Η δική μας απόδοση στη φράση, που χρησιμοποιούμε ως τίτλο του άρθρου μας («αυτό ή τίποτα», σε ελεύθερη μετάφραση), είναι: «έτσι κι αλλιώς χαμένοι»! Απ’ ό,τι φαίνεται η διαπραγμάτευση έχει φτάσει στο επίπεδο του “take it or leave it”, δηλαδή των τελεσιγράφων, που σημαίνει ότι οι λεγόμενοι εταίροι μας έχουν προτείνει δικό τους σχέδιο για συμφωνία, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση διαψεύδει έμμεσα την ύπαρξή του, με ένα λιτό non paper, στο οποίο αναφέρεται ότι δεν έχει ενημερωθεί για κάτι τέτοιο. Τα αστικά ΜΜΕ, όμως, επιμένουν ότι απλώς η πρόταση της «πενταμερούς» δεν έχει φτάσει ακόμη… Λέγεται ότι θα υπάρξει η σχετική επιστολή προς την κυβέρνηση…
Αυτή η «κορύφωση» στη διαπραγμάτευση μάλλον θα έπρεπε να θεωρείται αναμενόμενη, γιατί η κυβέρνηση εγκλωβισμένη στη στρατηγική της δεν είχε άλλο δρόμο, παρά να φτάσει στο να δέχεται τελεσίγραφα.
Η κυβέρνηση, βέβαια, προσπαθεί να υποβαθμίσει το γεγονός, αλλά από την άλλη η παρέμβαση του Γιάννη Δραγασάκη, που δήλωσε ότι η κυβέρνηση δε δέχεται εκβιασμούς και τελεσίγραφα, επιβεβαιώνει την ύπαρξή τους, διαφορετικά για ποιο λόγο να προχωρήσει σε μια τέτοια παρέμβαση;
Την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός κάνει λόγο ότι είναι αισιόδοξος για μια συμφωνία διευκρινίζοντας ότι η Ελληνική κυβέρνηση έχει καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση 47 σελίδων, που επιτρέπει την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση και ότι είναι πλέον πολιτική υπόθεση των ηγεσιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης η κατάληξη σε συμφωνία. Από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως, ήδη αυτή η πρόταση της κυβέρνησης έχει απορριφτεί. Ο πρωθυπουργός διευκρίνισε παραπέρα ότι έχουν γίνει οι αναγκαίες υποχωρήσεις από την πλευρά της κυβέρνησης.
Γι’ αυτό το λόγο από την πλευρά μας θεωρούμε πως το “take it or leave it” ισοδυναμεί με το «έτσι κι αλλιώς χαμένοι».
Όλες οι πληροφορίες, που επιβεβαιώνονται και από κυβερνητικά στελέχη, συγκλίνουν στο γεγονός ότι η συμφωνία, που προτείνεται από την πενταμερή, προβλέπει αξιολόγηση στη βάση της προηγούμενης συμφωνίας, νέα δημοσιονομικά μέτρα ύψους 5 – 5.5δισ. ευρώ και ιδιωτικοποιήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ΔΕΗ. Επομένως αυτό που διαπιστώνεται είναι ότι οι εταίροι μας όχι μόνο δεν ξέφυγαν από τα 18 σημεία, που είχαν καταθέσει το Νοέμβρη του 2014, αλλά πρόσθεσαν και νέα μέτρα.
Θα υπάρξουν μειώσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, μια και η κυβέρνηση φέρεται ότι έχει αποδεχτεί τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, νέοι φόροι, νέο μισθολόγιο στο δημόσιο και ιδιωτικοποιήσεις και θα μπει τέρμα στις πρόωρες συντάξεις, που αφορούν 180.000 χιλιάδες εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Την ίδια στιγμή τα αστικά ΜΜΕ παρουσιάζουν την αγορά σε κατάστασης πλήρους κατάρρευσης, προσπαθώντας να ενσταλάξουν στον Ελληνικό λαό την άποψη ότι είναι προτιμότερη μια κακή συμφωνία παρά η χρεοκοπία. Μάλιστα τα αστικά ΜΜΕ προσαρμόζουν την αρθρογραφία τους με τίτλους «ρήξη με τη χρεοκοπία», προκειμένου να αντιπαρέλθουν το «ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Από την άλλη μεριά τα αστικά κόμματα πιέζουν για την υπογραφή συμφωνίας με το επιχείρημα «καλύτερα μια μέτρια συμφωνία από καθόλου συμφωνία», για να αποφευχθεί η επιστροφή στη δραχμή, ενώ η Νέα Δημοκρατία αφήνει ανοιχτό το ζήτημα του εάν θα ψηφίσει, τελικά, τη συμφωνία που θα φέρει η κυβέρνηση στη βουλή.
Η χώρα μας βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, που η υπογραφή μιας νέας συμφωνίας με τα χαρακτηριστικά, που ήδη περιγράψαμε θα την εγκλωβίσει στην οικονομική στασιμότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το χρέος θα επικρέμεται σαν τη δαμόκλεια σπάθη πάνω από τη χώρα, η οποία θα βρίσκεται συνέχεια σε ελεγχόμενη χρεοκοπία και έλεγχο, και ένας νέος δανεισμός θα αναπαράγει το χρέος.
Θεωρούμε ότι ο Ελληνικός λαός έχει πλέον αντιληφθεί ότι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει μέλλον. Κανείς δεν πρέπει να υποτιμήσει ότι στο τετράμηνο, που διέρρευσε από την ανάληψη της διακυβέρνησης από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, οι αντιστάσεις του Ελληνικού λαού δε μειώθηκαν και συνειδητοποίησε πολύ περισσότερα πράγματα.
Αντίθετα. Πιστεύουμε ότι αυτό που περιμένει ο Ελληνικός λαός είναι μια αντίστοιχη των προβλημάτων του πολιτική πρωτοβουλία, που θα βγάλει τη χώρα από την οικονομική κρίση και τη χρεοκοπία, για να ξεδιπλώσει τις αγωνιστικές του διαθέσεις. Η δυσαρέσκεια του Ελληνικού λαού είναι διαπιστωμένη και πολύ μεγάλη. Χρειάζεται προσανατολισμό και συγκεκριμένη πρόταση που θα τον συσπειρώσει.
Και εδώ οι εξελίξεις δείχνουν το ΚΚΕ, που ιστορικά δικαιώθηκε για τις θέσεις του για την Ευρωπαϊκή Ένωση και το χαρακτήρα της, για την ανάγκη της αποδέσμευσης της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ακριβώς αυτήν την ανάγκη για μια κεντρική πολιτική παρέμβαση από την πλευρά του ΚΚΕ θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε στο αμέσως επόμενο άρθρο μας.
COMMENTS