Η κατάρριψη του επιβατικού αεροσκάφους των Μαλαισιανών Αερογραμμών έφερε νέα όξυνση στις σχέσεις ΗΠΑ – Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Ρωσία. Στο μεταξύ πολλά είναι τα ερωτηματικά γύρω από την κατάρριψη του Boeing 777, που δεν έχουν απαντηθεί ακόμη. Παρ’ όλα αυτά οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν στήσει μια τεράστια προπαγανδιστική μηχανή να ενοχοποιήσουν τη Ρωσία σε μια κούρσα εντυπώσεων για να κερδίσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη.
Την ίδια στιγμή οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ γαζώνουν στην κυριολεξία τον άμαχο πληθυσμό της Γάζας και όλες οι Δυτικές δυνάμεις του αναγνωρίζουν το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα». Βομβαρδίζοντας σχολεία και δολοφονώντας παιδιά! Και η Δύση νομίζει ότι «διασώζεται» ηθικά και πολιτικά από τη σχεδιασμένη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού συστήνοντας στο Ισραήλ «αυτοσυγκράτηση»!
Για να διαπιστώσουμε πως παίζεται το απαράδεκτο παιχνίδι της προπαγάνδας από την πλευρά των ΗΠΑ και των άλλων Δυτικών δυνάμεων αρκεί να αναφέρουμε τις δηλώσεις της δεύτερης στην ιεραρχία εκπροσώπου του StateDepartment, Μαρί Χαρφ, που αφορούν στη στάση που κρατάει η Τουρκία απέναντι στο Ισραήλ, φυσικά για τους δικούς της λόγους.
Η Μαρί Χαρφ διευκρινίζοντας γιατί έχει σταματήσει η επικοινωνία μεταξύ Μπαράκ Ομπάμα και Ταγίπ Ερντογάν ξεκαθάρισε ότι η Τουρκία πληρώνει το τίμημα για «τα σκληρά αντι-ισραηλινά σχόλιά της». Για να συμπληρώσει: «Νομίζω ότι δεν υπάρχει θέση στο διεθνή διάλογο για τέτοιου είδους σχόλια, τελεία και παύλα». Και πρόσθεσε: «Ξεκάθαρα λέμε ότι όταν οι άνθρωποι εκφράζουν επανειλημμένα τέτοιου είδους απόψεις βλάπτουν μόνο τη θέση της Τουρκίας στον κόσμο, βλάπτουν την ικανότητά τους να επηρεάζουν τις εξελίξεις».
Τι ακριβώς είχε κάνει ο Ταγίπ Ερντογάν, πάντα για τους δικούς του γεωπολιτικούς στόχους; Είχε κατηγορήσει το Ισραήλ ότι επιδίδεται σε γενοκτονία των Παλαιστινίων. Και η Μαρί Χαρφ απαίτησε να κλείσει το στόμα του και ο Μπαράκ Ομπάμα του έκοψε την επικοινωνία.
Με δυο λόγια οι ΗΠΑ θέλουν να επιβάλουν τη μονοκρατορία τους στον τομέα της προπαγάνδας απαιτώντας τη σιωπή για την περίπτωση του Ισραήλ και την καταδίκη για την περίπτωση της Ρωσίας και των λεγόμενων αυτονομιστών της Ανατολικής Ουκρανίας στο πλαίσιο των δικών τους γεωπολιτικών σχεδίων. Έτσι δε μας φαίνεται καθόλου παράξενο ότι η Ελληνική κυβέρνηση ευθυγραμμίστηκε πλήρως με την προπαγάνδα των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Την ίδια στιγμή έρχεται η πρώτη διάψευση των ισχυρισμών της Ουκρανικής κυβέρνησης για τα «πειραγμένα» μαύρα κουτιά του Boeing 777. To«e – Βήμα» (24.07.2014) μας πληροφορεί ότι: «οι ερευνητές που εξετάζουν την κατάρριψη της πτήσης ανακοινώνουν πως κανένα από τα δύο μαύρα κουτιά του αεροσκάφους των Μαλαισιανών Αερογραμμών δεν φέρει ενδείξεις αλλοίωσης».
Παράλληλα στο Κίεβο επιταχύνονται οι πολιτικές εξελίξεις. Η Ουκρανική κυβέρνηση εντείνει τους βομβαρδισμούς κατοικημένων περιοχών που δεν ελέγχει, από τη μια, και, από την άλλη, παραιτείται ο «μεταβατικός» Αρσένι Γιάτσενιουκ από πρωθυπουργός της χώρας για να διεξαχθούν εκλογές, μέσα σ’ ένα κλίμα τρομοκρατίας και αντικομμουνισμού. Η κοινοβουλευτική ομάδα του Κομμουνιστικού Κόμματος διαλύεται με απόφαση της βουλής και το ΚΚΟυ θα συρθεί σε μια κατασκευασμένη δίκη. Όλες αυτές οι εξελίξεις τελούν υπό τον έλεγχο των Δυτικών δυνάμεων, οι οποίες ταυτόχρονα παίρνουν νέα μέτρα ενάντια στη Ρωσία.
Η διαμάχη, βέβαια, για το ποιος κατέρριψε το αεροσκάφος των Μαλαισιανών Αερογραμμών εντείνεται αλλά δε μπορεί κανείς να μην εντοπίσει τις αποχρώσεις της αμερικάνικης κυρίως προπαγανδιστικής εκστρατείας γύρω από την κατάρριψη. Δεν τοποθετούνται με τον ίδιο τρόπο οι ΗΠΑ όπως αρχικά έκαναν. Από τη στοχευμένη (με τη συμμετοχή προσωπικού της Ρωσίας) κατάρριψη έχουν περάσει στην «κατά λάθος» κατάρριψη εκ μέρους των Ρωσόφωνων του Ντονέτσκ.
Και αυτό το γεγονός έχει τη σημασία του για τα στοιχεία που διαθέτουν οι ΗΠΑ αυτή τη στιγμή (και δεν τα δημοσιοποιούν), εάν ήταν τόσο βέβαιοι για το ποιος φέρει την ευθύνη της κατάρριψης. Εκ των πραγμάτων οι διαφοροποιήσεις αυτές, ενώ ενοχοποιούν τελικά του Ρωσόφωνους και δια μέσου αυτών τη Ρωσία, εκφράζουν μια (ηθελημένη;) αβεβαιότητα, πολύ περισσότερο που οι ΗΠΑ προκαλούνται συνεχώς από τη Ρωσία να δημοσιοποιήσουν τα στοιχεία που διαθέτουν.
Στο μεταξύ η Ουκρανική κυβέρνηση δεν έχει δώσει μέχρι τώρα απαντήσεις σε δύο ουσιαστικά ερωτήματα. Πρώτο, γιατί επέτρεψε τη συγκεκριμένη πτήση πάνω από μια εμπόλεμη περιοχή την ίδια στιγμή που οι αεροπορικές της δυνάμεις τη βομβάρδιζαν. Δεύτερο, γιατί καθόρισε την πτήση από τα 33.000 πόδια στα 30.000 πόδια.
Η δική μας άποψη είναι ότι οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αδύνατον να μη γνωρίζουν τι ακριβώς έχει συμβεί. Και αυτό για έναν απλό στρατιωτικό λόγο. Σ’ έναν πόλεμο που διεξάγεται στην καρδιά της Ευρώπης είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ τα κατασκοπευτικά συστήματα των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και κυρίως τα δορυφορικά) να μην έχουν επικεντρωθεί πάνω από τις εμπόλεμες περιοχές και τη Ρωσία για να παρακολουθούν τις στρατιωτικές κινήσεις των αντιπάλων τους. Και εδώ πρέπει να συνυπολογιστούν και οι δυνατότητες που παρέχουν οι δορυφορικές καλύψεις.
Όλες αυτές οι εξελίξεις, με επίκεντρο την Ουκρανία, αναδεικνύουν, κατά τη γνώμη μας, όχι μόνο την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων γενικά αλλά και μια ιδιαίτερη πτυχή αυτών των αντιθέσεων. Τη μεγάλη επιθετικότητα που επιδεικνύουν οι Δυτικές μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με επικεφαλής τις ΗΠΑ, που δε διστάζουν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και νεοναζιστικά κόμματα ή και φανατικούς μουσουλμάνους, όπως στη Συρία, να τα «βάζουν» με την Τουρκία λόγω της στάσης της απέναντι στο Ισραήλ και να επιτρέπουν στο Ισραήλ να πραγματοποιεί μια συστηματική γενοκτονία των Παλαιστινίων για να πετύχουν τους γεωπολιτικούς τους στόχους.
Η εξήγηση γι’ αυτήν την επιθετικότητα, κατά την άποψή μας, βρίσκεται στους παρακάτω παράγοντες:
• Οι ΗΠΑ (και παράλληλα και η Ευρωπαϊκή Ένωση) συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο ότι αργά αλλά σταθερά χάνουν το προνόμιο της παγκόσμιας ηγεμονίας.
• Παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ είναι η πιο ισχυρή, από οικονομική άποψη, δύναμη στον κόσμο πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι υπολόγιζε ακόμη και ο ίδιος ο ZbigniewBrzezinskiστο βιβλίο του THEGRANDCHESSBOARD (1997) θα ξεπεραστεί από την Κίνα στα άμεσα προσεχή χρόνια.
• Οι ΗΠΑ δε μπορούν να αισθάνονται ασφαλείς και στρατιωτικά, γιατί έχουν απέναντί τους τη Ρωσία που είναι πυρηνική δύναμη και έχει ανακάμψει και στρατιωτικά (αλλά και οικονομικά) και επιδίδεται πλέον με συστηματικό τρόπο σε πρωτοβουλίες οικονομικές, στρατιωτικές, διπλωματικές για να επαναβεβαιώσει και να ενισχύσει τον παγκόσμιο ρόλο της. Δε μπορούν, επίσης, να αισθάνονται ασφαλείς και σε τοπικό επίπεδο, σε πολέμους που εξαπολύουν «δια αντιπροσώπων», όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα της Συρίας και όχι μόνο.
• Παρά τα όσα λέγονται για την οικονομική ανάκαμψη των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης η πραγματικότητα απέχει από την οικονομική φιλολογία, που επιστρατεύουν για να πείσουν τους εργαζόμενους ότι μπορούν να ελπίζουν σ’ ένα καλύτερο μέλλον. Οι ρυθμοί ανάπτυξής τους είναι γενικά χαμηλοί, απόδειξη των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν, και αναθεωρούνται προς τα κάτω. Αυτό το γεγονός κάνει τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση πιο επιθετικές.
• Το Κομμουνιστικό Κίνημα είναι ιδιαιτέρως αδύνατο, γεγονός που επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη ενός αντιιμπεριαλιστικού φιλειρηνικού λαϊκού κινήματος, που θα αποτελέσει σοβαρό αντιστάθμισμα στην επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού γενικά. Έχει επίσης επίδραση και στο Εργατικό Κίνημα, που αυτή τη στιγμή αδυνατεί να αντιπαρατεθεί στην οικονομική πολιτική του ιμπεριαλισμού, που την ακολουθούν, με παραλλαγές, γενικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις και οδηγούν τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση. Η διαπίστωση είναι πως μόνο η ανάκαμψη του Κομμουνιστικού Κινήματος θα οδηγήσει και στην ανάκαμψη του Εργατικού Κινήματος.
• Τέλος, ένας παράγοντας, αφανής θα λέγαμε αλλά πολύ ουσιαστικός, που υπάρχει γενικά αλλά έγινε πιο φανερός με τις εξελίξεις στην Ουκρανία, είναι ότι η παγκόσμια ολιγαρχία έχει πλήρη συνείδηση ότι ο σοσιαλισμός μπορεί να υπάρξει, ότι τα Κομμουνιστικά Κόμματα μπορούν να κυβερνήσουν και να δίνουν ουσιαστικές λύσεις στα προβλήματα των εργαζομένων. Μία πλευρά των εξελίξεων στην Ουκρανία αντανακλά την επιδίωξη του ιμπεριαλισμού να μην αναβιώσει η Σοβιετική Ένωση, ούτε καν σαν γεωγραφικός χώρος, πολύ περισσότερο ο σοσιαλισμός. Και οι εξελίξεις στην Ουκρανία μας έδειξαν, και μέσα από αφάνταστες δυσκολίες για τους κομμουνιστές, ότι η σοσιαλιστική μνήμη παραμένει άσβεστη. Ο ιμπεριαλισμός δε θέλει να αφήσει κανένα περιθώριο σε μια τέτοια προοπτική και το γεγονός αυτό το «βγάζει» με την επιθετικότητα που εμφανίζει. Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι σε συνθήκες πλήρους κυριαρχίας των αντιδραστικών και νεοναζιστικών δυνάμεων στην Ουκρανία και πλήρους ελέγχου των εξελίξεων αυτών από την πλευρά των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαλύεται η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΟυ, ότι πρακτικά είναι απαγορευμένη η δράση του και ότι ο Αλεξάντερ Τουρτσίνοφ, πρόεδρος της Ουκρανικής βουλής, έκφρασε με τα δικά του λόγια τη βαθύτερη επιδίωξη του ιμπεριαλισμού στέλνοντας ένα μήνυμα σε όλο τον κόσμο: «Είναι μια ιστορική στιγμή. Ελπίζω ότι δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά ένα κομμουνιστικό κόμμα στο ουκρανικό κοινοβούλιο».
Η «Νέα Σπορά» έχει τοποθετηθεί με σειρά άρθρων πάνω στις Ουκρανικές εξελίξεις, που τα παραθέτουμε στο τέλος αυτού του άρθρου και τα θεωρούμε ιδιαιτέρως επίκαιρα. Εδώ θέλουμε να προσθέσουμε την εκτίμησή μας ότι όλη αυτή η επιθετικότητα που εκφράζουν σήμερα οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση στην πραγματικότητα κρύβουν την αβεβαιότητα και την ανησυχία τους για τη μελλοντική τους πορεία, παρά το γεγονός ότι δεν αισθάνονται κανένα κίνδυνο από το Κομμουνιστικό Κίνημα. Και με την έννοια αυτή έχει μεγάλη σημασία, στο πλαίσιο της σημερινής κατάστασης και των σχέσεων των τάξεων, να καθοριστούν τα καθήκοντα του Κομμουνιστικού και Εργατικού Κινήματος, ώστε να αποκρουστεί αυτή η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού, και όχι μόνο αυτό, αλλά και να μπει σε πορεία ουσιαστικής ανασυγκρότησης και ανάκαμψης. Αλλά αυτό το θέμα θα μας απασχολήσει στο επόμενο άρθρο μας.
Για τις εξελίξεις στην Ουκρανία (1)
Για τις εξελίξεις στην Ουκρανία (2)
COMMENTS