Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε και κάτι καλύτερο από μια υβριστική απάντηση σε μια δικαιολογημένη κριτική που υποβάλαμε το κείμενο της σύνταξης του «Εργατικού Αγώνα». Τώρα, όμως, έχει αποκαλυφθεί κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο και το πώς κατανοεί ο «Εργατικός Αγώνας» την ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση.
Αποκαλύφθηκε επίσης και το ποιος έχει αναλάβει εργολαβικά την κατασυκοφάντηση της «Νέας Σποράς» με μια πληθωρική χυδαιολογία, που αποκαλύπτει, επίσης, τους σαλταδόρους και λαθραίους επιβάτες του Κομμουνιστικού Κινήματος στη χώρας μας, το ήθος τους και την πολιτική τους επάρκεια. Τους απαντάμε απλά, πάρα πολύ απλά: «Δε φτάνουν, ότι και εάν κάνουν, όσο και εάν συκοφαντήσουν». Αυτό είναι το ήθος τους αυτές είναι και οι απαντήσεις τους. Τσαμπουκάς της πλάκας, αρρωστημένη εγωπάθεια, συστηματική παραπλάνηση και άκρατη ψευδολογία, αλλά και ομολογία για το ποιος είναι, με «καταμερισμό εργασίας» ο εμπνευστής και ο φορέας του «Κράτα με να σε κρατώ», αυτός που κάρφωνε μέσα από τα σκιτσάκια, ο εμπνευστής των ποιημάτων της «αισθητικής» της χυδαιολογίας και της γελοιότητας. Αποκαλύπτεται και το μέγεθος της δειλίας να στοιχειοθετήσουν μια απλή απάντηση στα όσα τους καταλογίσαμε, αλλά αποκαλύπτεται και το «διατεταγμένο» της αποστολής τους, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από άλλους «διατεταγμένους» συκοφάντες του Κομμουνιστικού Κινήματος.
Παραθέτουμε, λοιπόν, το καινούργιο «πόνημα» του ανιστόρητου ιστορικού, που έφτασε να παραχαράξει τη στάση του Κομμουνιστικού Κινήματος και του ΚΚΕ απέναντι στις διάφορες υποσχέσεις, που δίνει αφειδώς η όποια αστική ή αστικής διαχείρισης κυβέρνηση:
«Ο ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ δεν πρόκειται να ασχοληθεί με τις εμμονές κανενός. Εγώ ασχολήθηκα μαζί του. Δικαίωμά μου δεν είναι; Ή μήπως επειδή είμαι στον ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ δεν έχω το δικαίωμα των ατομικών ενεργειών; Ασχολήθηκα μόνο και μόνο για το γεγονός ότι δεν μπορώ να βλέπω τον ξεπεσμό ενός ανθρώπου που ήταν πολύ φίλος μου στο παρελθόν. Γιατί, τι άλλο, από ξεπεσμός, είναι κάθε τρεις και λίγο να ψάχνει αφορμές για να γράψει για τον ΑΓΩΝΑ; Δεν καταλαβαίνει ότι αυτό το πράγμα μόνο ως διατεταγμένη υπηρεσία μπορεί να εκληφθεί από τον οποιοδήποτε καλόπιστο άνθρωπο;
Κατανοώ τον καημό του. Θέλει οπωσδήποτε ο ΑΓΩΝΑΣ να ανοίξει διάλογο και αντιπαράθεση μαζί του. Να του δώσει υπόσταση. Κι εκείνος με την σειρά του να το πουλήσει αυτό ως εκδούλευση στο σημερινό ΚΚΕ. «Το μέτωπο απέναντι σ’ αυτούς το κρατάω εγώ». Μήπως αυτό δεν φανερώνουν οι δακρύβρεχτες ανοιχτές επιστολές προς την ηγεσία (Ιδεολογική Επιτροπή); «Εμείς δεν είμαστε σαν αυτούς. Μην μας βάζετε μαζί τους».
Πάμε τώρα στην ουσία της αθλιότητας.
Ο ΑΓΩΝΑΣ δημοσίευσε ένα κείμενο το οποίο, ανάμεσα σε άλλα, λέει ότι ο λαός πρέπει να διεκδικήσει από την κυβέρνηση «την εφαρμογή όσων εκείνη έχει εξαγγείλει και συνάδουν με τις ανάγκες του- έστω και μερικώς». Καταλαβαίνει από ελληνικά ο άνθρωπος ή κάνει το κορόιδο; Αυτό που λέει ο Αγώνας δεν σημαίνει να ικανοποιήσει κομματιαστά η κυβέρνηση αυτά που υποσχέθηκε. Π.χ. «Πάρε σε δόσεις τα 750 ευρώ». Πρέπει να είναι εντελώς εμπαθής ή εντελώς ηλίθιος κάποιος για να δώσει αυτή την ερμηνεία. Η φράση είναι απολύτως σαφής. Ό,τι η κυβέρνηση υποσχέθηκε πως θα κάνει κι αυτό ανταποκρίνεται- έστω και μερικώς- στις ανάγκες του λαού, ο λαός πρέπει να διεκδικήσει την πραγματοποίηση του. Ποιος έχει αντίρρηση σε κάτι τέτοιο;
Λέει μόνο αυτό ο ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ; Αν έλεγε μόνο αυτό τότε θα είχε κάποια λογική η κριτική που λέει ότι «Οι εργαζόμενοι δεν έχουν ανάγκη από προτάσεις που καθιστούν το Εργατικό Κίνημα ουρά της κυβερνητικής πολιτικής».
Όμως ο ΑΓΩΝΑΣ συνεχίζει, γράφοντας ότι ο λαός πρέπει:
«Να διευρύνει τις απαιτήσεις και τα αιτήματά του για την αποκατάσταση όλων των δικαιωμάτων και κατακτήσεων του αφαιρέθηκαν την περίοδο της εφαρμογής της πολιτικής των μνημονίων.
Να απαιτήσει την κρίση να την πληρώσουν αυτοί που την προκάλεσαν, δηλαδή το ντόπιο και πολυεθνικό κεφάλαιο.
Να βάλει στην πρώτη γραμμή της πάλης το αίτημα της εξόδου από την ζώνη του ευρώ με προοπτική την έξοδο και από την ΕΕ».
Που σημαίνει, ο λαός να μην μείνει στην απαίτηση εφαρμογής των όσων η κυβέρνηση εξήγγειλε και αφορούν- έστω και μερικώς- στις ανάγκες του αλλά να πάει παραπέρα. Να διευρύνει το πλαίσιο πάλης του. Μήπως με αυτό τον τρόπο δεν οργάνωναν την πάλη του λαού τα ΚΚ από ιδρύσεώς τους; Μήπως αυτή τη γραμμή δεν ακολουθούσε το ΚΚΕ σε όλη του την ιστορική διαδρομή; Πάντοτε δεν ξεκινούσε από το άμεσο και πιο κατανοητό που μπορούσε να κινητοποιήσει ευρύτερες μάζες, εμπλουτίζοντάς το (κι αυτή ήταν η βάση της πολιτικής του αυτοτέλειας) με πιο προωθημένα συνθήματα και αιτήματα οικονομικού και πολιτικού χαρακτήρα; Μήπως σε όλο το πρώτο διάστημα της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ- την δεκαετία του ’80- αυτό δεν κάναμε; Δεν ζητούσαμε να εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ τις αλλαγές που υποσχέθηκε, τις οποίες ταυτόχρονα θεωρούσαμε ανεπαρκείς και γι’ αυτό το λόγο προβάλαμε ένα ολόκληρο πλαίσιο θέσεων ώστε αυτές οι μερικές αλλαγές να πάρουν συγκροτημένο και ουσιαστικό χαρακτήρα;
Εν κατακλείδι, είναι ή δεν είναι αθλιότητα από ένα πλαίσιο τεσσάρων σημείων- στην έκταση μιας μικρής ανακοίνωσης όπου δεν μπορούν να μπουν τα πάντα- να απομονώνεις μόνο το ένα (αυτό που νομίζεις πως σε βολεύει) για να οικοδομήσεις κριτική; Πόσο αρρωστημένα εμπαθής μπορεί να είναι κάποιος ο οποίος προβαίνει σε μια τέτοια αλχημεία; Δεν αντιλαμβάνεται πως με τέτοια κόλπα γίνεται καταγέλαστος;
Τίθεται ένα ερώτημα. Μήπως η κριτική του πάλαι ποτέ φίλου μου οφείλεται σε παρερμηνεία για την οποία ευθύνεται και ο ΑΓΩΝΑΣ; Αυτό θα μπορούσε να το ισχυριστεί κάποιος αν μαζί με το πρώτο σημείο της ανακοίνωσης δεν υπήρχαν και τα υπόλοιπα τρία. Όμως από την στιγμή που τα σημεία είναι τέσσερα γιατί δεν κρίνονται και τα τέσσερα ως σύνολο αλλά απομονώνεται το ένα; Είναι σαφές πως ο «φίλος» κατάλαβε πολύ καλά τι έλεγε η ανακοίνωση του ΑΓΩΝΑ. Κατάλαβε επίσης πως δεν μπορούσε να στηρίξει τα όσα ανερμάτιστα λέει παρουσιάζοντας και τα τέσσερα σημεία της ανακοίνωσης ως σύνολο. Κι έτσι κατέφυγε στην κοπτοραπτική. Το ίδιο κάνει και στην απάντησή του σε μένα χρεώνοντας πονηρά- πονηρά στον ΑΓΩΝΑ, ένα δικό μου σχόλιο στο FB της ΣΠΟΡΑΣ. Ο ξεπεσμός είναι ολικός.
Υ.Γ. Ας μην πασχίζει άδικα να βάλει τον Αγώνα στο τρυπάκι της αντιπαράθεσης. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει και θα του μείνει ο καημός. Από μένα θα παίρνει απαντήσεις, όποτε το κρίνω σκόπιμο. Και τα κριτήρια για το σκόπιμο και το μη σκόπιμο τα αποφασίζω εγώ με τον ίδιο τρόπο που αποφασίζω αν θα παρέμβω σε διάφορες συζητήσεις στο FB. Ή κι εκείνες τις παρεμβάσεις μου θα τις χρεώσει στον ΑΓΩΝΑ; Αν ήμουν μόνος μου στον ΑΓΩΝΑ θα μπορούσα να του κάνω το χατίρι. Όπως εκείνος, για ό,τι γράφει, υπογράφει ως Ν.Σ. έτσι κι εγώ θα μπορούσα να υπογράφω ως Ε.Α. Όμως ο ΑΓΩΝΑΣ δεν είναι οι εξής: ένας. Ούτε ενός ανδρός αρχή».
Παραχάραξη πρώτη: Εμείς δε μιλήσαμε για: «Πάρε σε δόσεις τα 750 ευρώ». Εμείς είπαμε: «πάρε τώρα τα 751 ευρώ όπως στα δίνω και για τα υπόλοιπα αργότερα». Ποια είναι τα υπόλοιπα που ο γνωστός ανιστόρητος ιστορικός αγνοεί; Τα υπόλοιπα είναι ότι τα 751 ευρώ ως κατώτατος μισθός δε συνοδεύονται με τις αναγκαίες ρυθμίσεις μέσω των συλλογικών συμβάσεων ώστε να μην υπάρχουν απολύσεις εργαζομένων, που έχουν πιο υψηλούς μισθούς. Στην περίπτωση αυτή μειώνεται το συνολικό εισόδημα της εργατικής τάξης προς όφελος της εργοδοσίας, την ώρα που τα 751 ευρώ «συνάδουν στις ανάγκες των εργαζομένων, έστω και μερικώς»
Η κυβέρνηση είχε την πρόθεση να κατοχυρώσει τα 751 ευρώ με υπουργική απόφαση. Αλλά μια υπουργική απόφαση δεν καταργεί νόμο, γιατί με νόμο μειώθηκε ο κατώτατος μισθός από την προηγούμενη κυβέρνηση. Μετά δεσμεύτηκε να φέρει νόμο. Εγκατέλειψε αμέσως αυτήν τη δέσμευση. Τελευταία θέση της κυβέρνησης είναι για τα 751 ευρώ να τα βρουν οι κοινωνικοί εταίροι μεταξύ τους, πράγμα που σημαίνει ότι «εγώ ως κυβέρνηση εξήγγειλα τα 751 ευρώ ως κατώτατο μισθό, από εκεί και μετά οι κοινωνικοί εταίροι έχουν το λόγο».
Αλλά ποια είναι η κατάσταση στο επίπεδο των «κοινωνικών εταίρων»; Την ώρα που η κυβέρνηση εξαγγέλλει τα 751 ευρώ, χωρίς καμία συνοδευτική κατοχύρωση για τους εργαζόμενους, ώστε να μην υπάρξουν απολύσεις εργαζομένων, από τις 160 συλλογικές συμβάσεις που κρίνονται αυτή τη στιγμή μόνο οι 18 έχουν σεβαστεί το επίπεδο μισθών το σημερινό, όλοι οι άλλοι εργοδότες έχουν καταπατήσει τις συλλογικές συμβάσεις, απαιτούν μείωση μισθών έως και 50%, απαιτούν ατομικές συμβάσεις με κατώτατο μισθό τα 586 ευρώ μεικτά.
Που «κολλάει» λοιπόν το «μερικώς»; Σε τι από όλα τα παραπάνω που περιγράψαμε; Μήπως θέλει να πει η ανακοίνωση του «Εργατικού Αγώνα» ότι μερικώς συνάδουν οι εξαγγελίες της κυβέρνησης με τα συμφέροντα των εργαζομένων; Αν αυτό ήθελε να πει τι του χρειαζόταν;
Παραχάραξη δεύτερη: Διαμαρτύρεται ο γνωστός ανιστόρητος ιστορικός ότι το «μερικώς» συνοδεύεται από τη διεύρυνση των αιτημάτων του Εργατικού Κινήματος και δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρεξήγησης. Ρωτάμε. Τότε τι το χρειαζόταν ο «Εργατικός Αγώνας» το «μερικώς»; Ποια η χρησιμότητά του; Θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι το Εργατικό Κίνημα θα πρέπει να πάει με τα δικά του αιτήματα, και σε σχέση με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης και με τις δικές του διεκδικήσεις. Και εκεί το ζήτημα θα τελείωνε. Μια τέτοια τοποθέτηση αποκλείει το πρώτο σημείο, το καθιστά περιττό. Παρ’ όλα αυτά το έγραψε.
Παραχάραξη τρίτη: Διαμαρτύρεται ο γνωστός ανιστόρητος ιστορικός ότι δεν παρουσιάσαμε και τα τέσσερα σημεία μαζί. Κακώς διαμαρτύρεται, γιατί το «μερικώς» αποδεικνύεται και από την παράθεση όλων των σημείων. Τι άλλο είναι το τέταρτο σημείο που τάσσεται υπέρ της αποδέσμευσης από το ευρώ στην προοπτική της αποδέσμευσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Δεν είναι ένα «μερικώς»; Από τη στιγμή που δε μπαίνει συνολικά η αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά αρχικά μόνο η αποχώρηση από το ευρώ αυτή η θέση δεν είναι ένα καραμπινάτο «μερικώς»;
Παραχάραξη τέταρτη: Ποια ήταν η στάση του Κομμουνιστικού Κινήματος ιστορικά απέναντι στις εξαγγελίες της οποιασδήποτε κυβέρνησης; Κάτω από την πίεση του Εργατικού Κινήματος οι κυβερνήσεις υιοθετούσαν ορισμένα αιτήματα των εργαζομένων, έστω και μερικώς. Ας προσέξουμε που βρίσκεται η παραχάραξη στη στάση του Κομμουνιστικού Κινήματος και του ΚΚΕ. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα: «Που σημαίνει, ο λαός να μην μείνει στην απαίτηση εφαρμογής των όσων η κυβέρνηση εξήγγειλε και αφορούν- έστω και μερικώς- στις ανάγκες του αλλά να πάει παραπέρα. Να διευρύνει το πλαίσιο πάλης του. Μήπως με αυτό τον τρόπο δεν οργάνωναν την πάλη του λαού τα ΚΚ από ιδρύσεώς τους; Μήπως αυτή τη γραμμή δεν ακολουθούσε το ΚΚΕ σε όλη του την ιστορική διαδρομή; Πάντοτε δεν ξεκινούσε από το άμεσο και πιο κατανοητό που μπορούσε να κινητοποιήσει ευρύτερες μάζες, εμπλουτίζοντάς το (κι αυτή ήταν η βάση της πολιτικής του αυτοτέλειας) με πιο προωθημένα συνθήματα και αιτήματα οικονομικού και πολιτικού χαρακτήρα; Μήπως σε όλο το πρώτο διάστημα της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ- την δεκαετία του ’80- αυτό δεν κάναμε; Δεν ζητούσαμε να εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ τις αλλαγές που υποσχέθηκε, τις οποίες ταυτόχρονα θεωρούσαμε ανεπαρκείς και γι’ αυτό το λόγο προβάλαμε ένα ολόκληρο πλαίσιο θέσεων ώστε αυτές οι μερικές αλλαγές να πάρουν συγκροτημένο και ουσιαστικό χαρακτήρα»;
Ερώτημα: Ποιο ήταν το άμεσο και πιο κατανοητό αυτό το «μερικώς» που εξάγγειλε η κάθε κυβέρνηση ή το αίτημα που πρόβαλε το Εργατικό Κίνημα και που «μερικώς» το υιοθετούσε η κυβέρνηση; Εδώ γίνεται η παραχάραξη. Το Εργατικό Κίνημα ξεκινούσε τη διεκδίκησή του από το άμεσο «μερικώς» ή πρόβαλε και διεκδικούσε αυτοτελώς τα δικά του άμεσα αιτήματα; Αυτό δεν είναι ένα παιχνίδι λέξεων. Είναι μια πολιτική στάση. Υπάρχει μεγάλη διαφορά από το τι υιοθετούσε «μερικώς» η κάθε κυβέρνηση με το τι διεκδικούσε άμεσα το Εργατικό Κίνημα.
Είναι φανερό ότι ο γνωστός ανιστόρητος ιστορικός μιλάει με τη γλώσσα του «επαΐοντα», που δεν έχει ιδέα από τις διεκδικήσεις του Εργατικού Κινήματος, που θεωρητικολογεί από καθέδρας, που μοιάζει με όλους εκείνους που μιλάνε πολύ εξ ονόματος του Εργατικού Κινήματος, χωρίς να έχουν κάνει έστω και μια ομιλία σε ένα σύλλογο ή συνδικάτο εργαζομένων.
Και μια τελευταία κουβέντα για τη «διατεταγμένη υπηρεσία». Σας ενοχλεί η κριτική ως «Εργατικός Αγώνας»; Μα πάλι ως «Εργατικός Αγώνας» απαντάτε, γιατί το περιεχόμενο της απάντησης αφορά μια ανακοίνωση του «Εργατικού Αγώνα», έστω και αν αναλαμβάνει ο αρμόδιος χυδαίος υβριστής να διεκπεραιώσει το «καθήκον». Εμείς δεν κάναμε κριτική στις προσωπικές απόψεις του ανιστόρητου ιστορικού και ούτε αυτός μας απάντησε για τις προσωπικές του απόψεις.
Επομένως μην ψιλοκαμαρώνετε και μην κάνετε επίδειξη του τσαμπουκά σας ότι επιδιώκουμε να σας βάλουμε «στο τρυπάκι», γιατί στο τέλος απαντάτε. Όπως κάνουμε κριτική στην ηγεσία του Κόμματος έτσι κάνουμε κριτική και στον «Εργατικό Αγώνα». Ο διαχωρισμός μας είναι σαφής. Η ηγεσία μας θέλει αγκαλιά με τον «Εργατικό Αγώνα» και ο «Εργατικός Αγώνας» αγκαλιά με την ηγεσία. Εμείς έχουμε αγκαλιάσει το ΚΚΕ, αυτό που ο «Εργατικός Αγώνας» το έχει «τελειώσει».
Απλώς εμείς σκεφτόμαστε: Εάν εσείς ήσασταν στην εξουσία ποια θα ήταν η τύχη όσων σας έκαναν κριτική; Σαν απορία το λέμε, με τέτοιο οχετό κατασκευασμένων και παραχαραγμένων κατηγοριών που μας αποδίδετε.
COMMENTS