Χαρμόσυνα νέα. Οι λεγόμενες συστημικές τράπεζες της χώρας μας πέρασαν τα stress tests και επομένως δεν έχουν ανάγκη από άλλη ανακεφαλαιοποίηση. Το γεγονός αυτό προβλήθηκε από την κυβέρνηση και τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ως καλό νέο και ως ένα καλό βήμα, που οδηγεί στην έξοδο της χώρας από την ύφεση και ανοίγει το δρόμο προς την ανάπτυξη, μια και οι τράπεζες, τώρα, θα είναι σε θέση να την τροφοδοτήσουν με τα ανάλογα κεφάλαια για επενδύσεις.
Φυσικά οι κάθε λογής πανηγυρίζοντες φροντίζουν να μην κάνουν καμία αναφορά στο γεγονός ότι η ανακεφαλαιοποίηση φορτώθηκε στις πλάτες των εργαζομένων και των μικροαστικών στρωμάτων. Τα δάνεια που πήρε η κυβέρνηση και διοχετεύτηκαν στις τράπεζες μεταφράζονται σε χρέος, που με τη σειρά του μας οδηγεί σε ένα νέο μνημόνιο μέσα από τη φόρμα του «προγράμματος χρηματοπιστωτικής στήριξης».
Το ουσιαστικό γεγονός πάντως είναι ότι και με το πέρασμα των τραπεζών από τα stress tests δεν εξασφαλίζονται οι συνθήκες ανάκαμψης της οικονομίας της χώρας. Η χώρα μας έχει υποστεί μια μεγάλη συρρίκνωση των παραγωγικών της δυνάμεων. Και αυτό το ζήτημα είναι αποτέλεσμα της ένταξης της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και του καταμερισμού εργασίας που έχει επιβάλει η ελίτ των δυνάμεων εκείνων που κάνουν και το κουμάντο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτός ο παράγοντας δεν αναιρείται.
Την ίδια στιγμή η οικονομική συγκυρία που επικρατεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι και η καλύτερη. Όλοι οι οικονομικοί σχολιαστές μιλάνε για την επικείμενη ύφεση που απειλεί ακόμη και τις μεγάλες δυνάμεις. Ένας αριθμός χωρών , Ιταλία, Γαλλία κλπ, ανακοινώνουν ότι δε μπορούν να τηρήσουν τη δημοσιονομική πειθαρχία που επιβάλλουν οι κανόνες της οικονομικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα καταθέσουν προϋπολογισμούς που θα παρακάμπτουν την τήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα η κυβέρνηση επαίρεται ότι κάνει τα αποφασιστικά βήματα που επιβεβαιώνουν την πολιτική της και τα όσα υποσχέθηκε. Μετά τα stress tests έρχεται η σειρά του χρέους, της νέας ρύθμισής του. Κύριος στόχος της κυβέρνησης είναι να βγει η χώρα μας στις διεθνείς αγορές ελπίζοντας (;) στα χαμηλά επιτόκια για να καλύψει τις δανειακές της ανάγκες για το χρέος.
Το αποτέλεσμα θα είναι να συσσωρεύεται νέο χρέος για να εξυπηρετηθεί το υπάρχον χρέος. Αυτό είναι το «όραμα» της κυβέρνησης και της αστικής τάξης. Υποτίθεται ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης εμπνέει εμπιστοσύνη στις αγορές και έτσι αυτές θα ανταποκριθούν σε νέα δανειοδότηση.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι οι διεθνείς αγορές δανείζουν αφού προηγουμένως κατοχυρώσουν τα δικά τους συμφέρονται και επιβάλλουν τις ανάλογες μεταρρυθμίσεις, που ισοδυναμούν με νέα αφαίρεση δικαιωμάτων των εργαζομένων. Γι’ αυτό το λόγο η κυβέρνηση θα ανοίξει το θέμα της νομοθεσίας που αφορά το συνδικαλισμό των εργαζομένων και μέσα από εκεί θα ανοίξει και ο δρόμος για την αφαίρεση του δικαιώματος στην απεργία. Ακόμη και φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ανακοινώνουν ότι η τρόικα δεν κάνει πίσω από τις απαιτήσεις της για τις ομαδικές απολύσεις, το ασφαλιστικό κ.α..
Η εργατική τάξη παραδίδεται βορά στο μεγάλο κεφάλαιο, την ίδια στιγμή που η συμφωνία για το πρόγραμμα χρηματοπιστωτικής στήριξης θα προβλέπει και νέα μέτρα στους μισθούς, στις συντάξεις και τα εφάπαξ.
Το «όραμα» πάντως θα έχει εκπληρωθεί. Η χώρα μας θα έχει βγει στις διεθνείς αγορές για να μπει πιο βαθιά σ’ ένα φαύλο κύκλο δανεισμού που θα τροφοδοτεί και θα ανατροφοδοτεί το χρέος, που στην πραγματικότητα δε θα σημαίνει τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο παρά τη μεταφορά πόρων στα διεθνή μονοπώλια και τη ντόπια ολιγαρχία, τη διαιώνιση της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης.
Σ’ αυτό το ψευτοόραμα οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πιστέψουν. Δεν πρέπει να νιώσουν το αίσθημα της σιγουριάς ότι τάχα αφού οι διεθνείς αγορές μας «εμπιστεύονται» τα οικονομικά πράγματα πάνε καλύτερα. Οι διεθνείς αγορές δένουν για τα καλά τη χώρα μας και αυτό μεταφράζεται και με το αντίστοιχο δέσιμο των εργαζομένων. Αυτοί είναι που θα υποστούν τις συνέπειες της «εμπιστοσύνης» των διεθνών αγορών.
Τη μόνη εμπιστοσύνη που μπορούν να έχουν οι εργαζόμενοι είναι στις δικές τους δυνάμεις. Μόνο οι δικές τους δυνάμεις θα βγάλουν τη χώρα από την οικονομική κρίση, τη χρεοκοπία, θα σπάσουν την εξάρτηση από τις διεθνείς αγορές, θα φέρουν ανάπτυξη για τους ίδιους και αποκλειστικά γι’ αυτούς.
COMMENTS