Ήταν δεδομένο από την πρώτη στιγμή της προκήρυξης των πρόωρων εκλογών της 25ης του Γενάρη ότι αυτές θα διεξάγονταν σε κλίμα οξυμένης πόλωσης ανάμεσα στη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ. Από την πρώτη στιγμή της επίσημης έναρξης της προεκλογικής περιόδου έγινε εμφανής η πρόθεση της αστικής τάξης να θέσει επί τάπητος την ίδια τη στρατηγική της, την παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ και το ευρώ.
Σ’ αυτό το πλαίσιο κινείται ολόκληρη η προεκλογική προπαγάνδα της ΝΔ απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας την «αχίλλειο πτέρνα» της στρατηγικής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που ενώ μιλάει για «σκληρή» και «επιθετική» διαπραγμάτευση με τους εταίρους δηλώνει ταυτόχρονα, δια μέσου του Αλέξη Τσίπρα, ότι θέλει τη «διάσωση» και όχι τη «διάλυση» της ευρωζώνης.
Η αστική τάξη όμως, ελλείψει στοιχειώδους οικονομικής επιχειρηματολογίας που να βασίζεται στην πραγματικότητα της ίδιας της ΕΕ και ειδικά της ευρωζώνης για να υπερασπίσει τη στρατηγική της καταφεύγει όχι μόνο στην καλλιέργεια του φόβου, αλλά στην ανοιχτή και απροκάλυπτη τρομοκράτηση των εργαζομένων, στη λογική του «διαίρει και βασίλευε». Πιο συγκεκριμένα η ΝΔ ανοίγει τη βεντάλια της προεκλογικής αντιπαράθεσης πέραν της οικονομίας στα ζητήματα της τρομοκρατίας, της μετανάστευσης, της δημόσιας τάξης και ασφάλειας οικοδομώντας πάνω σ’ αυτά μια επικίνδυνη και κατ’ ουσίαν ακροδεξιά επιχειρηματολογία, η οποία έρχεται να κουμπώσει με το οικονομικό «όραμα» της ΕΕ και του ευρώ.
Ο τρόπος με τον οποίο αξιοποιείται η σύλληψη Ξηρού, ο χώρος και ο χρόνος που καταλαμβάνει και παρουσιάζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των αστικών ΜΜΕ, τα σενάρια που διακινεί η αστυνομία για την αποτροπή «μεγάλου χτυπήματος που ετοίμαζαν οι τρομοκράτες» κλπ. είναι χαρακτηριστικά αυτής της καλλιέργειας φόβου και κατατρομοκράτησης. Προσπάθεια ωστόσο που δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική για όσους στοιχειωδώς δεν έχουν πάρει διαζύγιο με την κοινή λογική και είναι σε θέση να διακρίνουν μέσα από την ακατάσχετη μπουρδολογία, το στημένο της υπόθεσης «Χρ. Ξηρός».
Ταυτόχρονα η ΝΔ πάει παραπέρα. Προσπαθεί να αναγάγει σε «αξία» και «ιδανικό» τις δυνάμεις καταστολής του κράτους, την αστυνομία και το στρατό. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αυτής της στάσης της ΝΔ και της ηγετικής ομάδας Σαμαρά είναι το γεγονός ότι χρησιμοποιεί το ΣΥΡΙΖΑ για να τον εγκαλέσει επειδή δεν «συγχαίρει» την αστυνομία για τη σύλληψη του Χριστόδουλου Ξηρού, κάτι άλλωστε που κανένα κόμμα έτσι κι αλλιώς δεν έχει κάνει μέχρι σήμερα και είναι απορίας άξιο ποιος είναι ο λόγος που -κατά τη ΝΔ- θα μπορούσε να υπαγορεύσει μια διαφορετική στάση.
Παράλληλα η ΝΔ και προσωπικά ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς κλιμακώνει αυτή την επιχειρηματολογία συμπεριφερόμενος ως «στρατάρχης» και «πατριάρχης» με επισκέψεις στα στρατόπεδα του Έβρου και δηλώσεις για την υπεράσπιση της χριστιανικής ορθοδοξίας. Είναι επίσης αντιπροσωπευτικό το αποκρουστικό, θα μας επιτραπεί να χαρακτηρίσουμε, στιγμιότυπο της φωτογράφισης του Αντώνη Σαμαρά δίπλα στο φράκτη και τα συνοριακά συρματοπλέγματα του Έβρου. Και όχι μόνο αυτό, αλλά προέβη σε μια δήλωση για την παράνομη μετανάστευση που ούτε λίγο ούτε πολύ το μόνο που έλλειπε από τα λόγια του πρωθυπουργού ήταν να επαναφέρει ακόμα και τις θέσεις της Χρυσής Αυγής για τοποθέτηση ναρκών προκειμένου να «ξεπαστρέψουμε» τους μετανάστες που θέλουν να περάσουν τα σύνορα και να εισέλθουν στην Ελλάδα.
Για την ιστορία καταγράφουμε αυτή τη δήλωση γιατί σ’ αυτή θα διακρίνει κανείς ποιος είναι αυτός που όπλιζε μέχρι πρότινος τα χέρια της Χρυσής Αυγής με τις «ξιφολόγχες που ακονίζονταν στα πεζοδρόμια», θα δει κανείς ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός των ρατσιστικών εγκλημάτων και των δολοφονιών αντιφασιστών όπως αυτή του Παύλου Φύσσα. 
Λέει ο πρωθυπουργός με φόντο τα συρματοπλέγματα: «Ο φράχτης αυτός έχει δουλέψει για το καλό του τόπου και οι θεωρίες ότι θα πρέπει να τον ρίξουμε, να τον γκρεμίσουμε, ώστε να μπαίνουν μέσα οι λαθρομετανάστες και να τους παρέχουμε νοσοκομειακή και ασφαλιστική κάλυψη είναι κάτι το οποίο δεν πρόκειται ποτέ να το επιτρέψει ο ελληνικός λαός». Μάλιστα αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και ο συνεταίρος του Αντώνη Σαμαρά, το ΠΑΣΟΚ, κάτω από το άγχος της εκλογικής του επιβίωσης, αναγκάστηκε να κάνει λόγο για «νεκρανάσταση των ιδεών Μπαλτάκου» σημειώνοντας ότι «δεν υπάρχουν λαθρομετανάστες αλλά πρόσφυγες».
Εμείς θα υπενθυμίσουμε απλώς ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα το οποίο επικαλούνται οι κυρίαρχες δυνάμεις της χώρας μας φέρει φαρδιά πλατιά τη σφραγίδα της ΕΕ και των συνθηκών του Δουβλίνου και είναι τουλάχιστον θράσος από την πλευρά της αστικής τάξης να το επικαλείται, όσο θράσος είναι να μιλάει κανείς για την «ποινικοποίηση του επιχειρείν» ως αιτία της κρίσης του καπιταλισμού!
Βεβαίως, σ’ όλα αυτά θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και τις δηλώσεις της ΝΔ που διαστρεβλώνουν δηλώσεις στελεχών της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το θέμα της οπλοφορίας των αστυνομικών. Έτσι λοιπόν η ΝΔ εγκαλεί το ΣΥΡΙΖΑ ότι θέλει άοπλες περιπολίες της αστυνομίας, επειδή, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση τάσσεται με τους οπλισμένους τρομοκράτες!
Το στοιχείο που έχει ενδιαφέρον, και εκεί βρίσκεται ολόκληρη η ουσία του θέματος, είναι ότι η θέση αυτή της ΝΔ απαντάει στη θέση που υποστηρίζει ότι η αστυνομία δεν πρέπει να φέρει όπλα κατά τη διάρκεια ειρηνικών διαδηλώσεων του λαού, αλλά εκεί όπου οι επιχειρησιακές ανάγκες το επιτάσσουν όπως η καταπολέμηση του εγκλήματος. Επιπρόσθετα αυτή η θέση κατά της οπλοφορίας των αστυνομικών πλην της αντιμετώπισης του εγκλήματος, την οποία καταπολεμάει με μανία η ΝΔ, αναζητά τεκμηρίωση παραπέμποντας στη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα το Δεκέμβρη του 2008 στα Εξάρχεια.
Είναι προφανές ότι η προεκλογική αντιπαράθεση που επιδιώκει η ΝΔ θέλει την παραπέρα νομιμοποίηση της πολιτικής του νόμου και της τάξης, της προσπάθειας αναστύλωσης και ανασυγκρότησης του βασικού κομματικού πυλώνα της αστικής τάξης με τα υλικά της «εθνικοφροσύνης» για να συγκαλύψει την υποτέλεια στους ιμπεριαλιστές, τους δανειστές της χώρας.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις ανάγκες αυτής της αντιπαράθεσης γιατί θα πρέπει να αναθεωρήσει την ίδια την (αστική) στρατηγική του για τη «διάσωση» του ευρώ. Γι’ αυτό άλλωστε αυτό που βρήκε να αντιτάξει ο Αλέξης Τσίπρας απέναντι στη ΝΔ είναι η «διεκδίκηση» μιας τηλεμαχίας με τον Α. Σαμαρά (debate)!
Η ανάσχεση αυτής της γραμμής της αστικής τάξης που θέλει τα δημοκρατικά δικαιώματα κλεισμένα σε συρματοπλέγματα και τα σύνορα «ξέφραγο αμπέλι» για τους ισχυρούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, είναι υπόθεση της εργατικής τάξης και επειδή πρόκειται για πολιτικό καθήκον αυτό πρέπει να το φέρει σε πέρας το ΚΚΕ, αρκεί να εγκαταλείψει όλες εκείνες τις αντι-λενινιστικές επεξεργασίες της ηγεσίας του Κόμματος, που το εμποδίζουν να πάρει πάνω του όλα τα ζητήματα της αντιπαράθεσης και να μην υπεκφεύγει εν μέσω της προεκλογικής περιόδου στο όνομα της δικομματικής αντιπαράθεσης ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ.
Η ηγεσία του Κόμματος θα πρέπει να αναρωτηθεί αν η γραμμή της αστικής τάξης είναι η πολιτική «αποκατάσταση» του Κασιδιάρη για να υπηρετηθούν οι άμεσες εκλογικές ανάγκες της ΝΔ για τον προσεταιρισμό των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής, ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; Το πρόβλημα δεν είναι του Αλέξη Τσίπρα αλλά της εργατικής τάξης.
COMMENTS