Το μαθητικό συλλαλητήριο

Με τη συμμετοχή  μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών κ.α. πραγματοποιήθηκε μαζικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας αλλά και αντίστοιχα συλλαλητήρια σε πόλεις της επαρχίας δίνοντας μια πρώτη απάντηση στην κυβερνητική πολιτική για την κατάσταση που επικρατεί σε όλες τις βαθμίδες του Εκπαιδευτικού Συστήματος. Παρά τα κρούσματα καταστολής αλλά κυρίως την τρομοκράτηση των μαθητών, λόγω των καταλήψεων, που επιχείρησε εξαρχής το Υπουργείο Παιδείας με σκοπό να «τελειώσει» με τις μαθητικές κινητοποιήσεις, με το κυνήγι «υποκινητών», τις συλλήψεις, τους εισαγγελείς, τις καταγγελίες για ξυλοδαρμούς μαθητών, οι μαθητές, οι φοιτητές και οι εκπαιδευτικοί ήταν αποφασισμένοι να πραγματοποιήσουν τις συγκεντρώσεις τους και να διαδηλώσουν ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, που έχει φέρει την Εκπαίδευση σε σημείο ουσιαστικής διάλυσης.

Μπροστά στην αποφασιστικότητα των μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών ο Υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος δήλωσε: «Έχετε το δικαίωμα να κάνετε καταλήψεις, αλλά…»,  πίσω από το «αλλά» απείλησε και εκφόβισε τους μαθητές με την κατάργηση των εορτών των Χριστουγέννων, του Πάσχα, των πενθήμερων εκδρομών και των Σαββατοκύριακων για να αναπληρωθούν οι χαμένες ώρες των μαθημάτων. Την ίδια στιγμή και για να προκαταλάβει το «κλίμα» διοχετεύει μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter πληροφορίες για πτώση του αριθμού των σχολείων που τελούν υπό κατάληψη.

Πιο είναι το βασικό πολιτικό ζήτημα που προκύπτει; Ο Ανδρέας Λοβέρδος, με τον «πρέποντα» κυνισμό που χαρακτηρίζει την κυβερνητική πολιτική και τον ίδιο, αναγνώρισε ευθέως όλα τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν στο Εκπαιδευτικό Σύστημα συνολικά. Κρύφτηκε, όμως, πίσω από τη συνηθισμένη «δικαιολογία» ότι δεν υπάρχουν τα αναγκαία κονδύλια για να τα επιλύσει. Έστω, όμως, και μ’ αυτόν τον τρόπο «νομιμοποίησε» τις κινητοποιήσεις των μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών.

Επέλεξε να διασκεδάσει τις κυβερνητικές ευθύνες για τη μνημονιακή πολιτική που εφαρμόζεται και ταυτόχρονα να διαχωρίσει τη θέση του από την εντολή της κ. Γκοτζαμάνη, η οποία διέταξε τους κατά τόπους εισαγγελείς να διεξάγουν τις αναγκαίες έρευνες προκειμένου να διαπιστώσουν ποια σχολεία βρίσκονται υπό κατάληψη. Φυσικά για τα περαιτέρω…

Παραπέρα αναγνώρισε ότι δε μπορεί να καλύψει τα κενά σε διδακτικό προσωπικό στα σχολεία και να αντιμετωπίσει την άσχημη κατάσταση που επικρατεί σ’ αυτά. Ουσιαστικά αναγνώρισε όλες εκείνες τις αιτίες, οι οποίες έχουν κινητοποιήσει τους μαθητές, τους φοιτητές και τους εκπαιδευτικούς να διαμαρτύρονται και να διαδηλώνουν για όλα αυτά που ανοιχτά αναγνώρισε ο ίδιος ο Υπουργός Παιδείας.

Παρ’ όλα αυτά ο Ανδρέας Λοβέρδος κατέφυγε και πάλι στη γνωστή και γελοία ιστορία  «των υποκινητών», όταν ο ίδιος περιέγραφε και αναγνώριζε όλα τα προβλήματα για τα οποία διαδήλωνε ο εκπαιδευτικός κόσμος. Στο πλαίσιο αυτό προέβη και σε μία απαράδεκτη παρέμβαση.

Ας μας τα πει ο ίδιος: «Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου επικοινώνησα με την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και με τον κ. Μανώλη Σφακιανάκη και τους είπα ότι αν είναι μαθητική η σελίδα στο Facebook έχει καλώς, είναι η χρησιμοποίηση της τεχνολογίας από μαθητές. Αν, όμως, είναι ένας άνθρωπος μίας άλλης ηλικίας που θέλει να καθορίσει την λειτουργία των σχολείων τότε υπάρχει πρόβλημα. Ζήτησα το σχετικό έλεγχο. Αυτό έγινε προς τον κ. Σφακιανάκη χθες το βράδυ και μετά την συζήτηση που είχαμε, σήμερα το πρωί προς την κα Κοτζαμάνη». Το αποτέλεσμα ήταν η σελίδα αυτή να «πέσει» από το Facebook.

Δε θέλουμε να ισχυριστούμε ότι το μαθητικό και γενικότερα το εκπαιδευτικό κίνημα θα καθορίζεται από σελίδες που αναρτώνται στο Facebook, παρ’ όλο που το διαδίκτυο μπορεί να αξιοποιηθεί σε μια τέτοια κατεύθυνση από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Δεν είναι, όμως, μέσα στις «αρμοδιότητες» του Ανδρέα Λοβέρδου τέτοιου είδους παρεμβάσεις.

Φυσικά για να ανακαλύψει τους «υποκινητές» ο Ανδρέας Λοβέρδος ξεκίνησε από μια σελίδα στο Facebook για να καταλήξει να καταδικάσει τις πολιτικές νεολαίες πλέον ως υποκινητές των κινητοποιήσεων. Γνωστός ο δρόμος γνωστά και τα λόγια.

Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε από την πλευρά μας είναι ότι η κυβερνητική πολιτική είναι σε αδιέξοδο και τα αποτελέσματα που προκαλεί αφορούν πλέον σε στοιχειώδη πράγματα. Για το εάν θα υπάρχουν κιμωλίες στα σχολεία και τα Πανεπιστήμια (που δεν υπάρχουν), εάν θα υπάρχει θέρμανση (που δεν υπάρχει), εάν θα υπάρχει καθαριότητα (που κι αυτή δεν υπάρχει).

Όλα αυτά που δηλώνει ο Ανδρέας Λοβέρδος μόνο ως αστείες γραφικότητες μπορούν να εκλαμβάνονται, γιατί την ίδια στιγμή προκειμένου ο ίδιος να καλύψει τα κενά σε εκπαιδευτικούς στα σχολεία αναγκάζεται να καταφύγει στο «φιλότιμο» των εκπαιδευτικών, στο γνωστό εθελοντισμό, προκειμένου να αντιμετωπίσει άμεσες ανάγκες των σχολείων.

Ας θυμίσουμε στον Ανδρέα Λοβέρδο ότι σήμερα υπάρχουν Πανεπιστήμια που δεν έχουν αναλώσιμα για τη διεξαγωγή των εργαστηριακών μαθημάτων και ότι ο συνολικός τους προϋπολογισμός δεν επαρκεί ούτε για το πετρέλαιο θέρμανσης των γραφείων και των αιθουσών διδασκαλίας. Κι ας αιτιάται την ίδια την πολιτική που υπηρετεί χωρίς πλέον να ψάχνει για υποκινητές ανάμεσα στις πολιτικές νεολαίες, που άλλωστε αυτό είναι το καθήκον τους. Να αντιμετωπίζουν την κυβερνητική πολιτική και αναλγησία, που έχουν ως αποτέλεσμα να λιποθυμούν οι μαθητές μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας από την ασιτία.

Τέλος θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε σε ορισμένους που «εξασκούνται» ακόμη και σήμερα σε διάφορα «αγωνιστικά παίγνια», γνωστά από το παρελθόν, που εμπλέκουν σ’ αυτά και δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις και που κατά τα άλλα ξεσπαθώνουν για την ενότητα του Κινήματος, την ίδια ώρα που τη διασπούν, πως δεν υπάρχουν άλλα τέτοια περιθώρια μπροστά στην οξύτητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Θα ξεπεραστούν από τα ίδια τα πράγματα. Τα διλήμματα εν όψει και της κυβερνητικής εξουσίας θα καταπέσουν.

COMMENTS