Η αλήθεια είναι ότι το αναμέναμε. Και το νέο κύμα απολύσεων στο Ριζοσπάστη και το μπαράζ των δημοσιευμάτων που ακολούθησε τις απολύσεις. Παράλληλα, όμως, είναι, επίσης, αλήθεια ότι η «Νέα Σπορά» δεν διεκδικεί κανενός είδους δικαίωση. Είναι άβολο για μας να αισθανόμαστε δικαιωμένοι. Δεν «βολευόμαστε» με αυτήν την κατάσταση που επικρατεί στο Ριζοσπάστη.
Πρέπει να είναι καθαρό. Δεν «ψαχνόμαστε» να δικαιωθούμε από τις απολύσεις στο Ριζοσπάστη. Και προπαντός δεν ψαχνόμαστε να δικαιωθούμε παίζοντας πάνω στις πλάτες των απολυμένων.
Η κρίση που υπάρχει στο «Ρ», αναμφίβολα, είναι για μας ένα κορυφαίο γεγονός στη ζωή του Κόμματος. Γι’ αυτό το λόγο πιστεύουμε ότι είναι εγκληματικές οι ευθύνες της ηγεσίας, μια και αυτή η πολύ σοβαρή κρίση δεν θεωρούμε ότι ήταν και αναπόφευκτη.
Αρκεί να γίνονταν σεβαστοί οι Λενινιστικοί κανόνες λειτουργίας του Κόμματος, που κατοχυρώνουν το δικαίωμα της ύπαρξης και έκφρασης γνώμης στο πλαίσιο της εσωκομματικής λειτουργίας και δημοκρατίας, των κάθε είδους εσωκομματικών διαδικασιών, στη βάση της αναντικατάστατης αρχής του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί το κάθε πρόβλημα στο Ριζοσπάστη με πρωταγωνιστή την ίδια την ΚΟΒ.
Στην εξέλιξη, όμως, αυτής της κρίσης όλο και περισσότερο – και αυτή τη φορά πολύ περισσότερο από κάθε άλλη προηγούμενη – αποκαλύπτεται ότι στις πλάτες των μελών του Κόμματος και ιδιαίτερα της ΚΟΒ του «Ρ» παίζεται ένα κακότεχνο και άθλιο παιχνίδι μέσα από το οποίο διαφαίνεται ότι υπάρχει και συγκεκριμένος σχεδιασμός και συγκεκριμένη παρέμβαση.
Σχεδιασμός και παρέμβαση που δεν αφορά μόνο στην πλευρά της ηγεσίας του Κόμματος αλλά και στην πλευρά της αστικής τάξης. Αφορά αντίπαλα κόμματα και ρεύματα, ΜΜΕ, αλλά και άλλες πλευρές, που υποτίθεται ότι θέλουν να υπερασπιστούν την επαναστατική τιμή του ΚΚΕ, την ιστορία του. Την κομμουνιστική ιδιότητα και ιδεολογία.
Είναι καθαρό ότι ορισμένοι με τις απολύσεις «δικαιώνονται» (θα λέγαμε ότι και «πραγματοποιούνται») και προσπαθούν να εισπράξουν πολιτικά, σε άγνωστη κατεύθυνση, μη διστάζοντας να πετάξουν ταμπέλες και σφραγίδες, σε μια έτσι κι αλλιώς υποτίμηση των συμβόλων, συμβόλων που αντανακλούν αιματόβρεχτους αγώνες και θυσίες, παράλληλα με μια φανερή έπαρση, που δεν ταιριάζει σε κομμουνιστικό λόγο και που δεν υποδηλώνει απλώς μια έκρηξη του θυμικού αλλά και μια επιπόλαιη υποτίμηση των πραγματικών διαστάσεων του κομματικού μας προβλήματος.
Από την πλευρά μας τοποθετηθήκαμε με ενάργεια γύρω από το πρόβλημα του 902. Δεν θα αποφύγουμε να τοποθετηθούμε, όταν πρέπει, και για τις εξελίξεις στο Ριζοσπάστη, γιατί θεωρούμε, το επαναλαμβάνουμε, ότι είναι κορυφαίο ζήτημα της κομματικής μας ύπαρξης. Θα τοποθετηθούμε για ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο γεγονός.
COMMENTS