Ο υπουργός παραγωγικής ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης επιμένει, με συνέντευξη, που παραχώρησε το Σάββατο 21/3 στην εφημερίδα «Επένδυση», να δηλώνει ότι δεν πρόκειται να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις. Την ίδια ώρα πάντως, τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ μεταδίδουν τα εντελώς αντίθετα για τις προθέσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και τις πρόσφατες συμφωνίες του με τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εμφανίζοντάς τον να υπαναχωρεί μπροστά στις πιέσεις της Άγκελα Μέρκελ για την απρόσκοπτη προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, τουλάχιστον αυτών που έχουν δρομολογηθεί ήδη από την προηγούμενη κυβέρνηση.
Ο υπουργός δηλώνει ότι η ΔΕΗ, η ΔΕΠΑ και τα ΕΛΠΕ θα παραμείνουν «στο δημόσιο» και στο πλαίσιο αυτό θα παίξουν ρόλο κοινωνικό και αναπτυξιακό για την ανασυγκρότηση της οικονομίας. Ταυτόχρονα εμφανίζεται κατηγορηματικός ότι θα φέρει στη βουλή νομοθετική ρύθμιση με την οποία θα ακυρώσει τις αυξήσεις, που επέβαλλε η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΕΑ) στο Ειδικό Τέλος μείωσης εκπομπών αερίου (ΕΤΜΕΑΡ).
Η στάση αυτή του αρμόδιου για θέματα ενέργειας υπουργού – και παράλληλα επικεφαλής της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ, με τις γνωστές θέσεις για έξοδο από την ευρωζώνη, αποτελεί απάντηση σε σειρά πιέσεων από την Κομισιόν, που εκφράζονται σε δημοσιεύματα του αστικού τύπου καθ’ όλη τη διάρκεια της τελευταίας εβδομάδας. Δημοσιεύματα που «υποχρεώνουν» σχεδόν κάθε μέρα την Ίσκρα να απαντά ότι ο υπουργός παραγωγικής ανασυγκρότησης δε θα κάνει πίσω από τις διακηρύξεις του και δε θα ακολουθήσει την ενεργειακή στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αφορμή για να ξεκινήσει αυτή η αντιπαράθεση δόθηκε από τις αρχικές προγραμματικές θέσεις της κυβέρνησης για τον τερματισμό των ιδιωτικοποιήσεων. Στο πλαίσιο αυτό ο Παναγιώτης Λαφαζάνης πριν από περίπου 10 μέρες στο Athens Energy Forum 2015 είχε εκφράσει τη διαφωνία του με την ενεργειακή στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως με την αξίωση της Κομισιόν να έχει λόγο και να μην επιτρέπει χωρίς την δική της έγκριση ενεργειακές συμφωνίες ενός κράτους μέλους της με μια τρίτη χώρα. Η αξίωση αυτή προφανώς εμποδίζει συμφωνίες μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας. Μάλιστα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης φέρεται να δήλωσε ότι τέτοιοι κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετατρέπουν την Ελλάδα σε «ενεργειακή μπανανία» και επέμεινε να μιλάει για μια «ανεξάρτητη ενεργειακή πολιτική».
Λίγες μέρες αργότερα ήρθε η αντίδραση του υπουργού ενέργειας στη γνωστή απόφαση της ΡΑΕ για αυξήσεις στο Ειδικό Τέλος για τους ρύπους, που θα τις χρεωθούν οι καταναλωτές μέσω της αύξησης στα τιμολόγια της ΔΕΗ. Σ’ αυτό το θέμα ο υπουργός έκανε λόγο από το βήμα της αρμόδιας επιτροπής της βουλής για κλείσιμο του ματιού σε ιδιωτικά συμφέροντα από τη ΡΑΕ. Έκτοτε ακολούθησε μπαράζ δημοσιευμάτων, με μεγαλύτερη ένταση σε συγκροτήματα του οικονομικού τύπου, που απηχούν και συμφέροντα συγκεκριμένων τμημάτων της αστικής τάξης, που σχετίζονται με τον τομέα της ενέργειας.
Το ενδιαφέρον σ’ όλα αυτά τα δημοσιεύματα είναι ότι επικαλούνταν ευθέως τον αρμόδιο επίτροπο ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν) ο οποίος ξεκαθάριζε ότι η στάση του ελληνικού υπουργείου ενέργειας είναι ασύμβατη με την νομοθεσία (ή αλλιώς τους κανόνες –που θα σεβαστεί παρά τη διαφωνία του, για να θυμηθούμε τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα) της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καλούσε την Ελληνική κυβέρνηση να σταματήσει αυτήν τη ρητορεία, πολύ δε περισσότερο να μην προχωρήσει στα όσα διακηρύσσει το αρμόδιο υπουργείο στον τομέα της ενέργειας για ακύρωση σχεδίων ιδιωτικοποίησης και αποδυνάμωσης της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας.
Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι και ο Μάθιου Μπράιζα, πρώην υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, με αρμοδιότητα στα θέματα ενεργειακής πολιτικής και σήμερα με την ιδιότητα του επικεφαλής του think tank Center for Defense Studies (σύμβουλος κρατικών εταιρειών Τουρκίας και Αζερμπαϊτζάν) απέρριψε τη ρητορική και τις διακηρύξεις από το βήμα του ίδιου –προ 10ημέρου– ενεργειακού forum επικαλούμενος τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης!
Το μήνυμα του Αμερικανού αξιωματούχου ήταν σαφές: η Ευρωπαϊκή Ένωση δε θα αφήσει να λειτουργήσει ρωσικός ενεργειακός κόμβος στα ελληνοτουρκικά σύνορα και επεσήμανε ότι η στροφή προς τη Ρωσία θα αποβεί σε βάρος της Ελλάδας. Μάλιστα η Ίσκρα απάντησε σε οργίλο ύφος ότι «οι ΗΠΑ ανέχονται το ρωσικό αγωγό στην Τουρκία, όχι όμως να περνάει από την Ελλάδα» και το σχετικό άρθρο τιτλοφορούνταν «Μπράιζα προς Λαφαζάνη: Θέλουμε την Ελλάδα δυτικό-Αμερικανικό ενεργειακό προτεκτοράτο!!!».
Ακόμα και εάν δεν αμφισβητήσουμε εκ προοιμίου την πρόθεση του συγκεκριμένου υπουργείου για μια ανεξάρτητη ενεργειακή πολιτική και μάλιστα στο πλαίσιο μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής με ανοίγματα και προς τη Ρωσία – αν και το αρμόδιο υπουργείο της εξωτερικής πολιτικής θέτει υπό αίρεση αυτήν την πρόθεση – η πραγματικότητα, όμως, τι μας λέει με τον πιο γλαφυρό τρόπο, όπως αποτυπώνεται στην ομολογία της Ίσκρα για τις πιέσεις, που εξασκούνται πάνω στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο υπουργείο παραγωγικής ανασυγκρότησης; Μας λέει δύο πολύ σοβαρά πράγματα:
Τόσο ο επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και οι ΗΠΑ δια του Μάθιου Μπράϊζα μας υπενθυμίζουν τους «κανόνες», που απορρέουν από τη ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και λένε ξεκάθαρα ότι «ανεξάρτητη ενεργειακή πολιτική» στο πλαίσιο της κοινής πολιτικής απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι «ασύμβατες».
Άρα εδώ έρχεται επί τάπητος και με τον πιο άμεσο τρόπο το θέμα της αποδέσμευσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν θέλουμε ως χώρα να κάνουμε ανεξάρτητη πολιτική για να ανασυγκροτήσουμε την παραγωγική της βάση, και πως δεν αρκεί μόνο η έξοδος από την Ευρωζώνη (που είναι καταρχήν η θέση της Αριστερής Πλατφόρμας), καθώς οι «κανόνες» αφορούν όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε είναι στη ζώνη του ευρώ είτε όχι.
Το δεύτερο ζήτημα, που φέρνει στην επιφάνεια η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ για την ενεργειακή πολιτική, αφορά στο γεγονός ότι τίθενται συγκεκριμένα όρια στην εξωτερική πολιτική της χώρας μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση από κοινού με τις ΗΠΑ ανταγωνίζονται τη Ρωσία, γεγονός που φαίνεται καθαρά από τις εξελίξεις στην Ουκρανία, πράγμα, που η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση στερεί τη δυνατότητα στην Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.
Σ’ αυτό το πλαίσιο βλέπουμε και τη στάση του Μάθιου Μπράιζα, που επικαλείται τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ενέργεια λέγοντας ότι τυχόν στροφή της Ελλάδας προς τη Ρωσία θα αποβεί σε βάρος της. Η εξάρτηση σε όλο της το μεγαλείο! Από εδώ όμως προκύπτει και ένα τρίτο σοβαρό συμπέρασμα, που μπροστά στην ομολογία της Ίσκρα καταρρίπτεται και το γεωπολιτικό χαρτί της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις με τη Γερμανίδα Καγκελάριο, μια και η κυβέρνηση ποντάρει στη «στήριξη» των ΗΠΑ.
Με βάση όλα αυτά το συμπέρασμα είναι σαφές: η έξοδος μόνο από την ευρωζώνη δε μπορεί να δώσει τα απαραίτητα οικονομικά εργαλεία στη χώρα μας για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ολοκληρωμένη απάντηση στο κύριο πρόβλημα της ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας από την καταστροφή που έχει υποστεί.
Σ’ αυτό το ζήτημα απαντάει η άμεση αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνο τότε μπορεί να ξεκινήσει η αποκατάσταση της «εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας» και φυσικά της «αξιοπρέπειας» τους ελληνικού λαού. Διαφορετικά τα παχιά λόγια για αυτά τα θέματα μάλλον θα κρύβουν ότι η χώρα μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε πραγματικό προτεκτοράτο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
COMMENTS