Οι πρόσφατες και αλλεπάλληλες δηλώσεις των αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τελευταία αυτή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε («κανείς δεν έχει καμία ιδέα πώς θα υπάρξει συμφωνία για το φιλόδοξο πρόγραμμα της Ελλάδας»), αναδεικνύουν με τον πιο καθαρό τρόπο το Ελληνικό πρόβλημα. Η χώρα μας έχει μπλέξει στα γρανάζια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρέπει «σώνει και καλά» να εφαρμόσει μια οικονομική πολιτική, που αναιρεί ακόμη και αυτό το περιορισμένου χαρακτήρα πρόγραμμα της κυβέρνησης.
Στην κατεύθυνση αυτή η τρόικα (οι «θεσμοί» δηλαδή), έχει δημιουργήσει ασφυκτικές συνθήκες ρευστότητας στην καπιταλιστική αγορά της χώρας μας και δε βιάζεται καθόλου να καταλήξει με την κυβέρνηση σε μια συμφωνία για να ανοίξουν οι δυνατότητες χρηματοδότησής της. Ο χρόνος δουλεύει για την τρόικα και η «Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη» αποδείχτηκε για άλλη μια φορά ένας μύθος.
Στο μεταξύ στο εσωτερικό της χώρας η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, αλλά και τα κυρίαρχα αστικά ΜΜΕ, πιέζουν την κυβέρνηση να καταλήξει σε συμφωνία με την τρόικα, προφανώς με τους όρους των δανειστών, σε μια επίδειξη υποτέλειας και στο όνομα ότι η χώρα θα χρεοκοπήσει, εάν δεν κατορθώσει να αποπληρώσει κανονικά τις δόσεις που οφείλει.
Το σκεπτικό είναι απλό. Τα αποθεματικά εξαντλούνται, η χώρα μας δυσκολεύεται να αποπληρώσει κανονικά τις δόσεις, δυσκολεύεται να καταβάλει μισθούς και συντάξεις, «ξύνει τον πάτο του βαρελιού» η κυβέρνηση και με την έννοια αυτή μπορεί να συμβεί ακόμη και ένα «τυχαίο» πιστωτικό γεγονός, πράγμα που σημαίνει ότι η χώρα μας χρεοκόπησε.
Επομένως η μόνη διέξοδος που υπάρχει, για να αποφύγουμε ως χώρα το «χάος», όπως ισχυρίζεται η αστική προπαγάνδα, είναι η κυβέρνηση να μην χάσει άλλο χρόνο, να συμφωνήσει με την τρόικα σ’ ένα πρόγραμμα, που έτσι κι αλλιώς θα είναι ένα νέο μνημόνιο (η Νέα Δημοκρατία το δηλώνει ορθά κοφτά).
Έτσι θα ανοίξουν οι κάνουλες της χρηματοδότησης και θα αποκατασταθεί ένα κλίμα εμπιστοσύνης, τόσο με τους δανειστές όσο και στο εσωτερικό της χώρας, θα πάψει η εκροή κεφαλαίων, θα βγουν οι αποταμιεύσεις από τα «σεντούκια» και θα επιστρέψουν στις τράπεζες (στα ξένα ΜΜΕ είδαμε εικόνες από φυλαγμένα λεφτά ακόμη και σε γλάστρες), θα αποκατασταθεί η ρευστότητα για να δοθεί η μάχη της ανάπτυξης.
Όλα αυτά, βέβαια, προϋποθέτουν να γίνουν δεκτοί οι όροι των δανειστών και να παρθούν νέα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων. Πρακτικά αυτό σημαίνει μια νέα συμφωνία, που θα στηρίζεται σ’ ένα νέο πρόγραμμα δανεισμού, το οποίο, σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, θα κυμαίνεται μεταξύ των 30 – 40δισ. ευρώ, πράγμα που σημαίνει παραπέρα και μια νέα ανακεφαλαιοποίηση των θεσμικών τραπεζών για να εξασφαλιστεί η σταθερότητά τους.
Αυτός, κατά τη γνώμη μας, είναι για τη χώρα μας ο ορισμός του «αγκιστρωμένου ψαριού». Η Ελλάδα θα είναι για ένα μακρότατο χρονικό διάστημα χώρα οφειλέτης και υπό καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας, οι εργαζόμενοι θα φορτωθούν στην πλάτη τους τα νέα δάνεια και θα εργάζονται για να τα ξεπληρώσουν. Δάνεια για τα οποία δεν έχουν καμία ευθύνη.
Την ίδια στιγμή εκφράζονται διάφορες απόψεις για το κατά πόσο η χώρα μας είναι κοντά σ’ ένα Grexit και για το ποιες θα είναι οι συνέπειες για την ίδια και για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από τη μια μεριά βρίσκονται όσοι θεωρούν ότι μια πιθανή έξοδος της χώρας μας θα έχει επιπτώσεις γενικότερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια τέτοια άποψη, μεταξύ άλλων, είναι της Επιτρόπου Φεντερίκας Μογκερίνι, η οποία είναι επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, που δήλωσε ότι: «Εάν πέσει ένας, πέφτει όλο το σύστημα. Είμαι πεπεισμένη γι’ αυτό».
Από την άλλη μεριά βρίσκονται όσοι θεωρούν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να σηκώσει μια έξοδο από το ευρώ, όπως, μεταξύ άλλων, ο Κλάους Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), ο οποίος, αφού δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πάρει ισχυρά μέτρα προστασίας, σημείωσε: «Το αποτέλεσμα όλων αυτών των μέτρων είναι η ΟΝΕ, να είναι πιο ισχυρή και λιγότερο ευάλωτη από ό,τι πριν από την κρίση. Οι αγορές το αναγνωρίζουν αυτό. Παρά τις πρόσφατες αβεβαιότητες σχετικά με την Ελλάδα, οι αντιδράσεις των αγορών περιορίσθηκαν στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει διάχυση σε άλλη περιοχή του ευρώ».
Σε κάθε περίπτωση όλοι όσοι σχολιάζουν την πιθανότητα ενός Grexit συμφωνούν ότι μια πιθανή έξοδος για την Ελλάδα από το ευρώ θα σημάνει αυτόματη χρεοκοπία και οικονομική καταστροφή για τη χώρα μας.
Ταυτόχρονα όλοι οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης τονίζουν ότι δε βλέπουν να καταλήγουν σε συμφωνία με την Ελληνική κυβέρνηση στο προσεχές Eurogroup της 24ης του Απρίλη και μεταθέτουν τις αποφάσεις για το Eurogroup της 11ης του Μάη, ενώ ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προδιαθέτει ότι δε θα υπάρξει συμφωνία ούτε μέχρι τέλη του Ιούνη, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα να καλλιεργείται ένα κλίμα ανησυχίας σε σχέση με την οικονομική κατάσταση της χώρας μας, που εκμεταλλεύονται συστηματικά η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και τα αστικά ΜΜΕ.
Όλα αυτά συμβαίνουν στο φόντο των γενικότερων γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, των επισκέψεων κυβερνητικών στελεχών στη Μόσχα και στην Κίνα, της επίσκεψης στις ΗΠΑ και των δηλώσεων του υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου, που ευχήθηκε σε μια συμφωνία συνεκμετάλλευσης των ενεργειακών αποθεμάτων στο Αιγαίο και γενικότερα στην Ελληνική ΑΟΖ και ενώ, παράλληλα, η κυβέρνηση αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο της προσφυγής σε νέες εκλογές, ακόμη και σε δημοψήφισμα.
Έχει σημασία, σ’ αυτό το σημείο, να τονίσουμε τη στάση της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, των αστικών ΜΜΕ, που έσπευσαν να βάλουν τα όρια στην κυβέρνηση, που οφείλει να μην υπερβεί, σε σχέση με τις επισκέψεις στη Μόσχα και που συμπαρατάχτηκαν πλήρως με τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, που βγήκαν να εκφράσουν τις «ανησυχίες» τους σε σχέση με τις επισκέψεις αυτές.
Αυτό που έχει σημασία να τονίσουμε, ως «Νέα Σπορά», είναι ότι στους δύο μήνες, που η νέα κυβέρνηση έχει αναλάβει τις ευθύνες διακυβέρνησης της χώρας, φάνηκε το πλήρες αδιέξοδο της κυβερνητικής πολιτικής.
Καταρρίφτηκε η βασική κατεύθυνση της κυβέρνησης, που ήθελε να συζητάει σε ισότιμη, υποτίθεται, βάση με τους εταίρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καταρρίφτηκε η έννοια των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καταρρίφτηκε η εξαγγελία της κυβέρνησης ότι θα αλλάξει από τα μέσα την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τίποτα απ’ όλα τα παραπάνω δεν ισχύει, μια και η κυβέρνηση δε μπορεί να εφαρμόσει ούτε αυτές τις περιορισμένου χαρακτήρα εξαγγελίες της και τις «τραβάει» προς τα πίσω.
Με βάση αυτήν τη διαπίστωση θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι από την πλευρά μας είμαστε απέναντι σε μια κινδυνολογία, που συστηματικά αναπτύσσεται για χρεοκοπία της χώρας μας στην περίπτωση ενός Grexit. Και όχι μόνο αυτό. Στηρίζουμε αποφασιστικά τη θέση ότι η έξοδος από το ευρώ και μόνο δεν αρκεί για να κερδίσει η χώρα μας τη μάχη μιας φιλολαϊκής ανάπτυξης, γιατί δεν απαλλάσσει τη χώρα μας από τη δέσμευση να ακολουθεί τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αντίθετα. Θεωρούμε ότι η θέση αυτή, της εξόδου από το ευρώ και μόνο, είναι ανεπαρκής και αποπροσανατολιστική. Αυτό που θα απελευθερώσει τη χώρα μας για να μπει σε μια πορεία παραγωγικής ανασυγκρότησης και μιας άλλης ανάπτυξης, που θα καλύπτει τις κοινωνικές ανάγκες των εργαζομένων, είναι η αποδέσμευσή της από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι βέβαιο, και δε θέλουμε να καλλιεργήσουμε φρούδες ελπίδες, ότι η πορεία αυτή θα συναντήσει, αρχικά τουλάχιστον, σημαντικές δυσκολίες. Είναι, όμως, η μοναδική λύση, που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας.
Η χώρα μας διαθέτει τις αναπτυξιακές δυνατότητες για να ξεφύγει από το δίχτυ της εξάρτησης, του δανεισμού, να σταθεί όρθια με τις δυνάμεις της, να προχωρήσει και να δημιουργήσει το δικό της μέλλον.
Στην κατεύθυνση αυτή κυρίαρχο ρόλο θα παίξουν οι κοινωνικές δυνάμεις, που θα στηρίξουν μια τέτοια πορεία. Και αυτές δεν είναι άλλες από την εργατική τάξη και τα μικροαστικά στρώματα της πόλης και του χωριού, τα κατώτερα και τα μεσαία.
Αυτές οι κοινωνικές δυνάμεις θα εκδιώξουν την αστική τάξη από την εξουσία και τους πολιτικούς της εκπροσώπους από τη διακυβέρνηση, θα αναλάβουν την εξουσία και τη διακυβέρνηση, θα καταστήσουν ανεπίστρεπτη την προσπάθεια της αστικής τάξης να επανέλθει, θα περιφρουρήσουν τη δική τους εξουσία και την πορεία της χώρας, θα ανοίξουν το δρόμο για το σοσιαλισμό.
COMMENTS