Η υπόθεση της μικρής ΔΕΗ τελείωσε, και με την υπογραφή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Όπως και η υπόθεση του δημοψηφίσματος, που προτάθηκε από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τους ανεξάρτητους βουλευτές. Τελείωσε και αυτή με την παραπομπή του θέματος για συζήτηση στο θερινό τμήμα της βουλής, όπου αυτό αποφάσισε με τις ψήφους της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ ότι δεν μπορούν να αθροιστούν οι βουλευτές πάνω στο αίτημα του δημοψηφίσματος, γιατί οι προτάσεις για το δημοψήφισμα προκύπτουν από διαφορετικές οπτικές.
Εδώ δεν είναι χωρίς σημασία το γεγονός ότι στη Διάσκεψη των Προέδρων της βουλής ο Δ’ Αντιπρόεδρος της βουλής Γιάννης Δραγασάκης (ΣΥΡΙΖΑ) διάβασε ξεχωριστά την πρόταση του ΚΚΕ για το δημοψήφισμα σε σχέση με τις υπόλοιπες προτάσεις.
Ο Γιάννης Δραγασάκης ανακοίνωσε ότι έχουν κατατεθεί 6 αιτήματα για δημοψήφισμα τα οποία υπογράφονται από 127 βουλευτές. Οι 6 προτάσεις με τις 127 υπογραφές αφορούσαν στους αντίστοιχους βουλευτές: ΣΥΡΙΖΑ 71, ΑΝΕΛ 14, Ανεξάρτητοι Βουλευτές 14, ΔΗΜΑΡ 11, Χρυσή Αυγή 16 και την ξεχωριστή πρόταση του Β.Πολύδωρα.
Το ότι ανακοινώθηκε ξεχωριστά η πρόταση ενίσχυε το ενδεχόμενο να μην προσμετρηθούν οι υπογραφές των βουλευτών του ΚΚΕ μαζί με τις υπογραφές των άλλων προτάσεων. Δεν πρέπει, επίσης, να μη ληφθεί υπόψη ότι ο Φώτης Κουβέλης είχε ανακοινώσει ότι δεν θα δεχθεί να προσμετρηθούν οι υπογραφές της Χρυσής Αυγής μαζί με τις άλλες. Οπότε από τις 127 υπογραφές έπρεπε να αφαιρεθούν οι 16 της Χρυσής Αυγής.
Όλα αυτά τα λέμε, γιατί έχουν τη δική τους ξεχωριστή σημασία. Αν αφαιρέσουμε τις 16 υπογραφές της Χρυσής Αυγής από τις 127 απομένουν 111 υπογραφές, τις οποίες ο Φώτης Κουβέλης τις ενέταξε στην έννοια του «συνταγματικού τόξου». Σ’ αυτές τις υπογραφές επιδίωξη ήταν να προσμετρηθούν και οι υπογραφές του ΚΚΕ οπότε ο τελικός αριθμός θα ήταν 123, αριθμός ικανός για να παραπεμφθεί το ζήτημα της μικρής ΔΕΗ, συνοδευόμενο με το αίτημα για δημοψήφισμα, στην ολομέλεια της βουλής.
Η κυβέρνηση βέβαια είχε φροντίσει να δημιουργήσει το αντίστοιχο κλίμα, που θα βόλευε τους χειρισμούς της μια και είχε πάρει τις αποφάσεις της. Μιλώντας ο Αντώνης Σαμαράς στο συνέδριο του Economist κατηγόρησε το ΣΥΡΙΖΑ για «συνεργασία με τους Χρυσαυγίτες». Προφανώς ο πρωθυπουργός δεν γνωρίζει ότι ο ίδιος είχε διορίσει ως γενικό γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου τον Π. Μπαλτάκο, «δεξί του χέρι», με έκτακτες εξουσίες, ο οποίος εκδιώχθηκε από τη θέση του για τις συνομιλίες του με τη Χρυσή Αυγή! Με τον ίδιο τρόπο εκφράστηκε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Το ζουμί της υπόθεσης ήταν ότι η κυβέρνηση ήταν αποφασισμένη να μην αθροίσει, με διάφορα προσχήματα, τις υπογραφές και συνόδευε αυτήν της την απόφαση με την κατηγορία περί συνεργασίας με τη Χρυσή Αυγή, αλλά, ταυτόχρονα και με την επίδειξη πυγμής για το τι στάση θα κρατήσει από εδώ και στο εξής όχι μόνο στο κοινοβούλιο αλλά, και κυρίως, σε κοινωνικό επίπεδο απέναντι στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Ο αυταρχισμός θα κλιμακωθεί.
Προκειμένου, λοιπόν, να ξεπεραστεί το εμπόδιο των 16 υπογραφών της Χρυσής Αυγής και κάθε πρόσχημα για να μην συναθροιστούν οι υπογραφές της πρότασης του ΚΚΕ στις 111 έπρεπε να υποχωρήσει το ΚΚΕ από τη δική του πρόταση και να υιοθετήσει το βασικό σκεπτικό των άλλων προτάσεων, που περιόριζαν το θέμα αποκλειστικά πάνω στη μικρή ΔΕΗ.
Μάλιστα στη δικιά της πρόταση η ΔΗΜΑΡ διευκρίνιζε ότι δεν είναι κατά της απελευθέρωσης της ενέργειας, όπως προβλέπουν και οι σχετικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια θέση, δηλαδή, που ερχόταν σε πλήρη διάσταση με την άποψη του Κόμματος.
Και ενώ ο Γιάννης Δραγασάκης διαβάζει ξεχωριστά την πρόταση του ΚΚΕ, ενώ ο Φώτης Κουβέλης δεν δέχεται να συναθροιστούν οι υπογραφές της ΔΗΜΑΡ μαζί με τις υπογραφές της Χρυσής Αυγής, ενώ, στο μεταξύ έχει γίνει απολύτως καθαρός ο στόχος της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, που κινείται στο πλαίσιο της δημιουργίας της περίφημης συμμαχίας που θα τον φέρει στη διακυβέρνηση της χώρας, ακόμη και με τις αποκαλυπτικές δηλώσεις του Π. Λαφαζάνη, ο «Εργατικός Αγώνας» ανακαλύπτει πανικό στην κυβέρνηση από την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ.
Και δεν περιορίζεται στον …πανικό της κυβέρνησης – η οποία στο μεταξύ έχει αποφασίσει ότι θα γράψει στα παλιά της τα παπούτσια την μέχρι τώρα συνήθη κοινοβουλευτική πρακτική, όπως έγινε το 2005 και το 2008, προφανώς λόγω …πανικού και όχι αυταρχισμού – αλλά εκθειάζει και από πάνω και την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ: «Και πρέπει ομολογήσουμε, ότι ήταν μια πετυχημένη τακτική πολιτική κίνηση, κάτι που φάνηκε και από την κατάσταση πανικού στην οποία περιήλθε η συγκυβέρνηση, ενώ από την άλλη, βρήκε θετική ανταπόκριση από τον ελληνικό λαό, ειδικά από τους κατοίκους της Β. Ελλάδας, που πλήττονται άμεσα από την ιδιωτικοποίηση της «μικρής» ΔΕΗ».
Και προχωράει ακόμα παραπέρα ο «Εργατικός Αγώνας». Αναγνωρίζει ότι: «ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει το κόμμα εκείνο που μετεξελίσσεται ταχύτατα, από οπορτουνιστικό κόμμα που γεννήθηκε μέσα από τα σπλάγχνα της κομμουνιστικής Αριστεράς, σε αστικό, φιλομονοπωλιακό, φιλοϊμπεριαλιστικό κόμμα».
Και …ασταμάτητος ο «Εργατικός Αγώνας» συνεχίζει: «Για δημαγωγικούς, φθηνούς αντιπολιτευτικούς λόγους – δεν θα διαφωνήσουμε σε αυτό – ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μία πρόταση – τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη «μικρή» ΔΕΗ – που συγκινεί τον ελληνικό λαό».
Παρ’ όλα αυτά ο «Εργατικός αγώνας βγάζει λάθος τη θέση του ΚΚΕ και αποφαίνεται: «Πιστεύουμε, ότι αν εμμείνει στη θέση αυτή μέχρι τέλους, θα είναι ένα ακόμα λάθος»! Προηγούμενα, βέβαια, αναφερόμενος στην κυβερνητική στάση έχει εκτιμήσει ότι: «Ξέρουν πολύ να καλά, ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, υποστηρίζει την άποψη, όχι μόνο η «μικρή» ΔΕΗ να μην περάσει στα αρπακτικά του μονοπωλιακού κεφαλαίου, αλλά – σε περίπτωση δημοψηφίσματος – θα απαιτούσε να καταργηθούν εδώ και τώρα, όλοι οι νόμοι που οδήγησαν στην «απελευθέρωση» της ηλεκτρικής ενέργειας, που είχαν σαν αποτέλεσμα την κατάτμηση της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας και την, εν πολλοίς, ιδιωτικοποίηση της»!
Δεν ξέρουμε αν κατάλαβε ο «Εργατικός Αγώνας» μέσα στον …πανικό της κυβέρνησης (και απ’ ότι φαίνεται και στον δικό του πανικό) ότι γι’ αυτό που είναι σίγουρος ότι θα ψήφιζε ο Ελληνικός λαός – και μάλιστα «εδώ και τώρα» – σ’ αυτό ακριβώς ανταποκρινόταν η πρόταση του ΚΚΕ. Η πρότασή του πρόβλεπε την κατάργηση όλων των νόμων «που οδήγησαν στην «απελευθέρωση» της ηλεκτρικής ενέργειας»!
Είναι, λοιπόν, πολύ παράξενο που ο «Εργατικός Αγώνας», ενώ είναι σίγουρος για την έκβαση της πρότασης του ΚΚΕ, δεν κάνει κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί δεν πάει πάνω στην πρόταση του ΚΚΕ, αλλά βγάζει λάθος τη στάση του ΚΚΕ εάν αυτό δεν πάει πάνω στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ!!!
Για να πετύχει τι το ΚΚΕ; Για να «βάλει χέρι» στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει τη συμμαχία, που θα τον φέρει στη διακυβέρνηση;
Μα ο ίδιος ο «Εργατικός Αγώνας ισχυρίζεται ότι: «είμαστε φιλύποπτοι έως και καχύποπτοι για τη στάση που θα κρατήσει μια μελλοντική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και στο θέμα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, αλλά και στις υποσχέσεις που δίνει σήμερα για επαναφορά του ΟΤΕ υπό δημόσιο έλεγχο, για εθνικοποίηση τραπεζών κλπ. Αλλωστε τα αστικά κόμματα, σαν αντιπολίτευση αρέσκονται να δημαγωγούν και να εμφανίζουν αντιπολιτευτικό λόγο, τον οποίο αμέσως ξεχνούν όταν γίνουν κυβέρνηση»!!!
Και όλα αυτά προσπαθεί να τα δικαιολογήσει και με …ιδεολογικά επιχειρήματα. Δηλαδή: «Από την άποψη αυτή, τις ενδοαστικές αντιθέσεις που κατά καιρούς δημιουργούνται για διάφορα θέματα, και ανοίγουν ρήγματα, έστω και μικρά στο στρατόπεδο της αστικής τάξης, πρέπει να τις εκμεταλλευτεί το λαϊκό κίνημα, να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις».
Με δυο λόγια: Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ είναι αστικά κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα «που μετεξελίσσεται ταχύτατα, από οπορτουνιστικό κόμμα που γεννήθηκε μέσα από τα σπλάγχνα της κομμουνιστικής Αριστεράς, σε αστικό, φιλομονοπωλιακό, φιλοϊμπεριαλιστικό κόμμα». Το λαϊκό κίνημα πρέπει να εκμεταλλευτεί τις «ενδοαστικές αντιθέσεις» τους και να πάει με …τον ΣΥΡΙΖΑ …στην προσπάθειά του να ανέβει στη …διακυβέρνηση, για την οποία ο «Εργατικός Αγώνας» είναι από …«φιλύποπτος έως και καχύποπτος»!!! Πανικός! Πραγματικά …πανικός! Του «Εργατικού Αγώνα» βέβαια.
Η«Νέα Σπορά» φρόντισε να πάρει πάρα πολύ έγκαιρα θέση απέναντι στη μικρή ΔΕΗ, διευκρίνισε πλήρως τη σκοπιμότητα της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ και στάθηκε κριτικά απέναντι στην πρόταση του Κόμματος επαναλαμβάνοντας την πάγια θέση της ότι αυτή για να είναι αποτελεσματική πρέπει να ενταχτεί σ’ ένα γενικότερο πλαίσιο που θα δίνει διέξοδο στην οικονομική κρίση και τη χρεοκοπία της χώρας και θα αποκαλύπτει τη δημαγωγική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Παραπέρα η «Νέα Σπορά» διερωτήθηκε γιατί σιωπά ο «Εργατικός Αγώνας»; Και μόλις έσπασε τη σιωπή του έγινε …πανικός! Την πήραμε την απάντηση!
Συνιστούμε στον «Εργατικό Αγώνα» να διαβάζει τη «Νέα Σπορά» για να μην …πανικοβάλλεται.
COMMENTS