπισης του αγροτικού προβλήματος έξω από το πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και στο πλαίσιο μιας νέας εξουσίας. Ακόμη και στην περίπτωση, το παίρνουμε ως υπόθεση, που αυτή η κυβέρνηση ή κάποια άλλη, ικανοποιήσει τα αιτήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς, έτσι όπως τα προβάλλει η Πανελλαδική Επιτροπή των 68 μπλόκων, η μικρομεσαία αγροτιά, με τη χώρα μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ευρώ, δεν έχει μέλλον. Γι’ αυτό το λόγο και προωθείται η συγκέντρωση της γης, ο καπιταλισμός στην αγροτική παραγωγή. Αυτό και μόνο το γεγονός απαιτεί να δει κανείς τη μικρομεσαία αγροτιά ως κοινωνική δύναμη στο πλαίσιο μιας κοινωνικής συμμαχίας, που ο κορμός της θα είναι η εργατική τάξη, και στο πλαίσιο μιας άλλης πολιτικής εξουσίας. Αυτό ακριβώς το γεγονός επιβάλλει να βαθύνει παράλληλα και το διεκδικητικό πλαίσιο της μικρομεσαίας αγροτιάς με αιτήματα, που, κατά τη γνώμη μας, είναι ώριμα. Όπως είναι η ανοιχτή πλέον διακήρυξη εκ μέρους της μικρομεσαίας αγροτιάς του ρόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των καταστροφικών της συνεπειών για την αγροτική παραγωγή της χώρας μας, τον κατακλυσμό της χώρας μας με ξένα αγροτικά προϊόντα και τον εκτοπισμό των δικών μας αγροτικών προϊόντων, της σαφούς αποτυχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως οικονομικής ένωσης, με μακροχρόνια οικονομική στασιμότητα, των αντιθέσεων και των διαλυτικών τάσεων, που έχουν εμφανιστεί και που εκδηλώνονται κυρίως σε βάρος των μικρότερων χωρών, της πολιτικής που ακολουθεί και οδηγεί την εργατική τάξη στην εξαθλίωση και στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, της ανάγκης αποδέσμευσης από αυτήν, την ανάγκη μιας άλλης οικονομικής ανάπτυξης στο πλαίσιο μιας άλλης πολιτικής εξουσίας, που βασικοί τομείς της οικονομίας θα περάσουν στην κρατική ιδιοκτησία και υπό εργατικό έλεγχο. Στην κατεύθυνση αυτή τα μπλόκα, ως μορφές πολιτικής κρατικής οργάνωσης θα έχουν να παίξουν αποφασιστικό ρόλο τόσο ως προς τη χάραξη της αγροτικής πολιτικής όσο και ως προς την οργάνωση της αγροτικής παραγωγής για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών. Ο ρόλος αυτός των μπλόκων δεν έρχεται σε αντίθεση ούτε με την οργάνωση της μικρομεσαίας αγροτιάς σε Αγροτικούς Συλλόγους και Ομοσπονδίες, ούτε ως προς την ανάγκη της συνεταιριστικής παραγωγικής δραστηριότητας της μικρομεσαίας αγροτιάς, που θα αναλάβουν την αγροτική παραγωγή από το χωράφι έως την κατανάλωση, ούτε επίσης έρχεται σε αντίθεση με την ανάγκη κρατικοποίησης της γης μεγάλων αγροτικών καπιταλιστικών εκμεταλλεύσεων ή της εκκλησιαστικής γης, το ξαναπέρασμα παραγωγικών μονάδων, που ιδιωτικοποιήθηκαν, υπό κρατικό έλεγχο, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου πανεθνικού προγραμματισμού.
COMMENTS