Πριν από λίγες ημέρες η ιστοσελίδα Leninreloaded μας έκανε την τιμή να ασχοληθεί και πάλι μαζί μας. Αφορμή στάθηκε ένα άρθρο μας που αφορούσε στη συνέντευξη που παραχώρησε ο Γραμματέας του Κόμματος, Δημήτρης Κουτσούμπας, στην εβδομαδιαία εφημερίδα Realnews.
Παραθέτουμε την απάντηση στο σύνολό της:
«Κριτική ασκεί στον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ η Νέα Σπορά. Ουδέν συγκλονιστικόν ως εδώ. Αλλά έχει την πλάκα του το σκεπτικό της. Παραθέτει λοιπόν την απάντησή του σε ερώτηση που του έγινε στα πλαίσια συνέντευξης στη Real News:
[Δημοσιογράφος]: Να υποθέσω, πάντως, πως το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε κυβέρνηση υπό τον Αλ. Τσίπρα; Δεν συζητάτε ούτε να θέσετε όρους κ. Κουτσούμπα, για να δοκιμάσετε τον ΣΥΡΙΖΑ;
[Κουτσούμπας]: «Οι “όροι”, τα κριτήρια, που θέτει το ΚΚΕ για τη συγκρότηση μιας κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας, ως ελάχιστες προϋποθέσεις για να δώσει το ΚΚΕ το «παρών» σε διακυβέρνηση, για να βγει η Ελλάδα από την κρίση και να ζήσει καλύτερα ο λαός και η νεολαία, είναι η κοινωνικοποίηση του φυσικού και παραγόμενου πλούτου, η αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, η μονομερής διαγραφή του χρέους που δε δημιούργησε ο λαός, η κατάργηση αμέσως όλων των εφαρμοστικών νόμων, των μνημονίων, των αντιδραστικών διατάξεων. Είναι η αντιμετώπιση άμεσα των μεγάλων και οξυμένων προβλημάτων των λαϊκών στρωμάτων, όπως η σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους, οι μισθοί, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, η κατάργηση της επαίσχυντης φορολογίας, το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα, η εξασφάλιση δημόσιας και δωρεάν υγείας, παιδείας και όλα όσα έχει προτείνει το ΚΚΕ, καταθέτοντας και συγκεκριμένες προτάσεις στη βουλή. Όλα αυτά μπορεί να εγγυηθεί μόνο η εργατική λαϊκή εξουσία. Η ζωή του λαού εξαρτάται κυρίως από το συνολικό δρόμο που βαδίζει η χώρα. Αν αυτός, ο αντιλαϊκός δρόμος μένει στο απυρόβλητο, τότε μπορεί να “καταπιεί” τους όποιους επιμέρους “όρους”, όση καλή πρόθεση ή διάθεση και αν έχεις».
Και αμέσως μετά, η Νέα Σπορά σχολιάζει αυτή την απάντηση ως εξής:
Η απάντηση «άνοιξε» πάρα πολλά ζητήματα θεμελιώδους σημασίας. Πρώτα – πρώτα επιβεβαιώνει τα όσα σχολιάσαμε παραπάνω. Δηλαδή την παραπομπή της επίλυσης των λαϊκών προβλημάτων στο σοσιαλισμό. Και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι μέσα στις «ελάχιστες προϋποθέσεις» που θέτει το Κόμμα μας «για να δώσει το “παρών” σε διακυβέρνηση» είναι «η κοινωνικοποίηση του φυσικού και παραγόμενου πλούτου». Διευκρινίζουμε. Δε μιλάμε για μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάμε γενικά για τους πολιτικούς όρους, που η ηγεσία θέτει ως Κόμμα για τη διακυβέρνηση. Για να δώσει το «παρών».
Ο προβληματισμός λοιπόν της Νέας Σποράς αφορά αυτό που απάντησε ο ΓΓ αλλά ταυτόχρονα δεν το αφορά. Ο ΓΓ απάντησε σε συγκεκριμένη ερώτηση για μια συγκεκριμένη συνεργασία με ένα συγκεκριμένο κόμμα το οποίο ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ, αλλά την Νέα Σπορά δεν την ενδιαφέρει αυτό, αλλά το “γενικό” επίπεδο της απάντησης. Δεν είναι με τη μη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ που έχει πρόβλημα, είναι “γενικά” ρε παιδί μου.
Γιατί; Επειδή το φλέγον ζήτημα της πολιτικής σήμερα είναι το ενδεχόμενο συνεργασίας του ΚΚΕ με το ΚΜΤΟΘΕΝΣΤΚΚΕ, κατά κόσμο Κόμμα Με Το Οποίο Θα Έπρεπε Να Συνεργαστεί Το ΚΚΕ. Που βεβαίως δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ (μπλιαχ! ας πούμε), ο οποίος έχει τις βάσιμες ελπίδες να σχηματίσει “κυβέρνηση της αριστεράς”, αλλά ένα άλλο κόμμα, ένας άλλος ΣΥΡΙΖΑ, ένα άλλο ίδιο ρε παιδί μου, με το οποίο θα έπρεπε να είναι ανοιχτό για μετωπική συμπόρευση και ιδίως για κυβερνητική συνεργασία το ΚΚΕ όταν τέτοιο κόμμα θα υπάρξει. Οι πεζοί άνθρωποι αρκούνται στο να παρατηρήσουν ότι το κόμμα αυτό δεν υφίσταται, αλλά η Νέα Σπορά, που βλέπει μπροστά, ανησυχεί από τώρα για το τι θα γίνει αν αποκτήσει υπόσταση στο μέλλον, σε ας πούμε 34 χρόνια. Διότι ως γνωστόν, τα αντι-ιμπεριαλιστικά, αντιμονωπωλιακά κόμματα που δεν είναι το ΚΚΕ και που έχουν προοπτικές διακυβέρνησης στην Ελλάδα χτίζονται στο άψε-σβήσε και με την οκκά. Πέτρα πετάς στη Σταδίου και πετυχαίνεις στο δόξα πατρί τρεις τουλάχιστον ΓΓ αντι-ιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών κομμάτων με προοπτική να γίνουν πρωθυπουργοί μέσω εκλογικής διαδικασίας. Αδιαχώρητο.
Τι θα κάνει με τέτοια κόμματα το ΚΚΕ; Ε; Όχι, να μας πει ο κύριος Κουτσούμπας. Θα συνεχίσει να παραπέμπει τα καυτά ζητήματα της πραγματικής πολιτικής ζωής σε ένα καθαρά υποθετικό μελλοντικό χρονικό σημείο;
Αυτά είναι απαράδεκτα πράγματα! Δεν μπορεί κύριε το ΚΚΕ να βασίζει τις θέσεις του στην αφηρημένη μελλοντολογία! Κάτω η ρητορική της δευτέρας παρουσίας! Ζήτω η πραγματιστική θεώρηση της πολιτικής! Ζήτω η συγκυβέρνηση με το ΚΜΤΟΘΕΝΣΤΚΚΕ!!».
Για το ύφος της απάντησης από μια ιστοσελίδα, που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται το Μαρξισμό – Λενινισμό, δε φέρουμε καμία ευθύνη. Ευθύνη φέρουν όλοι εκείνοι που δίνουν χέρι φιλοκομματικής στάσης σε τέτοιες ιστοσελίδες και επιτρέπουν να σπέρνουν τη σύγχυση και να αποπροσανατολίζουν τους εργαζόμενους, τα μέλη του Κόμματος από τα πραγματικά πολιτικά προβλήματα του Κομμουνιστικού Κινήματος πουλώντας φτηνό πνεύμα και μαγκιά.
Στην ουσία της απάντησης τώρα. Μπορεί να φανεί παράξενο αλλά συμφωνούμε με τον αρθρογράφο ότι ο Δημήτρης Κουτσούμπας (ΔΚ) απάντησε σε μια συγκεκριμένη ερώτηση. Ο αρθρογράφος, βέβαια, με πολύ φτηνό τρόπο υποκρίνεται ότι δεν κατάλαβε το πώς απάντησε στη συγκεκριμένη ερώτηση ο ΔΚ.
Παραπέρα, κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ποιο ακριβώς θέμα βάλαμε, γιατί η απάντηση στη συγκεκριμένη ερώτηση της δημοσιογράφου θα μπορούσε να είναι λιτή και καθαρή και καθ’ όλα περιεκτική. Ό, τι λέει μέχρι τώρα το Κόμμα.
Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδεχτεί τη στρατηγική της αστικής τάξης, ότι «τα βρίσκει» με την αστική τάξη, ότι συνεχώς προσαρμόζεται στην αστική πραγματικότητα θα ήταν αρκετό για να τεκμηριώσει μιαν απάντηση στη συγκεκριμένη ερώτηση. Και μ’ αυτήν την απάντηση από την πλευρά μας δε θα είχαμε καμία διαφωνία, παρά τους υπαινιγμούς που αφήνει σε βάρος μας ο αρθρογράφος για το θέμα των συνεργασιών με άλλα πολιτικά κόμματα. Αυτά τα προβοκατόρικα δε μας αφορούν.
Ποιο είναι, όμως, το πραγματικό γεγονός που προκύπτει από την απάντηση του ΔΚ στη συγκεκριμένη ερώτηση. Απαντάει με τη γενική θέση του Κόμματος. Και τι προκύπτει από αυτήν την απάντηση; Ότι απαντώντας στη συγκεκριμένη ερώτηση θέτει τους όρους με τους οποίους το ΚΚΕ θα δώσει το «παρών» στη διακυβέρνηση. Και αυτό το «παρών» ξεφεύγει από τη συγκεκριμένη ερώτηση, γιατί το συγκεκριμένο αφορά το ΣΥΡΙΖΑ και η απάντηση είναι γνωστή στους πάντες.
Και έτσι προκύπτουν δύο, ταυτόχρονα, ζητήματα:
Το πρώτο: Αφού απαντάει στη συγκεκριμένη ερώτηση θέτοντας ως ελάχιστη προϋπόθεση την «κοινωνικοποίηση του φυσικού και παραγόμενου πλούτου» είναι σα να ζητάει από το ΣΥΡΙΖΑ να αποδεχτεί αυτήν την προϋπόθεση. Πράγμα άχρηστο και χωρίς πολιτική σημασία αφού ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη χαρακτηρίζεται, από δημοσιεύματα του «Ρ» και από το Κόμμα, ως αστικό κόμμα.
Το δεύτερο: Από την απάντηση προκύπτει σε ποια κυβέρνηση θα δώσει το «παρών» το Κόμμα. Αυτή ήταν η πραγματική πρόθεση του ΔΚ. Αυτή η κυβέρνηση δεν είναι άλλη από μια σοσιαλιστική κυβέρνηση. Γιατί μόνο μια τέτοια κυβέρνηση μπορεί να ικανοποιήσει τον όρο για την «κοινωνικοποίηση του φυσικού και παραγόμενου πλούτου».
Η θέση της «Νέας Σποράς» γι’ αυτό το θέμα είναι γνωστή και διαφωνεί. Αυτή η κυβέρνηση που θα δώσει το «παρών» το ΚΚΕ θα προκύψει με τη σοσιαλιστική επανάσταση. Η ηγεσία του Κόμματος δε βλέπει καμία άλλη κυβέρνηση, που θα μπορεί να δώσει το «παρών».
Και από την πλευρά μας υποδείξαμε και ποια, κατά τη γνώμη μας θα έπρεπε να είναι η απάντηση, η οποία, βέβαια, εμπίπτει στη δική μας συλλογιστική. Αυτό δε σημαίνει ότι το ΚΚΕ πρέπει να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση με το ΣΥΡΙΖΑ ή τον οποιονδήποτε ΣΥΡΙΖΑ που έχει ανάλογη πολιτική.
Και εδώ εστιάζεται η διαφωνία μας. Στο εάν μπορεί να υπάρξει μια άλλη κυβέρνηση που θα μπορούσε να δώσει το «παρών» το ΚΚΕ. Όταν, λοιπόν, βάζει ως προϋπόθεση το Κόμμα μας τους όρους που έβαλε ο ΔΚ, τότε αποκλείει την ύπαρξη μιας τέτοιας κυβέρνησης. Και εμείς υποστηρίζουμε ότι μια τέτοια κυβέρνηση μπορεί να είναι μια κυβέρνηση του ΑΑΔΜ, μια επεξεργασία του 15ου Συνεδρίου, με τις προγραμματικές κατευθύνσεις που προβλέπονται, εκσυγχρονισμένες στη σημερινή πραγματικότητα.
Μέχρι την ώρα που θα πραγματοποιηθεί η σοσιαλιστική επανάσταση το Κόμμα τι αντιτάσσει; Αντιτάσσει την πάλη του Εργατικού Κινήματος για να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι λύσεις στα άμεσα προβλήματά τους. Και εδώ υπάρχει η αντίφαση.
Την ίδια στιγμή το Κόμμα έχει την εκτίμηση ότι αυτές οι λύσεις είναι δύσκολες, όχι επειδή εξαρτώνται από την ικανότητα ή όχι του Εργατικού Κινήματος να τις διεκδικήσει, παίζει και αυτό ρόλο, αλλά από το γεγονός ότι στη φάση ανάπτυξης που βρίσκεται ο καπιταλισμός δε δίνει το περιθώριο να κάνει παραχωρήσεις στους εργαζόμενους.
Θεωρεί ότι ο καπιταλισμός για να μπορεί να κάνει την αναπαραγωγή του κεφαλαίου αδυνατεί να κάνει παραχωρήσεις. Την ίδια στιγμή, βέβαια, το Κόμμα χαρακτηρίζει την οικονομική κρίση ως κρίση υπερσυσσώρευσης, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που δεν επενδύονται (για τον οποιονδήποτε λόγο, που δεν είναι στην πρόθεσή μας αυτήν τη στιγμή να το ανοίξουμε ως θέμα στη συγκεκριμένη απάντηση).
Έτσι κι αλλιώς, επομένως, την επίλυση των προβλημάτων των εργαζομένων η απάντηση του ΔΚ την παραπέμπει στο σοσιαλισμό. Και δεν κάνει μόνο αυτό η ηγεσία του Κόμματος. Αναφέρεται στα άμεσα προβλήματα των εργαζομένων για να τους πείσει για την ανάγκη της σοσιαλιστικής επανάστασης.
Και αυτό είναι σωστό γενικά, γιατί προκύπτει από την αντικειμενική πραγματικότητα. Αλλά όταν η πολιτική συνείδηση των εργαζομένων δεν είναι ώριμη για τη σοσιαλιστική επανάσταση τότε δεν προκύπτει από την υποκειμενική πραγματικότητα. Και πρέπει να βρεθεί δρόμος να γεφυρωθεί η αντικειμενική με την υποκειμενική πραγματικότητα. Και με πολιτικά κηρύγματα για το σοσιαλισμό αυτή η γεφύρωση δε γίνεται.
Όταν, λοιπόν, προβάλλεις τον άμεσο σοσιαλισμό ως λύση των άμεσων προβλημάτων των εργαζομένων, όταν αυτός δεν κατανοείται ως άμεση λύση, τότε απομακρύνεις αυτήν την αντιστοίχηση μεταξύ των αντικειμενικών και υποκειμενικών συνθηκών.
Το αποτέλεσμα είναι και τα προβλήματα να παραμένουν και να οξύνονται και να δίνεις τη δυνατότητα στο ΣΥΡΙΖΑ να σπεκουλάρει πάνω σ’ αυτά τα προβλήματα. Και το χειρότερο. Δίνεις τη δυνατότητα τα προβλήματα αυτά να γίνονται πινγκ – πονγκ ανάμεσα στα κόμματα του δικομματισμού. Και το ακόμα πιο χειρότερο είναι ότι πάνω σ’ αυτά τα προβλήματα σπεκουλάρει και ο φασισμός.
Που συγκεντρώνεται η λύση του προβλήματος; Στο να αναγνωρίζεις (γιατί και αυτό χρειάζεται) και να παλεύεις για το σοσιαλισμό, αφού οι αντικειμενικές συνθήκες είναι ώριμες, αλλά και να βρεις το δρόμο να αναπτυχθεί αντίστοιχα και η ταξική και πολιτική συνείδηση των λαϊκών μαζών ώστε να αντιστοιχηθεί με τις αντικειμενικές συνθήκες. Και εμείς ως «Νέα Σπορά» εμμένουμε ότι αυτός ο δρόμος περνάει μέσα από το ΑΑΔΜ.
Όλα τα υπόλοιπα είναι μαρξίζων λαϊκισμός ή, κατά τον Β. Ι. Λένιν, «επαναστατική λογοκοπία». Και για τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα, χυδαία αντιμετώπιση της πολιτικής μας άποψης.
COMMENTS