Για την Ουκρανία…
Στα πρόθυρα του εμφυλίου και της διχοτόμησης έχει φτάσει η Ουκρανία μετά την άρνηση του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς να δεχτεί την υπογραφή συμφωνίας σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την τελευταία στιγμή και μετά από παρέμβαση της Μόσχας, συμφωνία η οποία θα οδηγούσε την Ουκρανία στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για παροχή οικονομικής βοήθειας. Η επιδίωξη να προσφύγει η Ουκρανία στο ΔΝΤ ήταν κοινή και από την πλευρά των ΗΠΑ και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να την προσδέσουν στην επιρροή τους. Φυσικά Ευρωπαϊκή Ένωση και ΗΠΑ, μέσα από το ΔΝΤ, αλλά και την άμεση ανάμειξή τους στις εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανίας επεδίωκαν να αυξήσουν και την οικονομική και γεωστρατηγική τους επιρροή στη χώρα.
Το γεγονός ότι ο πρόεδρος της Ουκρανίας αρνήθηκε να υπογράψει τη συμφωνία σύνδεσης της χώρας του με την Ευρωπαϊκή Ένωση στάθηκε η αφορμή για να κατηγορηθεί από την αντιπολίτευση ότι προσδένει την Ουκρανία στη Ρωσία, η οποία είχε σπεύσει να δεσμευτεί ότι θα της χορηγήσει οικονομική βοήθεια. Και πράγματι στη συνάντηση μεταξύ των δύο προέδρων στο Σότσι, κατά την τελετή έναρξης των χειμερινών ολυμπιακών αγώνων, ο Πούτιν υποσχέθηκε την άμεση καταβολή στην Ουκρανία 2δισ. δολαρίων, από ένα συνολικό ποσό, που λέγεται ότι θα έφτανε τα 15δισ. δολάρια.
Η παρέμβαση των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ουκρανία πάει αρκετά χρόνια πίσω, αλλά, τώρα, και μετά τις εξελίξεις στις σχέσεις της Ουκρανίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, Γερμανία και ΗΠΑ επεμβαίνουν μαζί και ξεχωριστά ενισχύοντας τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης με οικονομική βοήθεια. Μόνο οι ΗΠΑ υπολογίζεται, σύμφωνα και με τον αμερικανικό τύπο, αλλά και τις σχετικές καταγγελίες της Ρωσίας, ότι έχουν διοχετεύσει στην Ουκρανία πάνω από 20εκατ. δολάρια! Ταυτόχρονα έχει διοχετευτεί και οπλισμός. Η κύρια χρηματοδότηση των ΗΠΑ κατευθύνθηκε προς το κόμμα Svoboda, το φασιστικό κόμμα της Ουκρανίας με αρχηγό τον
Η κοινή παρέμβαση της Γερμανίας και των ΗΠΑ, με τις ξεχωριστές τους επιδιώξεις, είχε σαν αποτέλεσμα τα κόμματα της αντιπολίτευσης να κινητοποιήσουν τον κόσμο τους με κύρια αιχμή τις φασιστικές ένοπλες ομάδες του Svoboda, στις οποίες προστέθηκαν και άλλες εθνικιστικές οργανώσεις. Το αποτέλεσμα ήταν το Κίεβο, κατά πρώτο λόγο, να μετατραπεί σε πεδίο ανοιχτών συγκρούσεων με τις δυνάμεις ασφαλείας και τους οπαδούς του κυβερνητικού κόμματος. Μέχρι τώρα υπολογίζεται ότι οι νεκροί ξεπερνούν τους 78, άλλες πηγές τους ανεβάζουν στους 108, ενώ υπάρχει ανεξακρίβωτος αριθμός τραυματιών. Παράλληλα υπάρχουν πυρπολημένα κτίρια και κτίρια που έχουν καταλάβει τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Είναι φανερό ότι η στάση αυτή των ΗΠΑ και της Γερμανίας και μετά την άρνηση της υπογραφής της συμφωνίας όξυνε απότομα το κλίμα μεταξύ Γερμανίας, ΗΠΑ και συνολικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Ουκρανική κυβέρνηση, που την κατηγόρησαν για χρήση βίας. Το κλίμα αυτό πυροδοτήθηκε επίσης και από τις δηλώσεις Ολάντ μετά την επιστροφή του από το πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ. Κάτω από αυτό το κλίμα αποφασίστηκαν από την πλευρά της Γερμανίας και των ΗΠΑ να παρθούν μέτρα σε βάρος της Ουκρανίας. Ορισμένες επιφυλάξεις, που είχε στην αρχή η Άγκελα Μέρκελ, για να μη διαταράξει σε μεγάλο βαθμό τις σχέσεις Γερμανίας – Ρωσίας, γρήγορα κάμφθηκαν. Αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη αλλεπάλληλες διαβουλεύσεις
Όπως γίνεται κατανοητό η προσπάθεια των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με πρωταγωνίστρια τη Γερμανία, η οποία σταθερά επεδίωκε την επέκτασή της προς την Ουκρανία, συνάντησε την αντίθεση της Ρωσίας, που βλέπει να εμποδίζεται η αντίστοιχη προσπάθεια που κάνει για να εντάξει την Ουκρανία στην ευρωασιατική ζώνη που προωθεί. Πέρα, βέβαια, από τις οικονομικές σχέσεις που είχε η Ρωσία με την Ουκρανία, για τη Ρωσία η Ουκρανία έχει και μεγάλη στρατιωτική σημασία. Παρ’ όλα αυτά, όμως, πρέπει να σημειώσουμε ότι η απροκάλυπτη παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ στα εσωτερικά της Ουκρανίας, που υποστηρίζουν δυνάμεις, που όχι μόνο πρωταγωνιστούν στις συγκρούσεις και είναι φασιστικές αλλά και εξοπλισμένες με εισαγόμενο οπλισμό, δείχνει ότι επιδιώκεται η αλλαγή των ισορροπιών στην Ευρώπη, γεγονός που τροφοδοτεί και οξύνει τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Το πώς θα καταλήξει αυτή η αντιπαράθεση δεν μπορεί να υπολογιστεί από τώρα. Αυτό, όμως, που πρέπει να πούμε είναι ότι η αντιπαράθεση αυτή προσδίδει νέο βάθος στις αντιθέσεις μεταξύ ΗΠΑ, Γερμανίας και Ρωσίας στο έδαφος της Ευρώπης.
*Σε ότι αφορά τη χώρα μας, ως προεδρεύουσα, αγνοήθηκε παντελώς. Και δεν το γράφουμε σαν παράπονο, μακριά από μας τέτοια παράπονα, αλλά δείχνει το πόσο ισότιμη είναι σε σχέση με τις χώρες που κυριαρχούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιβεβαιώνεται, έστω και μέσα από αυτόν τον τρόπο, που έχουν γραμμένη τη χώρα μας οι ισχυροί της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά δεύτερο πρέπει να βγάλουμε και ένα συμπέρασμα που αφορά πάλι τη χώρα μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύει από τις ίδιες τις εξελίξεις ότι ελέγχεται από τις μεγάλες δυνάμεις που παίζουν ένα επικίνδυνο γεωπολιτικό παιχνίδι, που μπορεί να εμπλέξει άμεσα τη χώρα μας σε αντίστοιχα επικίνδυνες περιπέτειες, τώρα και επί ευρωπαϊκού εδάφους. Το γεγονός αυτό κάνει ακόμη πιο επιτακτική την αποδέσμευση της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αναδεικνύει την αποδέσμευση ως στρατηγικής σημασίας πολιτικό ζήτημα.
COMMENTS