Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης πρότεινε να συνεδριάσει η βουλή «εδώ και τώρα» και να ψηφίσει την απλή και άδολη αναλογική! Πριν από λίγο καιρό, μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση της χώρας, και ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε κάνει μια ανάλογη τοποθέτηση!
Το κοινό στις δύο τοποθετήσεις είναι ότι γίνονται για να στερήσουν το μπόνους των 50 εδρών από το πρώτο κόμμα, δηλαδή, να του στερήσουν τη δυνατότητα, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, όταν έφερε το θέμα στη βουλή, αιτιολόγησε την πρότασή του με το επιχείρημα ότι εφεξής χρειάζονται κυβερνήσεις συνεργασίας, εξ αιτίας του «βάρους» των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης έχει δηλώσει ότι δε θα συνεργαστεί μετεκλογικά με το ΣΥΡΙΖΑ, ούτε και με κανένα άλλο μνημονιακό κόμμα. Επομένως προβάλλεται ότι επιθυμεί τη ψήφιση της απλής και άδολης αναλογικής από λόγους αρχής.
Η αλήθεια είναι ότι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης θυμήθηκε την απλή αναλογική «κατόπιν εορτής», αφού παραιτήθηκε η κυβέρνηση και η ντε φάκτο διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ πήρε σάρκα και οστά με την εμφάνιση δύο διαφορετικών κομμάτων.
Τη θυμήθηκε απλώς και μόνο για να τη χρησιμοποιήσει μέσα στη γενική επιχειρηματολογία της «Λαϊκής Ενότητας». Σε αντίθεση με τη θέση που παίρνει για την έξοδο από το ευρώ, «αν χρειαστεί» (για Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε λόγος να γίνεται), εδώ, προφανώς, τη «χρειάζεται» για το γενικό προφίλ της «Λαϊκής Ενότητας»!
Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, βέβαια, είχε εντάξει την ψήφιση της απλής αναλογικής (ποιας;) στο πλαίσιο των γενικότερων αλλαγών της Συνταγματικής αναθεώρησης. Οπότε μπορούμε να υποθέσουμε βάσιμα, ότι η ψήφισή της θα εντασσόταν στο πλαίσιο της διαμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος. Κατά πάσα πιθανότητα, δηλαδή, δε θα ήταν η απλή και άδολη αναλογική.
Την ίδια στιγμή και παράλληλα με το θέμα της απλής αναλογικής η πρόεδρος της βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, προσπαθεί να συνεδριάσει η βουλή για συγκεκριμένα θέματα. Το ένα θέμα είναι για το κατοχικό δάνειο και τις Γερμανικές αποζημιώσεις, το δεύτερο αφορά το πόρισμα για το χρέος και το τρίτο η πρόσκληση του Γιάννη Στουρνάρα στην αρμόδια επιτροπή της βουλής για το ζήτημα της Ζήμενς.
Η πρόεδρος της βουλής ασφαλώς και έχει «πάρει είδηση» ότι η χώρα μας βαδίζει προς εκλογές. Και ασφαλώς «ο κόσμος τόχει τούμπανο» ότι το πιθανότερο είναι ότι θα είναι υποψήφια με τη «Λαϊκή Ενότητα». Για τους δικούς της λόγους, στους οποίους προσπαθεί να δώσει και νομική και Συνταγματική υπόσταση, προσπαθεί να συνεδριάσει τη βουλή προκειμένου να συζητηθούν τα παραπάνω θέματα που αναφέραμε.
Ανεξάρτητα από τις σκοπιμότητες, που εξυπηρετεί η συγκεκριμένη κίνηση αυτή της προέδρου της βουλής, και εξυπηρετεί συγκεκριμένες σκοπιμότητες, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η διάλυση της βουλής επίκειται μέχρι την Παρασκευή, αυτό που παρατηρούμε είναι ότι στην προσπάθεια να συνεδριάσει η ολομέλεια των προέδρων της βουλής παρουσιάζονταν αποκλειστικά οι εκπρόσωποι της «Λαϊκής Ενότητας». Όλα τα άλλα κόμματα απείχαν. Υπήρχε μια άτυπη συμφωνία όλων των άλλων κομμάτων.
Παράλληλα γίνεται μια προσπάθεια, θα λέγαμε μία ανηλεής επίθεση από τα αστικά ΜΜΕ, προκειμένου να γελοιοποιηθεί η πρόεδρος της βουλής. Τα ζητήματα όμως που έβαζε για συζήτηση είναι σοβαρά και δεν ξέρουμε σε ποιες καλένδες θα καταλήξουν μετά τις εκλογές.
Το πρόβλημα το δικό μας είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει τέτοια θέματα η ηγεσία του Κόμματος. Έχουμε υπόψη μας και τις αντίστοιχες συνεδριάσεις της ολομέλειας των προέδρων για τη διαδικασία συζήτησης των προαπαιτουμένων και του μνημονίου. Θα διαχωρίσουμε τα θέματα και θα τα αντιμετωπίσουμε ένα προς ένα.
Καταλαβαίνουμε πολύ καλά το επιχείρημα: «ότι το πρόβλημα δεν είναι εάν το μνημόνιο θα ψηφιστεί στις τρεις το βράδυ ή στις μία το μεσημέρι, το πρόβλημα είναι να μην ψηφιστεί το μνημόνιο». Αυτό, όμως, τι σήμαινε; Ότι έπρεπε να περάσει και ο «τσαμπουκάς» του μετώπου ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ – Ποταμιού να συζητηθούν τα προαπαιτούμενα και το μνημόνιο με τη διαδικασία του «ψεκάστε – σκουπίστε – τελειώσατε»; Με τη διαδικασία του «άντε να τελειώνουμε»; Να μην τηρηθούν στοιχειωδώς οι διαδικασίες που προβλέπει ο κανονισμός της βουλής;
Δεν είχαμε την αυταπάτη ότι θα υπήρχε περίπτωση να μπλοκαριστούν οι διαδικασίες του Eurogroup και μπορεί ορισμένοι να αντιτείνουν ότι θίγουμε θέματα για «ψύλλου πήδημα». Δεν είναι έτσι.
Πρόκειται για το πώς επιβάλλονται πολιτικές επιλογές, πως καταπατώνται και γελοιοποιούνται ακόμη και αυτές οι προβλεπόμενες διαδικασίες συζήτησης ενός αστικού κοινοβουλίου, για το πώς κατασταλάζουν στη λαϊκή συνείδηση αυτού του είδους οι επιλογές. Και νομίζουμε ότι εδώ υπάρχει σαφής υποτίμηση αυτών των ζητημάτων.
Όπως επίσης δεν έχουμε την αυταπάτη ότι θα «έβγαινε» κάτι το ουσιαστικό από την επιμονή της προέδρου της βουλής να λειτουργήσουν οι επιτροπές και τα ζητήματα που έβαζε. Θα μπορούσε όμως να παρουσιαστεί η αντιπροσωπεία του Κόμματος στην ολομέλεια των προέδρων και να «ξεκαθάριζε τους λογαριασμούς του Κόμματος» προς κάθε κατεύθυνση, ακόμη και ως προς τη «Λαϊκή Ενότητα», αναπτύσσοντας τις δικές του θέσεις.
Και εκεί θα έδινε μία σαφή και καθαρή απάντηση σ’ όλη αυτήν την πρωτοβουλία της προέδρου της βουλής, σε συσχετισμό με την επικείμενη διάλυση της βουλής. Θα σταματούσαν έτσι και τα αστικά ΜΜΕ να γκρουπάρουν το Κόμμα μαζί με τα άλλα κόμματα για να εξυπηρετήσουν τις δικές τους σκοπιμότητες.
Αφήσαμε τελευταίο το ζήτημα της απλής αναλογικής, γιατί το θεωρούμε το πιο σοβαρό. Στην πρόταση του Παναγιώτη Λαφαζάνη για την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών και την καθιέρωση της απλής αναλογικής ο «Ρ» απάντησε ως εξής:
«Χτες, ο Π. Λαφαζάνης δήλωσε ότι προτείνει την κατάργηση του απαράδεκτου – όπως το χαρακτήρισε – μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα και καλεί τη Βουλή να συνεδριάσει τώρα και να την αποφασίσει. Είναι απορίας άξιο γιατί ο Π. Λαφαζάνης, μετά από 7 μήνες στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, θυμήθηκε τώρα, στο και πέντε, κάτι τέτοιο. Τόσους μήνες, και μάλιστα ως υπουργός, άραγε το ξέχασε; Του διέφυγε; Ούτε θυμόμαστε το Γενάρη να έχει κανένα πρόβλημα που η κυβέρνησή του συγκροτήθηκε αξιοποιώντας τις «απαράδεκτες» 50 έδρες. Όλα στην υπηρεσία του προεκλογικού σόου και του αποπροσανατολισμού του λαού».
Αφού ξεκαθαρίσουμε ότι από την πλευρά μας έχουμε πάρει σαφή θέση απέναντι στη «Λαϊκή Ενότητα» με την αρθρογραφία μας θέλουμε να ρωτήσουμε: Αυτή πρέπει να είναι η απάντηση σε μια πρόταση για την καθιέρωση της απλής αναλογικής (απ’ όπου και εάν προέρχεται);
Σημασία έχει να «εκθέσουμε» ως showman τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, όταν έχουμε χωρίσει τα «τσανάκια» μας εδώ και τόσα χρόνια ή να προβάλλουμε την ανάγκη της καθιέρωσης της απλής και άδολης αναλογικής σύμφωνα με τις θέσεις του Κόμματος;
Κατά τη γνώμη μας και εδώ υπάρχει υποτίμηση αυτού του ζητήματος και επικράτησε η «λογική» του show αντί της σοβαρότητας του ζητήματος και των σταθερών θέσεων του Κόμματος γύρω από το εκλογικό σύστημα. Από την πλευρά μας νομίζουμε ότι οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν πολύ καλά την ειλικρίνεια και τις προθέσεις του κάθε εκπροσώπου του οποιοδήποτε Κόμματος.
Το πρόβλημα που έχουμε μπροστά μας είναι η απλή αναλογική. Και σ’ αυτό το ζήτημα όποια φωνή και να προστίθεται είναι αξιοποιήσιμη αποκλειστικά και μόνο από την άποψη της υπενθύμισης των πάγιων θέσεων του Κόμματος για την καθιέρωση της απλής αναλογικής.
COMMENTS