Υποσχεθήκαμε ότι θα δώσουμε συνέχεια σε σχέση με την παραίτηση της Γαλλικής κυβέρνησης, γιατί ορισμένοι στη χώρα μας εντόπισαν σ’ αυτήν την εξέλιξη και θετικές πλευρές.
Στην επισήμανση αυτών των θετικών πλευρών πρωτοστάτησαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που με δηλώσεις τους αναπαρήγαγαν μια συζήτηση, που διεξάγεται εδώ και πολύ καιρό και αφορά στο ποια πολιτική πρέπει να ακολουθήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε σχέση μ’ αυτήν που ακολουθεί σήμερα, της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της λιτότητας και των «μεταρρυθμίσεων», του σκληρού ευρώ, πολιτική η οποία αποδίδεται στις εμμονές της Άνγκελα Μέρκελ, προσωποποιείται και χαρακτηρίζεται ως «Μερκελισμός».
Πάνω σ’ αυτό το θέμα έχει εμφανιστεί γενικότερα μια αντιπαράθεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία έχουν εμπλακεί προσωπικότητες από το ευρύτερο πολιτικό φάσμα, που, όμως, δεν αμφισβητούν σε καμία περίπτωση την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη συμμετοχή της χώρας μας σ’ αυτήν και την ευρωζώνη, στο ευρώ. Στη χώρα μας π.χ. τις ίδιες απόψεις που υποστήριξαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, με την ευκαιρία της παραίτησης της Γαλλικής κυβέρνησης, τις υποστηρίζει και ο Προκόπης Παυλόπουλος από τη Νέα Δημοκρατία ή ο Πάνος Καμένος των ΑΝΕΛ με ελάχιστες διαφορές.
Το επίκεντρο αυτής της αντιπαράθεσης είναι το εάν θα δοθεί προτεραιότητα στην ανάπτυξη. Και εδώ προκύπτει η αντίφαση. Η πολιτική που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Ένωση γίνεται στο όνομα της ανάπτυξης. Μόλις προχθές η Άνγκελα Μέρκελ εξήρε τις προσπάθειες της Ισπανίας, της Ελλάδας και άλλων χωρών, που κατόρθωσαν να ξεπεράσουν, υποτίθεται, την οικονομική κρίση και να εμφανίσουν (ή πρόκειται να εμφανίσουν) θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Η αλήθεια, όμως, είναι ότι πράγματι αυτή η πολιτική δε φέρνει ανάπτυξη και αυτό επιβεβαιώθηκε από τα πρόσφατα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν και αφορούσαν μεγάλες οικονομίες της ευρωζώνης, όπως ήταν της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, κλπ. Την κατάσταση αυτήν την περιπλέκει ακόμη περισσότερο η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων που εμφανίζονται πλέον ανοιχτά με αφορμή τα γεγονότα στην Ουκρανία. Το ερώτημα είναι ότι αυτά τα στοιχεία τα αγνοεί η Άνγκελα Μέρκελ; Προφανώς όχι.
Η επιβεβαίωση αυτού του απογοητευτικού αποτελέσματος γύρω από την ανάπτυξη αποτέλεσε την αφορμή να βγουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και να δηλώσουν ότι η κυβερνητική κρίση στη Γαλλία έρχεται να αναδείξει την αποτυχία της ακολουθούμενης πολιτικής, που επιβάλλεται από τη Γερμανία και που δυσκολεύει χώρες με μεγάλες οικονομίες, όπως η Γαλλία και η Ιταλία. Και ότι αυτό το γεγονός είναι θετικό.
Προχώρησαν ακόμη παραπέρα. Πρότειναν μια νέα πολιτική, που αφορά στην έκδοση ευρωομόλογου, στη χαλάρωση της λιτότητας, να πάψει να υπάρχει τόση μεγάλη εμμονή γύρω από τα δημοσιονομικά ελλείμματα, το ρόλο του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Πρέπει εδώ να θυμίσουμε ότι παρά την κυβερνητική αλλαγή στη Γαλλία και την απομάκρυνση του Αρνό Μοντεμπούρ, πρώην υπουργού οικονομίας, ο πρωθυπουργός της Γαλλίας Μανουέλ Βαλς βγήκε και δήλωσε, αμέσως μετά το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, ότι «το ευρώ είναι υπερτιμημένο», δηλαδή ό, τι ακριβώς υποστήριζε ο υπουργός οικονομίας που αποπέμφθηκε. Και πρόσθεσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση «χρειάζεται, περισσότερο από ποτέ, μια ισχυρή, βιώσιμη και παραγωγική συνεννόηση μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας».
Επομένως το οικονομικό ζήτημα που έχει αναδειχτεί δεν αφορά αποκλειστικά σε μια οικονομική πολιτική γύρω από τη χαλάρωση της λιτότητας και της στάσης απέναντι στα δημοσιονομικά ελλείμματα ή την έκδοση του ευρωομόλογου αλλά στις προεκτάσεις και στις συνέπειες που θα έχει μια αλλαγή πολιτικής πάνω στη Γερμανία (ενδεχομένως και σε άλλες χώρες, που συμπαρατάσσονται με τη Γερμανία), πράγμα που η ηγεσία της Γαλλίας το βαφτίζει «βιώσιμη και παραγωγική συνεννόηση».
Φυσικά υπάρχει και ένα άλλο θέμα. Το εάν αυτή καθεαυτή η νέα πολιτική μπορεί να φέρει την πολυπόθητη ανάπτυξη και κατ’ επέκταση την προσδοκώμενη κοινωνική ευημερία που υπόσχεται ότι θα φέρει.
Αλλά αυτά τα δύο ζητήματα θα τα αναπτύξουμε στο επόμενο σχόλιό μας.
COMMENTS