Λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή:
Αγαπητοί σύντροφοι της Νέας Σποράς,
Διαβάζοντας το κείμενο στήριξης του ΚΚΕ στις προσεχείς εκλογές, θα ήθελα και εγώ να εκφράσω αυτό που, άσχετα αν λέγεται ή όχι, νομίζω ότι υπάρχει στη σκέψη αρκετού, από τον κόσμο που στηρίζει το ΚΚΕ και που αποτυπώνεται στο «ναι μεν θα ψηφίσω το Κόμμα, αλλά….».
Πράγματι το Κόμμα βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή και αυτό δεν είναι άσχετο με τις πολιτικές επιλογές της ηγεσίας του όλα τα προηγούμενα χρόνια. Πολιτικές επιλογές με δεξιές ή αριστερές παλινωδίες στην πολιτική γραμμή του, που οδήγησαν στην συρρίκνωση των δυνάμεών του, κυρίως μέσα στο εργατικό κίνημα, και στην αποκοπή του από την μεγάλη μάζα του ελληνικού λαού.Με αποτέλεσμα να μην έχει μπορέσει μέχρι σήμερα να δώσει διέξοδο και να μπει μπροστάρης στην ανάπτυξη της πάλης των εργαζομένων, μπροστά στην λαίλαπα των μνημονίων και σε ότι αυτά συνεπάγονται.
Ανήκω σε μια γενιά που, από την ίδρυση του Συνασπισμού ακόμα, την στήριξη της περεστρόϊκα, αλλά και στις μετέπειτα διασπάσεις της ΚΝΕ και του Κόμματος, από τη θέση του απλού μέλους τότε, προσπάθησε να διεξάγει ιδεολογική πάλη με αρχές αντιπαλεύοντας, όσο μπορούσε, την κυρίαρχη δεξιά οπορτουνιστική αντίληψη της ηγεσίας του. Μετέπειτα, στην προσπάθεια να «ξεπλυθούν» οι παλιές αμαρτίες της ηγεσίας και να δικαιολογηθούν τ’ αδικαιολόγητα, πέσαμε στο άλλο άκρο, στην αριστερίστικη οπορτουνιστική αντίληψη, με εξίσου καταστροφικές συνέπειες, για το ίδιο το κομμουνιστικό κίνημα. Και οι δύο, τότε και τώρα, έθεσαν και θέτουν σε κίνδυνο την ίδια την ουσιαστική ύπαρξη και χρησιμότητα του κόμματος της εργατικής τάξης, με ανυπολόγιστα αποτελέσματα στην πάλη του λαού να σηκώσει κεφάλι και να βρει διέξοδο, ειδικά στη σημερινή κατάσταση.
Και πολλές φορές, όσοι εξέφρασαν αυτές τις ανησυχίες, από τότε μέχρι και σήμερα, θεωρήθηκαν «απέναντι» ή και «εχθροί» της υπόθεσης της εργατικής τάξης και του Κόμματός της. Και παρά την αποστασιοποίησή τους από το Κόμμα, όχι από επιλογή τους, ή και στρεφόμενοι αρκετοί, ακόμα και σε άλλα μετερίζια αγώνα, ποτέ δεν έπαψαν να προσβλέπουν και να περιμένουν από αυτό, σήμερα περισσότερο από ποτέ, να θέσει εκείνους τους πολιτικούς όρους, που θα το καταστήσουν πρωτοπόρο στην καθοδήγηση και την ενοποίηση της πάλης του λαού.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι παρά τις σημαντικές ευθύνες της ηγεσίας, ο ιστορικός ρόλος και η ανάγκη ύπαρξης ισχυρού κομμουνιστικού κόμματος στις σημερινές συνθήκες, αλλά με σωστή πολιτική, δεν αναιρείται. Είναι κατανοητό όμως πιστεύω ότι η στήριξη αυτή δεν είναι άνευ όρων.
Πράγματι, ακριβώς για τους λόγους που αναφέρονται στο δημοσιευμένο κείμενο, οι εκλογές αυτές είναι κρίσιμες και η ισχυροποίηση ή όχι του ΚΚΕ θα παίξει αποφασιστικό ρόλο. Όμως εξίσου αποφασιστικό ρόλο θα παίξει και το αν θα πάρει υπόψη του το Κόμμα συνολικά, κυρίως για μετά τις εκλογές και ανεξάρτητα από την όποια ανάκαμψη μπορεί να έχει, τις ανησυχίες και τις κριτικές παρατηρήσεις όλων όσων το στηρίζουμε για ν’ αντιμετωπίσουμε τις σοβαρές εξελίξεις που έρχονται. Έχουμε ανάγκη ένα κομμουνιστικό κόμμα ισχυρό, όχι αποκομμένο από την εργαζόμενη μάζα, ικανό να μελετά λεπτομερώς τις συνθήκες, ν’ αναλύει την κατάσταση και να χαράζει το καθήκον της στιγμής, σύμφωνα με την λενινιστική τακτική, ώστε να καθοδηγεί την πάλη του λαού, δίνοντας διέξοδο, ελπίδα και όραμα στη πορεία για την επαναστατική ανατροπή, στο δρόμο προς τον σοσιαλισμό.
Μ’ αυτό το σκεπτικό θα στηρίξω το Κόμμα στις επερχόμενες εκλογές και θεωρώ σημαντική συμβολή το γράμμα που δημοσιεύθηκε στην Νέα Σπορά και όσων το υπογράφουν.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΛΟΥΚΙΑ – ΑΝΕΡΓΗ
COMMENTS