Εμείς οι κομμουνιστές πρέπει να διαθέτουμε ζεστή καρδιά για να καταλαβαίνουμε τις διαθέσεις των λαϊκών μαζών, και όχι μόνο. Το πώς αισθάνονται αυτές, το πώς αντιδρούν. Και αυτή η υπόθεση δε χρειάζεται καθόλου υποτίμηση, γιατί η πολιτική εκτός από επιστήμη είναι και τέχνη και ένα συστατικό στοιχείο της «τέχνης της πολιτικής» είναι να γνωρίζεις καλά ή και όσο το δυνατό καλύτερα τις διαθέσεις των λαϊκών μαζών.
Κλασσικό παράδειγμα της τέχνης της πολιτικής είναι η περίοδος λίγο πριν από την Επανάσταση του ’17 στη Ρωσία, όπου ο Β. Ι. Λένιν είχε διαγνώσει τις διαθέσεις των λαϊκών μαζών και καλούσε τους Μπολσεβίκους σε ολόπλευρη προετοιμασία για την εξέγερση. Μόνο που η διάγνωση αυτή των διαθέσεων των λαϊκών μαζών από την πλευρά του Β. Ι. Λένιν «σκόνταψε» πάνω στις ταλαντεύσεις ορισμένων ηγετικών στελεχών των μπολσεβίκων και ο Β. Ι. Λένιν αναγκάστηκε να καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια για να τους πείσει ότι «τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή». Έτσι, με δυο κουβέντες διατύπωσε την περίφημη φράση «χθες ήταν νωρίς αύριο θα είναι αργά»!
Αν ο Β. Ι. Λένιν είχε «ζεστή καρδιά» για να αντιλαμβάνεται τις διαθέσεις των λαϊκών μαζών είχε, ταυτόχρονα, και «κρύο μυαλό» για να επιλέξει «την κατάλληλη στιγμή» και να πάρει ανοιχτά θέση. Και αυτό το κρύο μυαλό τον οδήγησε να φτάσει μέχρι και να απειλήσει την τότε Κεντρική Επιτροπή του Μπολσεβίκικου Κόμματος ότι θα παραιτηθεί από μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και θα απευθυνθεί στα μέλη του Κόμματος «διατηρώντας το δικαίωμα της ζύμωσης»! Και αυτό το έκανε, γιατί είχε την ακράδαντη πεποίθηση ότι εάν δε γινόταν η εξέγερση εκείνη «την κατάλληλη στιγμή» θα «χαντακωθεί η Επανάσταση»! Δε χρειάστηκε, βέβαια, να παραιτηθεί.
Ασφαλώς δε ζούμε σε προεπαναστατική περίοδο και δεν έχουμε επαναστατική κατάσταση, ώστε να βρισκόμαστε υποχρεωμένοι, με ζεστή καρδιά, να διαγνώσουμε τις διαθέσεις των λαϊκών μαζών και, με κρύο μυαλό, να αποφασίσουμε την κατάλληλη στιγμή για την εξέγερση.
Ζούμε σε μια περίοδο κυβερνητικής αλλαγής, η οποία είναι αποτέλεσμα της άρνησης των λαϊκών μαζών να ανεχθούν πλέον τη συνέχιση μιας αντιλαϊκής πολιτικής. Και τα κόμματα που σχημάτισαν τη σημερινή κυβέρνηση γνώριζαν αυτές τις διαθέσεις των λαϊκών μαζών και υποσχέθηκαν αφειδώς ότι θα τερματίσουν τη μνημονιακή πολιτική.
Και εμείς γνωρίζαμε τις διαθέσεις των λαϊκών μαζών. Διαθέταμε, όμως, και το κρύο μυαλό για να προειδοποιήσουμε τις λαϊκές μάζες, ότι οι υποσχέσεις που δόθηκαν από τα κόμματα, που σχημάτισαν τη σημερινή κυβέρνηση, είναι υποσχέσεις χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα. Οι υποσχέσεις αυτές αντιστοιχούν σε ορισμένα μέτρα που επιτρέπουν να πάρουν οι λαϊκές μάζες ορισμένες ανάσες. Οι λαϊκές μάζες δε μας πίστεψαν ή εμείς δε κάναμε καλά τη δουλειά μας για να μας πιστέψουν. Αυτό δε σημαίνει ότι καταδικάζουμε τις λαϊκές μάζες, δεν «κρατάμε μούτρα» απέναντί τους.
Διαθέτουμε τη ζεστή καρδιά και το κρύο μυαλό για να αντιλαμβανόμαστε τις διαθέσεις των λαϊκών μαζών για την «ανάγκη» τους να πάρουν μερικές «ανάσες». Ίσως και να χαίρονται στο άκουσμα των πρώτων εξαγγελιών της κυβέρνησης. Όχι μόνο δεν καταδικάζουμε τις λαϊκές μάζες, όχι μόνο δε φτάνουμε να λέμε, ίσως και με μια δόση χαιρεκακίας «καλά να πάθετε», αλλά έχουμε την ευστροφία να «συγχωρούμε» τις λαϊκές μάζες, να καταλαβαίνουμε την «ασύγγνωστη ευπιστία» τους, κατά το μεγάλο επαναστάτη, πολύ περισσότερο, όταν γνωρίζουμε ότι οι λαϊκές μάζες δεν τρέφουν και μεγάλη εμπιστοσύνη προς την κυβέρνηση, και αυτό είναι ένα σημείο που μας ευνοεί ως προς την προσέγγιση των λαϊκών μαζών, στην αποκατάσταση και την ενίσχυση των δεσμών μ’ αυτές. Όχι για να αποδεχτούμε τη στάση των λαϊκών μαζών, αλλά για να την αλλάξουμε. Και αυτό το καθήκον απαιτεί υπομονή, σχεδιασμό, πρόγραμμα και γνώση.
Η στάση μας αυτή υπαγορεύεται από το γεγονός ότι οι λαϊκές μάζες, από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, έχουν υποστεί ένα συνεχές σφυροκόπημα από αντιλαϊκά μέτρα. Η προηγούμενη κυβέρνηση «είδε κι έπαθε» να πείσει τις λαϊκές μάζες, ότι η εξαθλίωση που επιφύλαξε γι’ αυτές ήταν «για το καλό τους»! Το μόνο που δεν είπε είναι ότι οι χιλιάδες αυτοκτονίες, που έγιναν κατά τη διάρκεια της κρίσης, ήταν «για το καλό» όσων επιχείρησαν το απονενοημένο διάβημα!
Η προηγούμενη κυβέρνηση επιδόθηκε σε μια εκστρατεία φόβου, τρομοκρατίας και καταστροφολογίας. Από μία άποψη ήταν «απολαυστικό» να ακούς τη Σοφία Βούλτεψη στο Mega να ισχυρίζεται σοβαρά – σοβαρά, μ’ αυτήν την αστική σοβαρότητα, που έχουμε μάθει πια πόσο γελοία είναι, ότι εάν αναδειχτεί μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη ημέρα οι Έλληνες θα στερηθούν τα φάρμακα, τα καύσιμα, τα τρόφιμα, μέχρι και το …χαρτί τουαλέτας!!! Αυτή η σοβαρή κυρία ασχολήθηκε με …μέγιστο ενδιαφέρον μέχρι και με το …χέσιμο των Ελλήνων!!! Οποία γελοιότητα!!!
Οι λαϊκές μάζες απηυδισμένες, μπουχτισμένες, αλλά και αποκρούοντας την τρομοκρατία, την εκστρατεία του φόβου, την προπαγάνδα της προηγούμενης κυβέρνησης, που κατέφευγε σ’ έναν καταστροφικό ανορθολογισμό, που ήθελε να παρουσιάσει το μαύρο άσπρο έκαναν ένα βήμα – έριξαν μια αντιλαϊκή κυβέρνηση, χωρίς να προχωρήσουν, και με ευθύνη δικιά μας, να κάνουν το δεύτερο. Μας έδωσαν μόνο μια ανάσα και την ευκαιρία για να τις πείσουμε.
Με την έννοια αυτή δεν είναι σωστό να καταφεύγουμε σε κρίσεις, ότι η σημερινή κυβέρνηση πρόλαβε κιόλας να ενσωματώσει τις λαϊκές μάζες, επειδή κέρδισε τις πρώτες εντυπώσεις. Οι εντυπώσεις είναι σαν τα όνειρα. Έχουν πολύ μικρή διάρκεια. Παράλληλα δε χρειάζεται καμία υποτίμηση απέναντι στην τακτική της σημερινής κυβέρνησης να καλλιεργεί εντυπώσεις, ώστε τελικά να καταφέρει να ενσωματώσει τις λαϊκές μάζες, που είναι και το ζητούμενο.
Από την άλλη μεριά, είναι εξίσου λάθος, να καταφεύγουμε από τώρα σε τοποθετήσεις, και από επίσημα χείλια, ότι θα αυξηθεί ο αντικομμουνισμός της κυβέρνησης. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να μην παραιτηθούμε από το καθήκον να εξηγούμε υπομονετικά στις λαϊκές μάζες την πολιτική της κυβέρνησης. Σ’ αυτό το καθήκον, βέβαια, δε βοηθάει η πολιτική του Κόμματος. Και αυτή πρέπει να αλλάξει για να μπορούμε να πείσουμε.
COMMENTS