Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας πήρε επάνω του το ζήτημα των διαφωνιών της κυβέρνησης με τους «θεσμούς» και προσδιόρισε με σαφήνεια ποια είναι τα σημεία των διαφωνιών μ’ αυτούς σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Reuters, ξεκαθαρίζοντας ότι: «Παρά τις κακοφωνίες και τις αλλοπρόσαλλες διαρροές και δηλώσεις των τελευταίων ημερών από την άλλη πλευρά, παραμένω σταθερά αισιόδοξος για συμφωνία μέχρι το τέλος του μήνα. Γιατί γνωρίζω ότι η Ευρώπη έχει μάθει να ζει μέσα από τις διαφωνίες της, να συνθέτει προωθητικά και να προχωράει».
Τα τέσσερα σημεία είναι τα παρακάτω: Οι εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό, η αύξηση του ΦΠΑ και ο τρόπος αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Δε γνωρίζουμε σε τι είδους συμφωνία ελπίζει ο πρωθυπουργός. Αυτό που φαίνεται, όμως, από τις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις των ξένων ΜΜΕ και τις δηλώσεις των αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι τρία πράγματα: Το πρώτο, ότι η Ελλάδα παρουσιάζεται ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία. Το δεύτερο, ότι η κυβέρνηση δε μπορεί να ελπίζει σε καμία χρηματοδότηση αν δεν υπάρξει συμφωνία. Το τρίτο, ότι οι λεγόμενοι εταίροι μας περιμένουν τη συγκεκριμενοποίηση των μέτρων, ανάμεσα σ’ αυτά και τα μέτρα στα οποία αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός.
Από τις συνομιλίες που διεξάγονται ανάμεσα στην τρόικα και την Ελληνική αντιπροσωπεία αυτό που βγαίνει είναι ότι πρακτικά έχουν περιοριστεί οι πιθανότητες για μια «συμφωνία – γέφυρα». Επί της ουσίας οι συζητήσεις αφορούν τη μετά Ιούνη περίοδο. Πράγμα που δείχνει ότι η στάση των εταίρων μας εμποδίζει την κυβέρνηση να υλοποιήσει τον «προωθητικό συμβιβασμό» της 20ης του Φλεβάρη, που θεώρησε επιτυχία της μέσα στο πλαίσιο της «δημιουργικής ασάφειας», αλλά και προδιαθέτει για τις δυσκολίες της επόμενης συμφωνίας.
Την ίδια στιγμή από τη Γερμανική εφημερίδα Zeit έγινε γνωστό ότι το Γερμανικό υπουργείο οικονομικών, αυτό στο οποίο προΐσταται ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, έχει επεξεργαστεί σχέδιο στο οποίο προβλέπεται το πώς θα χρηματοδοτηθεί η χώρα μας σε περίπτωση χρεοκοπίας. Το σχέδιο προβλέπει την παραμονή της χώρας μας εντός του ευρώ και η μόνη προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι να προχωρήσει η Ελληνική κυβέρνηση στις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις, που ήδη της απαιτούνται και από την τρόικα.
Απ’ ότι μπορούμε να υποθέσουμε μια χώρα που χρεοκοπεί, «λογικά», θα πρέπει να εγκαταλείψει τη ζώνη του ευρώ. Το σχέδιο, όμως, προβλέπει την παραμονή της χώρας μας στη ζώνη του ευρώ. Αναρωτιόμαστε εάν το όριο της χρεοκοπίας και της μη χρεοκοπίας για το υπουργείο οικονομικών της Γερμανίας είναι οι …μεταρρυθμίσεις! Η είδηση πάντως δε διαψεύστηκε από το υπουργείο οικονομικών και σε ερώτηση που έγινε για την ύπαρξη αυτού του σχεδίου η απάντηση ήταν «ουδέν σχόλιο»!
Το συμπέρασμα που μπορούμε να εξάγουμε είναι ότι οι ιθύνοντες κύκλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα δέχονταν να παραμείνει η Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ ακόμη και χρεοκοπημένη αρκεί η κυβέρνηση να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις.
Και εδώ ερχόμαστε στο κύριο πρόβλημα. Από τη στιγμή, που η Ευρωπαϊκή Ένωση μένει αμετακίνητη σ’ ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις, ακόμη και στην περίπτωση μιας χρεοκοπίας της χώρας μας, τότε, σε ποια συμφωνία μπορεί να ελπίζει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός;
Εάν ο πρωθυπουργός μένει και αυτός αμετακίνητος σ’ ό,τι αφορά τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, τότε, δεν υπάρχει κανένα έδαφος για συμφωνία, εκτός και εάν αυτή είναι η τελευταία πράξη πριν το τέλος των συνομιλιών, που προφανώς θα καταλήξει σε μια συμφωνία, που θα κάνει αποδεκτές, με τον έναν ή άλλο τρόπο, τις απαιτήσεις των εταίρων μας.
Στην περίπτωση αυτή η κυβέρνηση θα έχει αποβάλει και το τελευταίο «φύλλο συκής» της αντιμνημονιακής της ρητορείας.
Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε για άλλη μια φορά είναι ότι η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποκαλύπτει τα όρια που επιτρέπονται να κινηθεί η Ελληνική κυβέρνηση. Η «μεγαλοψυχία» της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκεντρώνεται στο γεγονός να δέχεται μέχρι και τη χρεοκοπία της χώρας μας (!!!), να απαγορεύει, όμως, την παραβίαση της επίσημης πολιτικής της.
Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να αντιληφθεί η κυβέρνηση ότι η χώρα μας πρέπει να αποδεσμευτεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μια και αστοί ακόμη σχολιογράφοι κάνουν λόγο, πλέον, για «περιορισμένη αυτονομία» της χώρας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εάν, λοιπόν, υπάρχει πραγματικό έδαφος στις διαφωνίες ο μόνος δρόμος για τη χώρα μας είναι η αποδέσμευση. Άλλη λύση έξω από την αποδέσμευση δεν υπάρχει. ο άλλος δρόμος είναι η υποταγή στις απαιτήσεις των κυρίαρχων κύκλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά αυτός ο δρόμος έχει οδηγήσει τη χώρα μας στη χρεοκοπία και το λαό μας στην εξαθλίωση.
COMMENTS