Όλοι στο Σύνταγμα

Οι εξελίξεις έχουν γίνει τόσο πυκνές και γρήγορες, που όλα τα κόμματα προσπαθούν να πάρουν θέση απέναντι στην κυβερνητική πολιτική. Φυσικά στην πιο δύσκολη θέση αυτή τη στιγμή βρίσκεται η κυβέρνηση, η οποία προσπαθεί να αποδείξει ότι η πρόσφατη συμφωνία που υπέγραψε στο Eurogroup της 20^ης του Φλεβάρη και είχε ως αποτέλεσμα την παράταση της  αντιλαϊκής δανειακής σύμβασης δεν περιέχει, παράλληλα, και την παράταση του μνημονίου. Προσπαθεί να μας πείσει ότι το e – mail του Γιάννη Βαρουφάκη, που έγινε αποδεκτό από το Eurogroup, δεν έχει καμία σχέση με το υπάρχον μνημόνιο.

Οι λεγόμενοι εταίροι μας, όμως, όχι μόνο έχουν την ακριβώς αντίθετη άποψη και θεωρούν ότι πρόκειται για τη συνέχεια της μνημονιακής πολιτικής για ένα τουλάχιστον ακόμη τετράμηνο, αλλά, ήδη, έχουν κλείσει τις χρηματοδοτικές κάνουλες, έχουν δημιουργήσει χρηματοδοτική ασφυξία στην κυβέρνηση και οδηγούν τα πράγματα στο να υπάρξει ένα νέο μνημόνιο τον Ιούνη, που φυσικά θα περιέχει συγκεκριμένους όρους, που θα είναι υποχρεωμένη να υλοποιήσει η κυβέρνηση. Και οι όροι αυτοί θα συνεχίζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική.

Μπροστά σ’ αυτό το σκηνικό Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να δικαιώσουν την προηγούμενη πολιτική τους, που καταδίκασε ο Ελληνικός λαός. Ενώ ξεσκεπάζουν την κυβέρνηση για το διπλό της λόγο, ταυτόχρονα, είναι έτοιμα αυτά τα δύο κόμματα να τη στηρίξουν στη συνέχεια της μνημονιακής πολιτικής. Κύρια κατηγορία, που της απευθύνουν, είναι ότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος και ότι τώρα η χώρα μας είναι σε χειρότερη θέση απ’ ότι προηγούμενα.

Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και το Ποτάμι, που είναι και αυτό διατεθειμένο να στηρίξει την κυβέρνηση ακόμη και σε περίπτωση, που της λείψουν ορισμένοι βουλευτές, που εκλέχτηκαν με το ΣΥΡΙΖΑ και οι οποίοι διαφωνούν με τη συνολική κατεύθυνση που πήραν οι διαπραγματεύσεις με τους λεγόμενους εταίρους μας.

Η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή για την κυβέρνηση, έτσι όπως εξελίσσονται και οι οικονομικοί δείκτες. Ο κόσμος που ψήφισε το ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε φανερή αμηχανία. Και ο κόσμος αυτός είναι μικροαστικά στρώματα και εργαζόμενοι.

Ήδη έχει αρχίσει να γίνεται λόγος για την αντοχή της κυβέρνησης και την αντοχή και την ενότητα του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Ήδη εμφανίζονται σενάρια από αστικά ΜΜΕ, που υποβάλουν την ιδέα της απαλλαγής του ΣΥΡΙΖΑ από κάθε διαφωνούντα, για τη δημιουργία μιας άλλης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, που θα στηρίξει την πολιτική της κυβέρνησης και θα συνεχίσει  τη μνημονιακή «παράδοση», προκειμένου η χώρα μας να παραμείνει στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σ’ αυτές τις κρίσιμες στιγμές, που η κυβέρνηση απέσπασε σημαντική λαϊκή υποστήριξη για να έρθει σε ρήξη με τους λεγόμενους εταίρους, σημασία έχει αυτή η λαϊκή πλειοψηφία, που υπερβαίνει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, που εκδήλωσε τη διάθεσή της να έρθει σε ρήξη με τη μνημονιακή πολιτική, που δε δέχεται την παραβίαση της λαϊκής εντολής από την κυβέρνηση, να πάρει τη σωστή κατεύθυνση και να αγωνιστεί γι’ αυτήν. Να φτάσει στη ρήξη με την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις πολιτικές, που επιβάλλει η συμμετοχή της χώρας μας στο ευρώ.

Παίρνοντας υπόψη τη δύσκολη οικονομική κατάσταση συνολικά της χώρας μας, την καταστροφή που έχουν υποστεί οι παραγωγικές της δυνάμεις, τη συνέχεια της πολιτικής κρίσης, που η κυβέρνηση είναι μέρος της, η συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Σύνταγμα δίνει τη δυνατότητα για μια πολιτική διέξοδο που θα προσανατολίζει τη λαϊκή δράση.

Η «Νέα Σπορά» σε αλλεπάλληλες αναρτήσεις της έχει σημειώσει και τονίσει τις διαφωνίες της με την τακτική, που ακολουθεί η ηγεσία του Κόμματος. Βρισκόμαστε μπροστά στην ανοιγμένη βεντάλια των πολιτικών εξελίξεων. Όλοι μας μπορούμε να δούμε ότι τα πράγματα δεν είναι ακίνητα. Ότι ο κόσμος που στήριξε την κυβέρνηση, ακόμη και στη διαπραγμάτευση, είχε γνώση περί τίνος πρόκειται, ότι έκφρασε την αγωνιστική διάθεση να φτάσει στη ρήξη με τους λεγόμενους εταίρους μας, εάν αυτοί επέμεναν στην επιβολή και τη συνέχεια της μνημονιακής πολιτικής.

Η κυβέρνηση «κρέμασε» αυτόν τον κόσμο. Παραβίασε τη λαϊκή εντολή. Η πολιτική της έδειξε τα όριά της. Και τα όρια αυτά ήταν τα όρια του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και όχι μόνο αυτό. Επιχειρεί να μετατρέψει αυτόν τον κόσμο και σε χειροκροτητή της παραβίασης της λαϊκής εντολής, σε αρνητή των προσδοκιών, που έτρεφε από αυτήν την κυβέρνηση, στο όνομα του τέλους της μνημονιακής πολιτικής. Να νιώθει «αξιοπρεπής» και «περήφανος», που η εξάρτηση θα μεταμφιεστεί και αντί τα κείμενα του μνημονίου να έρχονται γραμμένα από την τρόικα να τα γράφει η ίδια η κυβέρνηση.

Ο ρόλος του ΚΚΕ σ’ αυτές τις στιγμές είναι αναντικατάστατος. Η «Νέα Σπορά» πάντα είχε τη θέση ότι οι εξελίξεις θα κριθούν από τη στάση, που θα πάρει το Κόμμα μας απέναντι στην οικονομική και πολιτική κρίση. Δυστυχώς μέχρι τώρα η ηγεσία του Κόμματος δεν έχει αποδεχτεί την πολιτική κρίση ως υπαρκτή πολιτική εξέλιξη. Όπως, επίσης, δεν έχει αποδεχτεί την ανάγκη της κατάθεσης μιας συγκεκριμένης πρότασης διεξόδου από την οικονομική κρίση και τη χρεοκοπία και δε δείχνει τη διάθεση να αλλάξει πολιτική.

Τώρα, όμως, είναι υποχρεωμένη να «μετρήσει δέκα φορές και να κόψει μία». Το πρόβλημα δεν είναι να αποκαλύψεις για άλλη μια φορά το ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό έπρεπε να γίνεται και πρέπει να γίνεται. Το πρόβλημα είναι να προσανατολίσεις τη δράση των λαϊκών μαζών, να τις συσπειρώσεις, να σφυρηλατήσεις την ενότητα της εργατικής τάξης με τα μικροαστικά στρώματα στην κατεύθυνση της αποδέσμευσης. Το πρόβλημα είναι να δώσεις απαντήσεις στις λαϊκές μάζες, για ό,τι έχει ωριμάσει, για να προχωρήσουν παραπέρα στην πολιτική και στην ταξική τους συνείδηση. Το πρόβλημα είναι να κλείσεις το δρόμο της επιστροφής των λαϊκών μαζών στις προηγούμενες καταστάσεις, να ματαιώσεις εκκολαπτόμενες συναινέσεις. Και εδώ οι προτάσεις της «Νέας Σποράς» παίζουν το δικό τους αναντικατάστατο ρόλο. Όλοι στο Σύνταγμα λοιπόν.