1. Η χώρα μας διέρχεται κρίσιμες στιγμές. Κατά το Γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» το Eurogroup ζήτησε «φρικαλεότητες από την Ελλάδα», ενώ κύκλοι του Μαξίμου χαρακτήρισαν το κείμενο, που παρουσίασε το Eurogroup στην Ελληνική αντιπροσωπεία «κείμενο τέρας».
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με πρωταγωνίστρια δύναμη τη Γερμανία, δείχνει, για άλλη μια φορά, το αποτρόπαιο πρόσωπό της. Μέσα στο πλαίσιο της επιβολής ενός νέου άκρως επώδυνου μνημονιακού πακέτου, που θα υποθηκεύσει το μέλλον της χώρας μας για ολόκληρο τον 21ο Αιώνα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησε ακόμη και να έχει λόγο για την αντίστοιχη κυβέρνηση, που θα εφαρμόσει το νέο μνημόνιο.
Παραπέρα, η πραγματικότητα είναι ότι η χώρα μας έχει εμπλακεί πολύ πιο βαθιά σ’ ένα γεωπολιτικό παιχνίδι μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, κυρίως ανάμεσα στις ΗΠΑ και στη Γερμανία, που στο πλαίσιο των οξύτατων αντιθέσεών τους για την ηγεμονία και το νέο χάρτη της Ευρώπης, συνθλίβουν το μέλλον της χώρας μας για την πραγματοποίηση των δικών τους στόχων και σχεδίων.
Την ίδια στιγμή τα αστικά ΜΜΕ έχουν επιδοθεί σε μια προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν τον Ελληνικό λαό, να παραλλάξουν το πραγματικό νόημα του «ΟΧΙ» του πρόσφατου δημοψηφίσματος, να υποβαθμίσουν τα έντονα αντιιμπεριαλιστικά του αισθήματα, τις εντεινόμενες αντιευρωενωσιακές του αντιδράσεις.
Η κυβέρνηση, υφαρπάζοντας το «ΟΧΙ», εξαπατώντας τον Ελληνικό λαό και αγνοώντας την πραγματική του βούληση, δεσμεύτηκε και δέχτηκε ότι θα προχωρήσει σε νέα συμφωνία – μνημόνιο, που θα φέρει νέα δεινά στον Ελληνικό λαό, νέα εξαθλίωση στους εργαζόμενους και νέα καταστροφή στα μικροαστικά στρώματα.
Η χώρα μας βρίσκεται μπροστά σε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες θα έχουν ως κύριο στόχο να διαμορφώσουν τις συνθήκες υλοποίησης της νέας συμφωνίας με αντίστοιχα πολιτικά και κυβερνητικά σχήματα.
2. Η αστική τάξη της χώρας μας, με τη στρατηγική της επιλογή για συμμετοχή της πατρίδας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και στη συνέχεια στο ευρώ, η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση με την επιβολή και εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών, σε συνδυασμό με την παγκόσμια οικονομική κρίση, οδήγησαν τη χώρα μας στη χρεοκοπία και στην εκποίηση της περιουσίας της, στη συρρίκνωση των παραγωγικών της δυνάμεων, ενώ η νέα συμφωνία – μνημόνιο, που αποδέχτηκε η κυβέρνηση, θα την καταστήσει χώρα σε μόνιμη ελεγχόμενη χρεοκοπία και σε μακρόχρονη οικονομική στασιμότητα.
Με τη νέα συμφωνία – μνημόνιο η χώρα μας οριστικοποιεί τη θέση της, ως χώρας «αγκιστρωμένου ψαριού», ενώ δεν απομακρύνει, και με τη νέα συμφωνία, την προοπτική εξόδου από το ευρώ με δεδομένες τις δεσμεύσεις, που αναλαμβάνει, και τις αντιθέσεις, που διαπερνούν τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίως ανάμεσα στη Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία αλλά και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις ΗΠΑ, πράγμα που σημαίνει ότι ο Ελληνικός λαός θα υποβάλλεται σταθερά σε νέες θυσίες, προκειμένου να παραμένει στο ευρώ.
Η προοπτική μιας νέας αναδόμησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην κατεύθυνση μιας πιο συγκεντρωτικής πολιτικής ένωσης και δημοσιονομικής πειθαρχίας, που επιδιώκει η Γερμανία και οι άμεσοι εξαρτημένοι δορυφόροι της, θα δημιουργήσει νέα, πιο οξυμένα, προβλήματα στη χώρα μας, και σε όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς, θα οξύνει ακόμη περισσότερο τις αντιθέσεις μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα εντείνει περισσότερο τα διαλυτικά φαινόμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όλη η διαδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά κυρίως το τελευταίο εξάμηνο, όπου έχει εξελιχτεί η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης της χώρας μας με τους λεγόμενους εταίρους, αυτό που συνειδητοποίησε ο Ελληνικός λαός και αποδείχτηκε είναι η ανισότιμη θέση της χώρας μας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η παραπέρα ένταση της πολιτικής και οικονομικής εξάρτησης. Μπαίνει με τον πιο άμεσο και οδυνηρό τρόπο η αδήριτη ανάγκη της αποδέσμευσης της χώρας μας από τη λυκοσυμμαχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
3. Η κυβέρνηση με τη νέα τριετή συμφωνία, συνολικού κόστους 86δις. ευρώ, με ένα βαθιά αντιλαϊκό πρόγραμμα του ESM, που ακόμη δε το γνωρίζουμε στις λεπτομέρειές του, αφού θα συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις για την οριστική του διαμόρφωση, την παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, τις δεσμεύσεις, που αποδέχτηκε να νομοθετήσει εντός τριών ημερών, μετά τις μακρές διαπραγματεύσεις, που είχε με τους κυρίαρχους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Άνγκελα Μέρκελ, Φρανσουά Ολάντ, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, Ντόναλντ Τουσκ, παραβίασε τη θέληση του Ελληνικού λαού, που εκφράστηκε ενάντια σε μια νέα συμφωνία – μνημόνιο, στο πρόσφατο δημοψήφισμα, που θα του φέρει νέα εξαθλίωση, ανεργία, μακρόχρονο οικονομικό έλεγχο και εθνική υποτέλεια.
Η κυβέρνηση δε διαθέτει λαϊκή νομιμοποίηση, παρά την κοινοβουλευτική πλειοψηφία που απέσπασε, προκειμένου να εξουσιοδοτηθεί για τις διαπραγματεύσεις για τη νέα συμφωνία – μνημόνιο. Πάνω απ’ όλα δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να μιλάει εξ ονόματος της Αριστεράς, των αξιών της, της μακρόχρονης ιστορίας της, των αγώνων της. Στην κυριολεξία, καταπατώντας τις αξίες της Αριστεράς, εξιλέωσε την πολιτική των αστικών πολιτικών δυνάμεων, προσφέροντας τη χειρότερη «προσφορά» στον κόσμο της Αριστεράς: Τη δουλικότητα και την υποτέλεια.
Στο εξής, δημιουργείται μια νέα μνημονιακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, έκφραση της μακρόχρονης πολιτικής κρίσης του πολιτικού συστήματος, η οποία δεν είναι ακόμη γνωστό το πώς θα διαμορφωθεί σε νέα κυβερνητική πλειοψηφία. Αυτό, όμως, που γνωρίζουμε είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια κυβερνητική κρίση, που αφορά κατά κύριο λόγο το ΣΥΡΙΖΑ.
4. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα το Κόμμα μας, το ΚΚΕ, δε μπόρεσε να παρακολουθήσει τις πολιτικές εξελίξεις, να ανταποκριθεί σ’ αυτές, να δημιουργήσει τις συνθήκες κινητοποίησης των εργαζομένων, εξ αιτίας της πολιτικής που ακολουθεί.
Το Κόμμα μας:
- Δεν έθεσε από την πρώτη στιγμή το αίτημα της αποχώρησης της κυβέρνησης από τις διαπραγματεύσεις, όπως ζήτησε η «Νέα Σπορά», αφού η ίδια η κυβέρνηση παραδεχόταν ότι βρισκόταν κάτω από την πίεση ενός οικονομικού και πολιτικού ασφυκτικού εκβιασμού, ο οποίος συνεχίστηκε μέχρι τέλους με την ανοιχτή απειλή της απομάκρυνσης της χώρας μας από την ευρωζώνη.
- Δεν επιδίωξε να αντικρούσει την καταστροφολογία και την κινδυνολογία, που προσπάθησαν να επιβάλουν τα αστικά ΜΜΕ και οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, προκειμένου να υπερισχύσει το «ΝΑΙ».
- Αρνήθηκε να τεθεί επικεφαλής του «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα και να δώσει το δικό του περιεχόμενο, να εναρμονιστεί με τα αντιιμπεριαλιστικά και αντιευρωενωσιακά αισθήματα του Ελληνικού λαού, να ενισχύσει τους δεσμούς του με τις λαϊκές μάζες, να ενταχθεί στην κοινωνική πόλωση, που ανέδειξε το δημοψήφισμα, που διαχώρισε την εργατική τάξη και τα μικροαστικά στρώματα, από τη μια μεριά, με την αστική στρατηγική, από την άλλη μεριά, έστω και με ατελή τρόπο.
- Δεν προσπάθησε να αξιοποιήσει την πολιτική κρίση, που δεν την παραδέχτηκε ποτέ, παίρνοντας τις ανάλογες πολιτικές πρωτοβουλίες, που θα αναδείκνυαν το Κόμμα σε πρωταγωνιστή της πολιτικής πάλης ενάντια στο «μονόδρομο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρώ.
- Δεν προσπάθησε να εκλαϊκεύσει, με αναλυτικό και πρακτικό τρόπο, τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας μας, που θα της επέτρεπαν να αντιμετωπίσει τις αναπότρεπτες συνέπειες, ακόμη και από ένα Grexit, πολύ περισσότερο δε δέχτηκε να προβάλει μια εναλλακτική προγραμματική πρόταση, που θα ξεκίναγε από την αποδέσμευση της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να δώσει διέξοδο στην οικονομική κρίση και στη χρεοκοπία, που αντιμετωπίζει η χώρα μας, δίνοντας, ταυτόχρονα, διέξοδο στο πρόβλημα της εξουσίας και της διακυβέρνησης με την προβολή του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου και την άνοδο στην εξουσία της εργατικής τάξης και των μικροαστικών στρωμάτων, κύρια των κατώτερων και μεσαίων.
Και όχι μόνο αυτά.
- Ουσιαστικά υιοθέτησε ένα μέρος της αστικής καταστροφολογίας προβάλλοντας το απαράδεκτο δίλημμα «είτε με μνημόνιο είτε με χρεοκοπία θα την πληρώσει ο λαός», που στην πράξη με την αρνητική θέση της ηγεσίας ως προς την έξοδο από το ευρώ, βοηθούσε αντικειμενικά την παραμονή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ευρώ, βοήθησε τις αστικές πολιτικές δυνάμεις και την κυβέρνηση να ισχυρίζονται ότι καμία πολιτική δύναμη δε βάζει ζήτημα εξόδου από το ευρώ.
- Με τις παραπάνω θέσεις της η ηγεσία βοήθησε να βρεθεί ο Ελληνικός λαός μπροστά στο δίλημμα ότι έτσι κι’ αλλιώς δεν υπάρχει διέξοδος γι’ αυτόν, να μην έχει από που να αντλήσει δύναμη και αισιοδοξία μπροστά στις κρίσιμες στιγμές, που περνάει, να μην έχει αγωνιστικό αποκούμπι για να αναπτύξει την πάλη του, να μη γίνει πόλος συσπείρωσης ευρύτερων τμημάτων της εργατικής τάξης και των μικροαστικών στρωμάτων σε αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση.
- Οι επιλογές της ηγεσίας έδωσαν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να εγκλωβίσει τον Ελληνικό λαό στο δίλλημα του «μικρότερου κακού», στο δίλημμα «μέσα ή έξω από το ευρώ», σ’ ένα πεδίο, που εκφράστηκε η ολομέτωπη επίθεση ενάντια στη βούληση του Ελληνικού λαού, που ευνοούσε φανερά την κυβέρνηση και τις αστικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης να χειραγωγήσουν τα αντιευρωενωσιακά αισθήματα του Ελληνικού λαού, στο όνομα ενός υποτελούς ρεαλισμού.
- Τέλος με τη στάση της η ηγεσία του Κόμματος δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση και την αστική αντιπολίτευση να ανοίξουν έναν πολιτικό πόλεμο μεταξύ τους, για το εάν η συμφωνία είναι «καλή ή κακή», σε σχέση με την προηγούμενη συμφωνία – μνημόνιο της προηγούμενης κυβέρνησης, που θα αποπροσανατολίσει τον Ελληνικό λαό, ενώ, ταυτόχρονα, αφήνει το περιθώριο και στους πιο ακραιφνείς «ευρωπαϊστές» να εκφράσουν την έντονη «δυσαρέσκειά» τους ενάντια στη στάση των εταίρων, που τους «καταγγέλλουν» για την έλλειψη αλληλεγγύης προς τη χώρα μας και τον κυνισμό τους κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, με τις παράλογες απαιτήσεις τους!!!
Όλοι αυτοί οι προπαγανδιστικοί ελιγμοί, με πρωτοπόρους φορείς τα αστικά ΜΜΕ και τα ξεπουλημένα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, φτάνουν μέχρι την παρότρυνση ότι «πρέπει να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε, ότι δεν υπάρχει δεδηλωμένη, και καλά κάνουμε που υποδυόμαστε ότι δεν καταλαβαίνουμε»(REAL.FM)!!! Η υποκρισία στο μεγαλείο της!!!
Την ίδια στιγμή εξυμνούν την υπεύθυνη στάση της αστικής αντιπολίτευσης, που θα δίνει ψήφο ανοχής και όχι ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, γεγονός που οδηγεί στην αναζήτηση κυβερνητικής λύσης με δεδομένη της, ντε φάκτο, αλλά ακόμη ανεπίσημης, διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ, παίρνοντας υπόψη ότι, όπως λέγεται, υπάρχει δέσμευση προς τους εταίρους, ότι στην τριετία, που θα διαρκεί το πρόγραμμα του ESM, δε θα υπάρξουν εκλογές.
Οι στιγμές είναι κρίσιμες για τον Ελληνικό λαό, που θα υποστεί μια νέα επιδρομή εξαθλίωσης. Είναι κρίσιμες για τον τόπο, που οι εταίροι ζητάνε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Είναι κρίσιμες για το Κόμμα μας, που βρίσκεται μπροστά σε μια νέα φάση, πιο σύνθετη, της πολιτικής και οικονομικής κρίσης με κύριο χαρακτηριστικό την όξυνση της κυρίαρχης και βασικής αντίθεσης της κοινωνίας.
Σ’ αυτές τις κρίσιμες στιγμές η ηγεσία του Κόμματος έχει την υποχρέωση να κάνει τον απολογισμό της, μετά και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, που έφερε το Κόμμα μας σε χειρότερη θέση με την απώλεια νέων δυνάμεων.
Έχει την υποχρέωση να εγκαταλείψει τον άγονο αριστερισμό της, να αλλάξει την πολιτική της και να υιοθετήσει την πρόταση, που κατ’ επανάληψη έχει καταθέσει η «Νέα Σπορά», με τα αντίστοιχα μέτρα, για να διαμορφώσει μια συγκεκριμένη πρόταση διεξόδου από την οικονομική κρίση και τη χρεοκοπία, με βάση και την καινούργια συμφωνία, να δώσει την αναγκαία βάση της ανάπτυξης των αγώνων του Εργατικού Κινήματος και της ευρύτερης συσπείρωσης των λαϊκών μαζών, με προσκλητήριο στις κοινωνικές δυνάμεις της εργατικής τάξης και των μικροαστικών στρωμάτων για τη δημιουργία του ΑΑΔΜ.
Οι κύριοι άξονες αυτής της πρότασης έχουν ήδη περιγραφεί από τη «Νέα Σπορά» και η υποχρέωση της ηγεσίας του Κόμματος είναι να τις εκσυγχρονίσει και να τις εμπλουτίσει. Είναι μια πρόταση που αντιμετωπίζει τα άμεσα προβλήματα των εργαζομένων, που προβλέπει το πέρασμα βασικών παραγωγικών τομέων στην ευθύνη του κράτους, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας, την κατοχύρωση της εθνικής της ανεξαρτησίας, κυριαρχίας και ασφάλειας, την εξασφάλιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, με εξουσία της εργατικής τάξης και των μικροαστικών στρωμάτων. Είναι πρόταση που ανοίγει το δρόμο προς το σοσιαλισμό, που τον φέρνει πιο κοντά.
Στην κατεύθυνση αυτή η ηγεσία του Κόμματος πρέπει να αξιοποιήσει τη νέα κατάσταση, που έχει δημιουργηθεί στο πολιτικό σύστημα της χώρας μας, να πάρει τις αναγκαίες πολιτικές πρωτοβουλίες.
Η κατάθεση αυτής της πρότασης θα είναι και ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης της δημαγωγίας της «Χρυσής Αυγής», που αξιοποιεί την πολιτική της κυβέρνησης για τη νέα συμφωνία – μνημόνιο και τη στάση των άλλων αστικών πολιτικών δυνάμεων, μιλώντας για την εθνική ανεξαρτησία και την κυριαρχία της χώρας μας, υποκρινόμενη ότι καταδικάζει τη νέα συμφωνία – μνημόνιο, που θα εξαθλιώσει τον Ελληνικό λαό, την ώρα που η πραγματική της θέση είναι υπέρ του ευρώ κσι υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Παραπέρα, στην κατεύθυνση της ενότητας του Κόμματος, της ανάκτησης των δυνάμεών του, η ηγεσία του Κόμματος πρέπει οριστικά και αμετάκλητα να σταματήσει το συστηματικό «κυνήγι μαγισσών», στο οποίο έχει επιδοθεί, να ξεπεράσει τις σοβαρότατες οργανωτικές του αδυναμίες, που έχουν αποστεώσει και απονευρώσει τις εσωκομματικές λειτουργίες του Κόμματος, που αποτελούν εμπόδιο στην ανάπτυξη της πολιτικής του πάλης.
«ΝΕΑ ΣΠΟΡΑ»
COMMENTS