Στον απόηχο του εορτασμού της επετείου της 28ης Οκτωβρίου, σηκώθηκε μεγάλος θόρυβος -και δικαιολογημένα- για τη διεξαγωγή των μαθητικών παρελάσεων υπό αυστηρά μέτρα επιτήρησης από μεριάς των αστυνομικών αρχών «για λόγους ασφαλείας» και προκειμένου να αποφευχθούν τα ανάλογα «έκτροπα», κατά την ορολογία της κυβέρνησης, που «αμαύρωσαν το θεσμό» τα προηγούμενα χρόνια. Το αποτέλεσμα ήταν ο αποκλεισμός όσων ήθελαν να τις παρακολουθήσουν, εκτός και εάν είχαν το προνόμιο να προμηθευτούν την πολύτιμη πρόσκληση.
Τίποτα το μη αναμενόμενο μέχρις εδώ. Από την πλευρά της κυβέρνησης αυτή η απόφαση έχει κριθεί προ πολλού ως επιβεβλημένη, προκειμένου να αποφύγει να έρχεται αντιμέτωπη με τη λαϊκή οργή, η οποία παρά την κάμψη του Λαϊκού Κινήματος, εκδηλώνεται, είναι παρούσα, πράγμα που γνωρίζει πρώτη και καλύτερη η ίδια η κυβέρνηση.
Στην πραγματικότητα, θα έλεγε κανείς ότι στις χθεσινές μαθητικές παρελάσεις εμφανίζεται η απογυμνωμένη εικόνα της συγκυβέρνησης απέναντι στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, ως αντιλαϊκής και απομονωμένης από τους εργαζόμενους σε τέτοιο βαθμό, που, αν μπορούσε να βρεθεί μια λογική αφορμή, με ανακούφιση η κυβέρνηση από μόνη της θα αποφάσιζε την απαγόρευσή τους!
Και μπορεί η κυβέρνηση να απέφυγε τα «χειρότερα», την ύπαρξη, δηλαδή, των λαϊκών κινητοποιήσεων, που θα την εξέθεταν ακόμη πιο πολύ γι’ αυτό που είναι, όμως, αυτή η πραγματικότητα δεν κρύβεται και έγινε αμέσως αντιληπτή στους εργαζόμενους προξενώντας αλγεινές εντυπώσεις για τις παρελάσεις «κεκλεισμένων των θυρών», κάνοντας ακόμα και τον Γ. Μπουτάρη στη Θεσσαλονίκη να διαμαρτυρηθεί και να δηλώσει: «Για ποιον τις κάνουμε τις παρελάσεις; Εάν δεν έρθουν οι γονείς να δουν τα παιδιά τους να παρελαύνουν, τι νόημα έχει μια μαθητική παρέλαση;».
Σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, η κυβέρνηση πέρασε στην αντεπίθεση, χρησιμοποιώντας το άκουσμα του τραγουδιού του ΕΑΜ στο δήμο Χαλανδρίου και κατηγορώντας το Σύριζα περίπου για …εμφυλιοπολεμικό μίσος! Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις της κυβερνητικής εκπροσώπου Σ. Βούλτεψη: «Εγώ πιστεύω στην Ενωμένη Εθνική Αντίσταση 41-44. Δεν αναγνωρίζω σε κανέναν να οικειοποιείται τους αγώνες άλλων. Ο αγώνας των Ελλήνων με κορυφαία στιγμή τον Γοργοπόταμο έγινε κατά του ξένου κατακτητή και όχι κατά του μνημονίου και των δανεικών. Δεν μπορείς να οικειοποιείσαι τα τραγούδια, τους αγώνες, τις ζωές, τους βασανισμούς άλλων. Αυτό το στηλιτεύω».
Αμέσως μετά τη σκυτάλη ανέλαβαν οι γνωστοί ακροδεξιοί και μη εξαιρετέοι για τον αντικομμουνισμό τους και τον αρρωστημένο εθνικισμό τους, ο Α. Γεωργιάδης και ο Θ. Πλεύρης, που ως γνωστό βρήκαν στέγη στη Νέα Δημοκρατία καταφεύγοντας από τον ΛΑΟΣ, που μέσα από το λογαριασμό τους στο twitter έγραψαν:
Είναι εμφανές από τις παραπάνω δηλώσεις ότι η κυβέρνηση παίζει σε διπλό ταμπλό. Από τη μια εμφανίζεται να τιμά την Εθνική Αντίσταση ’41-’44, από την άλλη, στην πράξη, επιχειρεί να επιβάλει τα κιγκλιδώματα στέλνοντας μήνυμα ότι οι μαθητικές παρελάσεις θα διεξάγονται με τους δικούς της όρους, που ισοδυναμούν με το «καθήστε καλά» και την αστυνομοκρατία.
Ταυτόχρονα, αμολάει τους ακροδεξιούς της να ουρλιάζουν, για μια παρέλαση που ακούστηκε ο ύμνος του ΕΑΜ. Επιχειρεί, ανεπιτυχώς, να εμφανιστεί ως ο συλλογικός εκφραστής των συμφερόντων του ελληνικού λαού, των αγώνων του στον πόλεμο του ‘40, του Έπους της Εθνικής Αντίστασης, ενώ, με τα ακροδεξιά ουρλιαχτά θα επιβάλει το δικό της νόημα στην Εθνική Αντίσταση.
Και ειδικά για την τελευταία επιχειρεί να την αποσυνδέσει από εκείνες τις αντιστασιακές οργανώσεις, το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ και τον κορμό τους, το ΚΚΕ, που έδωσαν τον ένδοξο εθνικοαπελευθερωτικό και αντιφασιστικό αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας μας από τον κατακτητή. Παραπέρα θέλει να αποσυνδέσει την αντιστασιακή μνήμη εκείνης της εποχής από το σήμερα και το σύγχρονο κοινωνικό της περιεχόμενο.
Πρόκειται για μια ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση που στόχο έχει το ίδιο το νόημα του εθνικοαπελευθερωτικού και αντιφασιστικού αγώνα του λαού μας για να ξεπλυθούν οι παλιές αμαρτίες των αστικών δυνάμεων.
Από την άλλη κατηγορώντας το ΣΥΡΙΖΑ, επειδή πρόσκειται σ’ αυτόν ο δήμαρχος Χαλανδρίου, επιχειρεί να εντάξει ακόμη και την Εθνική Αντίσταση στη δικομματική αντιπαράθεση. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται πάνω στη δική της στρατηγική, πάνω στις δικές της αξίες. Είναι υπέρ της συμμετοχής της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο ευρώ, στο ΝΑΤΟ. Ορκισμένων εχθρών της Εθνικής Αντίστασης, που υπηρετούν τον αντικομμουνισμό και αντιμάχονται τη σοσιαλιστική προοπτική της χώρας μας.
Η άσκηση πίεσης πάνω στον ΣΥΡΙΖΑ για μεγαλύτερη ενσωμάτωση ακόμη και για να φτάσει να αλλοιώσει το νόημα ή και να αρνηθεί την Εθνική Αντίσταση είναι σαφής. Εντάσσεται στο παιχνίδι της διαμόρφωσης του νέου πολιτικού συστήματος, που δε μπορεί να αποφύγει ιστορικά την αναγνώριση της προσφοράς του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ, αλλά προσπαθεί να την καταστήσει ακίνδυνη για τη σημερινή πραγματικότητα. Να την «ουδετεροποιήσει».
Στο πλαίσιο αυτής της «ουδετεροποίησης» εντάσσεται και η φετινή απαγόρευση συμμετοχής των συνδέσμων «εφέδρων» των ενόπλων δυνάμεων, απόφαση ενταγμένη και αυτή στον παραπάνω σχεδιασμό.
Αυτό που σίγουρα δεν υπολογίζει η κυβέρνηση είναι ότι η συλλογική μνήμη -και όταν μιλάμε για τέτοια, μιλάμε βασικά για τη μνήμη των λαϊκών στρωμάτων πρώτα απ’ όλα, έχει τοποθετηθεί αμετάκλητα απέναντι στην ιστορία της αντίστασης του λαού μας τη δεκαετία του ‘40.
Η ίδια η Ιστορία έχει τελεσιδικήσει τόσο για τον πόλεμο του ’40 όσο και για την Εθνική Αντίσταση στην κατοχή και σ’ αυτό το γεγονός δε μπορεί να υπολογίζει ότι θα κερδοσκοπήσει κανείς. Είτε το αντιστρατεύεται ανοιχτά είτε το αξιοποιεί για τις σημερινές του πολιτικές σκοπιμότητες. Η μνήμη αυτή εξακολουθεί ακόμα και σήμερα και για πολλά ακόμα χρόνια να αποτελεί πηγή έμπνευσης για τη νέα γενιά, για τους αγώνες του σήμερα και του αύριο.
Έτσι θα μείνει στο κενό και η προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση να παρασύρει τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων σ’ αυτόν το σχεδιασμό της, γεγονός που εκφράστηκε ανοιχτά από τον Ανδρ. Λομβέρδο.
Και στο σημείο αυτό αξίζει να σημειώσουμε –και αυτό έχει την ιδιαίτερη σημασία του- ότι ο μόνος μεγάλος Δήμος που πραγματοποίησε μαθητική παρέλαση χωρίς κιγκλιδώματα, είναι ο Δήμος της Πάτρας της κομμουνιστικής δημοτικής αρχής του Κ. Πελετίδη.
COMMENTS