Η συνάντηση Σαμαρά – Βενιζέλου έληξε χωρίς δηλώσεις και το τι ακριβώς αποφασίστηκε μεταξύ τους δεν το γνωρίζουμε. Αμέσως μετά, όμως, ο Ευάγγελος Βενιζέλος μίλησε στη Συντονιστική Γραμματεία για το συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης και αναγκαστικά – και με τη σχετική γενικότητα που περιέχει ο λόγος του, είπε ορισμένα πράγματα που μπορούν να μας οδηγήσουν στη διατύπωση ορισμένων συγκεκριμένων συμπερασμάτων.
Ξεκινάμε από το μόνο βέβαιο δεδομένο, το οποίο είναι ότι η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σ’ ένα νέο πρόγραμμα, το λεγόμενο Enhanced Conditions Credit Line – ECCL, πρόκειται για το πρόγραμμα ενισχυμένης πιστωτικής στήριξης, το οποίο είναι βέβαιο, επίσης, ότι αποτελεί νέο μνημόνιο στη χειρότερη εκδοχή του και άλλο τόσο είναι βέβαιο ότι θα φέρει νέα μέτρα. Η διάρκεια του νέου μνημονίου μπορεί να είναι 1 (+ 1) εξάμηνο.
Από εκεί και μετά η κυβέρνηση τι διαπραγματεύεται; Μας το επιβεβαιώνει ο ίδιος ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύεται «την ολοκλήρωση του υφιστάμενου προγράμματος», δηλαδή του υφιστάμενου μνημονίου – πράγμα που σημαίνει την πραγματοποίηση μέτρων που έπρεπε να είχε πάρει και δεν πήρε, π.χ. οι απολύσεις στο δημόσιο, το μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων, το ασφαλιστικό κ.α.. Παραπέρα διαπραγματεύεται «το νέο πλαίσιο» – κατά τον Ευάγγελο Βενιζέλο και την κυβέρνηση, δηλαδή αυτό που κατά την τρόικα δε μπορεί να είναι κάτι άλλο από ένα νέο μνημόνιο (το ECCL είναι ένα νέο μνημόνιο κατά τον ίδιο τον ορισμό του). Με την παρουσία του ΔΝΤ.
Αυτήν την κατάσταση η κυβέρνηση επιχειρεί να την παρουσιάσει ως το τέλος του υπάρχοντος μνημονίου και την απαρχή ενός νέου πλαισίου το οποίο θα είναι «διαφορετικό, αξιοπρεπές, ισότιμο που διευκολύνει την πραγματική οικονομία, την ανταγωνιστικότητα. Διευκολύνει τον κάθε Έλληνα πολίτη που έχει αγωνία για το μέλλον του»! Εδώ είναι που η κυβέρνηση επιχειρεί να παρουσιάσει την πραγματικότητα ως φάρσα.
Οι διαπραγματεύσεις έχουν φτάσει στο «παρά πέντε». Σ’ αυτό το σημείο χρειάζεται να διευκρινιστεί ποιο είναι το περιεχόμενο της «διαφοράς» μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας. Η τρόικα ζητάει την ολοκλήρωση του υφιστάμενου μνημονίου και απαιτεί νέα μέτρα στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης του υφιστάμενου μνημονίου. Παραπέρα απαιτεί από την κυβέρνηση, με δική της αίτηση, να ζητήσει να μπει στο ECCL, γιατί θεωρεί ότι η χώρα μας δεν είναι έτοιμη να βγει στις αγορές.
Όπως γίνεται κατανοητό μια τέτοια εξέλιξη ανατρέπει όλη την πολιτική επιχειρηματολογία της κυβέρνησης, η οποία είχε ανακοινώσει το τέλος του μνημονίου και του ΔΝΤ και η οποία θεωρούσε ότι το κύριο ζήτημα προς διαπραγμάτευση ήταν η αντιμετώπιση του χρέους.
Αυτήν τη στιγμή δεν ανακοινώνεται τίποτα για το δημόσιο χρέος. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος περιορίστηκε να πει ότι: «(…) διεξάγεται και ένα τρίτο επίπεδο διαπραγμάτευσης, το οποίο υφέρπει και το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό και το οποίο θα ολοκληρωθεί μετά την ολοκλήρωση αυτής της φάσης, κατά πάσα πιθανότητα μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας που είναι η διαπραγμάτευση για το χρέος».
Η κυβέρνηση επιδιώκει μια εκ των προτέρων πολιτική συμφωνία με την τρόικα και μια «τεχνική παράταση μερικών εβδομάδων» του υπάρχοντος μνημονίου για να εγκριθεί η πολιτική συμφωνία από τα αντίστοιχα κοινοβούλια και να διεκπεραιώσει τις νομοθετικές ρυθμίσεις των δεσμεύσεων που εκκρεμούν. Αυτή η εξέλιξη τη βολεύει να χειριστεί ανάλογα το ζήτημα της προεδρικής εκλογής.
Ωστόσο το πρακτορείο Reuters δημοσιοποίησε έγγραφο της Ευρωζώνης, που έχουν καταρτίσει οι υπηρεσίες της Κομισιόν το οποίο αναφέρει ότι: «αν και ο στόχος της τεχνικής παράτασης είναι να δώσει περισσότερο χρόνο στις ελληνικές αρχές να προετοιμάσουν νομοθετικές ρυθμίσεις τον Ιανουάριο του 2015, η τεχνική παράταση μπορεί να είναι για μεγαλύτερη περίοδο ώστε να καλυφθεί το ενδεχόμενο καθυστερήσεων εξαιτίας πιθανών εμπλοκών στον δρόμο προς την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας». Μέλη της ευρωζώνης έκαναν λόγο στο πρόσφατο Euroworking Group για την ανάγκη μιας τέτοιας παράτασης.
Όπως γίνεται φανερό η τρόικα θέλει να κατοχυρώσει την ολοκληρωτική εφαρμογή του υπάρχοντος μνημονίου, να εντάξει τη χώρα μας σ’ ένα πρόγραμμα πιστωτικής στήριξης με τους δικούς της όρους, χωρίς να εξαρτάται από τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας.
Αυτό σημαίνει ότι θέλει να επιβάλει τους όρους της ανεξάρτητα από το ποιος θα βρίσκεται στη διακυβέρνηση. Πράγμα που, με τη σειρά του, σημαίνει ότι η τρόικα ενδιαφέρεται να «δέσει» τα πράγματα και στην περίπτωση που στη διακυβέρνηση θα βρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ως προς το τελευταίο τη βοηθάει το γεγονός του στρατηγικού προσανατολισμού του ΣΥΡΙΖΑ που έχει δεσμευτεί στην παραμονή στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
COMMENTS