«Σοκαρισμένος» δηλώνει ο αστικός πολιτικός κόσμος της Γαλλίας, τουλάχιστον μέσα από τα πρωτοσέλιδα των σημαντικότερων σε κυκλοφορία εφημερίδων της χώρας. «Σοκ» είναι ο τίτλος της Figaro και της Humanite! «Πλησιάζει στην εξουσία» μας λέει η Liberation!
Ο λόγος για τη μεγάλη άνοδο των εκλογικών ποσοστών του ακροδεξιού «Εθνικού Μετώπου» της Μαρίν Λεπέν, το κόμμα της οποίας καταλαμβάνει περίπου το 30% του εκλογικού σώματος, αποτελώντας έτσι τον αδιαμφισβήτητο νικητή του πρώτου γύρου των χθεσινών περιφερειακών εκλογών.
Με βάση τα αποτελέσματα, που δίνονται στη δημοσιότητα, και με καταγεγραμμένο το 95% των ψήφων – και με δεδομένο ότι η αποχή κυμαίνεται περίπου στο 50%, το κόμμα της Μαρίν Λεπέν έρχεται πρώτο σε τουλάχιστον 6 από τις 13 περιφέρειες της Γαλλίας συγκεντρώνοντας, όπως όλα δείχνουν, κατά μέσο όρο ένα ποσοστό της τάξης του 28,6%, αφήνοντας στη δεύτερη θέση το κόμμα του Νικολά Σαρκοζί με 27,4% και στην τρίτη θέση τους Σοσιαλιστές του Φρανσουά Ολάντ που αποτελούν και το μεγάλο χαμένο των εκλογών.
Ταυτόχρονα σε κατάρρευση βρίσκονται τα ποσοστά του κόμματος των Οικολόγων-Πράσινων σε όλες τις περιφέρειες, ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας συγκέντρωσε περίπου το 4%.
Το παραπάνω αποτέλεσμα του Εθνικού Μετώπου φαίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό αν αναλογιστεί κανείς ότι μόλις το 2011 οι επιδόσεις του Εθνικού Μετώπου ήταν της τάξης του 11%. Κατά συνέπεια η πολιτική μετατόπιση προς τα δεξιά είναι ολοκληρωτικά αποδεκτή ως πανθομολογούμενο γεγονός. Συνεπώς «εύλογα» ως ένα βαθμό τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν να προκαλούν σοκ στο Παρίσι και όχι μόνο.
Ιδιαίτερα σημαντική και γεμάτη πολιτικά μηνύματα είναι και η προσωπική εκλογική επιτυχία της ίδιας της Μαρίν Λεπέν αλλά και της ανιψιάς της Μαριόν Μαρεσάλ Λεπέν, καθώς στις δύο εκλογικές περιφέρειες, που κατέβαινε το όνομα της οικογένειας Λεπέν, Νορ-Πα-ντε-Καλέ-Πικαρδία στο βορά και Προβηγκία-Αλπεις-Κυανή Ακτή στα Νοτιονανατολικά, τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το Εθνικό Μέτωπο αποσπά ένα ποσοστό της τάξεως του 40% (!!)
Εξίσου σημαντική επιτυχία θεωρείται και το ποσοστό, που απέσπασε ο Φλοριάν Φιλιππό, «εγκέφαλος» της στρατηγικής του κόμματος όπου ήταν υποψήφιος στην περιφέρεια Αλσατία-Καμπανία-Αρδέννες-Λορένη.
Οι Σοσιαλιστές του Φρανσουά Ολάντ ανακοίνωσαν την απόσυρση των δικών τους υποψηφίων, σε όσες περιφέρειες είναι μπροστά το Εθνικό Μέτωπο, για να διευκολύνουν τη σύμπραξη ενός «αντι-ακροδεξιού» ψηφοδελτίου υπέρ των Ρεπουμπλικανών υποψηφίων του Νικολά Σαρκοζί στον β’ γύρο, που πρόκειται να διεξαχθεί στις 13 Δεκεμβρίου. Αντίθετα ο Νικολά Σαρκοζί ανακοίνωσε ότι δεν πρόκειται να αποσύρει κανέναν υποψήφιο, προφανώς, γιατί σαφώς αποσκοπεί να υπερκεράσει τους Σοσιαλιστές με το βλέμμα στραμμένο στις προεδρικές εκλογές.
Για όσους παρακολουθούν όμως στενά τα πολιτικά πράγματα, η «ακροδεξιά στροφή» του εκλογικού σώματος ήταν λίγο ως πολύ αναμενόμενη με το ερώτημα να αφορά περίπου το ύψος της ανόδου που θα κατέγραφε το κόμμα της Μαρίν Λεπέν και την αντοχή του κυβερνητικού κόμματος, δεδομένου ότι οι περιφερειακές εκλογές θεωρούνται «ενδιάμεσες» και προκριματικές εκλογές των προεδρικών εκλογών που είναι προγραμματισμένες για το 2017.
Η ραγδαία άνοδος του Εθνικού Μετώπου τροφοδοτήθηκε καθαρά από δύο βασικούς λόγους. Ο πρώτος αφορά τη θέση της Γαλλίας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις απώλειες που σημειώνει η Γαλλία σε σχέση με τη Γερμανία. Αυτό το ζήτημα για τη Μαρίν Λεπέν είναι ένας κεντρικός άξονας της πολιτικής της, που, προφανώς, αντανακλά και σ’ ένα σημαντικό τμήμα της αστικής τάξης της Γαλλίας.
Ο δεύτερος λόγος και άμεσα επίκαιρος είναι το κλίμα τρόμου και υστερίας που κυριαρχεί στην πολιτική ζωή της χώρας μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι με την εκατόμβη των θυμάτων, που προκάλεσαν οι ένοπλες επιθέσεις των τζιχαντιστών του ISIS. Το κλίμα τρόμου βέβαια δεν περιορίζεται ασφαλώς στα πρόσφατα γεγονότα. Αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι από τις αρχές του τρέχοντος έτους είχαν κινητοποιηθεί πάνω από 10.000 Γάλλοι στρατιώτες για την περιπολία στους δρόμους του Παρισιού μετά από την επίθεση στην εφημερίδα Charlie Hebdo.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ανήμερα των εκλογών πραγματοποιούταν έφοδος των αστυνομικών αρχών σε Τέμενος στα περίχωρα του Παρισιού, όπου και εντοπίστηκαν σφαίρες και προπαγανδιστικό υλικό τζιχαντιστικών οργανώσεων αναδεικνύοντας κατά τ’ άλλα ένα ολότελα υπαρκτό πρόβλημα.
Συνεπώς το εκλογικό σώμα κλήθηκε να επιλέξει με βάση ερωτήματα, που στρέφονταν γύρω από τα θέματα «ασφάλειας», τους μετανάστες και τη μουσουλμανική κοινότητα της Γαλλίας, αντζέντα που διευκόλυνε εξαρχής την ακροδεξιά, γιατί από τα προηγούμενα χρόνια αποτελεί, επίσης, κεντρικό άξονα της πολιτικής της Μαρίν Λεπέν το μεταναστευτικό και ιδιαίτερα το ισλαμικό ζήτημα.
Με αυτήν την έννοια, η χθεσινή νίκη του «Εθνικού Μετώπου» προδιαγράφτηκε και τροφοδοτήθηκε μέσα από μια ολόκληρη πορεία της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και από την ιμπεριαλιστική της δράση, αλλά ιδιαίτερα τους προηγούμενους μήνες μέσα από τις αποφάσεις και τα μέτρα της κυβέρνησης του Φρανσουά Ολάντ, τα οποία νομιμοποίησαν στο εκλογικό σώμα ως αναγκαία την περιστολή δικαιωμάτων και ελευθεριών, που αυτήν τη στιγμή είναι σε πλήρη εξέλιξη στην κοιτίδα της αστικής δημοκρατίας. Αποφάσεις που δέχτηκαν όλα τα κόμματα. Και το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας.
Το σίγουρο είναι ότι οι επιθέσεις των τζιχαντιστών στο Παρίσι φέρνουν σε άμεση συνάρτηση τα εκλογικά αποτελέσματα με τη στάση ενός σημαντικού τμήματος της αστικής τάξης και αντίστοιχων πολιτικών δυνάμεων, δημιουργώντας ακόμη και ερωτηματικά γι’ αυτήν την αντιστοίχηση, αυτών ακριβώς των δυνάμεων, που διαβλέπουν στη «στροφή στη συντήρηση», ακριβέστερα στην πολιτική αντίδραση και στην ιμπεριαλιστική δράση της Γαλλίας ως τη διέξοδο στα προβλήματα του Γαλλικού –και όχι μόνο- καπιταλισμού, προβλήματα που είναι υπαρκτά και προβάλλουν με μεγάλη οξύτητα, αφορούν το σύνολο της Ευρωζώνης, τον πυρήνα του οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα οποία έχει επισημάνει σε προηγούμενες αναρτήσεις του το ιστοσελίδα μας, στα οποία θα επανέλθουμε και πάλι.
Ακόμα πιο βέβαιο είναι ότι ο αντίκτυπος των χθεσινών εκλογών δεν θα αφορά μόνο τη Γαλλία, ούτε πρόκειται για αποκομμένη πολιτικά τάση της χώρας αυτής μια ιδιαιτερότητα τάχα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ίδιο το πολιτικό μέγεθος της Γαλλίας ως μια ηγέτιδα δύναμη του Ευρωπαϊκού καπιταλισμού αλλά και ο ιστορικός συμβολισμός, που επισείει η κληρονομιά της Γαλλικής επανάστασης δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στα τεκταινόμενα στο Παρίσι.
Αυτό που οφείλουμε να επισημάνουμε ακόμα μια φορά και με αφορμή τις εκλογές στη Γαλλία είναι η επικαιρότητα της πολιτικής απάντησης από πλευράς των κομμουνιστικών Κομμάτων, της αναγκαιότητας επεξεργασίας μιας πολιτικής πρότασης, που να αφορά συνολικά τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την οποία θα μπορέσει η εργατική τάξη να αντιπαρατεθεί με τα σκοταδιστικά φαινόμενα, που αναπτύσσονται ως απότοκο της σήψης του καπιταλισμού και να αντιμετωπιστεί η επιχειρούμενη στροφή προς την ακροδεξιά και την πολιτική αντίδραση, που επιχειρεί η αστική τάξη στο σύνολό της, φέρνοντας στην ημερήσια διάταξη την αναγκαιότητα και επικαιρότητα μετάβασης και πραγματοποίησης του σοσιαλισμού.
Για την αναγκαιότητα της επεξεργασίας της πολιτικής πρότασης αυτής, έχει κατ’ επανάληψη μιλήσει η «Νέα Σπορά» αναδεικνύοντας την ανάγκη η αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση να αποτελέσει κεντρικό κρίκο και άξονα της πολιτικής δράσης του Εργατικού και Κομμουνιστικού Κινήματος ανοίγοντας το δρόμο και για την ίδια την ανασυγκρότησή του και στην προοπτική του σοσιαλισμού.
COMMENTS