Με μια αρκούντως ακατανόητη ανακοίνωση η «Κίνηση Κομμουνιστών – Εργατικός Αγώνας τοποθετείται γύρω από το ζήτημα των εκλογών που προκηρύχθηκαν και απευθύνει κάλεσμα «να καταψηφιστούν τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα».
Ανεξάρτητα από το ζήτημα του με ποια κριτήρια και του πως ορίζεται ένα φιλοευρωπαϊκό ή ένα αντιευρωπαϊκό κόμμα, σ’ αυτό το σημείο προκύπτει ένα “μικρό” ζήτημα ως προς το πώς χρησιμοποιούνται τα κριτήρια και οι πολιτικές κατηγορίες – αλλά το παρακάμπτουμε προς στιγμήν, η ανακοίνωση αυτή είναι ένα βήμα σε σχέση με τα σποτάκια μιας άλλης “εποχής”, που εύχονταν καλή επιτυχία στους φίλους του Εργατικού Αγώνα (δια μέσου Facebook), δυστυχώς, όμως, σε ακόμη χειρότερη κατεύθυνση. Εδώ δε μιλάμε για ένα σποτάκι, το οποίο υπαγορεύτηκε, ενδεχομένως, από λόγους ευγένειας για τη δημιουργία του, για να πάρουμε την πιο ήπια εκδοχή, την οποία από την πρώτη στιγμή δε τη θεωρήσαμε ως τέτοια, αλλά πρόκειται για μια πολιτική ανακοίνωση μιας συγκεκριμένης πολιτικής κίνησης, που παίρνει δημόσια θέση για το ακανθώδες ζήτημα του ποια κόμματα πρέπει να ψηφιστούν στις προσεχείς πρόωρες εκλογές.
Πρέπει βέβαια να θυμίσουμε ότι στο «Μήνυμα της Κίνησης Κομμουνιστών – Εργατικός Αγώνας για τη νέα χρονιά» μας διευκρινίζεται ότι: «αν και για μας είναι ξένη η νοοτροπία της από τα πάνω νουθεσίας προς το λαό, δεν μπορούμε παρά να καταθέσουμε ορισμένες σκέψεις και παραινέσεις, σε σχέση με τις εκλογές της 25ης του Γενάρη, αλλά και σε σχέση με όσα θα πρέπει να ακολουθήσουν αμέσως μετά»! Το συμπέρασμα, λοιπόν, που πρέπει να βγάλουμε είναι ότι η ανακοίνωση αυτή για το ποια κόμματα πρέπει να καταψηφιστούν δε «νουθετεί» παρά μόνο «παραινεί».
Εμείς, βέβαια, δεν πρόκειται να κάνουμε λόγο για έναν αφ’ υψηλού διανοουμενίστικο εκλεκτικισμό, που ισοδυναμεί με έναν καραμπινάτο οπορτουνισμό και τυχοδιωκτισμό, που έχει ως αποτέλεσμα μια τέτοια ευφάνταστη ιδεολογικοπολιτική αποσαφήνιση μεταξύ της πολιτικής νουθεσίας και της πολιτικής παραίνεσης, που αλλάζει τη σχέση μεταξύ πρωτοπορίας και λαϊκών μαζών, αλλά θα απευθύνουμε μια καλή ευχή, μέρες που είναι, προς τους συντάκτες της ανακοίνωσης: «Καλά ξεμπερδέματα με τα συνώνυμα»! Στα επί της ουσίας τώρα…
Μέχρι τώρα η συγκεκριμένη πολιτική κίνηση κάνει σφοδρή κριτική προς το ΚΚΕ για τις θέσεις που παίρνει και ότι έχει «ευνουχίσει» τον ιστορικό του ρόλο. Συνεπώς το άμεσο συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι δεν πρέπει να ψηφιστεί, γιατί είναι ένα ευνουχισμένο κόμμα. Και αυτή ήταν η στάση του «Εργατικού Αγώνα» ή μετέπειτα της ΚΚ – ΕΑ. Το κύριο επιχείρημα ήταν ότι όποιος ψηφίζει ΚΚΕ ψηφίζει την ηγεσία του. Έτσι η «Νέα Σπορά» ΕΠΙΣΗΜΩΣ από τον «Εργατικό Αγώνα» βγήκε ότι είναι πρακτορείο της ηγεσίας.
Από την άλλη το ΚΚΕ, βέβαια, είναι ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως π.χ. και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και αγωνίζεται για την αποδέσμευση απ’ αυτήν. Δεν έχει ισχυριστεί ποτέ ότι είναι ένα «αντιευρωπαϊκό» ή και «φιλοευρωπαϊκό» κόμμα. Και το «παλιό» ΚΚΕ, επί Χαρίλαου Φλωράκη, και το «νέο» ΚΚΕ, επί Αλέκας Παπαρήγα και Δημήτρη Κουτσούμπα, έκαναν λόγο «για μια Ευρώπη του σοσιαλισμού και της ειρήνης». Κατά τη γνώμη μας αυτή η θέση είναι λαθεμένη, αν πάρουμε υπόψη το πώς κατανοείται στην τρέχουσα πολιτική ορολογία η έννοια της Ευρώπης, πολύ περισσότερο αν πάρουμε υπόψη την πολιτική ουσία του άρθρου «Για τις Ενωμένες πολιτείες της Ευρώπης» του Β. Ι. Λένιν.
Το ερώτημα είναι: Τι ακριβώς εκφράζει πολιτικά η «παραίνεση» να καταψηφιστούν τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα; Γιατί και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα «φιλοευρωπαϊκό» κόμμα, και το ισχυρίζεται, αλλά, ταυτόχρονα, είναι και «αντιευρωπαϊκό», μια και, όπως διατείνεται, είναι ενάντια στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση και θέλει να την αλλάξει και να φτάσει, μάλιστα, μέχρι και το σοσιαλισμό.
Δε θέλουμε να μιλήσουμε, γιατί σίγουρα θα παρεξηγηθούμε, για τους αντιευρωπαϊκούς τόνους των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», που έφτασαν ορισμένες φορές να αμφισβητούν και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυριζόμενοι ότι η χώρα μας δεν εντάχτηκε σε μια τέτοια Ένωση σαν τη σημερινή, παρ’ όλο που δεν αρνήθηκαν ποτέ την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολύ περισσότερο δε θέλουμε να μιλήσουμε για τη «Χρυσή Αυγή», που έχει μια αντιευρωπαϊκή ρητορεία, αλλά ποτέ δεν έχει πάρει θέση υπέρ της αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ταυτόχρονα τάσσεται υπέρ της Ενωμένης Ευρώπης αλλά με διαφορετική δομή. Απλώς θέλουμε να δείξουμε τη πολιτική ρηχότητα του «επιχειρήματος».
Υπάρχει, κατά συνέπεια, ένα πρόβλημα πολιτικών κριτηρίων διαχωρισμού μεταξύ των «φιλοευρωπαϊκών» και «αντιευρωπαϊκών κομμάτων», γιατί χωρίς κάποια «απαιτητική» θεωρητική ανάλυση προκύπτει ότι η τοποθέτηση απέναντι στα κόμματα στις εκλογές, κατ’ επέκταση και οι παραινέσεις για το τι πρέπει να ψηφίσουν οι εκλογείς, πρέπει να είναι αποτέλεσμα μίας ταξικής ανάλυσης. Και κάτι τέτοιο από την τοποθέτηση και το περιεχόμενο της ανακοίνωσης της συγκεκριμένης πολιτικής κίνησης δε γίνεται αντιληπτό.
Έπειτα υπάρχει και μια σειρά άλλων σημαντικών θεμάτων. Στην ίδια ανακοίνωση για την καταψήφιση των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων εμφανίζεται η εκτίμηση ως προς τις προσεχείς εκλογές ότι: «Από μόνο του αυτό το γεγονός αποτελεί θετική εξέλιξη για τον ελληνικό λαό. Η απαλλαγή του από τη συγκυβέρνηση των μνημονίων, της φτώχειας του λαού και της απόλυτης παράδοσης στον ιμπεριαλισμό, ανεξαρτήτως του τι θα επακολουθήσει έχει θετικό χαρακτήρα»!
Ειλικρινά δεν κατανοούμε τι ακριβώς ισχυρίζεται η ΚΚ – ΕΑ. Και πιο πολύ δεν κατανοούμε αυτό το «ανεξαρτήτως του τι θα επακολουθήσει», γιατί η λύση στο πρόβλημα της απαλλαγής από τη μνημονιακή πολιτική, τη φτώχεια του Ελληνικού λαού και την παράδοση στον ιμπεριαλισμό εξαρτάται απολύτως από το τι θα επακολουθήσει μετά τις εκλογές, πέρα από το γεγονός ότι αυτές καθ’ εαυτές οι εκλογές θεωρούνται «θετική εξέλιξη»! Με ποια τεκμηρίωση και γιατί άραγε;
Και το αναφέρουμε αυτό, γιατί στην ίδια ανακοίνωση, λίγες γραμμές παρακάτω, γίνεται η εκτίμηση ότι: «Οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου θα οδηγήσουν σε απαρχή γρήγορων και βαθιών εξελίξεων, φοβούμαστε όμως όχι σε ουσιαστικές ανατροπές υπέρ του λαού»!
Ποιο είναι το συμπέρασμα από το παραπάνω απόσπασμα που παραθέσαμε; Το συμπέρασμα είναι ότι αφήνεται το περιθώριο να εννοηθεί ότι θα υπάρξουν θετικές ανατροπές αλλά δε θα είναι ουσιαστικές, γιατί αν μετά τις εκλογές υπάρξουν αρνητικές ανατροπές, τότε, γιατί οι εκλογές να αποτελούν «θετική εξέλιξη», μόνο και μόνο επειδή θα τροφοδοτήσουν «βαθιές εξελίξεις»; Και ποιες θα είναι αυτές; Και πάλι δε λέγεται τίποτα.
Το ερώτημα είναι: Για ποιο κόμμα ταιριάζει αυτή η εκτίμηση; Κατά τη γνώμη μας αποκλειστικά και μόνο στην περίπτωση που στη διακυβέρνηση αναδειχτεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο τότε μπορεί να υπάρξουν κάποιες άμεσες αλλαγές που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι, όμως, ουσιαστικές. Μόνο τότε θα έχουμε απαλλαγεί από τη συγκυβέρνηση, που θα είναι «θετική εξέλιξη» και την ίδια στιγμή να «κολλάει» και το «ανεξαρτήτως του τι θα επακολουθήσει». Για ποιον, λοιπόν, βγαίνει αυτή η ανακοίνωση για τα αορίστως καθορισθέντα φιλοευρωπαϊκά κόμματα που πρέπει να καταψηφιστούν ή για τη θετική εξέλιξη και το ανεξαρτήτως του τι θα επακολουθήσει;
Σαφώς, πάντα κατά τη γνώμη μας, θα υπάρξουν εξελίξεις, σαφώς η πολιτική κρίση θα συνεχιστεί και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τώρα και θα είναι και μετά τις εκλογές μέρος αυτής της πολιτικής κρίσης. Σαφώς ο Ελληνικός λαός δε θα απαλλαγεί από τη φτώχεια, από τη μνημονιακή πολιτική και από την παράδοση στον ιμπεριαλισμό, επομένως η αντίθεση του εργαζόμενου λαού απέναντι και στην πολιτική μιας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ θα ενταθεί, γιατί η «ανάσα», που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, πολύ γρήγορα θα πάψει να υπάρχει, μια και ο ΣΥΡΙΖΑ από τώρα είναι δέσμιος της φιλοευρωπαϊκής του στρατηγικής. Μακάρι ο ΣΥΡΙΖΑ να αποφασίσει να τα «σπάσει» με την ίδια του τη στρατηγική, αλλά κάτι τέτοιο δεν προκύπτει με τίποτα μέχρι τώρα, αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαιώνει σε όλους τους τόνους ότι θα την υπηρετήσει και μάλιστα χωρίς «μονομερείς ενέργειες». Που βρίσκεται λοιπόν η θετική εξέλιξη;
Γιατί, λοιπόν, βγαίνει μια τέτοια ανακοίνωση από την πλευρά της ΚΚ – ΕΑ που μπερδεύει τα πράγματα αντί να τα αποσαφηνίζει με μια απλή πρόταση; «Ψηφίστε αυτό το κόμμα ή αυτά τα κόμματα». Η εξήγηση, κατά τη γνώμη μας, είναι απλή. Μετά τον «τοίχο» και την κατακραυγή που εισέπραξε με τα ευχετήρια σποτάκια βγαίνει μια ανακοίνωση με μια αταξική ανάλυση περί φιλοευρωπαϊκών και μη φιλοευρωπαϊκών κομμάτων στο πλαίσιο των μη νουθεσιών αλλά, ταυτόχρονα, και των παραινέσεων. Καταπιάνεται μ’ ένα ανούσιο παιχνίδι λέξεων.
Η ΚΚ – ΕΑ αποφεύγει να πει ευθέως στον εργαζόμενο λαό «ψήφισε ΚΚΕ», γιατί, αφ’ ενός, δε θέλει να το πει, αλλά και γιατί, αφ’ ετέρου, θα επρόκειτο για μια «τούμπα» πολιτικής αυτοκτονίας σε σχέση με τις τοποθετήσεις που έχει κάνει μέχρι τώρα στις διάφορες εκλογές από το ’12 και μετά και με τις μέχρι τώρα ανακοινώσεις της. Δε μπορεί να σιωπήσει, γιατί πρέπει να δηλώσει την παρουσία της ως πολιτική κίνηση, αλλά, το σημαντικότερο, γιατί η ανακοίνωση κρύβει κάτι το ουσιαστικό αλλά εμπεριέχει και πρέπει να αναδείξει τις «αναμονές» της. Το εκλογικό αποτέλεσμα για τα περαιτέρω.
«Ξεμπερδεύει», λοιπόν, από το πρόβλημα μιας ουσιαστικής τοποθέτησης με μια ανακοίνωση, που καλεί να καταψηφιστούν τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα γενικά. Χωρίς να προσδιορίζει ποια είναι τα μη φιλοευρωπαϊκά. Να ψηφιστεί το ΚΚΕ ή να μην ψηφιστεί; Να ψηφιστεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή να μην ψηφιστεί; Ουσιαστικά δεν τα «χαλάει» με κανέναν. Γλυκοκοιτάει και γλυκοαναμένει τις «βαθιές εξελίξεις» και φυσικά, πάνω απ’ όλα, το εκλογικό αποτέλεσμα. Επί της ουσίας η ΚΚ – ΕΑ φυγομαχεί από το βασικό πολιτικό πρόβλημα και κρύβεται.
Το ζήτημα που έχουμε μπροστά μας τώρα είναι το πως τεκμηριώνονται αυτές οι αναμονές της ΚΚ – ΕΑ; Τεκμηριώνονται από μια άλλη ανακοίνωση που έχει εκδώσει ο «Εργατικός Αγώνας» σαν απάντηση στην Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που θα απευθυνόταν και στον «Εργατικό Αγώνα» για εκλογική σύμπραξη. Την παραθέτουμε:
«Ο ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ δεν θα είχε κανένα λόγο να τοποθετηθεί σε μια ανακοίνωση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στα ζητήματα που αυτή θέτει. Από την στιγμή όμως που γίνεται δημόσια αναφορά σ’ αυτόν οφείλει να το κάνει λαμβάνοντας υπόψη τα παρακάτω δεδομένα:
• Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και μια σειρά άλλες οργανώσεις και σύλλογοι της λεγόμενης Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς ή της Αριστεράς με κομμουνιστικές αναφορές, στο όνομα μιας μετωπικής πολιτικής, ετοιμάζονται αυτό το διάστημα για κοινή εκλογική κάθοδο υπό την πίεση του γεγονότος ότι ενδέχεται να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές- κάτι που είναι και το πιο πιθανό.
• Ο ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ θεωρεί αντικειμενικά αναγκαία τη συγκρότηση ενός Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού Μέτωπο που θα ανοίγει το δρόμο στο σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας- όπως στο γενικό του περίγραμμα προσδιορίστηκε από το 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ.
• Αυτό το μέτωπο με τον προαναφερόμενο χαρακτήρα είναι συμμαχία διαφορετικών κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων με διαφορετικές ταξικές αναφορές και φυσικά κάτι πιο ευρύτερο, πιο βαθύτερο και πιο ουσιαστικό από οποιαδήποτε εκλογική σύμπραξη, πόσο μάλλον από μια σύμπραξη που προκύπτει υπό την πίεση των εκλογικών αναγκών της μίας ή της άλλης δύναμης.
• Για τη συγκρότηση αυτού του Μετώπου δεν αρκούν- και πολλές φορές δεν ενδείκνυνται- οι εκλογικές συμπράξεις ούτε ένα πλαίσιο γενικά σωστών αιτημάτων ιδιαίτερα μάλιστα όταν το όλον αυτής της πολιτικής πλατφόρμας έχει ως σημείο αναφοράς του την εργατική τάξη αλλά αποσιωπεί ή παραβλέπει ή μεταθέτει στο απροσδιόριστο μέλλον το κύριο και το βασικό: Την αυτοτελή πολιτική εκπροσώπηση της εργατικής τάξης, το ζήτημα δηλαδή του μαρξιστικού- λενινιστικού κόμματος. Αν υπάρχουν δυνάμεις που θεωρούν πως αυτό το θεμελιώδες ζήτημα λύνεται με τους όρους των αρχών του περασμένου αιώνα- ότι επιστρέψαμε δηλαδή στην εποχή των μαρξιστικών, των σοσιαλιστικών, των κομμουνιστικών ομίλων κι ότι αυτό τον δρόμο θα πορευτούμε- ο ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ οφείλει να ξεκαθαρίσει ότι διαφωνεί κατηγορηματικά με τέτοιες λογικές και στη θεωρία και στην πράξη.
Η ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ – ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ από την ιδρυτική της διακήρυξη έχει ξεκαθαρίσει ότι: «Το Αντιιμπεριαλιστικό- Αντιμονοπωλιακό- Δημοκρατικό Μέτωπο προϋποθέτει την ύπαρξη μαρξιστικού- λενινιστικού κόμματος και τον καθοδηγητικό του ρόλο που θα κατακτιέται συνεχώς και θα αναγνωρίζεται από τις λαϊκές μάζες. Οτιδήποτε, έξω από αυτή τη λογική δεν ανταποκρίνεται στα άμεσα και μακροπρόθεσμα συμφέροντα της εργατικής τάξης, είναι έξω από την θεωρία και την πολιτική πρακτική των κομμουνιστών, δεν συνάδει με την ιστορική εμπειρία του επαναστατικού κινήματος στη χώρα μας και γενικότερα. Η άποψη που θέλει την προώθηση αριστερών, αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών μετώπων και παραβλέπει, ως πρωτεύον, το ζήτημα του εργατικού κόμματος γιατί- με δεδομένη τη στάση και την πορεία του ΚΚΕ- είναι η πιο δύσκολη, η πιο μακροχρόνια και η πιο επίπονη διαδικασία, βάζει το κάρο μπροστά από το άλογο. Αφήνει ελεύθερο το πεδίο για να κυριαρχήσει μια ‘‘Αριστερά’’ με ασαφείς ή και καθόλου ταξικές αναφορές ή όπου αυτές υπάρχουν να παραβλέπουν την βασική αντίθεση της κοινωνίας, να την υποβαθμίζουν ή να την αλλοιώνουν».
Τι ακριβώς προκύπτει από την παραπάνω ανακοίνωση; Αφού η ΚΚ – ΕΑ θεωρεί ότι δεν εξασφαλίζεται «η αυτοτελής πολιτική εκπροσώπηση της εργατικής τάξης» και «το ζήτημα του μαρξιστικού – λενινιστικού κόμματος» σε τέτοιου είδους εκλογικές συμπράξεις, τότε, «λογικά» θα πρέπει να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να ψηφιστεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, γιατί δεν υπάρχουν ως προϋποθέσεις ο αποφασιστικός κοινωνικός πυρήνας του μετώπου και το αντίστοιχο κόμμα. Διαφορετικά εάν υπήρχαν αυτές οι προϋποθέσεις θα συμμετείχε. Η ανακοίνωση δεν ισχυρίζεται ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει στόχο τον άμεσο σοσιαλισμό, ούτε περιέχει κάποια αρνητική κρίση για το πλαίσιο των αιτημάτων.
Από την άλλη αφού θεωρεί «δεδομένη τη στάση και την πορεία του ΚΚΕ» και για να αποφύγει να βάλει «το κάρο μπροστά από το άλογο», «λογικά» και πάλι, ούτε το ΚΚΕ πρέπει να ψηφιστεί, γιατί τι αξία έχει να ψηφιστεί ένα ευνουχισμένο κόμμα, που ούτε καν μιλάει για το ΑΑΔΜ; Δηλαδή στην περίπτωση του ΚΚΕ δεν υπάρχει ούτε κάρο (το ΑΑΔΜ) ούτε άλογο (μαρξιστικό – λενινιστικό κόμμα), όπως ακριβώς και στην εκλογική σύμπραξη που θέλει να κάνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Ταυτόχρονα, όμως, η ΚΚ – ΕΑ για την ύπαρξη λενινιστικού – μαρξιστικού κόμματος κάνει την εκτίμηση ότι «Λύση ασφαλώς δεν μπορεί να υπάρξει έξω από τους κομμουνιστές και το ΚΚΕ» (από τη Διακήρυξη της ΚΚ – ΕΑ). Απ’ ότι γνωρίζουμε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θεωρεί ότι είναι ένας πολιτικός φορέας, που αποτελείται από κομμουνιστές. Και το ΚΚΕ θεωρεί ότι είναι κομμουνιστικό κόμμα, αποτελείται και αυτό από κομμουνιστές. Η ΚΚ – ΕΑ εξαιρεί την ηγεσία του. Απ’ ότι γνωρίζουμε, επίσης, δε θεωρούνται «φιλοευρωπαϊκά» κόμματα.
Ποιο είναι το συμπέρασμα; Η ανακοίνωση της ΚΚ – ΕΑ βρίθει αντιφάσεων, ασαφειών, ελιγμών και γενικολογιών, προπαντός κρυψίνειας και ανειλικρίνειας, γιατί από το εκλογικό αποτέλεσμα θα καθορίσει τη στάση της και τις παραπέρα κινήσεις της. Όποιες και εάν είναι αυτές. Και όλα αυτά στο όνομα του μαρξισμού – λενινισμού και του μαρξιστικού – λενινιστικού κόμματος.
Και για να κλείσουμε αυτό το άρθρο με μια δόση ευθυμίας. Τελικά τι θα πρέπει να κάνουν οι εργαζόμενοι; Να ψηφίσουν το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή να μην ψηφίσουν; Ή «εν πάση περιπτώσει» τι να ψηφίσουν; Μήπως είναι καλύτερα να ψηφίσουν απ’ ευθείας ΣΥΡΙΖΑ, γιατί «Η απαλλαγή του από τη συγκυβέρνηση των μνημονίων, της φτώχειας του λαού και της απόλυτης παράδοσης στον ιμπεριαλισμό, ανεξαρτήτως του τι θα επακολουθήσει έχει θετικό χαρακτήρα»;!
Η αλήθεια είναι ότι οι σκέψεις και οι παραινέσεις της ΚΚ – ΕΑ μας φάνηκαν να είναι λίγο χαώδεις, αλλά, τελικά, δε μπερδευτήκαμε. Περιμένει στη γωνία, πετώντας αντιευρωπαϊκά φληναφήματα άνευ σημασίας. Η «Νέα Σπορά» θα τοποθετηθεί και πάλι με απόλυτη σαφήνεια για το ποιο είναι το καθήκον των εργαζομένων σ’ αυτές τις εκλογές.
COMMENTS