Τι έκπληξη κι αυτή!…

Το Κόμμα αποφάσισε να στείλει τριμελή αντιπροσωπεία στην Ανατολική Ουκρανία, ως παρατηρητές, για τη διεξαγωγή των εκλογών στο Ντονέτσκ και στο Λουχάνσκ. Μέχρι τώρα, όμως, από την αρθρογραφία ορισμένων στελεχών του Κόμματος γνωρίζαμε ότι στην Ανατολική Ουκρανία διεξαγόταν αγώνας για την ανεξαρτησία της περιοχής του Ντομπάς από κάποιους εθνικιστές.

Το ερώτημα δεν είναι το «τι θέλει η αλεπού στο παζάρι»,  γιατί παζάρια γίνονταν μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με δεδομένο ότι ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός είναι εύκολα αναγνωρίσιμος και περιλαμβάνει και παζάρια.

Το ερώτημα είναι το «τι θέλει ένας Υδραίος στη Λάρισα», τουτέστιν, μια κομμουνιστική αντιπροσωπεία σε μια εκλογική διαδικασία, που αφορά εθνικιστικές στοχεύσεις, και μάλιστα μετά από σχετική πρόσκληση, που εκτός των άλλων περιλαμβάνει και συνάντηση, όπως μας πληροφορεί ο ίδιος ο «Ρ», με κομμουνιστές της περιοχής.

Το ποιο σημαντικό, όμως, είναι ότι με την επιστροφή της αντιπροσωπείας έγιναν και δηλώσεις οι οποίες, αν μη τι άλλο, ξεπέρασαν το τυπικό της επίσκεψης και οι οποίες νομιμοποιούν πλήρως τις εκλογικές διαδικασίες στις εν λόγω περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας. Αυτές οι δηλώσεις έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι’ αυτό θα μας επιτραπεί να τις παραθέσουμε: «Παραβρεθήκαμε ως αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με τρία στελέχη, εκ των οποίων ένα μέλος της Ελληνικής Βουλής και ένα μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Όπου κι αν πήγαμε, σε αρκετά τμήματα, διαπιστώσαμε ειρηνική, με τάξη και χωρίς προβλήματα, εκλογική διαδικασία. Μα πάνω απ’ όλα, θέλουμε να υπογραμμίσουμε ότι η προσέλευση των εκλογέων ήταν πολύ μαζική. Ο λαός του Ντονμπάς έδειξε με αυτό τον τρόπο αποφασιστικότητα και θάρρος. Ως ΚΚΕ ευχόμαστε και αυτή η διαδικασία να αποτελέσει βήμα για την ομαλοποίηση της κατάστασης και για την εμπέδωση της ειρήνης. Οι λαοί όλης της περιοχής έχουν πολύτιμη πείρα αδελφικών σχέσεων και συνεργασίας προς όφελός τους. Ευχόμαστε οι μαζικές εκλογές να ανοίξουν δρόμο για να ορίσει ο ίδιος ο λαός τη μοίρα του, χωρίς τις ξένες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση. Για να λειτουργήσει η οικονομία προς όφελος του λαού και μόνο, για να περάσει η πολιτική εξουσία στα χέρια του λαού και μόνο».

Τώρα τι να θυμίσουμε; Να θυμίσουμε κάποια άρθρα, τα οποία ασκούνταν στην αριθμητική και προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι η υπόθεση στην Ανατολική Ουκρανία αφορούσε κάποιες λίγες χιλιάδες ενόπλους σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πληθυσμό;  Να θυμίσουμε ότι στον αγώνα αυτόν μερικοί δεν έβλεπαν ότι διεξαγόταν ταξική πάλη και συμμετείχαν και κομμουνιστές πρώην στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας; Να θυμίσουμε ότι ορισμένοι φρόντισαν να μας διακοσμήσουν με τα κατάλληλα επίθετα χωρίς ακόμη να απαντήσουν στο εάν υπάρχει εθνικό πρόβλημα στην Ουκρανία, που αφορά ένα μεγάλο αριθμό του πληθυσμού και εάν συμπεριλάβουμε και τους Ρωσόφωνους φτάνει το 40% του πληθυσμού;

Βέβαια, ούτε στις δηλώσεις της αντιπροσωπείας του Κόμματος, κατά την επιστροφή της, γίνεται λόγος για το εθνικό ζήτημα που έχει προκύψει στην Ουκρανία. Αλλά, τουλάχιστον, διαψεύδεται ότι η ανακήρυξη των Λαϊκών Δημοκρατιών δεν έχει τη στήριξη του λαού της περιοχής, μια και βεβαιώνεται, και από Δυτικά ΜΜΕ, ότι η συμμετοχή των ψηφοφόρων ήταν μαζική και χωρίς πολεμικά επεισόδια.

Και το λέμε αυτό το τελευταίο, γιατί κάποιοι από την κυβέρνηση του Κιέβου είχαν στο μυαλό τους, φαίνεται, να αντιδράσουν με κάποια πολεμικά επεισόδια και κατά την ημέρα διεξαγωγής των εκλογών αυτών για να δικαιολογήσουν ακόμη πιο πολύ κάποια Δυτικά ΜΜΕ τους τίτλους των ειδήσεων περί «εκλογών με αίμα».

Το ζήτημα, όμως, που εξακολουθεί να παραμένει είναι το πώς «αυτή η διαδικασία θα (να) αποτελέσει βήμα για την ομαλοποίηση της κατάστασης και για την εμπέδωση της ειρήνης». Για να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο πρέπει τουλάχιστον το Κίεβο να αναγνωρίσει εμπράκτως την αυτονομία αυτών των περιοχών, πράγμα που όχι μόνο δεν το κάνει, αλλά καταγγέλλει τις εκλογές ως παράνομες και δεν τις αναγνωρίζει. Αυτούς δε που έκαναν τις εκλογές τους κατονομάζει ως τρομοκράτες. Και δεν περιορίζεται μόνο σ’ αυτά. Συγκεντρώνει και στρατιωτικές δυνάμεις, γιατί μάλλον προετοιμάζεται για μια τελική μάχη ενάντια στην περιοχή του Ντομπάς.

Φυσικά ούτε και η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει τις εκλογές. Δε θα «χάλαγε τις δημοκρατικές της αρχές» από το να καταδικάζει τις συγκεκριμένες εκλογές αλλά, αντίθετα, να αναγνωρίζει τις πρόσφατες εκλογές που διεξήχθησαν στην υπόλοιπη Ουκρανία, ως δημοκρατικές, και καλά – καλά η συμμετοχή του λαού μόλις και με το ζόρι ξεπέρασε το 50%, ενώ διεξήχθησαν σε κλίμα τρομοκρατίας και διώξεων κυρίως ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας!

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τους στόχους της. Επιδιώκει να ενσωματώσει ολόκληρη την Ουκρανία στους κόλπους της. Αλλά το ζήτημα το πώς θα επιλυθεί το εθνικό πρόβλημα που έχει προκύψει στην Ουκρανία, στο πλαίσιο της ενότητας της Ουκρανίας και της μη μετατροπής της σε ορμητήριο του ΝΑΤΟ, εξακολουθεί να παραμένει και είναι ψηλά στην αντζέντα του Δυτικού ιμπεριαλισμού.

Η «Νέα Σπορά» παραμένει στις θέσεις που έχει υποστηρίξει μέχρι τώρα και εξακολουθεί να θεωρεί ότι πρέπει να παραχωρηθεί η αυτονομία στις Νοτιοανατολικές περιοχές της Ουκρανίας, που κατοικούνται από τους Ρώσους και Ρωσόφωνους, στο πλαίσιο πάντα της Ουκρανίας, και να κατοχυρωθούν όλα τους τα δικαιώματα. Μόνο έτσι θα ομαλοποιηθεί η κατάσταση στην Ουκρανία έξω και πέρα από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Ανεξάρτητα, όμως, από το τι έχει γραφτεί και υποστηριχτεί από την πλευρά του Κόμματος για τα γεγονότα της Ουκρανίας η επίσκεψη αυτή ήταν χρήσιμη και ελπίζουμε να βγουν και τα ανάλογα συμπεράσματα, όπως ελπίζουμε ορισμένοι να διδαχτούν πριν πιάσουν ξανά την πένα στο χέρι τους και αρχίζουν απλόχερα να μοιράζουν τα παράσημα του οπορτουνισμού. Ας περιφρουρηθούν τουλάχιστον λιγάκι, γιατί τα πράγματα καμιά φορά γυρίζουν ανάποδα. Και τα γραπτά μένουν… Και τα παράσημα… Αλλά δεν αφορούν τη «Νέα Σπορά».